ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ
Αὐτός ὁ ὑπερήφανος, ἐργατικός, ἱκανότατος, μαχητικός καί ἀσυμβίβαστος Λαός, ὁ Λαός μας, ὁ Ἑλληνικός Λαός, ἦταν ΠΑΝΤΟΤΕ ὑπό «διωγμόν», ἀπό αὐτούς οἱ ὁποῖοι, ἀγνώμονες ὂντες, δεν μποροῦσαν νά φθάσουν στό ὓψος καί στό μεγαλεῖο του.
Μή νομίσετε πώς αὐτά ἀποτελοῦν τήν ἒκφραση κάποιων «ρατσιστικῶν» τάσεων κ.λπ.
Ὡς Λειτουργός τοῦ Ὑψίστου, ἒχω ΠΛΗΡΗ ἐπίγνωσιν τῆς ἰσοτίμου ἀξίας ΟΛΩΝ τῶν ἀνθρώπων ἒναντι Τοῦ Κυρίου μας καί συνεπῶς, κάθε «ρατσιστική» ἢ «σωβινιστική» θέσις ἢ καί σκέψις ἀκόμα, εἶναι ΠΑΝΤΕΛΩΣ πέραν καί ἒξω τῶν «Πιστεύω» μας.
Εἶναι, ὃμως, τοῖς πᾶσι γνωστόν, πώς ἡ Τέχνη, ἡ Τεχνική, ἡ Ἐπιστήμη, ἡ ἀνθρωποκεντρική διάθεση, ἡ κάθε εἲδους πρόοδος, ἀμετρήτους αἰῶνας πρό τῆς ἐλεύσεως Τοῦ Σωτῆρος μας εἰς τήν γῆν (πού μᾶς ἐχάρισε τό ΦΩΣ μέσα στά σκοτάδια τῶν δυσειδαιμονιῶν, καί τῶν πάσης φύσεως παγανιστικῶν ἐκδηλώσεων), ὑπῆρξαν προϊόν τῆς τεραστίων δυνατοτήτων τῆς διανοίας τῶν Ἑλλήνων, μέ τάς ὁποίας Ὁ Δημιουργός μας «ἐπροίκισε» τόν λαόν μας, ὂχι τυχαίως, ἀλλά μέσα στά πλαίσια τοῦ σχεδίου Του γιά διάδοση τῆς Χριστιανικῆς μας Πίστεως…!
Καί σήμερα, ὁ σοβαρός καί ἀντικειμενικός μελετητής τῶν ἒργων τῶν πλέον γνωστῶν δυνατῶν αὐτῶν προγονικῶν μας πνευμάτων, ἀνακαλύπτει μέ ἒκπληξη (ὂχι ἂδικη) πώς οἱ πλεῖστοι καί οἱ πλέον σημαντικοί ἐξ αὐτῶν, εἶχαν φθάσει ΠΟΛΥ ΚΟΝΤΑ σέ θέσεις πού προοιωνίζονταν Τήν Θείαν Διδασκαλίαν καί ὁμιλοῦσαν ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΘΕΟΝ καί ΟΧΙ γιά 12«θεον» ὃπως πολλοί ὑποστηρίζουν ΨΕΥΔΕΣΤΑΤΑ.
Ὁ ἲδιος ὁ Μέγας Βασίλειος, μέ εἰδικό Βιβλίο του, τήν περίφημον Γραμματείαν του «ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ, ΟΠΩΣ ΑΝ ΕΞ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΩΦΕΛΟΙΝΤΟ ΛΟΓΩΝ» συνιστᾶ στούς Ἑλληνόπαιδες ἀλλά καί σέ ΟΛΟΥΣ τούς νέους, να μελετοῦν τά συγγράμματα τῶν προγόνων μας, γράφων :«῍Εχει τεραστίαν αξίαν ἡ Παίδευσις τῶν νέων μέσω τῆς Ἑλληνικῆς Παιδείας, ἡ ὁποία λειτουργεῖ ὡς παιδαγωγός διά τήν κατανόησιν τῆς Χριστιανικῆς διδασκαλίας», συνιστῶν βεβαίως, τήν ἀποστασιοποίησίν των ἀπό κάθε παγανιστικήν θέσιν, πού ἦτο φυσικόν νά ὑπάρχῃ εἰς τά ἒργα αὐτά, λόγω ΜΗ ὑπάρξεως Τοῦ Θείου Λόγου πού ἐλάβαμε μετά τήν ἒλευσιν Τοῦ Κυρίου μας.
