(OI ΠΡΩΤΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΚΕΙΝΗΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΚΑΙ Η ΟΠΟΙΑ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΙ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΑΣ.
ΟΙ ΑΛΛΕΣ ΦΩΤΟ ΕΙΝΑΙ ΦΩΤΟΤΥΠΙΑ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΤΟΤΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΜΕΤΑΚΙΝΗΤΟΝ ΤΟ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ.
ΑΛΛΑ ΟΙ ΦΙΛΟΔΟΞΟΙ ΙΕΡΑΡΧΕΣ ΑΔΙΑΦΟΡΗΣΑΝ, ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΩΝ ΠΑΠΙΚΟΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΩΝ!!
Η ΔΕΥΤΕΡΑ ΚΑΙ ΤΡΙΤΗ ΔΕΙΚΝΥΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΤΟΤΕ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ (πριν γινει αρχιεπισκοπος) ΟΤΙ ΕΑΝ ΑΛΛΑΧΤΕΙ ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ ΘΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΧΙΣΜΑ (δηλαδη οποιος το αλλαξει) ΑΛΛΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΕΠΙΖΗΜΙΟΝ!!!(οπως και εγινε).
ΚΑΙ ΕΝΑ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ
ὁ Βιζύης (κατόπιν Μαρωνείας)
Ἄνθιμος, ὑπέβαλεν πρότασιν «περὶ ἀναθεωρήσεως καὶ μελέτης τοῦ ζητήματος τοῦ
Ἡμερολογίου». Ἡ Σύνοδος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, λαβοῦσα ὑπ’ ὄψιν τὴν
πρότασιν ταύτην, διώρισεν Ἐπιτροπήν, ἡ ὁποία ὑπέβαλε τὴν σχετικὴν αὐτῆς «Ἔκθεσιν»
τὴν 1 Σεπτεμβρίου καὶ περιλαμβάνονται καὶ ταῦτα:
«Ἀποδοχὴν τοῦ Γρηγοριανοῦ Ἡμερολογίου προτείνει ὁ Μητροπολίτης Σελευκείας, φρονῶν ὅτι ἡ χρησιμοποίησις αὐτοῦ καὶ ὑπὸ τῆς Ἐκκλησίας εἰς οὐδένα κανονικὸν λόγον προσκρούει, ἀποτελεῖ δὲ μάλιστα τὸ πρῶτον βῆμα πρὸς τὴν ποθητὴν Κοινωνίαν τῶν Ἐκκλησιῶν…Φόβος σκανδαλισμοῦ τῶν Ὀρθοδόξων ἐκ τῆς ἀποδοχῆς τοῦ Γρηγοριανοῦ Ἡμερεολογίου δὲν ὑφίσταται πλέον, κατ’ αὐτόν. Πρὸς τὴν τοιαύτην ἀντίληψιν διαφωνεῖ ὁ Μητροπολ. Πρ. Καισαρείας, φρονῶν ὅτι τὸ πλεῖστον τῶν Ἑλληνορθοδόξων Χριστιανῶν θέλει θορυβηθῆ καὶ σκανδαλισθῆ ἐκ τῆς γενησομένης τυχὸν ἀμέσου ἀντικαταστάσεως τοῦ Ἰουλιακοῦ διὰ τοῦ Γρηγοριακοῦ Ἡμερολογίου καὶ ὅτι τοῦ θορύβου τούτου καὶ σκανδαλισμοῦ ἐπωφελούμενοι οἱ καθολικοὶ ἱεραπόστολοι θέλουσι κατενέγκει βαρὺ πλῆγμα κατὰ τῆς ἡμετέρας Ἐκκλησίας, τοσούτω μᾶλλον ὅσω τὸ Ἰουλιακὸν ἡμερολόγιον στενώτατα συνδέεται πρὸς τὸ ἑορτολόγιον τὸ ἐκφραζων ζωηρῶς τὸν θρησκευτικὸν βίον τῶν χριστιανῶν, κηρύσσεται ὑπερ τῆς ἀπαρεκκλίτου τηρήσεως τοῦ νῦν ἐν χρήσει παρ’ ἡμῶν Ἰουλιακοῦ ἡμερολογίου». 10 ιανουαριου 1919 ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ <<ΠΕΡΙ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗΣ ΤΟΥ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ>>
ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ ΑΔΕΡΦΙΑ ΤΙ ΓΡΑΦΕΙ; << ἀποτελεῖ δὲ μάλιστα τὸ πρῶτον βῆμα πρὸς τὴν ποθητὴν Κοινωνίαν τῶν Ἐκκλησιῶν…>>ΚΑΙ <<ἐπωφελούμενοι οἱ καθολικοὶ ἱεραπόστολοι θέλουσι κατενέγκει βαρὺ πλῆγμα κατὰ τῆς ἡμετέρας Ἐκκλησίας>> (ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ).
ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΕΤΟΙΜΑΖΑΝ ΤΟ ΕΔΑΦΟΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΠΟΘΟΥΜΕΝΗ «ΕΝΩΣΗ» ΚΑΙ ΕΝΩ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΤΙ ΕΠΡΟΚΕΙΤΟ ΝΑ ΓΙΝΕΙ, ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥΣ, ΚΑΙ ΕΝΩ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΤΙ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΑΔΙΑΦΟΡΗΣΑΝ ΕΝΤΕΛΩΣ ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΔΟΞΙΩΝ!
Λίγοι έχουν, δυστυχως, εννοήσει τήν σημασία του «παλαιοημερολογιτικου», δπως όνομάζεται, ζητήματος. Οι περισσότεροι αποδίδουν σέ στενοκεφαλιά του αγραμμάτου λαου τήν αντίδρασι των Παλαιοημερολογιτων, δειγμα κι αυτό της βαθειας περιφρονήσεως πού τρέφουν οι οιηματίες εγγράμματοι πρός τούς αγραμμάτους. 'Όμως οι αγράμματοι αυτοί, γιά νά αντιδράσουν δπως αντέδρασαν' θά έπρεπε νά έχουν, αν μή τι αλλο, θρησκευτικόν ζηλο καί ενδιαφέροντα πνευματικά, πού τά εστερειτο ή μάζα των αδιαφόρων πού ακολούθησαν, χωρίς καν νά γνωρίζουν πως τίθεται τό πρόβλημα, τήν πλειοψηφία των Ιεραρχων. Κανείς από τούς φωτισμένους θεολόγους καί όπαδούς των δέν έδειξε πάντως σημεια αγωνίας μπροστά στό φαινόμενο του διαχωρισμου της έλληνικης Έκκλησίας, ουτε ζήτησε νά βρη μιά απάντησι στήν γεμάτη πόνο κραυγή τόσων χιλιάδων πιστων. Ή πλειοψηφία ήταν μέ τό μέρος των. Οι αριθμοί πάντοτε τούς έδιναν τό αίσθημα της ασφαλείας. Στήν πραγματικότητα δμως, ουτε τούς αριθμούς δέν είχαν μέ τό μέρος των. Γιατί αν ηταν λίγες χιλιάδες οι Παλαιοημερολογιτες καί έκατομμύρια οι ακολουθήσαντες τό νέο Ήμερολόγιο, δμως αυτές οι λίγες χιλιάδες ηταν χιλιάδες πιστων, πονούντων τήν Έκκλησία. Ένω μέσα στά έκατομμύρια των αδιαφόρων, των ύλιστων, των αθέων, όπαδων του νέου Ήμερολογίου, ηταν ζήτημα αν μποροϋσες νά βρης λίγες χιλιάδες πραγματικων πιστων. Έχλεύασαν μόνον τούς απλοϊκούς αυτούς νέους όμολογητάς της 'Ορθοδοξίας, λέγοντας δτι από δεισιδαιμoνία δέν θέλουν νά διορθώσουν τό ώρολόγιο τους πού δέν πάει καλά.
'Όμως δέν ηταν εκει τό πρόβλημα. Δέν ειχαν δίκιο νά κατηγοροϋν τούς Παλαιοημερολογιτες, δτι μαλώνουν γιά ενα Ήμερολόγιο. Τό ζήτημα δέν ηταν ποιό από τά δύο Ήμερολόγια ειναι σωστό. Είναι γνωστό, δτι καί τά δύο Ήμερολόγια ειναιανακριβη.ουτε οί Παλαιοημερολογιτες επέμειναν στό παλιό Ήμερολόγιο, ουτε οί Νεοημερολογιτες εφεραν τό νέο Ήμερολόγιο γιά λόγους αστρονομικης ακριβείας.
Ή αλλαγή τοϋ ημερολογίου ηταν η πρώτη πράξη τοϋ Οικουμενισμοϋ, η πρώτη εμπράγματη εφαρμογή του. Μέ τήν εισαγωγή τοϋ δυτικοϋ έορτολογίου στήν Έκκλησία της Έλλάδος πραγματοποιήθηκε η έορτολογική ένωσή της μέ τούς Παπικούς καί τούς Προτεστάντες. Τά στάδια της ένώσεως των Άνατολικων μέ τούς Δυτικούς ειχαν περιγραφει επίσημα στήν περίφημη εγκύκλιο «πρός τάς απανταχοϋ Έκκλησίας τοϋ Χριστοϋ», πού κυκλοφόρησε τό Οικουμενικό Πατριαρχειο σ' δλες τίς αίρετικές καί ορθόδοξες Έκκλησίες τό 1920, τέσσερα χρόνια πρί ν από τήν αλλαγή τοϋ ημερολογίου στήν Έλλάδα (βλέπε 1. Καρμίρη, «Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεια της 'Ορθοδόξου Έκκλ ησίας», τόμος β).
