Ὑπόμνημα πρός Ἰωάννην Μεταξᾶ ἐπιτροπῆς Παλαιοημερολογιτῶν Βερδικούσης Ἐλασσόνος

Σημείωση Διαχειριστού "Κρυφού Σχολειού": Με ιδιαίτερη χαρά και συγκίνηση παρουσιάζουμε ένα ιστορικό Υπόμνημα των προγόνων μας Γνησίων Ορθοδόξων της Βερδικούσας, προς τον Ιωάννη Μεταξά, για τις διώξεις που υφίσταντο ακόμη και στα μαύρα χρόνια του πολέμου. Το κείμενο πρωτοδημοσιεύθηκε (από το αρχείο Δημητρίου Θάνου) στο Θανάσης Δήμκος, Βερδικούσια: Ιχνηλατώντας την γενέθλια γη, Βερδικούσια, 2016, σ. 532-533. Ευχαριστώ τον συμπατριώτη μου, Δαμιανό Μοναχό Αγιορείτη για την δακτυλογράφηση του κειμένου στο πολυτονικό, αποκαθιστώντας το στην αρχική του μορφή.

Ένας από τους συντάκτες το παρόντος κειμένου

     Ἐν Βερδικούσῃ 29 Δεκεμβρίου 1940.

     Πρός τόν Ἐξοχώτατον Πρωθυπουργόν κ. Ἰωάννην Μεταξᾶ εἰς Ἀθήνας.

     Ἐξοχώτατε Κύριε Πρωθυπουργέ, περί τίς 160 οἰκογένειες κατοίκων Βερδικούσης τῆς ἐπαρχίας Ἐλασσόνος ὑποφέρομεν ἀπό τόν διωγμόν ἀπό τάς διαφόρους ἐντοπίους ἀρχάς πολιτικάς, Δικαστικάς καί Ἐκκλησιαστικάς, διότι, ὁμολογοῦμε ὁτι εἴμεθα χριστιανοί Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες. Μᾶς σφραγίζουν τήν Ἐκκλησία μας, καταδιώκουν τόν ἱερέα μας τακτικά εἰς τά δικαστήρια, πρᾶγμα τό ὁποῖον οἱ βάρβαροι Τούρκοι δέν τό ἔκαναν.

     Σάν νά μήν μᾶς ἒφτανε ὁ σημερινός πόλεμος, τό ὁποῖον θηρίον τοῦ Πάπα τῆς Ρώμης μᾶς ἐπετέθη νά μᾶς προσβάλλει τήν Πατρίδα, τήν τιμήν καί τήν πίστιν μας. Μέ μεγάλη προθυμία ὅταν ἀκούσαμε τήν Πατρίδα νά μᾶς φωνάζει νά ἀμυνθοῦμε, νά ὑπερασπίσουμε τά ἱερά μας ὅσια, ἐστείλαμε τά παιδιά μας, τούς γονεῖς καί τά ἀδέλφια μας καί ἀμύνονται σήμερα στά βουνά τῆς Ἀλβανίας, ἀποθνήσκοντες εἰς τό καθῆκον ἐπάνω ὅπου μέ τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ ὁ ἂσπονδος ἐχθρός κατετροπώθη.

     Σάν νά μην ἦταν λέγομεν ἀρκετός ὁ πόλεμος αὐτός, μᾶς παρουσιάσθηκε ἂλλος εχθρός ἐσωτερικός. Ἒρχεται ὁ Μητροπολίτης Ἐλασσόνος καί μᾶς καταγγέλλει διότι ἀκολουθοῦμε τό παλαιόν ἑορτολόγιον, καί ὅσοι ἐβαπτίσθημεν, ἐστέφθημεν, εἶναι ὅλα ἂκυρα καί μᾶς σέρνει στά δικαστήρια. Καί ἐνῶ πολλά παιδιά ἀγωνίζονται σήμερα εἰς τό μέτωπον, ἐδῶ ἦλθον κλητήρια, κατηγορούμενοι διότι ἐστέφθημεν μέ τόν παλαιοημερολογίτην ἱερέα. Τί θάρρος θά ἔχουμε ἡμεῖς σήμερον οἱ πατέρες, οἱ μητέρες καί τά παιδιά μας; Διά αὐτήν τήν οὐσία ἀγωνιζόμεθα νά ἐπιτύχουμε τήν ἐξασφάλιση τῆς θρησκείας καί τῆς ἐλευθερίας. Ἐσωτερικῶς τό ὅπου τυγχάνομεν σκληρόν διωγμόν τοῦ ἱερέα μας, τό κλείσιμον  τῆς Ἐκκλησίας μας.

     Ἡμᾶς δέν μᾶς φοβίζουν ὅλα αὐτά, ἔχομεν τήν ἐλπίδα στόν Ὕψιστον Θεόν. Ἕλληνες παλαιοημερολογίτες ἐγενήθημεν, Ἕλληνες παλαιοημερολογίτες θά ἀποθνήσκωμεν, ἔτοιμοι εἴμεθα. Ἀπό τό ἐξωτερικόν νά μᾶς βαροῦν οἱ Ἰταλοί, ἀπό τό ἐσωτερικόν νά μᾶς ἐπιτίθενται οἱ Ἱεράρχαι μέ τήν προσωπίδα τοῦ Ἕλληνος Ὀρθοδόξου, ὅπου διά ἡμᾶς εἶναι εχθροί ἀσπονδότεροι, ἐφόσον δέν μᾶς ἀφήνουν νά θρησκευόμεθα ἐλευθέρως. Μᾶς ἐπιβάλλουν βιαίως διά τοῦ ὑποκοπάνου τοῦ χωροφύλακος νά ἀκολουθήσωμεν τά φρονήματα τοῦ Πάπα, ἡμεῖς παπιστές δέν γινόμεθα. Διά ταῦτα διαμαρτυρόμεθα ἐνώπιον Θεοῦ καί ανθρώπων καί παρακαλοῦμεν νά διατάξετε νά ἀφεθοῦν ἐλεύθεροι οἱ κληρικοί μας παντός βαθμοῦ μέχρι νά παρέλθει ὁ σημερινός πολεμικός σάλος. Νά θρησκευόμεθα σύμφωνα μέ τίς παραδόσεις μας, τῆς Μίας Ἁγίας Ἀνατολικῆς Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας. Εἰδέ ἐάν μᾶς θεωρεῖτε (ὅτι) ἡμεῖς οἱ παλαιοημερολογίτες εἴμεθα κακοί πατριῶται, νά μᾶς ἐξοντώσετε νά λείψουμεν ἀπό τήν Ἑλλάδα. Δέν ἡμποροῦμε νά ὑποφέρουμε περισσότερο. Ἢ ζωή, ὅπως τήν ὑπαγορεύει ἡ συνείδησίς μας, ἢ θάνατος.

     Εὐπειθέστατοι 

Οἱ αἰτοῦντες  

Νικόλαος Θ. Σούμας, Χρῆστος Σ. Βλάνδος, Δημήτριος Θάνος, Κ. Ἀγριόδημος, Δημήτρης Μπλιάμπλιας.

Πηγή: http://krufo-sxoleio.blogspot.gr/2017/02/blog-post_25.html

ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ 2017 (Ὁμιλία π.Εὐθυμίου Μπαρδάκα)

Μονή Εσφιγμένου - Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο άβατο μιας πατρίδας, που βουλιάζει (ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟY «ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΣ»)

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ Η

Μονή Εσφιγμένου - Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο άβατο μιας πατρίδας, που βουλιάζει

Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2017 και η ετυμηγορία του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Θεσσαλονίκης ήταν η εξής :
-Μοναχός Αντύπας κάθειρξη 20 ετών χωρίς ανασταλτικό χαρακτήρα στην έφεση
-Γέροντας Μεθόδιος, Ηγούμενος, κάθειρξη 20 ετών χωρίς ανασταλτικό χαρακτήρα στην έφεση
-Μοναχός Μαρδάριος, κάθειρξη 10 ετών και 4 μηνών
-Μοναχός Αβραάμ, κάθειρξη 10 ετών και 4 μηνών
-Ιερομόναχος Σάββας, κάθειρξη 10 ετών και 4 μηνών
-Μοναχός Λυσίμαχος, κάθειρξη 10 ετών και 4 μηνών
-Μοναχός Γάιος, κάθειρξη 10 ετών και 4 μηνών
-Μοναχός Ορέστης, κάθειρξη 10 ετών και 4 μηνών

Δεν καταλείπεται καμία αμφιβολία, ότι εφαρμόσθηκε ο Νόμος. Ποιος όμως νόμος; Ο νόμος, που παλαίουν υπό αντίξοες συνθήκες να εφαρμόσουν οι δικαστές; Ο νόμος, που πασχίζουν να συσκοτίσουν οι δικηγόροι; Ο νόμος, που επιχειρούν να παρακάμψουν οι διάδικοι; Ή μήπως ο νόμος, που οι ταγοί κόβουν και ράβουν εντός του κοινοβουλίου “ασορτί” με τις εκάστοτε υποβολιμιαίες και ανομολόγητες επιδιώξεις τους;
Οι ένοχοι, από την άλλη, Εσφιγμενίτες Μοναχοί, Ζηλωτές, Παλαιοημερολογίτες… Έχουν υψωμένη στον πύργο τους την μαύρη σημαία, που γράφει “Ορθοδοξία ή θάνατος”, περιφρονούν τους ευρωπαικούς πακτωλούς, δεν μνημονεύουν τον Πατριάρχη. Αναχωρητές, που ιχνηλατούν ταπεινά τα βήματα ενός Μεγάλου Αντωνίου, ενός Μεγάλου Αθανασίου, ενός Νικοδήμου του Αγιορείτου, του Μαρκου του Ευγενικου και τόσων άλλων.
Λευίτες, που στο κελί τους φέγγει το κερί και αχνοκαίει καταμεσίς του Αθωνίτικου χειμώνα μια ξυλόσομπα. Που όταν έρθει η ώρα να εγκαταλείψουν τα εγκόσμια, φεύγουν σιωπηλά, ωσάν άλλοι Ηρωες του καθήκοντος, χωρίς δεύτερο ράσο στην κατοχή τους. Μαχητές στο κέντρο μιας ιδιότυπης αρένας, που πέταξαν μολότωφ, σε έναν άνισο αγώνα με διακύβευμα - τί άλλο θα’τανε άλλωστε; - πνευματικό.