Δέν ἦτο τυχαῖον πού ὁ Λαός μας, ἒγινε τό «ὂχημα» μέσω τοῦ ὁποίου, (διά τῆς ἀξιοποιήσεως τοῦ ΑΝΥΠΕΡΒΛΗΤΟΥ δημιουργήματός του πού ἦτο ἡ ΤΕΛΕΙΑ ΓΛΩΣΣΑ του), διαδόθη ἡ Διδασκαλία Τοῦ Κυρίου μας…!
Τό τί γινόταν πρό τῆς ἐνανθρωπίσεως τοῦ Σωτῆρος μας, ἀνάγεται σέ ἂλλες «σφαῖρες» μελέτης καί ἐρευνῶν.
Ἂς ἐξετάσωμε τάς θέσεις καί τά ίδανικά τοῦ λαοῦ μας, μετά τήν ἀποδοχήν Τῆς Θείας Διδασκαλίας καί τόν ἐκχριστιανισμόν του.
Οἱ ΕΧΘΡΟΙ τόσον τοῦ Ἑλληνισμοῦ ὃσον καί τῆς Πίστεώς μας, προσπαθοῦν μέ μύριες ὃσες «θεωρίες» καί «σοφιστίες» νά φέρουν σέ σύγκρουση καί ἀντιπαράθεση τήν Πίστη μας μέ τόν Ἑλληνισμό, δηλαδή, τίς δύο δυνάμεις, τῶν ὁποίων ἡ, Θείᾳ δυνάμει, σύζευξις, ἐδημιούργησε τό Ἑλληνοχριστιανικό «μπετόν ἁρμέ» πού ἀποτελεῖ σήμερα τό κυριώτερο ἐμπόδιο στήν ὑλοποίηση τῶν παγκοσμιοποιητικῶν κ.λπ. ἐπιδιώξεων τῶν δυνάμεων τοῦ σκότους πού ἒχουν πλέον «ξεσπαθώσει».
Βεβαίως, ματαιοπονοῦν, προσπαθῶντας αἰνῶνες τώρα, ἀλλά ἐπιμένουν μή ἀποδεχόμενοι πώς εἶναι καταδικασμένη εἰς ἀποτυχίαν κάθε παρόμοια προσπάθεια, ὃσο κόντά καί ἂν φαίνεται πώς εὑρίσκεται εἰς τόν τελικόν των σκοπόν (αὐτό, ἂλλωστε, ἐπαναλαμβάνεται κατά διαστήματα στό διάβα τῶν αἰώνων…!).
Θά σταθοῦμε σέ μία ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΗ καί ἐντελῶς ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ θέση τοῦ Λαοῦ μας.
Καί εἶναι αὐτή ἡ θέσις του, ἡ ἒκφρασίς του, ἡ ὁποία, προτάσσεται (ἀκόμα καί σήμερα..!) εἰς κάθε περίστασιν κινδύνου ἢ ἐπιδρομῆς ἐχθρῶν κ.λπ.
Λέει ὁ Λαός μας :
«ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ»…!
Τό πόσο σημαντικό εἶναι τό ὃ,τι ἡ Πίστις μας προτάσσεται είς τήν ἒκφρασιν αὐτήν, γίνεται φανερό, ἀπό τήν σφοδράν ἐπιθυμίαν τῶν Σουλτάνων, τῶν Πασάδων κ.λπ. οἱ ὁποῖοι, τό ΠΡΩΤΟΝ πού ζητοῦσαν ἀπό τούς Ἓλληνες, δέν ἦταν νά δηλώσουν «Τοῦρκοι», ἀλλά «ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΠΙΣΤΗΣΟΥΝ»…!