Οι της επισήμου Εκκλησίας ισχυρίζονται, δτι διώρθωσαν τό ήμερολόγιο γιά καθαρά αστρονομικούς λόγους. "Ήταν, λέγουν, ντροπή νά ακολουθουμε ενα λανθασμένο καί απηρχαιωμένο Τιμερολόγιο. Πολύ καλά. Τήν 'Εκκλησία βέβαια δέν τήν ενδιαφέρει ή αστρονομική ακρίβεια του ήμερολογίου, τήν ενδιαφέρει μόνον ή λειτουργική καί εορτολογική ενότητα καί τάξη των κατά τόπους Έκκλησιων.
Άλλά έστω, άς υποθέσουμε, δτι πράγματι γιά τήν επιστημονική ακρίβεια αγωνιουσαν οι άνθρωποι αυτοί. Τότε, γιατί δέν διώρθωσαν πράγματι τό ήμερολόγιο μέ βάση τά επιστημονικά δεδομένα του 20ου αιωνος, αλλά εφήρμοσαν ενα επίσης λανθασμένο τιμερολόγιο χρονολoγoύμενo από τόν 160 αιωνα, τό ημερολόγιο του Πάπα Γρηγορίου του ΙΓ';
Γιατί δέν εφήρμοσαν τό τόσο μελετημένο του Πέτρου Δραγγίτς, πού υπεβλήθη στό δηθεν πανορθόδοξο συνέδριο της Κωνσταντινουπόλεως του 1923;
Διότι ό πραγματικός σκοπός δέν ηταν ή επιστημονική διόρθωση του ημερολογίου, πραγμα εντελως άχρηστο από εκκλησιαστικής απόψεως. Ό πραγματικός σκοπός ηταν ή έορτολογική ένωση των «Έκκλησιων», καί αυτή δέν μπορουσε νά πραγματοποιηθη, παρά μόνον μέ τήν προσχώρηση των Όρθοδόξων στό Γρηγοριανό ήμερολόγιο των Παπικων καί των Προτεσταντων, γιά νά έχουν δλοι τό ίδιο έορτολόγιο καί νά αρχίση από κάπου νά πραγματοποιηται τό πρωτο στάδιο του Οικουμενισμου: ή ένωση των Χριστιανικων λεγομένων Έκκλησιων.
Οι της επισήμου Εκκλησίας έκήρυξαν λανθασμένη τήν έορτολογική τάξη των Πατέρων της Έκκλησίας, ανέτρεψαν τήν έορτολογική σχέση μεταξύ πασχαλίου καί ακινήτων έορτων, κατήργησαν νηστείες, μετέτρεψαν άκί νητες έορτές σέ κινητές -Π.χ. του Άγ. Γεωργίου -κατέστρεψαν τήν έορτολογική αρμονία καί ένότητα της Έκκλησίας της Έλλάδος καί των άλλων Όρθοδόξων Έκκλησιων, πού δέν άλλαξαν έορτολόγιο, καί δλα αυτά γιά νά συνεορτάζουν μέ τούς αιρετικούς της Δύσεως. Προτίμησαν νά έορτάζουν, δταν οι άλλοι αδελφοί τους Όρθόδοξοι νηστεύoυν' γιά νά πανηγυρίζουν μέ τούς Παπικούς καί τούς Προτεστάντες. Καί τί έγινε μέ τίς αποφάσεις των Συνόδων του 1583, του 1587 καί του 1593, οι όποίες έπανειλημμένως «είχον άφορίσει, πάντας δσους θά έδέχοντο τήν γρηγοριανήν μεταρρύθμισιν»; Εκαναν, πώς δέν τίς ήξεραν, ή τίς περιφρόνησαν μέ τήν μεγαλύτερη αδιαντροπιά.
Ό αγώνας των Παλαιοημερολογιτων ηταν καί είναι για τήν Όρθοδοξία. Ή αλλαγή του έορτολογίου δέν ηταν μόνο μία καταπατηση κανόνων. '"Ηταν ή αρχή της κατεδαφίσεως των τειχων της Όρθοδοξίας, μιας κατεδαφίσεως πού προετοιμαζόταν από τήν εποχή ακόμη του Θεοκλ ήτου Φαρμακίδη. ~ Αν οί αγωνισταί της Όρθοδοξίας απεκλήθησαν Παλαιοημερολογϊτες, αυτό όφείλεται στό γεγονός, δτι οί εχθροί της Όρθοδοξίας απεφασισαν να αρχίσουν τήν ανατροπή της μέ τήν εΙσαγωγή του παπικου έορτολογίου.
