Λόγος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιῶς καί Σαλαμῖνος κ. Γεροντίου κατά τήν ἑορτήν τῶν Θεοφανείων

 

 Σεβασμιώτατοι Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς,

Πασιoλογιώτατοι καὶ Αἰδεσιμολογιώτατοι πατέρες.

Θεοφιλῆ Διακονία.

Ἀξιότιμοι Κυρίες καὶ Κύριοι τῆς Πολιτείας

Λαὲ τοῦ Κυρίου περιούσιε

Σήμερον ἡ Ἱερὰ καὶ Μεγαλόφωνος τῶν Ὀρθοδόξων πανήγυρις ἀγάλλεται.

Πράγματι! Ἀγάλλεται καὶ χαίρεται σήμερον ἡ ὁμήγυρις τῶν γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν. Καὶ δικαίως. Διότι λατρεύει τὸν Θεὸν ὄχι ὅπως οἱ ἄνθρωποι θέλουν, ἀλλὰ ὅπως ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς ἐπιθυμεῖ.

Αὐτὴ ἡ ὁμήγηρις τῶν πιστῶν στοὺς ὁποίους ἀναφέρεται καὶ ἡ περίφημη ἐκείνη ἐγκύκλιος τῶν Πατριαρχῶν τῆς Ἀνατολῆς τοῦ ἔτους 1848, ἡ ὁποία καταλήγει μὲ τὶς φράσεις: «…παρ΄ ἡμῖν, οὔτε Πατριάρχαι, οὔτε Σύνοδος ἐδυνήθησάν ποτε εἰσαγαγεῖν νέα, διότι ὁ ὑπερασπιστὴς τῆς θρησκείας ἐστὶν αὐτὸ τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ἤτοι αὐτὸς ὁ λαός, ὅστις ἐθέλει τὸ θρήσκευμα αὑτοῦ αἰωνίως ἀμετάβλητον καὶ ὁμοειδὲς τῷ τῶν πατέρων αὐτοῦ…».

Κατὰ τὴν σημερινὴν ἐποχήν, ἀκούγονται συχνὰ φωναὶ ὑπὲρ τῆς ἐξελίξεως καὶ τῆς προόδου. Ἀσφαλῶς ἐξέλιξις καὶ πρόοδος εἶναι καλὴ καὶ ἐπαινετὴ ὅταν ἀφορᾷ τὰ ὑλικὰ καὶ τὰ ἀνθρώπινα κατασκευάσματα. Τὰ γήινα καὶ τὰ ἀνθρώπινα δημιουργήματα μὲ τὸ νὰ εἶναι ἐκ φύσεως ἀτελῆ, εἶναι ἐπιδεκτικὰ βελτιώσεως καὶ ἐξελίξεως. Τὰ θεϊκὰ καὶ οὐράνια ὅμως ὄχι.

Στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ὑπάρχουν στοιχεῖα σταθερὰ καὶ ἀναλλοίωτα: τὰ δόγματα τῆς Πίστεως καὶ οἱ ἠθικὲς ἀρχὲς τοῦ Εὐαγγελίου.

Ὅ,τι ἦταν Ὀρθόδοξο δόγμα κατὰ τὸν πρῶτον αἰῶνα μ.Χ., παραμένει μέχρι σήμερα Ὀρθόδοξο καὶ θὰ εἷναι Ὀρθόδοξο πάντοτε.

Ὁμοίως ὅ,τι ἦταν ἁμαρτία, εἷναι καὶ σήμερα ἁμαρτία καὶ θὰ παραμένει πάντοτε ἁμαρτία.

Μπορεῖ διάφορες ἑτερόδοξες «ἐκκλησίες» κυρίως στὴ Δύση νὰ υἱοθέτησαν τὴν ἐξελίξη καὶ τὸν συσχηματισμό μὲ τὸν κόσμο καὶ τὸ κοσμικό φρόνημα, θεωρῶντας ὅτι ἔτσι θα προσήλκυαν τὸν λαό, ἀλλὰ συνέβη ἀκριβῶς τὸ ἀντίθετον. Οἱ ναοί τους ἄδειασαν ἀπὸ τοὺς πιστοὺς τους.

Καὶ τοῦτο διότι ἀπέτυχαν νὰ διαγνώσουν ὅτι ἡ ἀποστολὴ τῆς Ἐκκλησίας δὲν εἷναι νὰ συσχηματισθεῖ μὲ τὸν κόσμον, νὰ ἐκκοσμικευθεῖ, ἀλλὰ νὰ μετασχηματίσει τὸν κόσμον κατὰ τὰ ἀνθρώπινα πρότυπα τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Γι΄ αὐτὸ καὶ οἱ Πατριάρχες τῆς Ἀνατολῆς, στὴν προαναφερθεῖσα ἐγκύκλιο τοῦ 1848, ἐντόπισαν ὅτι ὀφείλομεν νὰ κρατῶμεν τὰς ὁμολογίας τῶν Ἁγίων Πατέρων «ἀποστρεφόμενοι πάντα νεωτερισμὸν ὡς ὑπαγόρευμα τοῦ διαβόλου, ὁ δεχόμενος νεωτερισμόν, κατελέγχει ἐλλειπῆ τὴν κεκηρυγμένην Ὀρθόδοξον Πίστιν».

Ὥστε λοιπόν, οἱ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας οὔτε νὰ διανοηθοῦν ἠμποροῦν οἱανδήποτε ἀλλαγή, εἴτε εἰς ζητήματα πίστεως, εἴτε εἰς ζητήματα ἠθικῶν ἀρχῶν.

Ὅποιος νομίζει ὅτι μπορεῖ νὰ ἐκλέγει κατὰ τὸ δοκοῦν ὅ,τι τοῦ εἷναι ἀρεστόν, ἀπὸ τὰ Ὀρθόδοξα δόγματα ἢ τὶς ἠθικὲς ἀξίες τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, καὶ νὰ ἀπορρίπτει τὰ ὑπόλοιπα, νὰ γνωρίζει ἔστω ὅτι μὲ αὐτή του τὴν ἐκλογή, παύει νὰ εἶναι Ὀρθόδοξος.

