A

A

† Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου (Ψαλ. 50,17)

† Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου (Ψαλ. 50,17)
† Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου (Ψαλ. 50,17)

Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2020

ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓΙΟΥ ΜΑΤΘΑΙΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΚΑΙ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΟΥ - Εὐαγγέλιον - Ὁ τελῶνης πού ἔγινε Εὐαγγελιστής




 

9 Καὶ παράγων ὁ Ἰησοῦς ἐκεῖθεν εἶδεν ἄνθρωπον καθήμενον ἐπὶ τὸ τελώνιον, Ματθαῖον λεγόμενον, καὶ λέγει αὐτῷ· Ἀκολούθει μοι. καὶ ἀναστὰς ἠκολούθησεν αὐτῷ. 10 Καὶ ἐγένετο αὐτοῦ ἀνακειμένου ἐν τῇ οἰκίᾳ, καὶ ἰδοὺ πολλοὶ τελῶναι καὶ ἁμαρτωλοὶ ἐλθόντες συνανέκειντο τῷ Ἰησοῦ καὶ τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ. 11 καὶ ἰδόντες οἱ Φαρισαῖοι εἶπον τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· Διατί μετὰ τῶν τελωνῶν καὶ ἁμαρτωλῶν ἐσθίει ὁ διδάσκαλος ὑμῶν; 12 ὁ δὲ Ἰησοῦς ἀκούσας εἶπεν αὐτοῖς· Οὐ χρείαν ἔχουσιν οἱ ἰσχύοντες ἰατροῦ, ἀλλ’ οἱ κακῶς ἔχοντες. 13 πορευθέντες δὲ μάθετε τί ἐστιν, Ἔλεον θέλω καὶ οὐ θυσίαν· οὐ γὰρ ἦλθον καλέσαι δικαίους, ἀλλὰ ἁμαρτωλούς εἰς μετάνοιαν. 


Ἀπόδοση:

 9 Καθώς δε ο Ιησούς επερνούσε από εκεί, είδε ένα άνθρωπον, ονομαζόμενον Ματθαίον, να κάθεται στο γραφείον του μέσα στο τελωνείον, δια να εισπράττη τους φόρους και λέγει εις αυτόν· “έλα κοντά μου”. Και ο Ματθαίος εσηκώθη και τον ακολούθησεν αμέσως. 10 Και ενώ εκάθητο ο Ιησούς στο γεύμα, που προς τιμήν του είχε παραθέσει ο Ματθαίος στο σπίτι του, ιδού πολλοί τελώναι και αμαρτωλοί ήλθαν και εκάθηντο μαζή με τον Ιησούν και τους μαθητάς του. 11 Και όταν είδαν οι Φαρισαίοι τούτο, είπαν στους μαθητάς του· “διατί ο διδάσκαλος σας τρώγει μαζή με τους τελώνας και τους αμαρτωλούς;” 12 Ο δε Ιησούς, όταν ήκουσε τα λόγια αυτά, τους είπε· “δεν χρειάζονται ιατρόν οι υγιείς, αλλ' οι άρρωστοι. 13 Πηγαίνετε δε στους ερμηνευτάς των Γραφών, δια να μάθετε τι σημαίνει· ευσπλαγχνίαν θέλω και όχι τυπικήν θυσίαν. Διότι εγώ δεν ήλθα να καλέσω εκείνους που νομίζουν τον ευατόν των δίκαιον, αλλά τους αμαρτωλούς, δια να τους οδηγήσω εις την μετάνοιαν και σωτηρίαν”.


Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΤΘΑΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΙ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ

(Ὁ τελῶνης πού ἔγινε Εὐαγγελιστής)

Ο Απόστολος Ματθαίος, γιος του Αλφαίου, ήταν τελώνης (στα χρόνια του Χριστού, οι τελώνες ήταν οι εφοριακοί της εποχής, φοροεισπράκτορες και είχαν κακή φήμη). Όταν τον είδε καθήμενο ο Κύριος στην Καπερναούμ, γνωρίζοντας την αγαθή διάθεσή του, τού είπε: "Ακολούθει μοι. Και αναστάς ηκολούθησεν αυτώ" (Ματθ. 9, 9). Ο Ματθαίος χωρίς δεύτερη σκέψη, άφησε την εργασία του και από τότε ήταν δίπλα Του.