Αν είχαν αρχίσει από αλλου, αλλη θα ηταν τώρα ή μορφή του αγωνος καί αλλο τό όνομα των αγωνιστων της Όρθοδοξίας, πού σήμερα όνομαζονται ΠαλαιοημερολογΙτες.
Οι εχθροί της Όρθοδοξίας κάνουν, πώς δέν καταλαβαίνουν τό νόημα τοϋ αγωνος των Παλαιοημερολογιτων. «πραγμα μεγέθους ό Χριστιανισμός, λέγουν, πνίγεται παρ' αυτοις εις 13 σταγόνας υδατος. Αι 13 ήμέραι τοϋ ήμερολογίου διαφορά τρομακτική, θέμα σωτηρίας, δόγμα πίστεως». Κλασσική εκδήλωση αδυναμίας μπροστά στήν αλήθεια ή διαστρέβλωσή της. Οι Παλαιοημερολογίτες ποτέ δέν αγωνίστηκαν γιά δεκατρείς ήμέρες καί γιά ήμερολόγια.
Ή αστρονομική ακρίβεια ήταν ή δικαιολογία της επισήμου Εκκλησίας. Οι Όρθόδοξοι στήν Ελλάδα τό 1924 είδαν νά ανατρέπεται ή λατρευτική αρμονία της ανά τόν κόσμο 'Εκκλησίας τοϋ Χριστοϋ, αρμονία πού βασίλευε 16 όλόκληρους αιωνες. Είδαν τήν περιφρόνηση πρός τίς παραδόσεις της 'Εκκλησίας, είδαν τήν συγκρητιστική ερωτοτροπία μέ τούς αιρετικούς της Δύσεως, πούηταν ή πραγματική αιτία της εισαγωγης τοϋ δυτικοϋ καλενδαρίου, καί τό χειρότερο απ' δλα είδαν τήν κρυμμένη άρνηση τοϋ αλάθητου των αποφάσεων της 'Εκκλησίας πού τελικά φανερώθηκε σέ όλη της τή δόξα μέ τήν άρση τοϋ αναθέματος κατά τοϋ Παπισμοϋ τό 1965. Μέ άλλα λόγια αντιλήφθηκαν, ότι τό σκάφος της Έλλαδικης 'Εκκλησίας είχε προσκρούσει σέ υφαλο καί άρχισε νά κάνη νερά.
Ή αλλαγή τοϋ ήμερο λογίου ήταν ή πρώτη μπαλταδιά στόν κορμό της 'Εκκλησίας, της όποίας τό κόψιμο σχεδιαζόταν από μακρου. Θά έπρεπε νά είναι τυφλός κανείς γιά νά μή δη καί νά μή καταλάβη, ότι αυτοί πού έδωσαν τήν πρώτη μπαλταδιά δέν θά σταματοϋσαν, αλλά θά συνέχιζαν.
Σκοπός τους δέν ήταν ή πρώτη μπαλταδιά, αλλά τό ρίξιμο του δένδρου. <Όσοι είχαν ευσέβεια τό κατάλαβαν αυτό πολύ καλά καί βλέπουμε τώρα, ότι είχαν δίκιο.
Ή αλλαγή του εορτολογίου δέν ηταν ενα απλό καί ανεξάρτητο γεγονός, δέν ητο μιά τυχαία έμπνευση ενός Άρχιεπισκόπου' ηταν η πρώτη έκρηξη ενός ηφαιστείου, πού έβραζε από καιρό έκρηξη πού προμήνυε τίς αλλες εκρήξεις πού ακολούθησαν καί των όποίων ειμαστε μάρτυρες.
Eτσι εΊδαν τό εορτολογικό ζήτημα οί Παλαιοημερολογιτες καί οί καιροί έδειξαν, στι εΊδαν σωστά.
(Άποσπάσματα εκ των άνθενωτικων έργων του Άλεξ. Καλόμοιροu(+): «Κατά ενωτικων» καί «Τό σύγκριμα»).