Μὲ ταῦτα τὰ δεδομένα ἑορτάζομεν σήμερον Θεοφάνεια, καθὼς ἡ Μήτηρ τῶν Ἐκκλησιῶν καὶ τὸ πλεῖστον τῶν ἀνὰ τὸν κόσμον ὀρθοδόξων χριστιανῶν, ἐπικαλούμενοι τὴν θείαν συναντίληψιν καὶ εὐλογίαν ἐπὶ τὸ Ἔθνος μας καὶ ἅπαντα τὸν κόσμον, ὡς ἐπίσης καὶ τὸν θεῖον φωτισμὸν πρὸς θεογνωσίαν καὶ ἐπίγνωσιν τῆς ἀληθείας, εἰρηνικὴν δὲ διαβίωσιν τῶν λαῶν.

Ἀγαπητοὶ πατέρες καὶ ἀδελφοί,

 

Χρόνια Πολλά, τὸ φῶς τοῦ Χριστοῦ νὰ μᾶς φωτίσῃ ὅλους!

Πηγή

ΜΗΝΥΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ 2024 (Τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας κ. Χρυσοστόμου)

 

Ἀγαπητοὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφοί, 

            Τὸ σημερινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα χαρακτηρίζεται ἀπὸ μία λήξη καὶ μία ἀρχή. Συγκεκριμένα, ἡ λήξη ἀφορᾶ τὸ κήρυγμα τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Μὲ τὴ σύλληψη τοῦ βαπτιστοῦ Ἰωάννου ὑποχωρεῖ ἡ «σκιὰ τοῦ νόμου». Οἱ προφητεῖες  γιὰ τὴν ἔλευση τοῦ Λυτρωτῆ σταματοῦν, διότι τώρα μιλάει ὁ ἴδιος ὁ Λυτρωτής, φανερώνεται, ἀποκαλύπτεται δημοσίως, κηρύττει. Κηρύττει τὴν Καινή, τὴ Νέα Διαθήκη,  τὸ εὐαγγέλιο τῆς ἀγάπης καὶ τῆς μετανοίας, τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν. 

            Ὁ Κύριος μας, λίγο καιρὸ μετὰ τὴ Βάπτισή του, μαθαίνοντας ὅτι ὁ Ἰωάννης παραδόθηκε, ἀνεχώρησε στὴ Γαλιλαία, καὶ ἀπὸ ἐκεῖ στὴν Καπερναούμ, στὰ ὅρια τῶν φυλῶν Ζαβουλὼν καὶ Νεφθαλίμ. Ἐκπληρώθηκε ἔτσι ἡ προφητεία τοῦ προφήτη Ἡσαΐα, «Γῆ Ζαβουλὼν καὶ γῆ Νεφθαλίμ, ὁδὸν θαλάσσης, πέραν τοῦ ᾽Ιορδάνου, Γαλιλαία τῶν ἐθνῶν, ὁ λαὸς ὁ καθήμενος ἐν σκότει εἶδε φῶς μέγα, καὶ τοῖς καθημένοις ἐν χώρᾳ καὶ σκιᾷ θανάτου φῶς ἀνέτειλεν αὐτοῖς». Ἔκτοτε, ἄρχισε ὁ Χριστὸς νὰ κηρύσσει λέγοντας: «Μετανοεῖτε, γιατὶ ἔφθασε ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν». 

            Προσέξτε κάτι, ἀδελφοί. Δὲν λέει ὁ Κύριος «μετανιῶστε», ἀλλὰ «μετανοεῖτε», δηλαδή, «νὰ μετανιώνετε». Γνωρίζει ὅτι εἴμαστε ἄνθρωποι χοϊκοί, μὲ τὶς ἀδυναμίες καὶ τὰ πάθη μας. Γνωρίζει ὅτι ἄν μετανοήσουμε μία φορά, ἐνδεχομένως νὰ ξαναπέσουμε στὰ ἴδια σφάλματα. Παρ’ ὅλα αὐτά, μᾶς διδάσκει τὴν φιλευσπλαχνία του. Μᾶς λέει: «παιδιά μου, τὸ νὰ πέφτετε εἶναι στὴ φύση σας, ἀλλὰ νὰ ξέρετε ὅτι κάθε φορὰ ποὺ θὰ μετανοεῖτε, ἐγὼ θὰ σᾶς συγχωρῶ ἀνοίγοντας τὴν ἀγκαλιά μου. Καὶ ὄχι μόνο τὴν ἀγκαλιά μου, ἀλλὰ καὶ αὐτὴ τὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν θὰ σᾶς ἀνοίγω. Ἀρκεῖ νὰ ἀγωνίζεστε καὶ νὰ μὴν ἐγκαταλείπετε τὴν προσπάθεια». Μὲ τὴ διαρκῆ μετάνοια, λοιπόν, γινόμαστε μέτοχοι τῆς οὐράνιας βασιλείας. 