Στην Αθήνα στις 19 Δεκεμβρίου 2016 και για πολλοστή φορά επίθεση με μολότωφ, που πέταξαν κουκουλοφόροι, προκάλεσε πυρκαγιά σε 3 τρόλεϊ στην Πατησίων το βράδυ στις 22.30΄, στο ύψος του Πολυτεχνείου. Καμία σύλληψη, δεν άνοιξε ούτε μύτη. Δεν καταλείπεται καμία αμφιβολία, ότι κι εδώ εφαρμόσθηκε ο Νόμος. Ποιος όμως νόμος; Αυτός, που είπαμε νωρίτερα, ο ανθρώπινος. Που η “κατά το δοκούν και όχι κατά το δέον” έρμηνεία και εφαρμογή του από τους αρμόδιους πολιτικούς ταγούς “κατά πως τους βόλεψε”, για να το πούμε λιανά, επέβαλε την παντελή απουσία και την προκλητική ατιμωρησία.

Οι δράστες από την άλλη σύντροφοι, αναρχικοί. Μηδενιστές και φορείς του χάους. Μοναχικοί καβαλάρηδες του ταξικού μίσους. Κακομαθημένοι θαυμαστές του Άρη και του Τσε, που πέταξαν μολότωφ, αθέατοι πολεμιστές σε μια αέναη κόντρα με όλη (;) την κοινωνία απέναντι.

Και το δια ταύτα; Ας υποχωρήσει ο Θείος Νόμος, ας αλωθεί το Περιβόλι της Παναγιάς. Τί νοιάζει άλλωστε τους “αρμοδίους”. Μόνο μην τυχόν και καταπέσει ο δικός τους νόμος, ο ανθρώπινος, που τους βολεύει, ώστε να μπορούν “να κάνουν τη δουλειά τους”. Πλατεία Εξαρχείων, Ελλάδα 2017, το τελευταίο άβατο σε μια πατρίδα, που βουλιάζει…
Και μαζί με την πίστη να απομένει μόνη η ελπίδα, ότι “…θέλει κολοβώσει τας ημέρας διά τους ολίγους σωζόμενους…”
π.Ευθυμιος Μπαρδακας

http://ekklisiastikiparadosi.gr/

ΙΕ ΚΥΡΙΑΚΗ ΛΟΥΚΑ ΤΟΥ ΖΑΚΧΑΙΟΥ 2017 (Ὁμιλία π.Εὐθυμίου Μπαρδάκα)

ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ: ΔΙΩΚΕΤΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ, ΔΙΩΚΕΤΑΙ Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

Η Νέα Τάξη τρίζει τα δόντια της: 20 χρόνια φυλάκιση και στον μοναχό π.Αντύπα! 10 έτη και 4 μήνες σε άλλους 6 μοναχούς!

Σταθήκαμε κι εμείς τις τελευταίες ημέρες στο πλευρό των πατέρων της Γνήσιας Ι.Μ Εσφιγμένου κατά την διάρκεια της δίκης όπου κατηγορούνται (από την νέα ψευδο-αδερφότητα) για την αντίσταση που προέβαλαν στις 29/7/2013, όταν μεγάλη ομάδα ατόμων μαζί με δικαστικό επιμελητή, προσπάθησαν να σπάσουν την πόρτα από το κονάκι -αντιπροσωπείο τους στις Καρυές Αγίου Όρους.

Μέλη του Ιερού Λόχου 2012 δίπλα στους δικαζόμενους αγιορείτες πατέρες, έξω από τη δικαστική αίθουσα.

 Kατά την δήλωση των ιδίων των  ψευδο-Εσφιγμενιτών, στο δικαστήριο, αιτία της διαμάχης είναι : «εμείς χάσαμε 1.400.000 ευρώ από το ΕΣΠΑ που είχε εγκριθεί για το συγκεκριμένο κονάκι«.

Όταν οι μοναχοί της γνήσιας Ι.Μ Εσφιγμένου παλεύουν χωρίς φάρμακα,χωρίς ρεύμα,χωρίς τροφές, αποκλεισμένοι και παρόλ’ αυτάΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟΙ για θέματα Ορθοδόξου πίστεως,

αυτοί ,κόπτονται για τα ευρώ!!!!!

Καταλαβαίνουμε λοιπόν ποιοί αγωνίζονται και γιατί……

την ώρα που κάποιοι «μοναχοί» μετράνε τα «εκατομμύρια ευρώ που έχασαν από τα ΕΣΠΑ»,…,  κάποιοι άλλοι, δικάζονται ως κατηγορούμενοι και κάνουν κομποσχοίνι για τους διώκτες τους.Όσοι παρακολουθούμε τα τεκταινόμενα στην εκκλησία μας, δεν δυσκολευόμαστε να αντιληφθούμε ότι εντάσσεται στα πλαίσια εγκαθίδρυσης της Παναιρέσεως του Οικουμενισμού στο Άγιο Όρος.

Οι φωνές που αντιστέκονται στο ηλεκτρονικό φακέλωμα, στην Κάρτα του Πολίτη, στον Οικουμενισμό, πρέπει να πάψουν.

Η ΑΜΕΣΑ ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΑ εξοντωτική ποινή φυλάκισης των 20 ετών (!) στον γέροντα της Εσφιγμένου π.Μεθόδιο και στον μοναχό π.Αντύπα (με πρόσχημα την αντίδραση των μοναχών στην προσπάθεια εισβολής στο κονάκι τους στις Καρυές), εκτιμούμε ότι αποσκοπεί στο να μην τολμήσει να βγει ξανά εκτός Αγίου Όρους ο γέροντας Μεθόδιος για ομιλία αφού θα κινδυνεύει να συλληφθεί και να βρεθεί στην φυλακή.

Πάντοτε ο γνήσιος ορθόδοξος χριστιανός θα υφίσταται διωγμό.

Όπως πληροφορηθήκαμε (Παρασκευή 27/1/2017, αργά το απόγευμα που ανακοινώθηκαν οι ποινές), οι 3 λαϊκοί που βρισκόταν μέσα στο κονάκι -κατά την προσπάθεια της εισβολής των αστυνομικών- αθωώθηκαν, ενώ οι 6 μοναχοί που καταδικάστηκαν με την ελαφρότερη ποινή -λιγότερο από 2 έτη ο καθένας τους- άσκησαν έφεση.
Οι ποινές προς τον ηγούμενο Μεθόδιο και προς τον π.Αντύπα -αν καταλάβαμε καλά- είναι ΑΜΕΣΑ ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΕΣ (!), ακόμη κι αν ασκήσουν έφεση!

Δεσμευόμαστε ότι

θα στηρίξουμε με όλες μας τις δυνάμεις τους πατέρες της γνήσιας Ι.Μ Εσφιγμένου αλλά και ΟΠΟΙΟ μοναχό ή λαϊκό υπερασπίζεται την αλήθεια ενάντια στην Παναίρεση του Οικουμενισμού.

ΚΑΤΩ τα χέρια

από το τελευταίο ΠΡΟΠΥΡΓΙΟ της ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ!

Ενώνουμε την φωνή μας

με τους αληθινούς Αγιορείτες πατέρες και

βροντοφωνάζουμε κι εμείς:

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ!

Ας μην ξεχνούμε ‘οτι

«ΕΣΤΙ ΔΙΚΗΣ ΟΦΘΑΛΜΟΣ ΟΣ ΤΑ ΠΑΝΘ’ OΡΑ»

Έφεδροι και Φίλοι των ειδικών Δυνάμεων 

http://orthodoxianthanatos.blogspot.gr/2017/01/20-10-4-6.html

ΤΟ ΝΕΟΝ ΕΤΟΣ ΕΦΘΑΣΕ - ΜΕ ΠΟΙΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΘΑ ΚΡΙΝΩΜΕ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΜΑΣ; (τοῦ πατρός Εὐθυμίου Μπαρδάκα)

Καί νά πού μέ τή βοήθεια Τοῦ Θεοῦ, εισηλθαμε εἰς τό νέον ἒτος 2017.

Κάθε τέτοια ἐποχή, οἱ ἂνθρωποι ἀνταλλάσσουν εὐχάς μεταξύ των καί ἀτενίζουν τό μέλλον μέ τήν ἐλπίδα καλλιτέρων ἡμερῶν, μέ χαρές,

τραγούδια καί ἓνα τεραστίας κλίμακος καταναλωτικό πάθος.