Καί εδῶ, ἒρχεται τό ΜΕΓΑΛΕΙΟ τοῦ Λαοῦ μας.
Ἀρκετοί, φοβούμενοι τίς συνέπειες, ἀλλαξοπιστοῦσαν.
Πολλοί, ὃμως, ΗΡΝΟΥΝΤΟ ἀνεξαρτήτως συνεπειῶν.
Ἀτελείωτη σειρά ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΩΝ ὑπάρχει..!
Ὃταν τούς ἒλεγαν «…τούρκεψε για να γλυτώσης,», έννοοῦσαν νά ἀσπασθοῦν τόν Μουσουλμανισμό καί νά ἀπαρνηθοῦν τήν Πίστην των εἰς Τόν Κύριόν μας…!
Καί τότε ἂκουγαν ἒκπληκτοι τήν ὑπερήφανη, τήν γενναία, τήν ΟΜΟΛΟΓΗΤΙΚΗ ἀπάντηση… ΟΧΙ ΔΕΝ ΑΡΝΟΥΜΑΙ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ ΜΟΥ!
Καί φθάνομε στό σήμερα, τό ὁποῖο μᾶς φαίνεται ὡς ἡ χειροτἐρα περίοδος τῆς Ἱστορίας μας, μέ «ἂρχοντες» νά μήν ὁρκίζωναι εἰς τό Ἱερόν Εὐαγγέλιον, μέ τό νά νομιμοποιοῦνται οἱ ΠΑΡΑ ΦΥΣΙΝ «δεσμοί» δυστυχισμένων ἀνθρώπων, ἐντελῶς ξεστρατισμένων καί μεταβληθέντων σέ φορεῖς τῶν θελήσεων καί τῶν ἐπιταγῶν σκοτεινῶν δυνάμεων, μέ «σύμφωνα συμβιώσεως» κ.λπ. (μήπως ὁ «Πολιτικός γάμος» δέν εἶναι μία μορφή τοῦ ἰδίου πράγματος;), μέ κατάργησιν τῆς προσευχῆς, τῆς διδασαλίας τῶν Θρησκευτικῶν, τοῦ Ἐκκλησιασμοῦ τῶν Σχολείων κ.λπ….»
Ἀδελφοί, μή πανικοβάλλεστε, μήν ἀπελπίζεστε, μή πιστεύετε πώς χάθηκαν τά πάντα.
Δέν πρέπει νά λησμονοῦμε πώς στό Ἑορτολόγιόν μας, ὑπαρχει καί ἡ ΑΓΙΑ ΥΠΟΜΟΝΗ, ἡ ὁποία καί μᾶς ὁδηγεῖ στό νά μπορέσωμε νά ὑπομείνωμε κάθε κακό.
Οἱ ἂνθρωποι ἒρχονται καί παρέρχονται. Τό ἲδιο καί αἱ διάφοροι καταστάσεις.
Μή λησμονοῦμε πώς ἐπί σειράν αἰώνων, ἐδῶ, στόν τόπο μας, ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ μιλοῦσαν Ἑλληνικά καί ἐκεῖνα παρευθαρμένα, μέ ἂπειρες προσμίξεις ἀπό ξένες γλῶσσες…!
Καί ὃμως…! Ἦρθε ἐποχή πού ξαναμιλήσαμε τήν σωστή μας ΕΛΛΗΝΙΚΗ γλῶσσα...!
Σήμερα βέβαια, τό «μιξοβάρβαρο» ἰδίωμα πού ὀνομάζουν «ἑλληνική γλῶσσα», δέν εἶναι αὐτό πού μᾶς ἁρμόζει καί κάποιοι προσπαθοῦν νά μᾶς ἐξαναγκάσουν νά γράφωμε μέ…λατινικούς χαρακτῆρες…!
Μήν ἀπελπίζεστε ὃμως. Καί πάλι θά ξαναγυρίσωμε στίς ρίζες μας.
Ὃσο γιά τό «ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ» τό ὁποῖο πασχίζουν κάποιοι λυσσωδῶς νά λησμονηθῇ, θα παραμείνῃ στά στόματά μας καί ὁ Λαός μας, θά ἐπιστρέψη στίς αἰώνιες καταβολές του.