            Ὁ Κύριός μας, συνομιλῶντας κάποτε μὲ τοὺς Φαρισαίους, εἶπε: «ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἐντὸς ὑμῶν ἐστίν».  Ἡ φράση αὐτὴ ἔχει δεχθεῖ ἀπὸ τοὺς ἁγίους Πατέρες διάφορες ἐρμηνεῖες. Ἄλλοι θεώρησαν ὅτι δηλώνει τὴν εὐθύνη ποὺ ὁ καθένας φέρει γιὰ νὰ κατακτήσει τὸν παράδεισο, ὅτι, δηλαδή, δική μας ὑπόθεση εἶναι ἄν θὰ σωθοῦμε ἤ ὄχι, δεδομένου ὅτι εἴμαστε ἐλεύθεροι. Ἄλλοι ὑποστήριξαν ὅτι ὁ Χριστὸς ἐννοεῖ πὼς ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν εἶναι μέσα μας. Ὅταν καθαρίζουμε τὴν καρδιά μας ἀπὸ καθετὶ πονηρό, τότε ἔρχεται καὶ κατοικεῖ μέσα μας ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἡ παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μᾶς γεμίζει μὲ εὐφροσύνη, τὴν αἰώνια καὶ αὐξανόμενη εὐφροσύνη ποὺ κατακλύζει τὴν οὐράνια βασιλεία. Τέλος, κάποιοι Πατέρες θεώρησαν τὴν φράση αὐτὴ ὑπὸ τὴν ἔννοια ὅτι «ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν εἶναι ἀνάμεσά μας». Ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν εἶναι ἡ παρουσία τοῦ Χριστοῦ στὴ ζωή μας. Πράγματι, τότε ὁ Χριστὸς ἦταν ἀνάμεσα στοὺς Φαρισαίους. Ἦταν ἡ σωτηρία ἀνάμεσά τους, ἀλλὰ δὲν τὸν κατάλαβαν. Μετὰ τὴν Ἀνάληψη τοῦ Χριστοῦ, πού βρίσκεται ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν; Στὸ ἅγιο σῶμα τοῦ Χριστοῦ φυσικά, τὴν Ὀρθόδοξοη Ἐκκλησία. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἡ εἰκόνα τοῦ παραδείσου στὴ γῆ. Γιὰ αὐτὸ εἴθισται νὰ στολίζουμε τὴν Ἐκκλησία μας μὲ τὰ ὠραιότερα καὶ πολυτιμότερα τῶν ἀντικειμένων. Γιὰ αὐτὸ καὶ οἱ κληρικοὶ ἐν ὥρᾳ ἀκολουθίας στὴν Ἐκκλησία, καὶ μάλιστα τῆς Θείας Λειτουργίας, φοροῦν ὄμορφα καὶ λαμπρὰ ἄμφια, προσπαθῶντας νὰ ἀντικατοπτρίσουν τὴν ὀμορφιὰ τοῦ παραδείσου. Δυστυχῶς, τὸ γεγονὸς αὐτὸ σκανδαλίζει κάποιους τῶν χριστιανῶν. Ἀξίζει, ὅμως, νὰ γνωρίζουμε ὅτι ὡς χριστιανοί, πρέπει νὰ μεριμνοῦμε γιὰ τὴν κάθαρση τῶν ἁμαρτιῶν μας καὶ τὴν ἕνωσή μας μὲ τὸν Θεό, καὶ ὄχι νὰ σκανδαλιζόμαστε ἀπὸ τὶς ὀφθαλμαπάτες. 

            Ἐν κατακλείδι, θὰ ἤθελα νὰ σταθῶ στὴ φράση τοῦ προφήτη Ἡσαΐα: «ὁ λαὸς ὁ καθήμενος ἐν σκότει εἶδε φῶς μέγα» ὅταν τοὺς ἐπισκέφθηκε ὁ Χριστός. Ἡ παρουσία τοῦ Χριστοῦ εἶναι φῶς. Τί πολυτιμότερο ἀπὸ τὸ φῶς; Τὸ φῶς ἀποκαλύπτει, προστατεύει, ἐλευθερώνει καὶ ὠθεῖ τὸν ἄνθρωπο στὴν πρόοδο. Τὸ φῶς ὁδηγεῖ στὴν ἀλήθεια. Ἄν, λοιπόν, οἱ ἄνθρωποι ἔχουν τὸ φῶς ἀνάμεσά τους, κινδυνεύει ἡ ἐξουσία τῶν «κοσμοκρατόρων τοῦ σκότους». Καταλαβαίνετε τώρα πρὸς τί ὅλος αὐτὸς ὁ πόλεμος κατὰ τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, κατὰ τῶν ἀρχῶν, ἰδανικῶν καὶ ἠθῶν τοῦ χριστιανισμοῦ; Ἐπιχειροῦν νὰ ἀπομακρύνουν τοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ τὸν Θεό γιὰ νὰ βρεθοῦν ξανὰ στὸ σκοτάδι. Τότε, οἱ σκοτισμένοι εὐκολώτερα θὰ κυβερνῶνται. 

            Πώς ἀντιμετωπίζουμε ὅλο αὐτὸ τὸ κακό; Ὁ Κύριός μας πώς τὸ ἀντιμετώπισε; Σκόρπισε ἀγάπη, συγχώρεση, γαλήνη, ἀξιοπρέπεια, ἀρετή. Σταυρώθηκε καὶ σκόρπισε ζωὴ καὶ ἀνάσταση. Μὲ αὐτὰ τὰ ὅπλα ἐξάλειψε τὸ σκοτάδι. Οὔτε λόγο δὲν ἄρθρωσε γιὰ τοὺς ἄρχοντες τοῦ κακοῦ. Ἄν θέλουμε κὶ ἑμεῖς νὰ ἀνατρέψουμε τὸ κακό, δὲν χρειάζονται πολλὰ λόγια. Μποροῦμε ἁπλὰ νὰ μιμηθοῦμε ἐκεῖνον. 

            Μᾶς τὸ λέει, ἄλλωστε, διαχρονικά: «Εἰ οὖν ὑμεῖς φίλοι μου ἐστέ, ἐμὲ μιμεῖσθε».