Εἰς ὃλον τόν κόσμον, βλέπομε φῶτα, στολισμούς, τραγούδια, καί ἓναν καταναλωτικόν «πυρετό», ἐνῶ οἱ τηλεοπτικοί σταθμοί ὃλων τῶν χωρῶν, συναγωνίζονται στό νά δείξουν εἰκόνες εὐτυχισμένων ἀτόμων, πού χαίρονται διότι «ἒφυγε» ὁ «παλιός ὁ χρόνος» παίρνοντας μαζί του τίς στενοχώριες πού πέρασαν οἱ ἂνθρωποι καί τις κακές του στιγμές, ἀφήνοντας τήν θέση του στόν «καινούργιο» χρόνο, ἀπό τόν ὁποῖον προσδοκοῦν «καλλίτερες μέρες».
Πόσο πλαστή καί «σκηνοθετημένη» εἶναι αὐτή ἡ «ἀτμόσφαιρα»…!
Οὐδείς ἀρνεῖται τό δικαίωμα τῶν ἀνθρώπων νά ἐλπίζουν γιά κάτι καλλίτερο. Όμως, ἐκεῖνες τίς στιγμές, ποῖοι καί πόσοι ἐξ ἡμῶν, ἀναλογιζόμεθα πώς τίς εἰκόνες αὐτές τοῦ γλεντιοῦ καί τῆς εὐθυμίας, τίς παρακολουθοῦν καί πάμπολλα δακρυσμένα μάτια, ἀνθρώπων οἱ ὁποῖοι ὑποφέρουν καί στεροῦνται τῶν πλέον στοιχειωδῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν…!
Ὁ νέος χρόνος, δέν φέρνει ἀπό μόνος του τίς χαρούμενες ἡμέρες πού ἀποζητοῦν οἱ ἂνθρωποι.
Οἱ ἂνθρωποι, ἒχουν τήν δυνατότητα νά φτιάξουν τίς κοινωνίες των κατά τρόπον πού νά δημιουργοῦν ἀντί νά διαλύουν, νά «χτίζουν» ἀντί νά «γκρεμίζουν» καί νά σκέπτωνται πώς ἲσως, ὁ δικός τους πλουτισμός, φέρνει την δυστυχία καί τήν ανέχεια σέ κάποιους συνανθρώπους των…!
Πόσοι ἐξ ἡμῶν σκεφθήκαμε πώς ΠΡΕΠΕΙ νά εὐχαριστήσωμε μέ μιά θερμή Προσευχή Τόν Κύριό μας διότι μᾶς ἀξίωσε νά δοῦμε τήν «ἀνατολή» ενός ἀκόμη χρόνου;
Καί πόσοι ἀναλογισθήκαμε πώς στό τέλος ἑκάστου ἒτους, (ὃπως καί ἑκάστης ἡμέρας ἂλλωστε) εἶναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ἡ αὐτοκριτική μας καί πώς ἒχομε ὑποχρέωση νά …«κάνωμε ταμεῖο» βάζοντας στό ἓνα τάσι μιᾶς νοερᾶς ζυγαριᾶς τίς «θετικές» μας στιγμές καί στό ἂλλο τίς «ἀρνητικές»;
Καί ἐδῶ, τίθεται ἓνα ΠΟΛΥ σοβαρό θέμα.
ΜΕ ΠΟΙΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΘΑ ΚΡΙΝΩΜΕ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΜΑΣ;
Μέσα σ᾽ἓναν χρόνο, τί πετύχαμε ἀλλά καί ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ τομεῖς;
Μήπως στο…πόσα χρήματα βγάλαμε;
Μήπως τό πόσες φορές…γλεντήσαμε;
Μήπως τό ποῖα ὑλικά ἀγαθά ἀγοράσαμε;
Μήπως τό πόσους κατορθώσαμε νά..«πιάσωμε κορόϊδα»;
Μήπως τό «πόσα σκαλιά ἀνεβήκαμε στή κοσμική..ἱεραρχία»;
Μήπως…μήπως…μήπως…μήπως….!
Ὂχι παιδιά μου έν Κύρίω…!
Ὃλα τά πιό πάνω, ΔΕΝ ἀποτελοῦν τά κριτήρια τά ὁποῖα θά μᾶς δώσουν τό τελικό ἀποτέλεσμα, περί τοῦ ἂν τό ἒτος πού πέρασε ἦταν έποικοδομη- τικό ἢ ὂχι.
Τά πιό πολλά ἀπό αὐτά, πρέπει νά μποῦν στό «τάσι« της νοερᾶς ζυγα- ριᾶς, πού ζυγίζει τά ΜΕΙΟΝ.
Διότι τά έρωτήματα πού ἒχουν Τ ΕΡΑΣΤΙΑ σημασία καί μπαίνουν στό «τάσι» μέ τά ΘΕΤΙΚΑ μας ἐπιτεύγματα, ἒχουν αχέση ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΩΣ μέ τό ΤΙ ἐπιτύχαμε στό ἐπίπεδο τῶν ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ μας δραστηριοτήτων.
Πρέπει νά «καθίσωμε» καί νά υπολογίσωμε, μέ ΚΑΘΑΡΗ καρδιά καί μέ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ, τό τί ἐπράξαμε γιά τόν πλησίον μας, τό ΤΙ ἐπράξαμε σχετικῶς μέ τίς ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ μας ἒναντι τῆς Ἁγίας μας Ὀρθοδοξίας, τό ΠΟΣΟ κοντά εἲμαστε στά Ἱερά μας Μυστήρια, τό ΠΟΣΗ συμμετοχή εἲχαμε σ’ Αὐτά καί τό ΠΟΣΕΣ φορές, με ταπείνωση καί ΑΛΗΘΙΝΗ ΠΙΣΤΗ ἐπικαλεστήκαμε Τόν Κύριό μας μέσω τοῦ ΑΝΥΠΟΛΟΓΙΣΤΟΥ ἀξίας Πνευματικοῦ μας «ὃπλου» πού εἶναι ἡ ΠΡΟΣΕΥΧΗ.
Τότε καί ΜΟΝΟΝ τότε μποροῦμε νά «κάνωμε …ταμεῖο» καί νά κάνωμε τήν αὐτοκριτική μας.
Ἂν αύτά ἒχωμε κατά νοῦν, τότε θά μπορέσωμε νά δοῦμε καθαρά καί τό ΤΙ μποροῦμε νά ἀναμείνωμε ἀπό τό νέο ἒτος (Τό κάθε «νέο ἒτος») καί ὂχι νά περιμένωμε πώς θά μᾶς φέρη πιό καλές ἡμέρες ἀπό μόνο του, κατά τρόπο …«αὐτόματο»…!
Τέτοιες ἡμέρες, κατά τρόπο πού μπορεῖ νά χαρακτηρισθῆ ἀπό ΒΛΑΚΩΔΗΣ ἓως καί ΣΑΤΑΝΟΛΑΤΡΙΚΟΣ, ἒχομε ἀληθινό «βομβαρδισμό» ἀπό …«μάντεις», «χαρτορίχτρες», «ζωδιολόγους» καί πάσης φύσεως …«μελλοντολόγους», οἱ ὁποῖοι, ὁδηγοῦν κάθε ὀλιγόπιστο καί ἀφελῆ, σέ πολύ ἐπικίνδυνες ἀτραπούς, ἐπιρρεάζοντας τήν ΕΛΕΥΘΕΡΗ βούληση μέ τήν ὁποία μᾶς «ὣπλισε» Ο Δημιουργός μας.
Ἒτσι, ὁ ΑΦΕΛΗΣ καί ὀλιγόπιστος (δέν μιλᾶμε βεβαίως γιά τούς ΜΗ πιστούς οἱ ὁποῖοι εἶναι ΔΕΣΜΙΟΙ αὐτῶν τῶν ΣΚΟΤΕΙΚΩΝ δυνάμεων), προγραμματίζει τήν ζωή του, μέ βάση τό τί τοῦ «λένε» τά «προγνωστικά τῶν …ἀστρολόγων» καί ἀπομακρύνεται, ἀκόμα περισσότερο ἀπό τήν ΘΕΙΑ μας ΠΙΣΤΗ.
Τό ὃ,τι Ὁ Πανάγαθος μᾶς ἀξίωσε νά φθάσωμε στήν Νέα Πρωτοχρονιά, δέν ἒγινε ἐπειδή ἐμεῖς τό κατορθώσαμε, ἀλλά ἐπειδή Αὐτός τό ἐπέτρεψε.
Τά ὃσα δεινά, πόλεμοι, δολοφονίες, χρηματολαγνεία, σαρκολατρεία, παιδοφιλία (!!) κ.λπ. γεμίζουν καθημερινῶς τά Μέσα Μαζικῆς Τυφλώσεως,
προέρχονται ἀπό τήν ἀπομάκρυνσή μας ἀπό τήν Πίστη μας καί τήν ΑΠΑΡΝΗΣΗ Τοῦ Δημιουργοῦ μας.
Ξεχνᾶμε τή Σταυρική Θυσία Του Κυρίου μας καί τό μαρτύριό Του, τό ὁποῖο ὑπέστη γιά τόν κάθε ἂνθρωπο.
Ἂν, λοιπόν, θέλωμε νά ἒλθη μιά καλλίτερη χρονιά, ΠΡΕΠΕΙ να γυρίσωμε στήν Πίστη τῶν Πατέρων μας, νά μή βλέπωμε ΜΟΝΟΝ τίς δυσκολίες πού περνᾶμε ἐξ αἰτίας τῆς ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ μας καί νά σκεφθοῦμε τό ΤΙ πρέπει νά κάνωμε ὣστε νά καταστοῦμε ἂξιοι τῆς Θείας Εὐσπαγχνίας…!
Αδελφια μου ἐν Κυρίω άγαπητά,
εὒχομαι είς ΟΛΟΥΣ μας Καλή καί Εὐλογημένη Χρονιά καί σᾶς καλῶ, μέ ὃλη τήν δύναμη τῆς ψυχῆς μου, νά σταθοῦμε ΟΛΟΙ μας στό ὓψος τῶν Πνευματικῶν μας ὑποχρεώσεων ἒναντι τῆς Ἁγίας μας Ὀρθοδοξίας, μέσα σέ πνεῦμα ΕΝΟΤΗΤΟΣ καί ΦΙΛΑΛΛΗΛΙΑΣ.
Ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος καί ΜΗΤΕΡΑ μας, ἂς στέρξη νά μᾶς στηρίξη καί νά μεσιτεύση εἰς Τόν Κύριόν μας καί Θεόν μας, ὑπέρ ΟΛΩΝ ἡμῶν τῶν ἀναξίων, ὣστε, εν ὑγεία να φθάσωμε καί στό τέλος αὐτοῦ τοῦ χρόνου, με συνέπεια ἒναντι τῆς Πίστεώς μας καί ΜΕΣΑ στήν θερμή ἀγκαλιά τῆς Ἐκκλησίας μας.
Ὁ Δημιουργός μας, ΔΕΝ μᾶς θέλει ἠττοπαθεῖς καί ἀπελπισμένους.Ἀντιθέτως, μᾶς ζητᾶ νά Τὀν ΕΜΠΙΣΤΕΥΘΟΥΜΕ καί ἒτσι, νά γίνωμε ἂξια τέκνα Του, πού μέσα ἀπό τήν ἒνθερμη καί εἰλικρινῆ μας Προσευχή, θά ξαναβροῦμε τήν δύναμη νά ἀντιμετωπίσωμε τίς ὃποιες δυσκολίες, μέ τήν ἐλπίδα πώς θά μᾶς βοηθήση, ὃπως κάνει ΠΑΝΤΟΤΕ, μέ τά γνήσια καί Πιστά Τέκνα Του.
π. Ευθύμιος Μπαρδάκας

ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ 2017 (Λόγος Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιῶς καί Σαλαμῖνος κ. Γεροντίου Γ.Ο.Χ.)

Μακαριώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος τῆς Ἐκκλησίας τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν κ.κ. Καλλίνικε.

Σεβασμιώτατοι καί Θεοφιλέστατοι Ἅγιοι ἀδελφοί.

Τίμιον Πρεσβυτέριον και Θεοφιλή Διακονία.

Ἐρίτιμος κυρία Κασιμάτη ἐκπρόσωπε τοῦ Προέδρου τῆς Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων.

Ἐξοχώτατε καί ἀγαπητέ κύριε   Δήμαρχε Πειραιῶς.

Ἐξοχώτατε κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑνώσεως Κεντρώων.

Κύριοι ἐκπρόσωποι τῶν κομμάτων τοῦ Ἑλληνικοῦ Κοινοβουλίου.

Κύριοι ἐκπρόσωποι τῆς τοπικῆς Αὐτοδιοικήσεως, τῶν Στρατιωτικῶν, Λιμενικῶν και Ἀστυνομικῶν Ἀρχῶν. 

Λαέ τοῦ Θεοῦ περιούσιε, ὁ ὁποῖος ἐπαξίως φέρεις τὸν τίτλο τοῦ «Φύλακος τῆς Ὀρθοδοξίας» κατὰ τὴν Σύνοδο τῶν Πατριαρχῶν τῆς Ἀνατολῆς τοῦ 1848.

«Σήμερον τὰ ἄνω τοῖς κάτω συνεορτάζει καὶ τὰ κάτω τοῖς ἄνω συνομιλεῖ».

Σήμερον συνήχθημεν, εἰς τὸν χῶρον τοῦτον, διὰ νὰ συνεορτάσωμεν Ὀρθοδόξως τὴν ἑορτὴν τῶν Θεοφανείων. Αἱ ἑορταὶ τοῦ ἁγίου δωδεκαημέρου τὸ ὁποῖον ὁλοκληροῦται σήμερον, ἀνακεφαλαιώνουν τὰ δύο βασικώτατα δόγματα τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν πίστεως: τὸ τῆς Ἐνανθρωπήσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου καὶ τὸ τῆς Ἁγίας Τριάδος.

Ὑποκλινόμεθα εὐλαβῶς πρὸ τοῦ μεγίστου μυστηρίου τῆς Θεοφανείας καί δοξάζομεν τήν πρός ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους ὑπὲρ νοῦν καί λόγον εὐδοκίαν τοῦ Θεοῦ.

Ἑορτάζομεν θεοφιλῶς εἰς τόν χῶρον τοῦτον, πρός ἁγιασμόν τῶν ὑδάτων, καί πρός διακήρυξιν αἰωνίων ἐκκλησιαστικῶν ἀρχῶν καί παραδόσεων, ἐκπληροῦντες ἅμα ἐντολήν σεβαστήν τῶν προκατόχων μας, ἀγωνιστῶν τῆς εὐσεβείας, διά τό μεγαλεῖον τῆς πίστεως καί τῆς ἡμέρας.   

Ἡ προσήλωσις ἡμῶν, τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν εἰς τὸν ἑορτασμὸν συμφώνως πρὸς τὸ Πάτριον Ἑορτολόγιον, δὲν γίνεται ἐξ αἰτίας κάποιας ἰδιοτροπίας τὴν ὁποίαν ἔχομεν. Δέν εἴμεθα ἡμερολάτρες ὅπως συχνά μᾶς κατηγοροῦν. Ἡ ἐδῶ παρουσία μας εἶναι ἀπόρροια τῆς προσηλώσεως ἡμῶν εἰς τὴν κανονικήν τάξιν τῆς Ἐκκλησίας καὶ εἰς τήν Παράδοσιν τῶν Ἁγίων Πατέρων.

Διότι ἡ ἑορτολογικὴ ἁρμονία, ἡ ὁποία ὑπῆρχε εἰς τὴν Ἐκκλησίαν ἕως τὸ 1924, εἶχε διαρρυθμισθῆ δι᾽ ἀποφάσεων Οἰκουμενικῶν καί Πανορθοδόξων Συνόδων

Δὲν ἦτο δυνατόν, δὲν ἔχει τοιαύτην ἐξουσίαν, εἷς Ἀρχιπίσκοπος, (ὡς ὁ Χρυσόστομος Παπαδόπουλος), διὰ μιᾶς τηλεγραφικῆς ἐγκυκλίου, νὰ ἀνατρέπῃ -δικτατορικῷ τῷ τρόπῳ- ἀποφάσεις Οἰκουμενικῶν καὶ Πανορθοδόξων Συνόδων.

Ἐπιπλέον,  ἡ ἀπεμπόλησις τοῦ Ὀρθοδόξου Ἑορτολογίου ἐκ μέρους τῶν καινοτόμων, εἶχε καί ἕν βαθύτερον νόημα: ἐγένετο διὰ νὰ ἐξαλειφθῇ ἕν φυσικὸν ἐμπόδιον, μεταξὺ Ὀρθοδοξίας καὶ ἑτεροδοξίας. Ἐγένετο διὰ λόγους οἰκουμενιστικούς.Ἐπρόκειτο περὶ ἑνὸς προδιαγεγραμμένου σχεδίου προσεγγίσεως τῶν παπικῶν, μονοφυσιτῶν  καὶ προτεσταντῶν ἐκ μέρους τῶν  Ὀρθοδόξων.

Τὸ πάτριον ἑορτολόγιον ἦτο ἕν νοητόν τεῖχος ἐμποδίζον τὸν συνεορτασμὸν τῶν Ὀρθοδόξων μετὰ τῶν ἑτεροδόξων, δι᾽ ὃ καὶ μετακίνησαν τοῦτο.

Ἀλλὰ εἶναι γεγραμμένον «Μὴ μέταιρε ὅρια αἰώνια ἃ ἔθεντο οἱ πατέρες σου»(Παροιμ. κβ´ 28). Αὕτη ἡ «μετακίνησις ὁρίων» τὴν ὁποίαν ἐποίησαν οἱ Οἰκουμενισταί τὸ 1924 ἦτο ἡ ἀφαίρεσις τοῦ φραγμοῦ ἀπὸ τὸν Ἀμπελῶνα τῆς Ἐκκλησίας, προκειμένου νὰ μεταβληθῇ εἰς «ξέφραγο ἀμπέλι» κατὰ τὸ κοινῶς λεγόμενον, διὰ νὰ εἰσέλθουν ἀργότερον καί ἄλλαι καινοτομίαι, ὥστε νὰ φθάσῃ σήμερον ἡ κρατοῦσα Ἐκκλησία εἰς τὰ πρόθυρα τῆς ἑνώσεως μετὰ τῶν ἑτεροδόξων παρασυναγωγῶν, τὰς ὁποίας ἤδη διὰ τῶν ἐν Κολυμβαρίῳ Κρήτης συνοδικῶς ἀποφασισθέντων ὑπ᾽ αὐτῶν, ἀνεγνώρισαν ὡς «Ἐκκλησίας».

