Προ καιρού, κάποιος δυστυχής (από εκείνους που η μόνη τους ασχολία είναι να παρακολουθούν τα πάντα, με σκοπό να πολεμούν τους πάντες) επιτέθηκε με σφοδρότητα στον Αγιορείτη Ιερομόναχο π. Χαρίτωνα, επειδή στο βιβλίο του ο πανοσιολογιώτατος συγγραφέας χαρακτηρίζει το νέο ημερολόγιο ως "Καινοτομία", χαρακτηρισμό που χρησιμοποιούν δήθεν μόνο οι Παλαιοημερολογίτες, κατά τον κατήγορο. Εδώ, και μέσα από την παράθεση διαφωτιστικών αποσπασμάτων, τα οποία έγραψαν πρόσωπα που δεν ανήκαν στους Παλαιοημερολογίτες ή στους Ζηλωτές, θα φανερώσουμε στους καλοπροαίρετους αναγνώστες όχι μόνο τα αποτελέσματα της αμάθειας και της εμπάθειας, αλλά και την αλήθεια, την οποία είτε θέλει κανείς να αποδεχτεί, είτε όχι, παραμένει αλήθεια!
ΜΟΝΑΧΟΣ ΘΩΜΑΣ ΜΙΚΡΑΓΙΑΝΝΑΝΙΤΗΣ (1895-1978)
Γέρων της Αδελφότητος των Θωμάδων
"Ἡμεῖς ἀκολουθοῦντες καθὼς εὕρομεν τὸ ἡμερολόγιον, ἐπὶ 1600 ἔτη εὑρισκόμεθα ἐν πλήρει ἁρμονίᾳ μὲ τοὺς ἁγ. Πατέρας… Ὑμεῖς δὲ ὡς ἀκολουθήσαντες τοὺς ἀρχηγοὺς τῆς πλάνης, τοὺς ὁποίους Μιχαὴλ ὁ Κηρουλάριος τελείως ὡς μέλη σεσηπότα μακρὰν τοῦ ὑπολοίπου ὑγιοῦς σώματος ἀποκόψας, ἐχρηματίσατε σκεύη πονηρά, δοχεῖα τῆς πλάνης τοῦ σατανᾶ… Ὑμεῖς δὲν ἐδηλώσατε ὅτι διὰ τῆς μελλούσης οἰκουμενικῆς συνόδου σας, μέλλετε ἀπὸ αὐτὰ τὰ θεμέλια νὰ χαλάσητε τὴν Ἐκκλησίαν; Καὶ σᾶς ἐπείραξεν ὁ λογισμὸς ὅτι μόνον διὰ τὸ Ἡμερολόγιον πῶς σᾶς κατηγοροῦν; Ὑμεῖς θέλετε νὰ εἰσάξητε πᾶσανΚαινοτομίαν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν, ἀλλὰ περιμένετε ὅπως παύσῃ ἡ κακὴ ἐντύπωσις, καὶ ὁ θόρυβος τὸν ὁποῖον ἐπροξένησεν ἡ Καινοτομία τοῦ Ἡμερολογίου. Ὑμεῖς ἐνομίσατε ὅτι οὐδόλως θὰ εὑρεθοῦν ἄνθρωποι νὰ σᾶς ἀντικρούσουν, ἀλλὰ ζῶα τὰ ὁποῖα διαρκῶς θὰ κύπτουν τὸν αὐχένα ἔμπροσθέν σας. Ἀλλ᾿ ἡμεῖς καὶ διὰ τῆς σεσαρκωμένης φωνῆς ἐπὶ τοῦ χάρτου, καὶ διὰ προφορικῆς θὰ σᾶς ἀντικρούσωμεν, καὶ διαμαρτυρόμεθα ἐνώπιον τοῦ λαοῦ ὅπως διαρρήξῃ τὰ δεσμὰ ὅπου τοῦ ἐπιβάλλετε, καὶ μὴ δεχθῇ τὸνκαινοτομικὸν ζυγόν σας, ἀλλὰ μέχρι θανάτου νὰ κρατῶσι τὰς Παραδόσεις τῶν Πατέρων ἀπαρασαλεύτως" (Βολίς εξακοντισθείσα εκ των ερημητηρίων του Αγίου Όρους Άθω, Αθήνα, 1926, σ. 28-29).