Μετ’ εὐχῶν,

ὁ Ἐπίσκοπός σας,

† ὁ Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας Χρυσόστομος

Πηγή

ΜΗΝΥΜΑ ΑΓΙΩΝ ΘΕΟΦΑΝΙΩΝ (Τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λαρίσης καὶ Πλαταμῶνος κ. Κλήμεντα)

Μήνυμα Ἁγίων Θεοφανίων

Ἐλασσόνα, Παρασκευή, 6/19-1-2024

+Μητροπολίτου Λαρίσης καὶ Πλαταμῶνος Κλήμεντος

Ἀγαπητοὶ Πατέρες καὶ Ἀδελφοί·

            Εὐχαριστοῦμε τὸν Τριαδικὸ Θεό μας, ὁ Ὁποῖος μᾶς ἐπιτρέπει γιὰ ἄλλη μία χρονιὰ νὰ τελοῦμε τὴν μεγάλη καὶ ὁλόφωτη ἑορτὴ τῶν Ἁγίων Θεοφανίων! Καὶ τοῦτο συμβαίνει γιὰ πρώτη φορὰ στὰ χρονικὰ τῆς τοπικῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν Λαρίσης καὶ Πλαταμῶνος στὴν ἱστορικὴ πόλη τῆς Ἐλασσόνος, ὑπὸ τὴν σκέπην τῆς Παναγίας Ὀλυμπιώτισσας, ἐντὸς τῆς Ἐκκλησιαστικῆς μας Ἐπαρχίας, μὲ συμμετοχὴ πιστῶν μας τοπικῶν, ἀπὸ τὴν Λάρισα, ὅπως καὶ ἀπὸ τὰ γύρω μέρη καὶ μάλιστα ἀπὸ τὴν Βερδικούσια.

            Ἑορτάσαμε τὴν Γέννηση τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ πρὸ λίγων ἡμερῶν, καὶ Τὸν βλέπουμε, σύμφωνα μὲ τὴν ὡραία περιγραφὴ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου Νύσσης, νὰ «βαπτίζεται σήμερα ἀπὸ τὸν Ἰωάννη [τὸν Πρόδρομο], γιὰ νὰ ἀποκαθάρει τὸν γεμᾶτο ρύπους ἄνθρωπο, νὰ φέρει τὸ [Ἅγιο] Πνεῦμα ἀπὸ τὸν οὐρανὸ καὶ νὰ ἀνυψώσει τὸν ἄνθρωπο στοὺς οὐρανούς, γιὰ νὰ ἐγερθεῖ αὐτὸς ποὺ εἶχε πέσει καὶ νὰ ντροπιασθεῖ ἐκεῖνος [ὁ διάβολος] ποὺ τὸν ἔριξε, γιὰ νὰ πραγματοποιήσει ὁ Ἴδιος [ὁ Κύριός μας] τὴν σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου»! (βλ. «Ὁμιλία εἰς τὴν ἡμέραν τῶν Φώτων»).

            Πράγματι, ὁ Φιλάνθρωπος Χριστός μας τὶς δικές μας ἁμαρτίες καθαίρει στὸν Ἰορδάνη ποταμὸ καὶ δέχεται τὸ Βάπτισμα γιὰ νὰ ξεπλύνει τὸ χειρόγραφο τῆς παραβάσεως τῶν Πρωτοπλάστων.

            Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος μᾶς βεβαιώνει, ὅτι ὅσοι βαπτισθήκαμε στὸν Χριστό, Τὸν ἔχουμε πραγματικὰ ἐνδυθεῖ (Γαλ. 3:17) στὴν ψυχή μας. Εἴμαστε πλέον τοῦ Χριστοῦ, ἀνήκουμε σὲ Αὐτόν· Αὐτὸν λατρεύουμε, Αὐτὸν ὁμολογοῦμε, στὸ Σῶμα Του ζοῦμε, σὲ Αὐτὸν θὰ παραδώσουμε τὴν ψυχή μας μὲ καλὴ ἐλπίδα αἰωνίου ἑνώσεως, κοινωνίας καὶ σωτηρίας!

            Πῶς ἀποδεικνύεται στὴν πράξη ὅτι ἐνδυθήκαμε τὸν Χριστὸ καὶ ὅτι παραμένουμε ἑνωμένοι ἀληθινὰ μαζί Του; Ὅταν παρουσιάζουμε στὴν ζωή μας τοὺς καρποὺς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος: πίστη, πραότητα, ἐγκράτεια. Ὅταν ἀντιστεκόμαστε σθεναρὰ στὴν ἁμαρτία, διότι ἀγαποῦμε καὶ ποθοῦμε τὴν ἐλευθερία καὶ ἀπολύτρωση. Τότε αἰσθανόμαστε τὸ μεγαλεῖο τῆς πίστεώς μας καὶ δοξάζουμε μὲ ταπείνωση τὸν Τριαδικὸ Θεό μας.

            Ἄν ὅμως ἁμαρτάνουμε, ὅπως γράφει θεόσοφα ὁ Ἅγιος Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος, τότε ἀποδεικνύουμε ὅτι ἀκόμη δὲν ἔχουμε καλυφθεῖ καλῶς καὶ ἀσφαλῶς ἀπὸ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ. Παρουσιάζουμε κενὰ γυμνότητος, μέσῳ τῶν ὁποίων ὁ ἐχθρὸς μᾶς πειράζει καὶ τραυματίζει. Ὅμως, εὐτυχῶς ὁ Πανάγαθος Κύριός μας δὲν μᾶς ἐγκαταλείπει ἐντελῶς. Σὲ ὅποιον μὲ προσευχὴ καὶ πόθο, μὲ δάκρυα καὶ πόνο μετανοεῖ καὶ ζητεῖ θεία ἄφεση, ὁ Κύριος τοῦ γίνεται ἔνδυμα, γιὰ νὰ δύναται νὰ τηρεῖ σταθερὰ πλέον τὶς ἅγιες Ἐντολές Του καὶ νὰ ἀποδίδει ἀληθινὴ πνευματικὴ καρποφορία. Ἡ βαθιὰ πίστη καὶ ἀγάπη Χριστοῦ μᾶς δίδει πνευματικὰ δηνάρια, χαρίσματα, καὶ μᾶς ἐμπιστεύεται θεῖα μυστήρια.

            Λάβαμε χάρισμα πίστεως, μᾶς ἐξηγεῖ ὁ Ἅγιος Συμεών, καὶ ὀφείλουμε μὲ μακροθυμία σὲ ὅλα, μὲ ὑπομονή, νὰ πιστεύουμε ἀκράδαντα στὶς θεῖες ἐπαγγελίες. Ὅσο τὸ καλλιεργοῦμε, τόσο τὸ χάρισμα αὐξάνεται. Ἄν ὅμως νομίσουμε ὅτι αὐτὸ συμβαίνει ἀπὸ τὴν δική μας δύναμη καὶ ἱκανότητα, τότε γιὰ τὸν ἐγωϊσμὸ καὶ τὴν ὑπερηφάνεια μᾶς ἐγκαταλείπει ἡ θεία Χάρις καὶ ὁ πονηρὸς μᾶς ἐμπαίζει μὲ τὶς δικές του πλάνες (βλ. «Ἀλφαβητικὰ Κεφάλαια», Κεφ. ΙΑ’).