«Ἀποδοχὴν τοῦ Γρηγοριανοῦ Ἡμερολογίου προτείνει ὁ Μητροπολίτης Σελευκείας, φρονῶν ὅτι ἡ χρησιμοποίησις αὐτοῦ καὶ ὑπὸ τῆς Ἐκκλησίας εἰς οὐδένα κανονικὸν λόγον προσκρούει, ἀποτελεῖ δὲ μάλιστα τὸ πρῶτον βῆμα πρὸς τὴν ποθητὴν Κοινωνίαν τῶν Ἐκκλησιῶν…Φόβος σκανδαλισμοῦ τῶν Ὀρθοδόξων ἐκ τῆς ἀποδοχῆς τοῦ Γρηγοριανοῦ Ἡμερεολογίου δὲν ὑφίσταται πλέον, κατ’ αὐτόν. Πρὸς τὴν τοιαύτην ἀντίληψιν διαφωνεῖ ὁ Μητροπολ. Πρ. Καισαρείας, φρονῶν ὅτι τὸ πλεῖστον τῶν Ἑλληνορθοδόξων Χριστιανῶν θέλει θορυβηθῆ καὶ σκανδαλισθῆ ἐκ τῆς γενησομένης τυχὸν ἀμέσου ἀντικαταστάσεως τοῦ Ἰουλιακοῦ διὰ τοῦ Γρηγοριακοῦ Ἡμερολογίου καὶ ὅτι τοῦ θορύβου τούτου καὶ σκανδαλισμοῦ ἐπωφελούμενοι οἱ καθολικοὶ ἱεραπόστολοι θέλουσι κατενέγκει βαρὺ πλῆγμα κατὰ τῆς ἡμετέρας Ἐκκλησίας, τοσούτω μᾶλλον ὅσω τὸ Ἰουλιακὸν ἡμερολόγιον στενώτατα συνδέεται πρὸς τὸ ἑορτολόγιον τὸ ἐκφραζων ζωηρῶς τὸν θρησκευτικὸν βίον τῶν χριστιανῶν, κηρύσσεται ὑπερ τῆς ἀπαρεκκλίτου τηρήσεως τοῦ νῦν ἐν χρήσει παρ’ ἡμῶν Ἰουλιακοῦ ἡμερολογίου». 10 ιανουαριου 1919 ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ <<ΠΕΡΙ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗΣ ΤΟΥ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ>>
ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ ΑΔΕΡΦΙΑ ΤΙ ΓΡΑΦΕΙ; << ἀποτελεῖ δὲ μάλιστα τὸ πρῶτον βῆμα πρὸς τὴν ποθητὴν Κοινωνίαν τῶν Ἐκκλησιῶν…>>ΚΑΙ <<ἐπωφελούμενοι οἱ καθολικοὶ ἱεραπόστολοι θέλουσι κατενέγκει βαρὺ πλῆγμα κατὰ τῆς ἡμετέρας Ἐκκλησίας>> (ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ).
ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΕΤΟΙΜΑΖΑΝ ΤΟ ΕΔΑΦΟΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΠΟΘΟΥΜΕΝΗ «ΕΝΩΣΗ» ΚΑΙ ΕΝΩ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΤΙ ΕΠΡΟΚΕΙΤΟ ΝΑ ΓΙΝΕΙ, ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥΣ, ΚΑΙ ΕΝΩ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΤΙ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΑΔΙΑΦΟΡΗΣΑΝ ΕΝΤΕΛΩΣ ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΔΟΞΙΩΝ!
Λίγοι έχουν, δυστυχως, εννοήσει τήν σημασία του «παλαιοημερολογιτικου», δπως όνομάζεται, ζητήματος. Οι περισσότεροι αποδίδουν σέ στενοκεφαλιά του αγραμμάτου λαου τήν αντίδρασι των Παλαιοημερολογιτων, δειγμα κι αυτό της βαθειας περιφρονήσεως πού τρέφουν οι οιηματίες εγγράμματοι πρός τούς αγραμμάτους. 'Όμως οι αγράμματοι αυτοί, γιά νά αντιδράσουν δπως αντέδρασαν' θά έπρεπε νά έχουν, αν μή τι αλλο, θρησκευτικόν ζηλο καί ενδιαφέροντα πνευματικά, πού τά εστερειτο ή μάζα των αδιαφόρων πού ακολούθησαν, χωρίς καν νά γνωρίζουν πως τίθεται τό πρόβλημα, τήν πλειοψηφία των Ιεραρχων. Κανείς από τούς φωτισμένους θεολόγους καί όπαδούς των δέν έδειξε πάντως σημεια αγωνίας μπροστά στό φαινόμενο του διαχωρισμου της έλληνικης Έκκλησίας, ουτε ζήτησε νά βρη μιά απάντησι στήν γεμάτη πόνο κραυγή τόσων χιλιάδων πιστων. Ή πλειοψηφία ήταν μέ τό μέρος των. Οι αριθμοί πάντοτε τούς έδιναν τό αίσθημα της ασφαλείας. Στήν πραγματικότητα δμως, ουτε τούς αριθμούς δέν είχαν μέ τό μέρος των. Γιατί αν ηταν λίγες χιλιάδες οι Παλαιοημερολογιτες καί έκατομμύρια οι ακολουθήσαντες τό νέο Ήμερολόγιο, δμως αυτές οι λίγες χιλιάδες ηταν χιλιάδες πιστων, πονούντων τήν Έκκλησία. Ένω μέσα στά έκατομμύρια των αδιαφόρων, των ύλιστων, των αθέων, όπαδων του νέου Ήμερολογίου, ηταν ζήτημα αν μποροϋσες νά βρης λίγες χιλιάδες πραγματικων πιστων. Έχλεύασαν μόνον τούς απλοϊκούς αυτούς νέους όμολογητάς της 'Ορθοδοξίας, λέγοντας δτι από δεισιδαιμoνία δέν θέλουν νά διορθώσουν τό ώρολόγιο τους πού δέν πάει καλά.