Ἀλλ᾽ ἡμεῖς, οἱ διακρατοῦντες τὰς πατρῶας παραδόσεις, δὲν μετεκινήσαμε τὰ ὅρια «ἃ ἔθεντο οἱ πατέρες» ἡμῶν καὶ ἐν ἀγάπῃ ἀπευθυνόμενοι πρὸς τοὺς ἑτεροδοξους ἐπαναλαμβάνομεν τὰ λόγια τοῦ Ὁσίου Παχωμίου τοῦ Χιοπολίτου:

 «Ἡ Ἀνατολικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καὶ τοὺς Ναούς Αὐτῆς ἔχει ἀνοικτοὺς, καὶ τὰς κολυμβήθρας πλήρεις ὑδάτων».  Τὸν δέ ἐρχόμενον πρὸς Αὐτὴν αὐθορμήτως, οὐ μὴ ἐκβάλῃ ἔξω.

Διὰ τοῦτο δικαίως σήμερον ἂς ἔχῃ χαράν ἡ ὁμήγυρις τῶν τηρητῶν τῶν παραδόσεων κατὰ τὸ λεγόμενον εἰς τὰς εὐχάς τοῦ Μεγάλου Ἁγιασμοῦ:

«Σήμερον ἡ ἱερὰ καὶ μεγαλόφωνος τῶν Ὀρθοδόξων πανήγυρις ἀγάλλεται».

Ἔτη πολλά καὶ εὐλογημένα ἐν Κυρίῳ

Πηγή: http://www.ecclesiagoc.gr/

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ 2017 (Ὁμιλία π.Ευθυμίου Μπαρδάκα)

ΜΕ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ 2017 (τοῦ πατρός Εὐθυμίου Μπαρδάκα)

Ἡ ὁλομέτωπος ἐπίθεσις τῶν διωκτῶν τῆς Χριστιανωσύνης καί κυρίως τῆς Ὀρθοδοξίας, ἐντείνεται καί οἱ σατανολάτραι παγκοσμιοποιηταί, ἒχουν ἐξαπολύσει ὃλα των τά «ὃπλα» προκειμένου νά ἐξαλείψουν κάθε τί πού ἒχει σχέση μέ τήν Ἁγία μας τήν Πίστη.

Βλέπομε ὁλοκάθαρα τίς δόλιες ἐνέργειές των, οἱ ὁποῖες μέσω «νόμων», «διαταγμάτων», «ἐγκυκλίων» «ἀποφάσεων» κ.λπ., κατατείνουν στόν ἲδιο ἀντικειμενικό σκοπό. Τήν ἀποχριστιανοποίηση τῶν Λαῶν καί τήν διαγραφήν ἀπό τάς συνειδήσεις τῶν Λαῶν, κάθε εἲδους Ἱστορίας των, Ἠθῶν, Ἐθίμων, κ.λπ., προκειμένου νά δημιουργήσουν μία «γκρίζα», ἂμορφη, ἂνευρη καί ἂβουλη μᾶζα ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι θά ὑπακούουν στίς ἐντολές τοῦ «ἑνός» παγκοσμίου δικτάτορος τόν ὁποῖον ὑποκρύπτει ὁ ὃρος «πλανητάρχης» τόν ὁποῖον ἐθέσπισαν τά τελευταῖα χρόνια, προκειμένου νά «συνηθίσουν» οἱ ἂνθρωποι στό ἂκουσμά του καί νά τόν ἀποδέχωνται αὐτομάτως ὡς «ἀφέντη» τους καί «ἐπικυρίαρχό» τους, ἐκτελῶντας κάθε του ἐντολή ἀδιαμαρτυρήτως…!

Στό ὂνομα τῆς «βελτιώσεως» τῆς παρεχομένης «παιδείας», γράφουν νέα βιβλία, ἑτοιμάζουν νέες «διδασκαλίες» καί ὑποσκάπτουν τήν Ἐθνική καί Θρησκευτκή διαπαιδαγώγησιη τῶν νέων μας.
Τό φαινόμενο αὐτό, δέν εἶναι σχετικό μόνον με τήν Ἐλληνική πραγματικότητα, ἀλλά εἶναι πλέον ὁλοφάνερο πώς εὑρισκόμεθα εἰς τό μέσον μιᾶς παγκοσμίου συνωμοσίας στρεφομένης ἐναντίον Τοῦ Χριστοῦ μας, της Ὀρθοδοξίας και της Ελλαδος…!

Συνεχως γεμίζουν τά Μέσα Μαζικῆς ΤΥΦΛΩΣΕΩΣ μέ… «άποκαλύψεις» γιά τήν ζωήν καί τήν διδασκαλία Τοῦ Κυρίου μας, «ἀνακαλύπτουν» παπύρους, «εὐαγγέλια» κ.λπ. πού διαστρεβλώνουν την πραγματικοτητα και στρέφονται κατά τῆς Εκκλησιαστικης και Ελληνικης Ιστοριας κατά της Πίστεώς μας καί προξενοῦν σκανδαλισμούς καί ἀποπροσανατολισμόν στον κοσμο.

Ὃταν, μάλιστα, κάποιοι ολιγόπιστοι ἀκούουν τίς βρωμιές αὐτοῦ τοῦ εἲδους, «προβληματίζονται» καί μέ κλονισμένη τήν Πϊστη τους, στρέφονται σέ… «ἒρευνες», «μελέτες», «ἐνδοσκοπήσεις», «γιόγκα», καί λοιπές ἀηδίες, χάνοντας τήν ψυχή των καί γινόμενοι θύματα τῶν ἀντιχρίστων, αὐτῶν, διδασκαλιῶν…!

Καθημερινῶς, βλέπομε καί μία νέα ἐπίθεση ἐναντίον τοῦ Ἑλληνισμοῦ καί τῆς Ὀρθοδοξίας.

Σεισμοί, λιμοί, πόλεμοι κ.λπ., δέν «βάζουν μυαλό» στούς «εργολάβους», πού ἐπιδιώκουν μετά μανίας τήν καταστροφή τοῦ Κράτους Τοῦ Θεοῦ καί τήν ἐγκαθύδριση τοῦ «κράτους» τοῦ Αντιχρίστου, μέ σατανιστές νά βγαίνουν ἀπο τίς φυλακές, «εὐρωπαίους» καί λοιπούς….προοδευμένους» νά προβάλλουν τίς συχαμερές τους συνήθειες, τῆς σαρκολατρείας, τῆς ὁμοφυλοφιλίας, τῆς παιδεραστίας, τοῦ σατανισμοῦ κ.λπ., κατά τρόπον ἀπροκάλυπτον καί χωρίς καμμία ντροπή…!

Κάθε χρόνο, τέτοιες ἡμέρες, βρήσκουν νά ἐπιτεθοῦν κατά της Εκκλησίας του Χριστου καί κατάντησαν τήν ἒκφραση «Χριστούγεννα», συνώνυμο τοῦ ἐμπορίου, τῆς αἰσχρῆς προσομοιώσεως τῶν Θείων Εἰκόνων μέ πρόστυχα γυμνά, καί μέ ἐντολές ὃπως ἡ περίφημη ἐντολή κάποιων «καθηγητῶν» πού διδάσκουν «μή μιλᾶτε στά παιδιά γιά τόν Ἃγιο Βασίλη», ἢ μέ τηλεοπτικές ἐκπομπές γεμᾶτες με «ἁγιοβασίληδες» πού ἒχουν συζύγους, πού ἒχουν ἐργαστήρια μέ ..καλλικαντζάρους, πού ἀπευθύνονται στόν ἂκρατο καταναλωτισμό πού ἒχουν ἐπιβάλει στούς ἀνθρώπους καί στήν άποκοπή τῶν ἀνθρώπων, ἀπό κάθε εἲδους σχέση μέ τήν Πίστη μας καί τήν ΙΕΡΟΤΗΤΑ τῶν ἡμερῶν αὐτῶν…!

Ὁ Πανάγαθος Θεός μᾶς ἀξίωσε νά φθάσωμε καί ἐφέτος στίς Ἃγιες ἡμέρες τῶν Χριστουγένων, του Αγίου Βασιλείου και των Φώτων.
Προσευχή καί ἂνοιγμα τῆς καρδιᾶς μας στόν ἐνανθρωπήσαντα Κύριό μας εἶναι αὐτά πού πρέπει νά κυριαρχοῦν στόν νοῦ τοῦ κάθε Πιστοῦ καί ΟΧΙ τό ὑλικό μέρος τῶν ἑορτασμῶν πού συνήθως ἀπασχολεῖ τό μέγιστο μέρος τῆς ἀνθρωπότητος.

Ἀκόμα καί στόν Πανάγιο Τάφο Τοῦ Κυρίου μας θέλησαν νά μποῦν προκειμένου νά δημιουργήσουν συζητήσεις καί ἐπειδή προσωπικῶς ΟΥΔΕΜΙΑΝ ἐμπιστοσύνην ἒχω στίς ἀγαθές των προθέσεις (εὒχομαι ὁλοψύχως νά κάνω λάθος) φοβοῦμαι πώς καί ἀπό αὐτό τό θέμα, κάτι θά «σκαρφιστοῦν» ὣστε νά ὑποβαθμίσουν τήν ἀξίαν Τοῦ Παναγίου αὐτοῦ Προσκυνήματος…!