Μετά απ' αυτό ο Ματθαίος προετοίμασε γεύμα στο σπίτι του για τον Κύριο Ιησού Χριστό. Έτσι δόθηκε η ευκαιρία στον Κύριο να εκφράσει ορισμένες αλήθειες για την έλευσή Του στη γη.

Αφού δέχθηκε τη χάρη του Αγίου Πνεύματος στην Πεντηκοστή, ο Άγιος Απόστολος Ματθαίος έγραψε το πρώτο Ευαγγέλιο, στην αραμαϊκή γλώσσα. Λίγο αργότερα μεταφράστηκε στην ελληνική γλώσσα: το ελληνικό κείμενο έχει φθάσει μέχρις εμάς, ενώ το αραμαϊκό χάθηκε. Λέγεται γι' αυτόν τον Ευαγγελιστή ότι ποτέ δεν έβαλε κρέας στο στόμα του, αλλά έτρωγε μόνο λαχανικά και φρούτα.

Κήρυξε για τον Χριστό στους Ιουδαίους, τους Πάρθους, τους Μήδους και τους Αιθίοπες. Στην Αιθιοπία όρισε Επίσκοπο τον ακόλουθό του Πλάτωνα και ύστερα αποσύρθηκε στη μόνωση της ησυχίας, προσευχόμενος στο όρος, όπου ο Κύριος του παρουσιάστηκε.

Ο Ματθαίος βάπτισε τη σύζυγο και τον γιό του πρίγκιπα της Αιθιοπίας, γεγονός που εξόργισε τον πρίγκιπα, ο οποίος έστειλε στρατιώτες να του φέρουν δέσμιο τον Ματθαίο για να δικαστεί. Οι στρατιώτες όμως επέστρεψαν άπραγοι και είπαν στον άρχοντα ότι άκουσαν μεν την φωνή του Ματθαίου, αλλά όμως δεν μπόρεσαν να τον δουν με τα μάτια τους! Τότε ο πρίγκιπας έστειλε δεύτερο κλιμάκιο της φρουράς του. Όταν πλησίασαν τον απόστολο οι στρατιώτες, έλαμπε το πρόσωπό του με φως υπερκόσμιο, τόσο δυνατό μάλιστα που δεν μπορούσαν να τον αντικρίσουν. Έντρομοι πέταξαν καταγής τα όπλα τους και επέτρεψαν στη βάση τους.

Ο πρίγκιπας αποφάσισε πια να πάει ο ίδιος να τον βρει. Όμως όταν συναντήθηκαν ο Ματθαίος ακτινοβολούσε τόσο ώστε ο πρίγκιπας τυφλώθηκε αμέσως! Ο Απόστολος όμως είχε ευσπλαχνική καρδιά: προσευχήθηκε στον Θεό και ο πρίγκιπας βρήκε ξανά το φως του. Δυστυχώς είδε μόνο με τα φυσικά μάτια και όχι με τα πνευματικά , διότι πάραυτα συνέλαβε τον Ματθαίο και τον υπέβαλε σε βάναυσα βασανιστήρια. Δύο φορές ανάφθηκε μεγάλη φωτιά επάνω στο στήθος του, αλλά η δύναμη του Θεού τον διαφύλαξε σώο και αβλαβή.

Ύστερα ο απόστολος προσευχήθηκε θερμά και παρέδωσε το πνεύμα του. Ο πρίγκιπας πρόσταξε να τοποθετηθεί το σώμα του μάρτυρος σ' ένα σιδερένιο κιβώτιο και να πεταχτεί στη θάλασσα, ώστε να χαθεί. Όμως ο άγιος εμφανίστηκε στον Επίσκοπο Πλάτωνα και του είπε πού μπορούσε να εντοπίσει το κιβώτιο με τη σορό. Ο Επίσκοπος το ανέσυρε από τη θάλασσα και πράγματι αντίκρισε μέσα τη σορό του Ματθαίου.