Μή κρίνωμε τό τί γίνεται στήν διάρκεια τῆς δικῆς μας τῆς ζωῆς.
Οἱ αἰῶνες περνοῦν, τά πράγματα μεταβάλλονται καί τίποτα τό ἀνθρώπινο δέν παραμένει χωρίς νά ὑπόκειται σέ μεταβολές…!
Δέν ἐνθυμοῦμαι ἐάν ἒχω έπαναλάβει παλαιότερα, κάτι τό ὁποῖο μοῦ ἒρχεται σήμερα εἰς τό μυαλό.
Ὃταν ὁ Καντακουζινός ἀπέθανε ἒνδοξος εἰς τον θρόνον του, ἀσφαλῶς θά εἶπε εἰς τόν ἑαυτον του « Ἀφίνω πίσω μου μία Ἑλλάδα κραταιᾶ»
Ὃταν, ὃμως, ὁ Παλαιολόγος ἒπεσε εἰς τά τείχη τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ὁπωσδήποτε ἐσκέφθη «Πάει ἡ Ἑλλάδα… Χάθηκε…!»
Καί ὃμως ἀδελφοί μου, ΟΥΔΕΙΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΕΙΧΕ ΔΙΚΑΙΟ…!
Οἱ αὐτοαποκοαλούμενοι «ἰσχυροί» τῆς γῆς, ὡς μόνη τους κληρονομιά, ἒχουν 1,5 τ.μ. γῆς καί ἐκεῖνο «δανεικό», ὃπως ΟΛΟΙ οἱ θνητοί καί κουβαλᾶνε μαζί τους τίς πράξεις των, προκειμένου νά ἀντιμετωπίσουν τήν δικαίαν κρίσιν εἰς τήν ὁποίαν σήμερα δέν πιστεύουν (οἱ δυστυχεῖς..!)
Ἂρχοντες, πρωθυπουργοί, ὑπουργοί (ἂραγε γνωρίζουν πώς ἡ λέξις «ὑπουργός» σημαίνει ΥΠΗΡΕΤΗΣ;), καί πάσης μορφῆς «τιτλοῦχοι», ἐπιλέγουν νά ὑπηρετοῦν δυνάμεις σκοτεινές καί νά πασχίζουν διά τήν καταστροφήν τῶν προαιωνίων Ἰδανικῶν μας, ἀλλά σᾶς διαβεβαιώνω πώς ΜΑΤΑΙΟΠΟΝΟΥΝ.
Θά ἐπαναλάβω διά πολλοστήν φοράν (Δέν θά κουραστῶ νά ἐπαναλαμβάνω συνεχῶς) πώς ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΕΛΛΑΣ, ΟΣΟ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ, ΤΟΣΟ ΘΡΙΑΜΒΕΥΟΥΝ…!
Ψηλά τό κεφάλι λοιπόν, Πίστη, Ὑπομνή, Ἐλπίδα καί Ἐμπιστοσύνη στό «Σχέδιο Τοῦ Θεοῦ», μή ὑπολογίζοντας στά «θέλω» τῶν ὑπηρετῶν τοῦ ἀντιχρίστου πού, σέ διάφορες ἐποχές καί ἀπό διάφορες, «ὑψηλές» θέσεις πού τούς τίς «χαρίζουν» οἱ δυνάμεις πού ὑπηρετοῦν, πασχίζουν νά ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΟΥΝ καί νά ΔΙΑΛΥΣΟΥΝ κάθε ἀντίστασή μας ὡς Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν.
Δέν θά τό κατορθώσουν.
Θά ἒλθουν, ἲσως, χειρότερες καταστάσεις, ἀλλά θά ξεπεραστοῦν.
Ὁ Ἃγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλος, στίς Προφητεῖες του, μᾶς δίδει τίς ἀπαντήσεις πού θέλομε.