Ὑπουργοί κόβουν ἀπό τά σχολικά βιβλία Θρησκευτικά καί Ἱστορία, διδάσκοντας τήν…πανθρησκεία καί τήν θρησκειολογία πού ὁδηγεῖ τά ἂπειρα και χωρίς «ἀντισώματα» μικρά παιδιά, σέ ἀτραπούς σκοτεινές καί γεμᾶτες ἀπό τήν …μαυρίλα τῶν γεμάτων βόρβορο ψυχῶν τῶν ἐμπνευστῶν τῶν βρωμερῶν αὐτῶν παρεμβάσεων…!
Στό περιβόητο «στέρν», ἐκεῖ πού ψάχνουν γιά σωματίδια πού θά τούς…δείξουν τό «πῶς ἒγινε τό σῦμπαν», ἒκαναν (κατά δημοσιογραφικές πληροφορίες) ἀκόμα καί ἀνθρωποθυσία, μπροστά στό ἂγαλαμα τῆς σατανολατρικῆς «θεᾶς Κάλλι» πού το ἒχουν στήσει στήν εἲσοδό του…!

Ἡ ἐπίθεσις κατά τοῦ Χριστιανισμοῦ εἶναι, πλέον, φανερή.
Τήν ὁμολογοῦν πολλοί γνωστοί ἀναλυταί καί ΟΛΟΙ ὑποστηρίζου πώς κάτι φαίνεται νά τούς.. «χάλασε τήν… μαγιονέζα»…!
Ὁ Κύριός μας, ΔΕΝ θά μᾶς ἀφήση ἀνυπερασπίστους, ἀλλά πρέπει καί ἐμεῖς νά ΓΥΡΙΣΩΜΕ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥ καί νά σκύψωμε τό κεφάλι σέ Προσευχές καί μετάνοια…!
Ἂς μή τούς κάνωμε τό χατῆρι (πολλές φορές τό ἒχω πεῖ αὐτό καί δέν θά βαρεθῶ νά τό ἐπαναλαμβάνω)
Ἡ ΕΛΠΙΔΑ πρέπει νά βασιλεύη σέ κάθε Χριστιανική ψυχή καί μέ τήν ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ μας, μποροῦμε νά ἀντιμετωπίσωμε καί αὐτήν τήν λαίλαπα, ὃπως ἒγινε ἐπί τόσους καί τόσους αἰῶνες διωγμῶν καί κατατρεγμῶν τῆς Πίστεώς μας.

Δέν πρέπει νά εἲμεθα..μοιρολάτρες.
Ναί. Τά πράγματα εἶναι πολύ δύσκολα.
Ναί. Μᾶς περιμένουν δοκιμασίες καί ἀγῶνες.
Ὃμως, ΟΛΑ αὐτά μπορεῖ τό πραγματικά Χριστεπώνυμο πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας Τοῦ Κυρίου μας νά τά ἀλλάξη, ἀλλάζοντας πρῶτα ἀπό ὃλα τόν ψυχισμό του καί ἐπανερχόμενο στήν σκέπη Τοῦ Κυρίου μας.
Ἐμπρός λοιπόν.
Ἂν αὐτοί ἐπιτίθενται, ἂς σαλπίσωμε και ἐμεῖς ΕΠΙΘΕΣΗ κατά των κακών μας συνηθειων που μας απομακρύνουν από την σκέπη του Θεού καί ἂς εἲμεθα βέβαιοι πώς στό τέλος θά κατατροπωθοῦν ΟΛΟΙ αὐτοί οἱ ὑπηρέται τοῦ σκότους.
Καί ἡ «ἐπίθεσή» μας, ὡς κύρια ὃπλα της θά ἒχη τήν ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ καί την ΖΕΟΥΣΑ ΠΙΣΤΗ.

ΟΛΑ εἶναι δυνατά παρά Κυρίω. Καί διά τῆς Ποσευχῆς μας, μποροῦμε νά ἒχωμε τήν ὑπεροπλία ἒναντι ΟΛΩΝ αὐτῶν τῶν τυχάρπαστων και σκοταδόδουλων, ἒχοντες τήν στήριξιν καί τήν συμπαράστασιν Τοῦ Κυρίου μας πού ΔΕΝ θά μᾶς ἀφήση, ἐάν Τοῦ τό ζητήσωμε μέ καθαρή καρδιά καί Ζέουσα Πίστη.

Εὒχομαι εἰς ὃλους ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ μέ Πνευμαική ἀνάταση καί μέ ἐκ βάθους καρδίας ΠΡΟΣΕΥΧΗ.
Ὁ νέος χρόνος ἂς εἶναι γιά ΟΛΟΥΣ γεμᾶτος Ὑγεία, Πνευματική σύνδεση μέ Τόν Κύριο Τῆς Πίστεώς μας καί ἡ πργματοποίησις τῶν Ἐλπίδων ΟΛΩΝ, θά ἒλθη μἐσα ἀπό τίς Προσευχές καί τίς γονυκλισίες ἐνώπιόν Του

Π. Ευθύμιος Μπαρδάκας

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΩ ΚΑΛΑ; (Ἃγιος Μακάριος ὁ Αιγύπτιους)

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΩ ΚΑΛΑ;
(Ἃγιος Μακάριος ὁ Αἰγύπτιος)

Η ψυχρότητα στην προσευχή οφείλεται είτε σε ψυχική κόπωση είτε σε πνευματικό κορεσμό είτε σε σωματικές απολαύσεις και αναπαύσεις είτε σε πάθη, που κυριεύουν την ψυχή, προπαντός στην έπαρση. Όλα αυτά είναι ενάντια στην πνευματική ζωή, μέσα στην οποία κεντρική θέση κατέχει η προσευχή.  

 Έτσι, πρώτα και κύρια προκαλούν το στέρεμα της πηγής της προσευχής μέσα μας. Αυτό, όμως, μπορεί να oφείλεται και σε απομάκρυνση της χάριτος, που συμβαίνει με θεία παραχώρηση. Και να γιατί: Όταν η ψυχή μας φλέγεται από τον πόθο του Θεού και από την καρδιά μας ξεχύνεται ολόθερμη προσευχή, δεν έχουμε παρά ελεητική επίσκεψη της χάριτος. Εμείς όμως, όταν η ευλογημένη αυτή κατάσταση παρατείνεται για πολύ, νομίζουμε ότι κατορθώσαμε κάτι σπουδαίο με το δικό μας αγώνα και κυριευόμαστε από την κενοδοξία. Για λόγους παιδαγωγικούς, λοιπόν, απομακρύνεται η χάρη και μένει η ψυχή μας μόνη της, γυμνή και αδύναμη, ανίκανη να ζήσει πνευματικά, ψυχρή και απρόθυμη να προσευχηθεί…

Τί θα κάνουμε, λοιπόν, για να ξεφύγουμε απ’ αυτή την κατάσταση; Πρώτα-πρώτα θα φροντίσουμε να εξουδετερώσουμε τις αιτίες της. Και ύστερα, παρ’ όλη την ψυχρότητα της ψυχής μας, θα κάνουμε με επιμονή και υπομονή τον καθημερινό προσευχητικό κανόνα μας, προσπαθώντας αφ’ ενός να συγκεντρώνουμε το νου μας στα λόγια των ευχών και αφετέρου να ξεσηκώνουμε μέσα στην καρδιά μας αισθήματα φιλόθεα. Με τον καιρό ο Θεός, βλέποντας την ταπείνωση και την καρτερία μας, θα μας ξαναστείλει τη χάρη Του, που θα διώξει το πνεύμα της ψυχρότητος, όπως ο άνεμος διώχνει την ομίχλη.

Πηγή: alopsis.gr

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ;

“Ή των ονομάτων επίσκεψις”, μας επιτάσσει να “επίσκεφθούμε” δηλαδή να προβούμε σε βαθύτερη σκέψη για εξέταση και ανάλυση των όρων και των εννοιών με απαιτούμενη ακρίβεια και υπευθυνότητα. Τι “σημαίνουν” τα Άγια Θεοφάνεια; 

Εδώ το “σημαίνουν” δεν εκλαμβάνεται εννοιολογικά, με τον συνηθισμένο όρο της “σημασίας”, αλλά του σαλπίσματος και της εξαγγελίας. Το “σήμαντρο” είναι η καμπάνα, το τάλαντο, η σάλπιγγα, το εγερτήριο: “ὥρα ἡμᾶς ἤδη ἐξ ὕπνου ἐγερθῆναι!” (Ρωμ. ιγ’ 11). Βοηθά στην βαθύτερη κατανόηση και ο θεολογικός Θρήνος της Αλώσεως: “Σημαίνει ο Θεός, σημαίνει η γή, σημαίνουν τα επουράνια σημαίνει κι η αγιά Σοφιά, το μέγα Mοναστήρι με τετρακόσια σήμαντρα κι εξηνταδυό καμπάνες…”. Εξαγγέλλει ο Θεός, σαλπίζει η γη κι ο ουρανός.