---

Ἀγαπητοὶ Ἀδελφοί·

            Ἡ σημερινή μας παρουσία, κατ΄ αὐτὴ τὴν ἐπιφανῆ καὶ ἁγία ἡμέρα τῶν Φώτων, μᾶς δίδει τὴν εὐκαιρία καὶ δυνατότητα νὰ ἀνανεώσουμε τὸ χάρισμα τῆς Πίστεως. Νὰ παραμείνουμε σταθερὰ καὶ ἀμετακίνητα στὴν καλὴν ὁμολογίαν τῆς γνησίας Ὀρθοδόξου Πίστεως, διότι βρισκόμαστε σὲ καιρὸ Ἀποστασίας! Ἀποτελοῦμε διὰ τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ τὸ «μικρὸν Ποίμνιον», τὸ ὁποῖον ἀκόμη καὶ σήμερα χλευάζεται καὶ περιφρονεῖται. Οἱ Προπάτορές μας στὴν ἁγία Πίστη ἐδιώχθησαν, ἀλλὰ παρέμειναν ἑδραῖοι καὶ μᾶς παρέδωσαν τὴν σκυτάλη, τὴν ἁγία Παρακαταθήκη, γιὰ νὰ τὴν φυλάξουμε καὶ νὰ τὴν μεταδώσουμε ἀκέραιη καὶ ἀνόθευτη. Ὑποσχόμαστε ὅτι θὰ ἐπιτελέσουμε αὐτὴ τὴν ἱερὴ ἀποστολή μας μὲ ὅποιο κόστος καὶ τίμημα, χωρὶς νὰ καμπτόμαστε εἴτε ἀπὸ ἐξωτερικὲς πιέσεις εἴτε καὶ ἀπὸ ἐσωτερικοὺς κλυδωνισμούς.

            Θυμίζουμε ὅτι κατὰ τὸ παρὸν ἔτος 2024 συμπληρώνεται ἕνας ὁλόκληρος αἰῶνας ἀπὸ τὴν ἀποτολμηθεῖσα Ἡμερολογιακὴ Μεταρρύθμιση στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος καὶ σὲ ἄλλες τοπικὲς Ἐκλλησίες, ἡ ὁποία τόσο σάλο δημιούργησε καὶ τόση ταραχὴ προξένησε.

            Στὴν καθοριστικὴ αὐτὴ Ἐπέτειο, ἀντὶ νὰ ἀναπτύξουμε τὶς δικές μας γνωστὲς Ὀρθόδοξες θέσεις γιὰ τὴν ἐμμονή μας στὴν Ἀκαινοτόμητη Πίστη τῶν Πατέρων μας, θὰ θυμίσουμε μόνον ἐπιγραμματικὰ αὐτὰ ποὺ συμβαίνουν σήμερα στὴν Οὐκρανία, καὶ ποὺ ἀποδεικνύουν περίτρανα τὸ δίκαιον τοῦ ἱεροῦ Ἀγῶνος μας, ὁ ὁποῖος διεξάγεται ὑπὲρ βωμῶν καὶ ἑστιῶν, καὶ ὄχι ἐξ αἰτίας φανατισμοῦ, μικρομυαλιᾶς καὶ μὴ προσαρμοστικότητας.

            Ὅπως εἶναι γνωστόν, μὲ ἄφρονα παρέμβαση τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ὑπῆρξε ἀναγνώριση μιᾶς ἀντικανονικῆς δομῆς ὡς δῆθεν κανονικῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας, ὑπὸ τὸν θεωρούμενο Κιέβου Ἐπιφάνιο, καὶ ταυτόχρονα ἄρχισε συστηματικὸς διωγμὸς τῆς Οὐκρανικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ὑπὸ τὸν Μητροπολίτη Κιέβου Ὀνούφριο. Ἡ νέα αὐτὴ ὑποστηριζόμενη ἀπὸ τὸ Κράτος κατ΄ ὄνομα Ἐκκλησία (τοῦ Ἐπιφανίου), μὲ ἄκρως φιλαιρετικὴ καὶ οἰκουμενιστικὴ οὐνιτικὴ γραμμή, ἐπέλεξε πρόσφατα νὰ εἰσαγάγει τὸ λεγόμενο Νέο Ἡμερολόγιο, μὲ κρατικὴ ὑποστήριξη καὶ ρύθμιση, γιὰ νὰ προσεγγίσει στὴν Δύση καὶ νὰ ἀπομακρυνθεῖ ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Ἀνατολή.

            Ἔχουμε δηλαδὴ σύγχρονη ἐπανάληψη αὐτοῦ τοῦ τραγικοῦ ποὺ ἔγινε ἐδῶ καὶ ἕναν αἰῶνα στὴν χώρα μας, χάριν ἀλλοτρίων ἐπιδιώξεων καὶ ὄχι πραγματικῶν ἐκκλησιαστικῶν καὶ ποιμαντικῶν ἀναγκῶν. 