Καί ἐπί τῇ εὐκαιρία, σᾶς ἐπισημαίνω καί κάτι πού πρέπει νά πρσέξωμε ΟΛΟΙ. Ἂς μήν ἐπηρεαζόμεθα ἀπό τίς διάφορες «ἐκδόσεις» Ἐφημερίδων καί Περιοδικῶν πού μᾶς μεταφέρουν διάφορα «Ἱερά Κείμενα», μή εχοντα τίς ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ἁρμοδίων Ἐκκλησιαστικῶν φορέων.
Μία γνωστή ἡμερησία ἐφημερίδα, ἐδημοσιοποίησε μέ ΠΡΟΣΧΗΜΑ τίς Ἐθνικές Σημαῖες τῶν διαφόρων Κρατῶν καί τό Θρήσκευμα κάθε Λαοῦ τοῦ ὁποίου τήν Σημαία κατέγραφε.
Ἒτσι, μαζί μέ τήν Γαλανόλευκη Σημαία μας, ἒγραψε στήν θέση «Θρήσκευμα» ΕΛΛΑΣ. Θρήσκευμα: « ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ-ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ», ἐνῶ μετα παρελευση ημερων ἐμοίρασε ἓνα ὀγκώδη τόμο εἰς τόν ὁποῖον περιγράφει τό…..ΙΣΛΑΜ ὡς Θρησκεία, «δια νά κατανοήσωμε πλήρως τόν κόσμο τοῦ ἰσλάμ» ὃπως γράφει…!
Νά ἡ ΚΑΤΑΝΤΙΑ τους…! Καί νά γιατί σᾶς ἐφιστῶ τήν προσοχή
Θά δῆτε πώς θά καταλήξουν νά μᾶς μοιράζουν ἀκόμα καί τά Ἱερά Εὐαγγέλια «μεταφρασμένα», ἢ «μεταγλωττισμένα», «παρεφθαμένα», «παρερμηνευμένα» κ.λπ. ΜΗ τους ἐμπιστεύεστε…!
Δροῦν βάσει σκοτεινῶν σχεδίων.
Ἂν θέλετε τά Ἱερά Χριστιανικά αὐτά κείμενα, ζητῆστε τα ἀπό τά Ἁρμόδια Ἐκκλησιαστικά Ὂργανα
ΟΧΙ ἀπό τά διάφορα ἒντυπα πού τά μοιράζουν, μαζί μέ ρυπαρρογραφήματα καί σατανογραφήματα…!
Τελειώνω τό σημείωμά μου αὐτο, μέ τήν ἐπισήμανση πώς ἡ φράση ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ,εὑρίσκεται ἀκόμα στά στόματα τῶν στελεχῶν τῶν Ἐνόπλων μας Δυνάμεων καί ΔΕΝ ΘΑ ΦΥΓΗ ἀπό αὐτά, ὃσο καί ἂν τό προσπαθήσουν οἱ ΑΘΕΟΙ, ΑΛΛΟΔΟΞΟΙ καί ΣΚΟΤΑΔΙΣΤΑΙ πού διαφεντεύουν βασικές δραστηριότητες τοῦ Ἒθνους μας.
Οἱ Ἒνδοξες Ἒνοπλες Δυνάμεις μας, ἁπαρτίζονται ἀπό παιδιά τοῦ Λαοῦ μας (Ποιῶν…μεγαλοσχήμων τά βουτυρόπαιδα θά πᾶνε νά ταλαιπωροῦνται φυλάττοντας Θερομπῦλες..) πού ΔΕΝ θά…ἀλλαξοπιστήσουν…!