'Όμως δέν ηταν εκει τό πρόβλημα. Δέν ειχαν δίκιο νά κατηγοροϋν τούς Παλαιοημερολογιτες, δτι μαλώνουν γιά ενα Ήμερολόγιο. Τό ζήτημα δέν ηταν ποιό από τά δύο Ήμερολόγια ειναι σωστό. Είναι γνωστό, δτι καί τά δύο Ήμερολόγια ειναιανακριβη.ουτε οί Παλαιοημερολογιτες επέμειναν στό παλιό Ήμερολόγιο, ουτε οί Νεοημερολογιτες εφεραν τό νέο Ήμερολόγιο γιά λόγους αστρονομικης ακριβείας.
Ή αλλαγή τοϋ ημερολογίου ηταν η πρώτη πράξη τοϋ Οικουμενισμοϋ, η πρώτη εμπράγματη εφαρμογή του. Μέ τήν εισαγωγή τοϋ δυτικοϋ έορτολογίου στήν Έκκλησία της Έλλάδος πραγματοποιήθηκε η έορτολογική ένωσή της μέ τούς Παπικούς καί τούς Προτεστάντες. Τά στάδια της ένώσεως των Άνατολικων μέ τούς Δυτικούς ειχαν περιγραφει επίσημα στήν περίφημη εγκύκλιο «πρός τάς απανταχοϋ Έκκλησίας τοϋ Χριστοϋ», πού κυκλοφόρησε τό Οικουμενικό Πατριαρχειο σ' δλες τίς αίρετικές καί ορθόδοξες Έκκλησίες τό 1920, τέσσερα χρόνια πρί ν από τήν αλλαγή τοϋ ημερολογίου στήν Έλλάδα (βλέπε 1. Καρμίρη, «Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεια της 'Ορθοδόξου Έκκλ ησίας», τόμος β).
Στήν εγκύκλιο αυτή, η αλλαγή
τοϋ έορτολογίου περιγράφεται σάν τό πρωτο βημα, η πρώτη φάση της ένώσεως των
Έκκλησιων, πού πρέπει νά προηγηθη δλων των άλλων. Ό λόγος δμως της αρνήσεως των
Παλαιοημερολογιτων νά συμμορφωθοϋν ηταν θεολογικώτατος καί επήγαζε από βαθειά
εκκλησιαστική συνείδησι. Άλλά καί αν μερικοί τό αντελήφθησαν,(την αληθεια για
το ημερολογιο) δέν είχαν τήν δύναμι νά σηκώσουν τό ανάστημά τους καί νά
κηρύξουν τήν αλήθεια. Κανένας σοφός καί κανένας δυνατός, κατά κόσμον, δέν βρηκε
λέξεις νά διαμαρτυρηθη. Eτσι απεδείχθη γιά πολλοστή φορά, στι «ό Θεός τά ασθενη
του κόσμου εξελέξατο, ίνα καταισχύνη τά ισχυρά» καί στι «εμώρανεν ό Θεός τήν
σοφίαν των σοφων». Γιατί, ενω οί σοφοί σιωπουσαν καί απεδέχοντο, οί αγράμματοι
πιστοί εξεγείροντο. Καί αυτοί «ουχ ωσπερ οί μωροί του κόσμου σοφοί μωρά ελάλ
ησαν». Δέν αναλύθηκαν σέ αστρονομικές θεωρίες καί μαθηματικούς ύπολογισμούς,
αλλά μίλησαν στό όνομα της παραδόσεως, τήν όποία αισθάνονταν σάν πραγμα ίερό,
πού δέν μπορεϊ κανείς νά τό καταπατη, χάριν της συνεχως απαρνουμένης τίς
απόψεις της επιστήμης του πολιτικου καί οικονομικου συμφέροντος μιας χώρας.