            Ἡ πίεση λοιπὸν στὴν Οὐκρανία γιὰ ἀποδοχὴ τοῦ Νέου Ἡμερολογίου εἶναι πολὺ μεγάλη, ἀλλὰ ἡ Ἐκκλησία ὑπὸ τὸν Κιέβου Ὀνούφριο ξεκαθάρισε αὐτὸ ποὺ κι ἐμεῖς οἱ ταπεινοὶ τονίζουμε ἐδῶ καὶ ἕναν αἰῶνα καὶ οἱ πολλοὶ κωφεύουν:

Ὅτι ἡ ἐπιθετικὴ μορφὴ τῆς Ἡμερολογιακῆς Μεταρρυθμίσεως πρὶν ἀπὸ 100 χρόνια συνδέεται κυρίως μὲ τὸν ἀπαισίας μνήμης πατριάρχη Μελέτιο Μεταξάκη, ὑποστηρικτὴ τοῦ Οἰκουμενιστικοῦ μοντερνισμοῦ καὶ Μασόνο ὀλκῆς! Ἐπιθυμία τοῦ Μεταξάκη μὲ τὴν εἰσαγωγὴ τοῦ δῆθεν «νεο-ιουλιανοῦ» ἡμερολογίου του, ποὺ εἶναι πανομοιότυπο μὲ τὸ Παπικὸ Γρηγοριανό, ἦταν ἀπὸ πολιτικὸ ὑπολογισμὸ ἡ προσέγγιση καὶ πιθανὴ ἕνωση μὲ τὴν Ἀγγλικανικὴ ἐκκλησία. Ἡ ἀλλαγὴ δημιούργησε λειτουργικὰ προβλήματα, ἕως καὶ κατάργηση τῆς Νηστείας τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων (ὅπως σημειωτέον θὰ συμβεῖ καὶ ἐφέτος μὲ τὸ Νέο, μιᾶς καὶ τὸ Πάσχα εἶναι ὄψιμο). Ἡ παραμονὴ στὸ Πάτριο Ἡμερολόγιο δὲν μᾶς ἐμποδίζει ἀπὸ τὴν προσέγγιση τοῦ Θεοῦ· καὶ ἡ μετάβαση στὸ Νέο δὲν μᾶς φέρνει πιὸ κοντὰ στὸν Κύριο. Οἱ ριζικὲς μεταρρυθμίσεις στὴν Ἐκκλησία χωρὶς ἐκκλησιαστικὸ νόημα καὶ σκοπὸ δὲν κάνουν τίποτε ἄλλο, ἀπὸ τὸ νὰ προξενοῦν χωρισμοὺς καὶ διαιρέσεις στὸ Ποίμνιο, ὅπως καὶ σύγχυση καὶ ἀταξία στὴν ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας (βλ. Ἱστοσελίδα Ἕνωσης Ὀρθοδόξων Δημοσιογράφων – spzh-news: «Γιατί ἡ Οὐκρανικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία δὲν θὰ μεταβεῖ στὸ Νέο Ἡμερολόγιο», 3-8-2023).

Οἱ Ὀρθόδοξοι Οὐκρανοὶ Ἀδελφοί, οἱ ὁποῖοι διώκονται, τονίζουν πολὺ ὀρθῶς ὅτι «ἡ τήρηση τοῦ Παλαιοῦ Ἡμερολογίου εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ σημεῖα-σύμβολα τοῦ ἀνήκειν στὴν διωκομένη Ἐκκλησία, ἕνας ἀπὸ τοὺς τρόπους τοῦ θρησκευτικοῦ μας αὐτο-προσδιορισμοῦ». Ἡ ἀπάρνηση τῆς Οἰκουμενιστικῆς ἑνώσεως ποὺ προωθεῖται ἀνοικτὰ ἀπὸ τοὺς Καινοτόμους κατ΄ ὄνομα ὀρθοδόξους, ὁδηγεῖ καὶ ὑπαγορεύει τὴν πιστὴ καὶ ἀμετακίνητη τήρηση τοῦ Πατροπαραδότου Ἐκκλησιαστικοῦ Ἡμερολογίου. Ἀπόρριψη τοῦ Κοινοῦ ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα ποὺ δρομολογεῖται ἀπὸ τὸ ἑπόμενο ἔτος 2025 καὶ ἑξῆς μεταξὺ Κωνσταντινουπόλεως καὶ Βατικανοῦ, σημαίνει πιστὴ τήρηση τοῦ Παλαιοῦ Ἡμερολογίου. Ἀπάρνηση τῆς ἐκκοσμικεύσεως, τῆς ἠθικῆς ἀσυδοσίας, τῆς σιωπηρῆς ἀνοχῆς ἤ καὶ ἀποδοχῆς τῶν ἠθικῶν διαστροφῶν τῆς σήμερον ὑπαγορεύει τὴν παραμονὴ σὲ ὅσα μᾶς παραδόθηκαν ἀκαινοτομήτως! (βλ. Αὐτόθι, «Γιατί ἐμμένουμε πεισματικὰ στὸ παλαιὸ ἡμερολόγιο;», 29-11-2023).

            Ἰδοὺ λοιπὸν γιατὶ τὸ φαινομενικὰ δευτερεῦον θέμα τοῦ Ἡμερολογίου ἀποκτᾶ τόσο μεγάλη ἀξία καὶ σημασία, ὥστε νὰ θεωρεῖται στοιχεῖο παραμονῆς στὴν Ὀρθόδοξη Πίστη, στοιχεῖο διαφοροποιήσεως ἀπὸ ὅλους ἐκείνους οἱ ὁποῖοι συμμετέχουν στὴν ἐλευθεριάζουσα Οἰκουμενιστικὴ ἀντζέντα τῆς συμφορᾶς.

Εἶχε λοιπὸν ἀπόλυτο δίκαιο ὁ Ἅγιος πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος ὁ Καβουρίδης (+1955), ὁ Πνευματικός μας Ἡγέτης, ὅταν ἔγραφε ἐπιμόνως ὅτι τὸ Πάτριο Ἡμερολόγιο ἀποτελεῖ «φραγμόν», «ἄμυναν», προμαχῶνα» καὶ «προπύργιον» ἔναντι τῶν ἐπιβουλῶν τῶν αἱρετικῶν κατὰ τῆς Ὀρθοδοξίας.

