A

A

† Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου (Ψαλ. 50,17)

† Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου (Ψαλ. 50,17)
† Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου (Ψαλ. 50,17)

Τρίτη 7 Ιουνίου 2016

Περὶ τῆς Συνοδικῆς ἐκδηλώσεως μνήμης τῆς Ἁλώσεως τῆς Κωνσταντινουπόλεως

alosi 1
Ἀριθμός Πρωτ. 2424

Ἐν Ἀθήναις, 20 - 05 / 02 – 06 - 2016



ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ
Πρὸς ἅπαντα τὸν Kλῆρον καὶ τὸν Λαὸν τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἐκκλησίας ἐν Ἀθήναις, Πειραιεῖ καὶ Ἀττικοβοιωτίᾳ.


Ἀγαπητὰ τέκνα ἐν Κυρίῳ,

Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν τῆς Ἑλλάδος κατὰ τὴν Συνεδρίαν Αὐτῆς τῆς 1ης /14ης Σεπτεμβρίου 2015, ἀπεφάσισε τὴν διοργάνωσιν Ἐκδηλώσεως μνήμης τῆς Ἁλώσεως τῆς Βασιλίδος τῶν πόλεων, τῆς Πρωτευούσης τῆς ὑπερχιλιετοῦς Ὀρθοδόξου Χριστιανικῆς Αὐτοκρατορίας μας, τῆς Κωνσταντινουπόλεως.

Ἐφέτος, ἡ τοιαύτη Ἐκδήλωσις θὰ γίνῃ εἰς τὸ Πολεμικὸν Μουσεῖον Ἀθηνῶν τὴν Κυριακὴν τῶν Ἁγίων Πατέρων, 30 Μαΐου / 12 Ἰουνίου 2016, ὥραν 18.00 (6ην μ.μ.).

Ἡ Ἐκδήλωσις περιλαμβάνει θρήνους καὶ παραδοσιακὰ ἄσματα μὲ θέμα τὴν Ἅλωσιν τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἀπὸ τοὺς Τούρκους, τὰ ὁποῖα θὰ ἀποδώσῃ ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησιαστικὴ Βυζαντινὴ Χορωδία ὑπὸ τὴν διεύθυνσιν τοῦ Μουσικολογιωτάτου κ. Μιχαὴλ Μακρῆ, καθὼς καὶ τὴν ἐξαιρετικοῦ ἐνδιαφέροντος σχετικὴν Ὁμιλίαν τοῦ Καθηγητοῦ τῆς Βυζαντινῆς Φιλολογίας τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν κ. Ἰωάννου Πολέμη μὲ θέμα:



«Ψευδοσύνοδος Φλωρεντίας - Ἅλωσις Κωνσταντινουπόλεως: Αἱ δυσμενεῖς συνέπειαι τῆς Οὐνίας».


Εἶναι ἰδιαζόντως ἐπίκαιρος τόσον ἡ Ὁμιλία, ὅσον καὶ ἡ ὅλη Ἐκδήλωσις, διότι καὶ σήμερον ὁ φιλολατινισμὸς καλπάζει καὶ προετοιμάζονται φιλενωτικαὶ ψευδοσύνοδοι, ὥστε νὰ ἀπαιτῆται ἡ σταθερὰ στάσις τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων εἰς τὴν τήρησιν τῆς Παρακαταθήκης τοῦ Ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ. Τὸ ὅλον δὲ πνεῦμα τῆς σημερινῆς ἐποχῆς, παραπέμπει εἰς τὴν πρὸ τῆς Ἁλώσεως περίοδον: γενικωτέρα ἔκλυσις τῶν ἠθῶν τῆς κοινωνίας εἰς τὰ ἐδάφη τῆς Ρωμιoσύνης, διαρροὴ τῶν πλέον πεπαιδευμένων ἀνθρώπων πρὸς τὰς Δυτικὰς χώρας, μαζικὴ ἐγκατάστασις εἰς ἡμέτερα ἐδάφη βαρβαρικῶν μωαμεθανικῶν φύλων, κατάθεσις τῶν χρημάτων τῶν πλουσίων Ἑλλήνων εἰς τὰς Τραπέζας τῆς Γένοβας καὶ τῆς Βενετίας, ἐκ μέρους τῶν Κυβερνώντων ἐναπόθεσις τῆς ἐλπίδος τῆς σωτηρίας τοῦ Γένους ὄχι εἰς τὸν Θεόν, ἀλλ’ εἰς τοὺς ἰσχυροὺς τῆς Δύσεως καὶ ἀπαίτησις ἐκ μέρους τῶν Δυτικῶν ταπεινωτικῶν ἀνταλλαγμάτων διὰ τὴν χορήγησιν τῆς τοιαύτης βοηθείας, ἥτις ἐν τέλει –παρὰ τὴν πλήρη ὑποχώρησιν τῶν ἡμετέρων εἰς τὰς ἀπαιτήσεις τῶν Δυτικῶν- ὑπῆρξε μηδαμινή.

Καὶ ταῦτα πάντα ὑπὸ ἕν διάχυτον πνεῦμα ἀπαισιοδοξίας καὶ μοιρολατρικῆς διαθέσεως, ἕνεκα διαδεδομένων πληροφοριῶν περὶ ἐπικειμένης ἐλεύσεως τοῦ Ἀντιχρίστου (τὸν ὁποῖον τότε ἐταύτιζον μετὰ τοῦ Μωάμεθ τοῦ μετέπειτα Πορθητοῦ), ὅστις ἐθεωρήθη ὅτι «ἦτο γεγραμμένον» νὰ κυριαρχίσῃ προσωρινῶς εἰς τὸν Ἁγιον Τόπον τῆς Κωνσταντι- νουπόλεως («Τὸ βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως ἐστὼς ἐν τόπῳ Ἁγίω») μέχρι τὸ τέλος τοῦ Κόσμου, τὸ ὁποῖον διεδίδετο εὐρέως ὅτι θὰ ἐγίνετο κατὰ τὸ ἔτος 1491, συμφώνως πρὸς τοὺς ὑπολογισμοὺς τῶν τότε ἐσχατολόγων.

Ἴδετε, ἀγαπητοὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφοὶ καὶ τέκνα ἐν Κυρίῳ, τὰς ὁμοιότητας τῆς τότε ἐποχῆς μετὰ τῆς σημερινῆς καὶ διαπιστώσατε τὴν ἀνάγκην νὰ διδαχθῶμεν ἀπὸ τὰ λάθη τοῦ παρελθόντος καὶ νὰ προσέξω- μεν νὰ μὴ ἐπαναλάβωμεν αὐτά, ἀλλὰ νὰ συνεργήσωμεν διὰ τῆς προσευχῆς, τῆς μετανοίας, τῆς ἀκραιφνοῦς Ὁμολογίας μας, τῆς κατὰ Θεὸν βιοτῆς μας καὶ τῆς συνειδητοποιημένης ἐμπράκτου στάσεώς μας εἰς τὴν ἀποτροπὴν τυχὸν ἐπερχομένων δεινῶν.

Διὰ τοῦτο, εἶναι ἀναγκαῖον ὅπως ἅπαντες παρευρεθῶμεν εἰς τὴν σημαντικὴν ταύτην Ἐκδήλωσιν.

Μετ’ εὐχῶν ἐνθέρμων
Ὁ Ἀρχιγραμματεὺς
Ὁ Δημητριάδος Φώτιος