Άλλά «τούς διδακτούς Θεου οι μαθηταί των σοφων του αιωνος τούτου ανθρώπων
ήγουνται μωρούς». Ετσι από τήν αρχή καί μέχρι σήμερα τούς Παλαιοημερολογίτας
τούς θεωρουν μωρούς, θρησκόληπτους, δεισιδαίμονας κ.τ.τ. καί χαίρονται γιά τήν
δική τους γνωσι, πού τούς κάνει νά στέκωνται πάνω από αυτές τίς «λεπτομέρειες»
καί νά μή δημιουργουν ζητηματα γιά τό τίποτε».Οι της επισήμου Εκκλησίας ισχυρίζονται, δτι διώρθωσαν τό ήμερολόγιο γιά καθαρά αστρονομικούς λόγους. "Ήταν, λέγουν, ντροπή νά ακολουθουμε ενα λανθασμένο καί απηρχαιωμένο Τιμερολόγιο. Πολύ καλά. Τήν 'Εκκλησία βέβαια δέν τήν ενδιαφέρει ή αστρονομική ακρίβεια του ήμερολογίου, τήν ενδιαφέρει μόνον ή λειτουργική καί εορτολογική ενότητα καί τάξη των κατά τόπους Έκκλησιων.
Άλλά έστω, άς υποθέσουμε, δτι πράγματι γιά τήν επιστημονική ακρίβεια αγωνιουσαν οι άνθρωποι αυτοί. Τότε, γιατί δέν διώρθωσαν πράγματι τό ήμερολόγιο μέ βάση τά επιστημονικά δεδομένα του 20ου αιωνος, αλλά εφήρμοσαν ενα επίσης λανθασμένο τιμερολόγιο χρονολoγoύμενo από τόν 160 αιωνα, τό ημερολόγιο του Πάπα Γρηγορίου του ΙΓ';
Γιατί δέν εφήρμοσαν τό τόσο μελετημένο του Πέτρου Δραγγίτς, πού υπεβλήθη στό δηθεν πανορθόδοξο συνέδριο της Κωνσταντινουπόλεως του 1923;
Διότι ό πραγματικός σκοπός δέν ηταν ή επιστημονική διόρθωση του ημερολογίου, πραγμα εντελως άχρηστο από εκκλησιαστικής απόψεως. Ό πραγματικός σκοπός ηταν ή έορτολογική ένωση των «Έκκλησιων», καί αυτή δέν μπορουσε νά πραγματοποιηθη, παρά μόνον μέ τήν προσχώρηση των Όρθοδόξων στό Γρηγοριανό ήμερολόγιο των Παπικων καί των Προτεσταντων, γιά νά έχουν δλοι τό ίδιο έορτολόγιο καί νά αρχίση από κάπου νά πραγματοποιηται τό πρωτο στάδιο του Οικουμενισμου: ή ένωση των Χριστιανικων λεγομένων Έκκλησιων.
Οι της επισήμου Εκκλησίας έκήρυξαν λανθασμένη τήν έορτολογική τάξη των Πατέρων της Έκκλησίας, ανέτρεψαν τήν έορτολογική σχέση μεταξύ πασχαλίου καί ακινήτων έορτων, κατήργησαν νηστείες, μετέτρεψαν άκί νητες έορτές σέ κινητές -Π.χ. του Άγ. Γεωργίου -κατέστρεψαν τήν έορτολογική αρμονία καί ένότητα της Έκκλησίας της Έλλάδος καί των άλλων Όρθοδόξων Έκκλησιων, πού δέν άλλαξαν έορτολόγιο, καί δλα αυτά γιά νά συνεορτάζουν μέ τούς αιρετικούς της Δύσεως. Προτίμησαν νά έορτάζουν, δταν οι άλλοι αδελφοί τους Όρθόδοξοι νηστεύoυν' γιά νά πανηγυρίζουν μέ τούς Παπικούς καί τούς Προτεστάντες. Καί τί έγινε μέ τίς αποφάσεις των Συνόδων του 1583, του 1587 καί του 1593, οι όποίες έπανειλημμένως «είχον άφορίσει, πάντας δσους θά έδέχοντο τήν γρηγοριανήν μεταρρύθμισιν»; Εκαναν, πώς δέν τίς ήξεραν, ή τίς περιφρόνησαν μέ τήν μεγαλύτερη αδιαντροπιά.