---

Ἀγαπητοὶ Πατέρες καὶ Ἀδελφοί·

            Ὅλα αὐτὰ ἰσχύουν στὸ ἀκέραιο καὶ σήμερα γιὰ μᾶς ἐδῶ στὴν Πατρίδα μας, τὴν ἀγαπημένη Ἑλλάδα μας. Οἱ ἀδελφοὶ τοῦ Νέου Ἡμερολογίου βρίσκονται στὸ μεγάλο δίλημμα καὶ σταυροδρόμι: Μποροῦν ἕναν αἰῶνα μετὰ τὸ κακῶς γινόμενο, νὰ τὸ διορθώσουν καὶ νὰ ἐπιστρέψουν στὴν Ἐκκλησιαστικὴ Ἑορτολογικὴ Παράδοση. Θὰ χαρεῖ ὁ Οὐρανὸς καὶ θὰ ἀγαλλιάσουν οἱ ψυχὲς τῶν Ὀρθοδόξων! Διότι αὐτὴ ἡ ἀποκατάσταση θὰ τοὺς λυτρώσει ἀπὸ ὅλα τὰ ὡς ἄνω δεινὰ ποὺ ἐπέρχονται. Διαφορετικά, θὰ περιπέσουν σὲ χάος ἀπύθμενο, ἑκόντες ἄκοντες, καὶ οἱ δικαιολογίες καὶ οἱ κατηγορίες τους κατὰ τῶν ὄντως Ὀρθοδόξων ἀδελφῶν τους -ποὺ τοὺς πονοῦν καὶ ἀγαποῦν- δὲν θὰ τοὺς ὠφελήσουν σὲ τίποτε!…

            Εἴθε νὰ παραμείνουμε στὸ Χάρισμα τῆς Πίστεως καὶ νὰ τὸ αὐξήσουμε, ἡ δὲ Χάρις τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ νὰ φωτίσει τὶς ψυχὲς καὶ νὰ φέρει ἀφύπνιση, κατὰ Θεὸν ἕνωση καὶ σωτηρίαν αἰώνιον! Ἀμήν.

            Ἔτη πολλά!

Πηγή

ΜΗΝΥΜΑ ΓΙΑ ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ 2024 (Τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας κ. Χρυσοστόμου)

Ἀγαπητοὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

            Εἶναι γεγονός! «Ἐπεφάνη ἐν τῷ κόσμῳ, ὁ τὸν κόσμον ποιήσας»! Ὁ Πλάστης οὐρανοῦ καὶ γῆς, ὁ Θεός μας, τὸ Φῶς τὸ ἀληθινό, φανερώθηκε στὸν κόσμο καὶ ἔτσι χάθηκε τὸ βαθὺ σκοτάδι τῆς ἄγνοιας καὶ τῆς ἁμαρτίας, διαλύθηκε καὶ ἡ σκιὰ τοῦ θανάτου ποὺ καταπλάκωνε κάθε ὄμορφη στιγμὴ τῆς ζωῆς μας. 

            Στὸν Ἰορδάνη φανερώθηκε ἡ Χάρις, ἡ ἀλήθεια! Ὁ Θεὸς φανερώθηκε καὶ ὁ ἄνθρωπος ὁμολόγησε. Ὁμολόγησε στεντορείᾳ τῇ φωνῇ ὅτι Θεὸς δὲν εἶναι τὰ εἴδωλα καὶ ὅλα τὰ ὑπόλοιπα ἀνθρώπινα κατασκευάσματα. Θεὸς εἶναι Ἐκεῖνος ποὺ σήμερα ἀποκαλύπτεται στὸν ἄνθρωπο καὶ κάνει πράξη τὴν σωτηρία του· ὁ Πατήρ, ὁ Υἱὸς καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα. Δὲν χρειάζεται πλέον ὁ ἄνθρωπος νὰ ψάχνει καὶ νὰ ἐπινοεῖ  θεοὺς καὶ θρησκεῖες, διότι σήμερα λάμπει ἡ ἀλήθεια ὅτι ὁ Χριστιανισμὸς δὲν εἶναι θρησκεία, ἀλλὰ ἡ ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸν ἄνθρωπο. Ὁ Θεὸς ἐπισκέπτεται καὶ φανερώνεται στὸν ἄνθρωπο γιὰ νὰ τὸν ὁδηγήσει ποῦ; Ἐκεῖ ποὺ ὅλοι θέλουμε νὰ μᾶς ὁδηγήσει, ἀγαπητοί μου· στὴν σωτηρία μας, στὴν λύτρωσή μας, στὸν Παράδεισό μας! 

            Σήμερα ὁ Χριστὸς δέχεται τὸ Βάπτισμα ἀπὸ τὸν Ἰωάννη. Σήμερα τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο μὲ μορφὴ περιστεριοῦ στέκεται πάνω στὸν Βαπτιζόμενο Χριστό. Σήμερα, ἀκούγεται ἀπὸ τὸν οὐρανὸ ἡ φωνὴ τοῦ Πατρός: Αὐτὸς εἶναι ὁ Υἱός μου ὁ ἀγαπητός, στὸν Ὁποῖο εὐαρεστήθηκα. Καὶ θὰ ἀναρωτηθεί κανείς: γιατί «σήμερα»; Ἔχουν περάσει ἀπὸ τὸτε δύο χιλιάδες χρόνια! Πράγματι, ἔχουν περάσει δύο χιλιάδες χρόνια. Ὡστόσο, ἡ σημερινὴ Δεσποτικὴ ἑορτή, ὅπως καὶ κάθε περιστατικὸ τῆς ἐπὶ γῆς παρουσίας τοῦ Κυρίου μας, δὲν ἀνήκει στὸ παρελθόν. Δὲν ἔγινε καὶ τελείωσε. Ἔγινε, ἀλλὰ συνεχίζει νὰ γίνεται καὶ νὰ προσφέρει στοὺς ἀνθρώπους ὅλων τῶν ἐποχῶν τὴν δυνατότητα νὰ βιώσουν τὸ Μυστήριο καὶ νὰ μεταμορφώσουν τὴν ζωή τους.