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΑΣΣΑΝΔΡΕΙΑΣ ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ (1864-1945)
"Κόπτεται ὁ κὺρ Μεταξάκις ἔν τινι τῶν εἰσηγήσεων αὐτοῦ ἐν τῷ Πανορθοδόξῳ Συνεδρίῳ, διότι ὁ Πάπας Γρηγόριος ὁ ΙΓ΄ διὰ τῆς παρατόλμου καινοτομίας τῆς ὑπ᾿ αὐτοῦ εἰσαγωγῆς εἰς τὴν Δυτικὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Γρηγοριανοῦ Ἡμερολογίου διέσπασε τὴν ἑνότητα ἐν τῷ ἑορτολογίῳ καὶ .ηνοιξε τὸ χάσμα τὸ διαχωρίζον ἀμφοτέρας τὰς ἐκκλησίας· ζητεῖ δὲ παραδόξως διὰ τῆς ἀποδοχῆς τῆς Παπικῆς καινοτομίας, ὅπως γεφυρώσῃ τὸ διανοιχθὲν ὑπὸ τοῦ Παπικοῦ ἡμερολογίου χάσμα!... Ἐνταῦθα τοῦ λόγου γενόμενος ἱερὸν θεωρῶ καθῆκον ἀπέναντι τῆς Πρεσβυγενοῦς Ὀρθοδόξου Μητρὸς ἡμῶν Ἐκκλησίας καὶ ἐνώπιον τῆς Ἱερᾶς ταύτης καὶ Σεβασμίας Ὁμηγύρεως νὰ χαρακτηρίσω ὡς παράτολμον καὶ ἀντικανονικὴν πρᾶξιν καὶ παιγνίδιον ἐν οὐ παικτοῖς τὴν ἀλλαγήν, ἢ συμπλήρωσιν, ἢ διόρθωσιν, ἢ ὁπωσδήποτε καὶ ἂν ἀποκαλῶσι ταύτην τοῦ Ἰουλιανοῦ Ἡμερολογίου, ὅπερ συνυφασμένον μεθ᾿ ὅλου τοῦ βίου τῆς Ἁγίας ἡμῶν Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, συνδεόμενον πρὸς ὅλας τὰς ἐπὶ τὰ κρείττω ἢ τὰ χείρω μετατροπὰς τῶν τυχῶν αὐτῆς, συνδεδεμένον μετὰ τῶν γενεθλίων τῶν Μεγάλων τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν Μαρτύρων καὶ ἐν γένει μεθ᾿ ὅλου τοῦ Ἑορτολογίου τῆς Ἁγίας ἡμῶν Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἀποτελεῖ τὸ ἰδιαίτερον χαρακτηριστικὸν αὐτῆς γνώρισμα, περιφρουρεῖ ὡς ἄλλος Ἄγγελος φύλαξ τὴν πίστιν, τὰς παραδόσεις, τὰ ἤθη καὶ ἔθιμα τῶν ἀνὰ τὸ πρόσωπον τῆς γῆς διεσπαρμένων αὐτῆς τέκνων καὶ ὑπομιμνήσκει αὐτά, ὅτι ἑορτάζοντα κατ᾿ αὐτὸ ἀνήκουσι εἰς τὴν μίαν καὶ Μόνην Πρεσβυγενῆ καὶ ἀκαινοτόμητον τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν, τὴν φέρουσαν καταφανῆ τὰ γνωρίσματα τῆς Ἀποστολικότητος, Καθολικότητος καὶ κατὰ Χριστὸν Ἁγιότητος∙ καὶ ὡς ἐκ τούτου πολὺ διαφέρουσαν τῶν εἰς καινοτομίας περιπεσουσῶν ἢ εἰς τῶν εἰς χρόνον πολὺ μεταγενέστερον τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καὶ τῶν Θεοφόρων Πατέρων, ἀναγουσῶν τὴν ἀρχὴν αὐτῶν νεωτέρων Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν" (Υπόμνημα εις την Ιεράν Σύνοδον της Ιεραρχίας της Ελλάφος, Αθήνα, 1929, σ. 20, 27).