του Θεολογου Νικολάου Πανταζή

Ποιό το σημαντικότατο αυτό μήνυμα και ουράνιο σάλπισμα των Θεοφανείων; Η Ευδοκία! Ο προφητικός, περιεκτικός και αποκαλυπτικός συνάμα όρος “ευδοκία” επιφαίνεται και διαφαίνεται επιβλητικά σε τρία κυρίως Θεοφάνεια: 1. στην Γέννηση του Χριστού, 2. στην Βάπτιση και 3. την Μεταμόρφωση. Στην άμεσα συσχετιζομένη Εορτή των Χριστουγέννων, βλέπουμε μια θεοπρεπή συντείνουσα, παρατηρούμε μια κοινή θεϊκή συνισταμένη: “Εν ανθρώποις ευδοκία!” Τώρα, κατά την βάπτιση του Χριστού, ξεπροβάλλει και επιφαίνεται δοξολογικά ο ίδιος πάλι μυστήριος όρος “ευδοκία”: “Οὗτός ἐστιν ὁ Υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα.” (Ματθ. γ’ 17). Στα Θαβώρεια Θεοφάνεια της Μεταμορφώσεως του Χριστού, πάλι παρομοίως, πανομοιοτύπως και όλως περιέργως παρατηρούμε: “Οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ ευδοκήσασα· αὐτοῦ ἀκούετε!” (Ματθ. ιζ’ 5). Τρεις εξέχουσες φανερώσεις του Θεού. Και στις τρεις φανερώνεται: Η Αγία Τριάδα και η Ευδοκία του Πατρός. Ποιά είναι ακριβώς αυτή η Ευδοκία; Γιατί στην αναδίπλωση του Σχεδίου της Θείας Οικονομίας το πρώτο, πρώτιστο, κυρίαρχο και αρχικό μήνυμα είναι το πάνυ πανηγυρικό: “εν ανθρώποις Ευδοκία και επί γης ειρήνη;;;” Δυστυχώς οι περισσότεροι τείνουν στην ευκολότερη και “αυτονόητη” λύση της ευαρεστήσεως του Θεού και ικανοποιήσεως του θείου θελήματος, ένα θέμα το οποίο, ως προς την Σταύρωση, αποτελεί και μια από τις αιρέσεις του Παπισμού. Η Πρώτη Προφητεία του Μεγάλου Αγιασμού των Θεοφανείων είναι τρομερά αποκαλυπτική και λίγοι προσέχουν και συλλαμβάνουν τις άκρως ενδεικτικές προτυπώσεις και εικόνες που απεικονίζουν, φωτογραφίζουν και αποκαλύπτουν αυτήν την Ευδοκία! Ας την ιδούμε προσεκτικά, (Οι παρενθέσεις δικές μου). Προφητείας Ἡσαΐου τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ. 35, 1-10) “Τάδε λέγει Κύριος· Εὐφράνθητι ἔρημος διψῶσα, ἀγαλλιάσθω ἔρημος, καὶ ἀνθείτω ὡς κρίνον. Καὶ ἑξανθήσει, καὶ ὑλοχαρήσει, καὶ ἀγαλλιασεται τὰ ἔρημα τοῦ Ἰορδάνου· καὶ ἡ δόξα (η Ορθή Δόξα, η Ορθοδοξία) τοῦ Λιβάνου ἐδόθη αὐτῇ, καὶ ἡ τιμὴ τοῦ Καρμήλου· καὶ ὁ λαός μου (αυτό του “λαός Μου” έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία, δεν μιλά για τον άπιστο και αποστάτη λαό γενικά, τον κόσμο, αλλ’ ο Θεός έχει δικό Του Λαό, την δική Του πολύ μικρή μερίδα πιστών) ὄψεται τὴν δόξαν Κυρίου (την Ορθή Λατρεία Κυρίου: Φανέρωση-Θεοφάνεια-Επιφάνεια της Αγίας Τριάδος), καὶ τὸ ὕψος τοῦ Θεοῦ (“Υψούτε Κύριον τον Θεόν ημών” – ας το κρατήσουμε ιδιαιτέρως στη μνήμη μας αυτό το διάψαλμα, θα το δούμε και πιο κάτω). Ἰσχύσατε χεῖρες ἀνειμέναι, καὶ γόνατα παραλελυμένα. Παρακαλέσατε, καὶ εἴπατε τοῖς ὀλιγοψύχοις τῇ διανοίᾳ· Ἰσχύσατε καὶ μὴ φοβεῖσθε· ἰδοὺ ὁ Θεὸς ἡμῶν (ο ΘΕΟΣ Χριστός, ο “Χριστός - Κύριος”) κρίσιν ἀνταποδίδωσι (η κρίση της συγχωρήσεως και η ανταπόδοση της σωτηρίας), καὶ ἀνταποδώσει, αὐτὸς ἥξει (οπωσδήποτε θα έλθει σωματικώς, θα φανερωθεί οφθαλμοφανώς) και σώσει ἡμᾶς... Καὶ ἔσται ἐκεῖ ὁδὸς καθαρά, (Πίστη Καθαρή, Δόξα και Λατρεία Καθαρή, “Ήχος Καθαρός εορταζόντων”) καὶ ὁδὸς ἁγία κληθήσεται (η Μία και Μόνη Οδός, η Αγία Πίστη, η Αγία Ορθοδοξία!), οὐ μὴ παρέλθῃ ἐκεῖ ἀκάθαρτος (δεν θα διαβεί αιρετικός, καθότι η μεγαλύτερη ακαθαρσία, κατά τους Αγίους Πατέρες, είναι η αίρεση ως διαστροφή της αληθείας και δευτερευόντως η αμαρτία εν γένει), οὐδὲ ἔσται ἐκεῖ ὁδὸς ἀκάθαρτος (δεν θα συνυπάρξει η Αλήθεια με την αίρεση και την βλασφημία, δεν θα βρεθεί ετερόδοξος εκεί κι’ όταν αυτό συμβεί, δεν θα’ ναι η Εκκλησία του Χριστού αυτή, η Διαχρονική), οἱ δὲ διεσπαρμένοι (η Διασπορά, οι πιστοί όπου γης) πορεύσονται (ασφαλώς και σταθερώς) ἐπ᾽ αὐτῆς, καὶ οὐ μὴ πλανηθῶσι (σε τραγική αντίθεση με ιερείς κι’ αρχιερείς και εκλεκτούς γέροντες οι οποίοι θα Συν-πορεύονται με την Παναίρεση του Οικουμενισμού). Καὶ οὐκ ἔσται ἐκεῖ λέων, οὐδὲ τῶν πονηρῶν θηρίων (τα κακά θηρία=οι Οικουμενιστές), οὐ μὴ ἀναβῇ εἰς αὐτήν, οὐδὲ μὴ εὑρεθῇ ἐκεῖ· ἀλλὰ πορεύσονται ἐν αὐτῇ λελυτρωμένοι καὶ συνηγμένοι ὑπὸ Κυρίου (έτσι ονομάζονται οι συνειδητοί και ευγνώμονες Ορθόδοξοι Πιστοί. Το “λελυτρωμένοι” κυριότατα αναφέρεται στην λύτρωση από την αίρεση και την πλάνη και όχι στην ηθική λύτρωση υπό της οποίας βρισκόμαστε διαρκώς και ισοβίως υπό την προϋπόθεση της μετανοίας). Καὶ ἀποστραφήσονται, (το ίδιο ακριβώς ισχύει και για το “αποστραφήσονται”, αναφέρεται κυριότατα στην αποστροφή της πλάνης. Το “αποστρέφομαι” εδώ σημαίνει απαρνούμαι, απομακρύνομαι, αποκόπτομαι και αποτειχίζομαι, δεν συστοιχίζομαι με την αίρεση και δεν συνυπάρχω με την πλάνη), καὶ ἥξουσιν εἰς Σιὼν μετ᾽ εὐφροσύνης καὶ ἀγαλλιάσεως, καὶ εὐφροσύνη αἰώνιος ὑπὲρ κεφαλῆς αὐτῶν· ἐπὶ γὰρ τῆς κεφαλῆς αὐτῶν αἴνεσις καὶ ἀγαλλίαμα, καὶ εὐφροσύνη (ευδοκία) καταλήψεται αὐτούς...” Το “ευ-φροσύνη” είναι συνώνυμο σω-φροσύνης (σώας τα φρένας) και επώνυμο της Ευ-δοκίας! Αναφαίρεται όχι τόσο στην πνευματική χαρά αλλά πρωτίστως στην Ορθή Φρόνηση, “ευ-φρονώ και ευ-δοκώ” = σκέπτομαι και θεωρώ ορθώς, πιστεύω ορθώς, έχω Ορθή Πίστη. Η Αγία Ορθόδοξη Πίστη μας είναι Τριαδολογική καθώς “ο Θεός ημών Τριαδικός εστί.” Η Ευδοκία συνιστά και συστύνει την δοξολογική, λατρευτική προσκύνησι της Αγίας Τριάδος. Το Απολυτίκιο των Θεοφανείων, ακραιφνώς θεολογικό (όπως τα 99% των Απολυτικίων), αμεσότατα και απερίφραστα δογματίζει: “Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου σου Κύριε, ἡ τῆς Τριάδος ἐφανερώθη προσκύνησις!” Η ευδοκία συνυφαίνει κι’ αποφαίνεται την εμφάνειαν της Αγίας Τριάδος. Ο Μέγας Άγιος και Μέγιστος Πατήρ της Εκκλησίας μας, Άγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος, “την εμφάνειαν ποιούμενος”, ποιώντας την ορθή έννοια των Θεοφανείων, με δίψα ακόρεστη και μέθη θεϊκή, μας κερνά γλυκύτητα ξέχωρη χρυσών αποφθεγμάτων: “Ἀκόρεστος γὰρ ἡ γλυκύτης τῶν πνευματικῶν λογίων!…. Ὅπερ καὶ ὁ προφήτης ἐκ τῶν ἑκατέρων τὴν ἐμφάνειαν ποιούμενος ἐκέκραγεν· Ὑψοῦτε Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν, καὶ προσκυνεῖτε τῷ ὑποποδίῳ τῶν ποδῶν αὐτοῦ!” (Λόγος εις τα Άγια Θεοφάνεια). Το “υψούτε” εδώ σημαίνει δοξάσατε! Για αυτό το λόγο και ο Υψωθείς εν τω Σταυρώ εκουσίως λέγεται και “Ο Βασιλεύς της Δόξης!” Δεν Υπάρχει μεγαλύτερη δόξα από το να υψούται εν Σταυρώ ο Θεός και Βασιλεύς των Όλων. Είναι ασύγκριτη, ανήκουστη, τιτάνια και υπερουράνια η Δόξα της Ενσαρκώσεως, της Βαπτίσεως, της Μεταμορφώσεως, της Άκρας Ταπεινώσεως, της Σταυρικής Θυσίας και της Αναστάσεως. Το εξαίσιο Σάλπισμα των Θεοφανείων είναι η απόδοση Ορθής Δόξης και Ορθής Λατρείας στον Χριστό! “Θεοφανείας Σου Χριστέ!” Θεοφάνεια δεν έχουμε μόνο κατά την Βάπτιση. Και η Ανάσταση αυτή, Θεοφάνεια είναι! Τί λέγω; Ολόκληρη η ζωή και το κήρυγμα του Χριστού, αδιάλειπτα Θεοφάνεια είναι! “Οὐδέποτε οὕτως ἐλάλησεν ἄνθρωπος, ὡς οὗτος ὁ ἄνθρωπος!” (Ιωάν. ζ’ 46). Ευδοκία λοιπόν, είναι η εξύψωσις της δοξασίας της Θεότητος του Χριστού. “Χριστός γεννάται δοξάσατε (Αυτόν)! Χριστός εξ’ ουρανών, απαντήσατε (Αυτόν)!” Η σιωπηλή αυτή Αντωνυμία, δεν είναι και τόσο “σιωπηλή”... Εκκωφαντικά ηχεί και τρανώτατα διαλαλεί την Θεότητα του Ιησού: “Ούτος εστίν ο Αληθινός ημών Θεός!” Πως όμως να Τον δοξάσουμε; Τίνι τρόπω; Υπάρχει Ορθή και λανθασμένη δόξα… Το “ευ” στην περίπτωση αυτή, πιο πολύ σημαίνει “ορθή” παρά απλώς “καλή”. Η ΕΥΔΟΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΩΝΗΜΗ ΤΗΣ ΕΥΔΟΞΙΑΣ ΚΙ ΕΠΩΝΥΜΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ! Η Ορθοδοξία είναι η Μόνη Αληθινή, Ορθή δόξα του Μόνου Αληθινού Θεού. Τα Θεοφάνεια σημαίνουν Φανέρωση του Θεού και φανέρωση - αποκάλυψη της Ευδοκίας του Θεού, δηλ. της Ορθής Δόξης και Ορθής Λατρείας. Τα Θεοφάνεια σημαίνουν την φανέρωση-αποκάλυψη της Θεότητος του Χριστού. Το δηλώνει δυναμικά και η Ευχή του Καθαγιασμού των υδάτων και παιανίζει απανωτά: “Εσύ ‘σαι ακριβώς ο Θεός μας, που προσδοκούσαμε να έλθει!”: “Συ εἶ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ δι᾽ ὕδατος κατακλύσας ἐπὶ τοῦ Νῶε τὴν ἁμαρτίαν. Συ εἶ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ διὰ θαλάσσης ἐλευθερώσας ἐκ τῆς δουλείας Φαραώ, διὰ Μωϋσέως, τὸ γένος τῶν Ἑβραίων. Συ εἶ ὁ Θεὸς ἡμῶν ὁ διαρρήξας πέτραν ἐν ἐρήμῳ, καὶ ἐρρύησαν ὕδατα, καὶ χείμαρροι κατεκλύσθησαν, καὶ διψῶντα τὸν λαόν σου κορέσας. Συ εἶ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ δι᾽ ὕδατος καὶ πυρός, διὰ τοῦ Ἡλίου, ἀπαλλάξας τὸν Ἰσραὴλ ἐκ τῆς πλάνης τοῦ Βάαλ. Αυτός καὶ νῦν, Δεσπότα, ἁγίασον τὸ ὕδωρ τοῦτο, τῷ Πνεύματί σου τῷ Ἁγίῳ. (ἐκ γ’). Και αγιάζει ο Χριστός τα Ιορδάνεια Νάματα με το Πανάγιον Αυτού Σώμα και τινάζεται Ευθύς από του ύδατος! (Ματθ. γ’ 16). Εκτινάζεται αποτόμως Ως Απολύτως Αναμάρτητος “εξ’ άκρας συλλήψεως” ευθύς έξω “ο μη γνους αμαρτίαν! Εμείς ως χοϊκοί και όντως αμαρτωλοί, παραμένουμε επί τούτου κάποιο χρονικό διάστημα μέσα στο νερό. Ο Χριστός όμως Όχι. Ποιός λοιπόν είναι Αυτός ο Ένδοξος, ο Οποίος υπέρ αδόξων βαπτίστηκε; Και ποιός είν’ Αυτός ο Οποίος εξ’ ουρανού ακούστηκε; 