            Σήμερα, λοιπόν, Βαπτίζεται ὁ Χριστὸς καὶ συντρίβει τὰς κεφαλὰς τῶν δρακόντων ἐπὶ τοῦ ὕδατος, ὅπως διδάσκουν οἱ Ἅγιοι Πατέρες. Εὐχὴ καὶ προσευχή μας εἶναι ὅπως συνέτριψε τὰ πονηρὰ πνεύματα ποὺ ὑπῆρχαν στὰ ὕδατα, ἔτσι νὰ συντρίψει καὶ τὰ σχέδια ὅσων ἐπιβουλεύονται καὶ ἀποπειρῶνται νὰ ἐπιβάλουν τὰ χέρια τους στὸν ἱερώτατο θεσμὸ τῆς οἰκογένειας. 

            Δὲν ἀρκεῖ ὅμως μόνο νὰ προσευχόμαστε γιὰ τὴν ἀκύρωση κάθε ἄνομου σχεδίου, ἀλλὰ νὰ ἀναλάβουμε καὶ ἐμεῖς τὴ δράση ποὺ μᾶς ἀναλογεῖ, ἀκούγοντας τὶ μᾶς προτρέπει ὁ Ὑμνωδός: «Δεῦτε, λάβετε πάντες πνεῦμα σοφίας, πνεῦμα συνέσεως, πνεῦμα φόβου Θεοῦ». Καθῆκον μας εἶναι νὰ ἀποδεχθοῦμε τὴν πρόσκληση καὶ νὰ λάβουμε αὐτὸ τὸ Πνεῦμα πρῶτοι ἐμεῖς καὶ ὕστερα νὰ τὸ ἐμφυσήσουμε στὰ παιδιά μας.  Γονεῖς, ἀγωνισθεῖτε νὰ ἐξοπλίσετε τὰ παιδιά μας μὲ πνεῦμα φόβου Θεοῦ, ὥστε ὅλη τους ἡ ζωὴ νὰ εἶναι ἕνα συνεχὲς βίωμα τῆς φανέρωσης τοῦ Ἐπιφανέντος Χριστοῦ!

            Χρόνια πολλὰ σὲ ὅλους! Ἡ Ἁγία Τριὰς νὰ μᾶς σκεπάζει, ὥστε τὸν Ἁγιασμὸ ποὺ θὰ λάβουμε σήμερα, πάντοτε νὰ τὸν φυλᾶμε στὴν καρδιά μας!

Ὁ Ἐπίσκοπός σας,

† ὁ Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας Χρυσόστομος

Πηγή

ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ 2024 ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

 

«Σήμερον τῶν ὑδάτων ἁγιάζεται ἡ φῦσις…» καὶ ἡ Θεσσαλονίκη ἑόρτασε μὲ ἰδιαίτερη λαμπρότητα τὰ  Ἅγια Θεοφάνεια στὴ Θεσσαλονίκη.

 Ἡ Ἀρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία τελέσθηκε στὸν Καθεδρικὸ Ἱερὸ Ναὸ τῶν Ἁγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν προεξάρχοντος τοῦ Παναγιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ. Γρηγορίου μὲ ἱερεῖς τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

 Μετὰ τὴν τέλεση τῆς Ἀκολουθίας τοῦ Μεγάλου Ἁγιασμοῦ συγκεντρώθηκαν ἔξωθεν τοῦ Ἱ. Ναοῦ τὸ ἱερατεῖο καὶ τὸ ποίμνιο ἀπὸ ὅλες τὶς ἐνορίες τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, νέοι, νέες καὶ παιδιὰ ἐνδεδυμένοι μὲ παραδοσιακὲς στολὲς φέροντες λάβαρα καὶ σημαῖες καὶ ὅλοι μαζί, προπορευομένου τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, τῆς εἰκόνος τῆς Βαπτίσεως τοῦ Κυρίου καὶ τοῦ Παναγιωτάτου Ποιμενάρχου μας, σχημάτισαν μιὰ μεγαλοπρεπὴ πομπὴ πρὸς τὴ θάλασσα. Τὴν πομπή συνόδευσε ἡ Φιλαρμονικὴ Ὀρχήστρα τοῦ Παπαφείου ἱδρύματος. Ἡ λιτανευτικὴ πομπὴ κατέληξε στὸν λιμενοβραχίονα τοῦ Ἱστιοπλοϊκοῦ Ὁμίλου Θεσσαλονίκης, ὅπου καὶ τελέσθηκε ὁ καθαγιασμὸς τῶν ὑδάτων καὶ ἡ κατάδυση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ στὴ θάλασσα. Γιὰ ἄλλη μία φορά πλήθος νέων ἔσπευσαν νὰ βουτήξουν στὰ παγωμένα ὕδατα τοῦ Θερμαϊκοῦ γιὰ να λάβουν τὴν εὐλογία καὶ νὰ πιάσουν τὸν Τίμιο Σταυρό. Τὴν Τελετὴ παρακολούθησαν ἐπίσημοι καὶ ἐκπρόσωποι τῆς πολιτείας.

Στὴν ἐπιστροφὴ τῆς λιτανευτικῆς πομπῆς ἔξωθεν τοῦ Καθεδρικοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν ὁ ποιμενάρχης μας, ὁ Παναγιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Γρηγόριος, ἀπευθύνθηκε στὸ ποίμνιο, εὐχαρίστησε πρωτίστως τὸν Πανάγαθο Θεὸ ποὺ γιὰ μία ἀκόμη φορὰ μᾶς ἀξίωσε νὰ ἑορτάσουμε αὐτὴ τὴν Μεγάλη ἑορτὴ τῆς Ἐπιφανείας, τῆς φανέρωσης τοῦ Ἀληθινοῦ Θεοῦ καὶ ἐν συνεχεία πρόετρεψε σὲ προσευχὴ καὶ μετάνοια ὅλους τοὺς πιστούς, διότι πλέον μόνο ἔτσι θὰ μπορέσουμε νὰ πάρουμε βοήθεια ὁ καθένας μας ἀλλὰ καὶ οἱ πολιτικοὶ μας, αὐτοὶ ποὺ ἔχουν τὸ τιμόνι τῆς διακυβέρνησης τῆς πατρίδας μας. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Πηγή