Γέρων της Αδελφότητος των Δανιηλαίων
"Ἐν πρώτοις ἐξαιτούμενος τὰς θεοπειθεῖς εὐχάς, τῆς ὑμετέρας Σεβασμιότητος, προάγομαι νὰ διαδηλώσω ὑμῖν, τὴν κατέχουσαν τὴν καρδίαν, οὐχὶ μόνον τὴν ἐμήν, ἀλλὰ καὶ παντὸς σχεδὸν τοῦ Χριστεπωνύμου πληρώματος, τὴν σφοδρὰν καὶ πικράν, λύπην τε καὶ θλῖψιν, ἣν αἰσθάνεται πᾶς πιστὸς ὀρθόδοξος χριστιανός, διὰ τὴν (ἐκ συνεργείας βεβαίως, τοῦ ἀρχεκάκου παλαιοῦ τῆς κακίαςκαὶ πονηρίας γεννήτορος καὶ ἐφευρετοῦ) εἰσαχθεῖσαν μονομερῶς καὶ ἰδιοβούλως, καινοτομίαν, τῆς δῆθεν ἀστρονομικῆς διορθώσεως τῆς ἡμερολογιακῆς ἰσημερίας, ἄνευ τῆς δεούσης σκέψεως καὶ κοινῆς προμελέτης έφαρμοσθείσαν" (Επιστολιμαία Διατριβή προς την Ιεραρχία της Ελλάδος στο Αγιορειτική Βιβλιοθήκη, έτος ΙΔ΄ [1949], σ. 46).
ΓΕΡΩΝ ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΑΤΗΣ (1916-2006)
"Καὶ ἐδῶ οἱ ἁγιορεῖται διατελοῦν ἐν πολλῇ δυσφορίᾳ. Ἤδη ἀπὸ τεσσαράκοντα ἐτῶν, σημαντικὸς ἀριθμὸς εὐλαβῶν πατέρων, δὲν μνημονεύει τὸν Πατριάρχην, ἐκ τοῦ σκανδαλισμοῦ τῆς ἡμερολογιακῆςκαινοτομίας" (Η Ορθοδοξία και το Βατικανό στο Αγιορειτική Βιβλιοθήκη, έτος ΚΖ΄ [1962], σ. 225).
ΜΟΝΑΧΟΣ ΛΑΖΑΡΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΑΤΗΣ (1892-1974)
"Μακαριώτατε, Πρὶν ἢ προβῆτε (ὡς ἐξ ἀβροφροσύνης ἐκ τῆς περιστάσεως καὶ τῶν ἔξω πιεζόμενοι) εἰς ἀνωφελεῖς καὶ ἄκαρπους διαλόγους μετὰ τῶν παπικῶν, πρτίστως σπουδάσατε νὰ ἑνώσητε τὴν διηρημένην ὀρθοδοξίαν μας (δι᾿ ἣν διαίρεσιν χαίρουσιν οἱ ἐχθροί οἱ ἀντικείμενοι καὶ ἀντιφρονοῦντες). Ἐπαναλέγω· ποιήσατε τὰ ἀδύνατα δυνατά, συρράψατε τὸν διερρηγμένον ἀπὸ τεσσαρακονταετίας ὑφαντὸν χιτῶνα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, τὴν ἐπαναστατικῷ τῷ τρόπῳ ἐπιβληθεῖσαν καινοτομίαν τοῦ ἡμερολογίου" (Επιστολή προς τον Μακαριώτατο Αθηνών Χρυσόστομο στο Αγιορειτική Βιβλιοθήκη, έτος ΚΘ΄ [1964], σ. 245).
ΓΕΡΩΝ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΖΕΡΒΑΚΟΣ (1884-1980)
"Ταύτην τὴν περὶ νηστείας (σ. τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων) ἀρχαιοτάτην παράδοσιν ἐφύλαξεν ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἐπὶ 19 αἰῶνας, ἀλλά, τὸ 1924 ὁ Πατριάρχης Μελέτιος Μεταξάκης με 6-7 νεωτεριστὰς Ἀρχιερεῖς, διὰ τῆς εἰσαγωγῆς καὶ καινοτομίας τοῦ νέου ἡμερολογίου, κατήργησε αὐτήν... Κατόρθωσε τὴν ὅλως ἀπερίσκεπτον, ἀντικανονικήν, καὶ παράνομον καινοτομίαν καὶ εἰσαγωγὴν τοῦ Νέου ἑορτολογίου... Ἡκαινοτομία τοῦ ἡμερολογίου ἐφυγαδεύσεν τὴν ἀγάπην καὶ ἐνέβαλεν μῖσος εἰς τὰς καρδίας τῶν πλείστων παλαιοημερολογιτῶν καὶ νεοημερολογιτῶν καὶ ἐπέφερεν ἔριδας, φιλονικείας, ἀκαταστασίας, ἀλλὰ καὶ κατέστησε τοὺς νεοημερολογίτας καταφρονητὰς ἐκκλησιαστικῶν παραδόσεων, ἐνόχους, ὑπευθύνους καὶ ὑποκειμένους εἰς ἐπιτίμια καὶ ἀναθέματα... Παυσάτω ἡ καινοτομία, ὅτι μιαίνει τὴν ἀρχαιότητα" (Ανοικτή Επιστολή προς τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Θεόκλητο στο Αγιορειτική Βιβλιοθήκη, έτος ΚΔ΄ [1959], σ. 222, 224-225).