Ας μας απαντήσει, εν υπεροχική κατακλείδι, ο Μέγιστος Χρυσόστομος: “Τίς ἐστιν οὗτος; πρὸς ἀλλήλους ζητοῦσιν, ἐβόησεν ὁ Πατὴρ, λέγων· Οὗτός ἐστιν ὁ Υἱός μου ὁ ἀγαπητὸς, ἐν ᾧ ηὐδόκησα· αὐτοῦ ἀκούετε. Βοᾷ τὴν εἰς τὸν Υἱὸν ὁ γεννήτωρ φιλοστοργίαν, ἵνα μάθῃς τὴν τοῦ Κτίστου περὶ τὸν κόσμον διάθεσιν, ὅτι τοιοῦτον ὑπὲρ τῶν τοιούτων δούλων Υἱὸν ἀπέδωκεν, ὑπὲρ μισουμένων τὸν ποθούμενον, ὑπὲρ ἁμαρτωλῶν τὸν ἀναμάρτητον, ὑπὲρ ἀδόξων τὸν ἔνδοξον. Δοξάσωμεν οὖν τὸν ἐπιφανέντα Δεσπότην σὺν τῷ Πατρὶ, καὶ τὸν Υἱὸν, καὶ τὸ ἅγιον Πνεῦμα, νῦν, καὶ ἀεὶ, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν!

Νικόλαος Πανταζής

Πηγή: http://353agios.blogspot.gr/2016/01/blog-post_3.html

Η ΨΥΧΗ ΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕ ΤΗ ΜΥΛΟΠΕΤΡΑ (Ἁββάς Κασσιανός)

Η ΨΥΧΗ ΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕ ΤΗ ΜΥΛΟΠΕΤΡΑ
(Ἁββάς Κασσιανός)

Ο ΑΒΒΑΣ ΚΑΣΣΙΑΝΟΣ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ ΚΑΙ ΣΥΝΟΜΙΛΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ. 

ΡΩΤΑ ΤΟΝ ΑΒΒΑ ΜΩΥΣΗ ΓΙΑΤΙ Η ΨΥΧΗ ΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕ ΤΗ ΜΥΛΟΠΕΤΡΑ;

Αυτή την εσωτερική εργασία την καταλαβαίνουμε καλύτερα αν παρομοιάσουμε την ψυχή μέ μια μυλόπετρα, την όποια γυρίζει τό ρεύμα τού νερού συνεχώς γύρω από τον άξονά της, καί ή όποια ποτέ δεν σταματάει να γυρίζει ενόσω τό νερό τρέχει. Αλλά ό μυλωνάς έχει τη δυνατότητα να αποφασίσει αν θα αλέσει σιτάρι, βρώμη ή ζιζάνια. Ό μύλος υποχρεώνεται να αλέσει ότι τού ρίχνει ό μυλωνάς.

Τό ίδιο συμβαίνει καί στην ψυχή τού ανθρώπου. Μέσα στις δοκιμασίες της ζωής μπαίνει ή ψυχή σε κίνηση από τούς χειμάρρους τών πειρασμών πού την κατακλύζουν καί δεν μπορεί πια να ελευθερωθεί από τό ρεύμα τών λογισμών. Ή ίδια όμως ή ψυχή, μέ τον αγώνα της καί μέ την προσοχή της, φροντίζει για τό είδος τών λογισμών πού πρέπει να δέχεται ή να απορρίπτει. 

Διότι, όπως είπαμε παραπάνω, εάν διαρκώς φέρνουμε στη μνήμη μας τις Θείες Γραφές καί αν ανεβάζουμε τό νου μας ψηλά, ώστε να ασχολείται μέ πνευματικά πράγματα καί να επιθυμεί την τελειότητα καί τη μέλλουσα μακαριότητα, επόμενο είναι ότι απ’ αυτή την πνευματική ενασχόληση του νου μας, θα μάς έρχονται καί πνευματικοί λογισμοί. Καί αυτοί οι λογισμοί θα κάνουν τό νου να εντρυφά σε ότι είχε πριν μελετήσει. ’Αν όμως μάς καταλάβει ή οκνηρία καί ή απροσεξία, κι αν ξοδεύουμε τον καιρό μας σε άσκοπη φλυαρία ή αν μπλέξουμε στις μέριμνες τούτου του κόσμου καί στις μάταιες επιθυμίες, τότε θα ξεφυτρώσουν ζιζάνια, τά όποια στη συνέχεια θα απλωθούν καταστρεπτικά στην καρδιά μας. Καί τότε, όπως είπε ό Κύριος καί Σωτήρας μας, εκεί όπου είναι ό θησαυρός τών έργων μας καί τών επιδιώξεων μας, εκεί θα βρίσκεται καί ή καρδιά μας (Ματθ. 6, 21).

Πηγή: agiosioannisprodromos.blogspot.gr