Μετά απ' το νέο αυτό θαύμα ο πρίγκιπας συγκλονίστηκε, βαπτίστηκε κι έλαβε το όνομα Ματθαίος. Στη συνέχεια εγκατέλειψε όλα τα μάταια του κόσμου, έγινε πρεσβύτερος και διακονούσε την Εκκλησία θεαρέστως!

Όταν αναπαύθηκε ο Επίσκοπος, ο Άγιος Απόστολος Ματθαίος εμφανίστηκε στον πρεσβύτερο Ματθαίο και τον συμβούλευσε να δεχθεί ν' αναλάβει την επισκοπή. Πράγματι, αυτό έγινε. Ο νέος Επίσκοπος Ματθαίος ποίμανε επί πολλά χρόνια θεαρέστως την Εκκλησία, μέχρι που ο Θεός τον κάλεσε στην αιώνια βασιλεία Του.

Ο Άγιος Ευαγγελιστής Ματθαίος εορτάζει στις 16 Νοεμβρίου. 


Πηγή: Από το βιβλίο: «Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς - Πνευματικό ημερολόγιο
- Ο Πρόλογος της Αχρίδος - Βίοι Αγίων, Ύμνοι, Στοχασμοί και Ομιλίες για κάθε ημέρα του χρόνου.
Νοέμβριος» ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΘΩΣ



Ἀπολυτίκιον
Ἦχος γ’.
Ἀπόστολε Ἅγιε, καὶ Εὐαγγελιστὰ Ματθαῖε, πρέσβευε τῷ ἐλεήμονι Θεῷ, ἵνα πταισμάτων ἄφεσιν, παράσχῃ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν.


Ἕτερον Ἀπολυτίκιον 
Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Θείας ἤκουσας, φωνῆς τοῦ Λόγου, καὶ τῆς πίστεως, τὸ φῶς ἐδέξω, καταλείψας τελωνείου τὸν σύνδεσμον ὅθεν Χριστοῦ τὴν ἀπόρρητον κένωσιν, εὐηγγελίσω Ματθαῖε Ἀπόστολε. Καὶ νῦν πρέσβευε, δοθήναι τοὶς σὲ γεραίρουσι, πταισμάτων ἱλασμὸν καὶ μέγα ἔλεος.


Κοντάκιον
Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεὶς.
Τοῦ τελωνείου τὸν ζυγὸν ἀποῤῥίψας, δικαιοσύνης τῷ ζυγῷ προσηρμόσθης, καὶ ἀνεδείχθης ἔμπορος πανάριστος, πλοῦτον κομισάμενος, τὴν ἐξ ὕψους σοφίαν· ὅθεν ἀνεκήρυξας, ἀληθείας τὸν λόγον, καὶ τῶν ῥᾳθύμων ἤγειρας ψυχάς, καθυπογράψας, τὴν ὥραν τῆς κρίσεως.


Ὁ Οἶκος
Ἡ τοῦ ἐχθροῦ με τυραννὶς βιάζεται ἀπλήστως, καὶ τῆς ψυχῆς μου ὅλον τὸν σπόρον καθαρπάζει, Ματθαῖε φίλε τοῦ Χριστοῦ· ἀλλ' αὐτὸς τὸν σπόρον τῶν εὐχῶν σου δεδωκώς, πρὸς σὴν δουλείαν κάρπωσον, καὶ δεῖξον ὑμνῳδόν σου σμικρότατον, καὶ ὑφηγητὴν με τῶν πολλῶν σου καὶ μεγάλων κατορθωμάτων, καὶ τῆς πρὸς Χριστὸν σου σχέσεως, τὰ πάντα παρευθὺς ἐγκαταλείψας, ἠκολούθησας θερμῶς τῷ κεκληκότι, πρῶτος γεγονὼς Εὐαγγελιστὴς ἐν τῷ κόσμῳ, καθυπογράψας τὴν ὥραν τῆς κρίσεως.