"Καὶ μόνον ὅτι οἱ νεοημερολογίται ἀναγκάζωνται νὰ ἔχωσιν ἐν χρήσει δύο ἡμερολόγια, τὸ νέον διὰ τὰς ἀκινήτους ἑορτάς, καὶ τὸ παλαιὸν διὰ τὸ Πάσχα καὶ τὰς κινητὰς ἑορτάς, εἶναι ἀρκετὸν νὰ καταδείξῃ τὸ ἀντικανονικὸν καὶ ἀντορθόδοξον τῆς ἡμερολογιακῆς καινοτομίας" (Επιστολή προς τον Βασιλέα Κωνσταντίνο [Απρίλιος 1966] στο"Ορθόδοξος Φιλόθεος Μαρτυρία", αρ. 45-47, Ιαν.-Αυγ. 1992).
"Ἐπειδή τό παλαιόν ἑορτολόγιον εἶναι παράδοσις ἔγγραφος, ἐπειδή τό νέον εἶναι καινοτομία παπικῆς καί μασωνικῆς προελεύσεως, ὅσοι καταφρονοῦν τό παλαιόν ἑορτολόγιον καί ἀκολουθούν τό νέον εἶναι ὑποκείμενοι τῷ ἀναθέματι" (Επιστολή προς τον Μητρ. Αυγουστίνο Καντιώτη, 6/19-6-1968).
"Ἂς μισήσωμεν τὸν διάβολον καὶ τὴν ἀμαρτίαν καὶ πᾶσαν καινοτομίανκαὶ αὐτὸ τὸ παπικὸν νέον ἡμερολόγιον, τὸ παρανόμως εἰσαχθὲν καὶ πρόξενον πολλῶν κακῶν γενόμενον εἰς τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν"(Τό νέον παπικόν ημερολόγιον και οι καρποί αυτού, σελ. 40).
ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΖΗΣΗΣ
Ομότιμος Καθηγητής του Α.Π.Θ.
"Γράφει ὡς ἀνταπάντηση πρὸς τὶς αὐτοκέφαλες Ἐκκλησίες τὸ 1904 διὰ τοῦ πατριάρχου Ἰωακεὶμ Γ´ καὶ τῶν συνοδικῶν ἀρχιερέων ἡ Ἐκκλησία Κωνσταντινουπόλεως: «Περὶ δὲ τοῦ καθ᾽ ἡμᾶς ἡμερολογίου τοιαύτην ἔχομεν γνώμην· αἰδέσιμον εἶναι καὶ ἔμπεδον τὸ ἀπὸ αἰώνων μὲν ἤδη καθωρισμένον, κεκυρωμένον δὲ τῇ διηνεκεῖ τῆς Ἐκκλησίας πράξει Πασχάλιον... ὡς οὐκ ἐξὸν περὶ τοῦτο καινοτομῆσαι». Εἶναι λοιπόν, σεβαστὸ καὶ ἑδραῖο, δηλαδὴ ἀμετακίνητο, (αἰδέσιμον καὶ ἔμπεδον) τὸ Πάτριο παραδεδομένο Ἡμερολόγιο καὶ εἶναι ἀδύνατη ὁποιαδήποτε ἡμερολογιακὴ ἀλλαγὴ καὶ καινοτομία: «Ὡς οὐκ ἐξὸν περὶ τοῦτοκαινοτομῆσαι». Οὐσιαστικῶς πρόκειται γιὰ πανορθόδοξη ἀπόφαση, ἀφοῦ συμφωνοῦν ὅλες οἱ ἐκκλησίες, εἶναι σύμψηφες, ὡς πρὸς τὸ ὅτι εἶναι ἀδύνατη ἡ ἡμερολογιακὴ μεταρρύθμιση. Δὲν ἐχρειάζετο τίποτε ἄλλο ἀπὸ τὸ νὰ τηρηθεῖ αὐτὴ ἡ πανορθόδοξη ἀπόφαση, καὶ νὰ κλείσει τὸ θέμα, ὁπότε θὰ ἀποφεύγονταν ὅλες οἱ διαιρέσεις καὶ τὰ τραύματα στὴν ἑνότητα τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ σώματος" (Παλαιό και νέο ημερολόγιο και ο κοινός εορτασμός του Πάσχα).