Όταν λοιπόν ήταν πολύ μικρός, 5-6 ετών, και ζούσε στο Κοινόβιο, συνέβη το εξής:Ως μικρός που ήταν, έτρωγε συχνότερα από τους άλλους πατέρες. Όταν πεινούσε, έτρεχε στον τραπεζάρη και του ζητούσε ψωμί, ελιές, φρούτα....Κάποτε όμως ο τραπεζάρης πρόσεξε ότι έπαιρνε συχνότερα ψωμί και εξαφανιζόταν.- Κάποιο ζωάκι μάλλον θα ταΐζει σκέφτηκε.Αυτό συνεχίστηκε για καμιά εβδομάδα.- Ας πάω να δω, είπε μέσα του ο τραπεζάρης, που τα πηγαίνει αυτά που του δίνω.Πράγματι,τον παρακολούθησε και τον είδε να μπαίνει στο Καθολικό της Μονής και να κλείνει πίσω του την πόρτα. Έτρεξε γρήγορα στο παράθυρο και μ' αυτά που είδε, γούρλωσαν τα μάτια του... Ο μικρός κουβέντιαζε με το βρέφος Ιησούς, που ευρίσκετο στην αγκαλιά της Θεοτόκου, στην εικόνα του Τέμπλου!-Σου έφερα και σήμερα ψωμάκι, έλεγε στον Χριστούλη, μια και δε Σε ταΐζει κανείς...ούτε και η μαμά Σου...Και άπλωσε το χέρι και Του έδωσε μια φέτα ψωμί..Και ο Κύριος Ιησούς Χριστός, που ήταν μικρό παιδάκι στην ιερή εικόνα, άπλωσε το χεράκι, πήρε το ψωμί και όπως μάζεψε το χεράκι του μαζί με το ψωμάκι, εξαφανίστηκε το ψωμί μέσα στην εικόνα.Ευθύς αμέσως ο τραπεζάρης, με την ψυχή γεμάτη έκπληξη και δέος,έτρεξε στον Ηγούμενο και του διηγήθηκε τι συνέβη. Τότε ο Ηγούμενος του έδωσε εντολή να μην δώσουν του παιδιού καθόλου ψωμί, αλλά όταν παρακλητικά θα ζητούσε, να του λέγουν: Να πας να ζητήσεις και να σου δώσει ψωμί Εκείνος, τον οποίον μέχρι χθες εσύ τάιζες.Την επομένη ημέρα, βλέποντας ο μικρός Ονούφριος ότι δεν του δίδουν ψωμί και τον στέλνουν να ζητήσει από Εκείνον, που μέχρι τότε έτρεφε, έτρεξε αμέσως στην Εκκλησία και πηγαίνοντας μπροστά στην εικόνα είπε στον Χριστούλη:- Χριστούλη μου, δεν μου δίνουν ψωμάκι και μου είπαν να Σου πω να μου δώσεις από το δικό Σου.Τώρα, που θα το βρεις Εσύ, δέν ξέρω! Και ω του θαύματος! άπλωσε το μικρό Του χεράκι το βρέφος Ιησούς από την αγκάλη της Παναγίας Μητρός Του, και του έδωσε ένα τεράστιο ψωμί, τόσο μεγάλο, που δεν μπορούσε να το σηκώσει! Μοσχομύριζε δε τόσο πολύ, που το ουράνιο αυτό άρωμα απλώθηκε όχι μόνο μέσα στον Ναό, αλλά και σ' όλο το μοναστήρι και στον γύρω τόπο. Έκπληκτοι και έκθαμβοι οι μοναχοί από τα γενόμενα, είδαν τον πενταετή Ονούφριο να βγάζει τον τεράστιο αυτό άρτο έξω, μετά πολλού-πολλού κόπου. Έτρεξαν δύο μοναχοί να βοηθήσουν, αλλά ήταν πολύ βαρύς! Για πολλές ημέρες έτρωγαν, έτρωγαν, χόρταιναν, αλλά ο ουράνιος άρτος ήταν και παρέμενε αδαπάνητος. Είναι αυτό, που έχει βεβαιωτικά η Εκκλησία μας στη Θεία Λατρεία: " Ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανώμενος".Από τότε ευλαβούντο πολύ τον μικρό Ονούφριο, διότι εγνώριζαν πλέον ότι με την αύξηση της ηλικίας του θα αυξάνετο και η αγιότης του. Θα εγίνετο ένας μεγάλος Άγιος όπως και έγινε.Από τέτοιον όμοιο ουράνιο άρτο ετρέφετο ο Άγιος Ονούφριος, όταν για εξήντα ολόκληρα χρόνια ζούσε στην έρημο.