Ό αγώνας των Παλαιοημερολογιτων ηταν καί είναι για τήν Όρθοδοξία. Ή αλλαγή του έορτολογίου δέν ηταν μόνο μία καταπατηση κανόνων. '"Ηταν ή αρχή της κατεδαφίσεως των τειχων της Όρθοδοξίας, μιας κατεδαφίσεως πού προετοιμαζόταν από τήν εποχή ακόμη του Θεοκλ ήτου Φαρμακίδη. ~ Αν οί αγωνισταί της Όρθοδοξίας απεκλήθησαν Παλαιοημερολογϊτες, αυτό όφείλεται στό γεγονός, δτι οί εχθροί της Όρθοδοξίας απεφασισαν να αρχίσουν τήν ανατροπή της μέ τήν εΙσαγωγή του παπικου έορτολογίου.
Αν είχαν αρχίσει από αλλου, αλλη θα ηταν τώρα ή μορφή του αγωνος καί αλλο τό όνομα των αγωνιστων της Όρθοδοξίας, πού σήμερα όνομαζονται ΠαλαιοημερολογΙτες.
Οι εχθροί της Όρθοδοξίας κάνουν, πώς δέν καταλαβαίνουν τό νόημα τοϋ αγωνος των Παλαιοημερολογιτων. «πραγμα μεγέθους ό Χριστιανισμός, λέγουν, πνίγεται παρ' αυτοις εις 13 σταγόνας υδατος. Αι 13 ήμέραι τοϋ ήμερολογίου διαφορά τρομακτική, θέμα σωτηρίας, δόγμα πίστεως». Κλασσική εκδήλωση αδυναμίας μπροστά στήν αλήθεια ή διαστρέβλωσή της. Οι Παλαιοημερολογίτες ποτέ δέν αγωνίστηκαν γιά δεκατρείς ήμέρες καί γιά ήμερολόγια.
Ή αστρονομική ακρίβεια ήταν ή δικαιολογία της επισήμου Εκκλησίας. Οι Όρθόδοξοι στήν Ελλάδα τό 1924 είδαν νά ανατρέπεται ή λατρευτική αρμονία της ανά τόν κόσμο 'Εκκλησίας τοϋ Χριστοϋ, αρμονία πού βασίλευε 16 όλόκληρους αιωνες. Είδαν τήν περιφρόνηση πρός τίς παραδόσεις της 'Εκκλησίας, είδαν τήν συγκρητιστική ερωτοτροπία μέ τούς αιρετικούς της Δύσεως, πούηταν ή πραγματική αιτία της εισαγωγης τοϋ δυτικοϋ καλενδαρίου, καί τό χειρότερο απ' δλα είδαν τήν κρυμμένη άρνηση τοϋ αλάθητου των αποφάσεων της 'Εκκλησίας πού τελικά φανερώθηκε σέ όλη της τή δόξα μέ τήν άρση τοϋ αναθέματος κατά τοϋ Παπισμοϋ τό 1965. Μέ άλλα λόγια αντιλήφθηκαν, ότι τό σκάφος της Έλλαδικης 'Εκκλησίας είχε προσκρούσει σέ υφαλο καί άρχισε νά κάνη νερά.
Ή αλλαγή τοϋ ήμερο λογίου ήταν ή πρώτη μπαλταδιά στόν κορμό της 'Εκκλησίας, της όποίας τό κόψιμο σχεδιαζόταν από μακρου. Θά έπρεπε νά είναι τυφλός κανείς γιά νά μή δη καί νά μή καταλάβη, ότι αυτοί πού έδωσαν τήν πρώτη μπαλταδιά δέν θά σταματοϋσαν, αλλά θά συνέχιζαν.
Σκοπός τους δέν ήταν ή πρώτη μπαλταδιά, αλλά τό ρίξιμο του δένδρου. <Όσοι είχαν ευσέβεια τό κατάλαβαν αυτό πολύ καλά καί βλέπουμε τώρα, ότι είχαν δίκιο.
Ή αλλαγή του εορτολογίου δέν ηταν ενα απλό καί ανεξάρτητο γεγονός, δέν ητο μιά τυχαία έμπνευση ενός Άρχιεπισκόπου' ηταν η πρώτη έκρηξη ενός ηφαιστείου, πού έβραζε από καιρό έκρηξη πού προμήνυε τίς αλλες εκρήξεις πού ακολούθησαν καί των όποίων ειμαστε μάρτυρες.
Eτσι εΊδαν τό εορτολογικό ζήτημα οί Παλαιοημερολογιτες καί οί καιροί έδειξαν, στι εΊδαν σωστά.
(Άποσπάσματα εκ των άνθενωτικων έργων του Άλεξ. Καλόμοιροu(+): «Κατά ενωτικων» καί «Τό σύγκριμα»).
