ΑΡ. ΦΥΛ. 1991
Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος συνειδητοποιεῖ πλέον ὅτι οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί τόν ἀντιμετωπίζουν ὡς προδότην τῆς Ἀληθείας τῆς πίστεώς μας. Ἐνοχλεῖται σφόδρα ἀπό τήν διαπίστωσιν τοῦ πιστοῦ λαοῦ τῆς ἑλληνοφώνου καί τῆς σλαυοφώνου Ὀρθοδοξίας. Δι᾽ αὐτό προσπαθεῖ νά πείση ἀνεπιτυχῶς ὅτι δέν εἶναι προδότης τῆς πίστεως καί ὅτι κατά τούς θεολογικούς Διαλόγους μετά τῶν ἑτεροδόξων δέν θά ὑπάρξη προδοσία. Τήν προσπάθειαν αὐτήν ἐπανέλαβε τήν παρελθοῦσαν ἑβδομάδα, μετά τήν συνάντησίν του μέ τόν Πατριάρχην Βουλγαρίας κ. Νεόφυτον εἰς τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον.
Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος συνειδητοποιεῖ πλέον ὅτι οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί τόν ἀντιμετωπίζουν ὡς προδότην τῆς Ἀληθείας τῆς πίστεώς μας. Ἐνοχλεῖται σφόδρα ἀπό τήν διαπίστωσιν τοῦ πιστοῦ λαοῦ τῆς ἑλληνοφώνου καί τῆς σλαυοφώνου Ὀρθοδοξίας. Δι᾽ αὐτό προσπαθεῖ νά πείση ἀνεπιτυχῶς ὅτι δέν εἶναι προδότης τῆς πίστεως καί ὅτι κατά τούς θεολογικούς Διαλόγους μετά τῶν ἑτεροδόξων δέν θά ὑπάρξη προδοσία. Τήν προσπάθειαν αὐτήν ἐπανέλαβε τήν παρελθοῦσαν ἑβδομάδα, μετά τήν συνάντησίν του μέ τόν Πατριάρχην Βουλγαρίας κ. Νεόφυτον εἰς τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον.
Εἶχε προηγηθῆ μπαράζ δημοσιευμάτων εἰς τόν τύπον τῆς
Βουλγαρίας ὅτι τό Φανάριον καί οἱ ἐκπρόσωποί του εἰς τούς θεολογικούς Διαλόγους
προδίδουν τήν Πίστιν καί τήν Ἀλήθειαν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Τά δημοσιεύματα
τοῦ πολιτικοῦ καί ἐκκλησιαστικοῦ τύπου, ἀλλά καί τῶν Ἐκκλησιαστικῶν
διαδικτυακῶν ἱστοτόπων ἦσαν πανομοιότυπα μέ αὐτά τοῦ «Ο.Τ.» ἐναντίον τῆς
παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί ἐναντίον τῶν Οἰκουμενιστῶν Ἀρχιερέων. Ὁ
Οἰκουμενικός Πατριάρχης ἀνεφέρθη εἰς τά δημοσίευματα αὐτά, ἀλλά καί εἰς τήν
πολεμικήν, πού τοῦ ἀσκεῖται διά αὐτήν τήν προδοτικήν πορείαν, τήν ὁποίαν
ἀκολουθεῖ.
Εἰς τήν προσπάθειάν του νά ἀπαντήση καί νά καταρρίψη τάς
βαρείας κατηγορίας ἐναντίον του ἐγέλασε κάθε πικραμένος. Διότι ὅταν ὁ ἴδιος καί
οἱ οἰκουμενισταί Ἀρχιερεῖς τῆς Ἐκκλησίας συμπροσεύχονται μέ Ἰουδαίους,
Μουσουλμάνους, εἰδωλολάτρας, Παπικούς, Προτεστάντας, ἰθαγενεῖς τοῦ Ἀμαζονίου,
πού τιμοῦν τάς πέτρας, τόν ἥλιον ἤ ζῶα καί διακηρύσσουν ὅτι ὅλοι εἴμεθα τέκνα
τοῦ αὐτοῦ θεοῦ [ἤτοι τοῦ Μεγάλου Ἀρχιτέκτονος τοῦ Σύμπαντος (ΜΑΤΣ) τῆςΜασονίας
καί τῆς Νέας Ἐποχῆς] τότε τί εἶναι; Ἤ ὅταν ὁ ἴδιος καί οἱ Οἰκουμενισταί
Ἀρχιερεῖς ἀναγνωρίζουν τάς αἱρετικάς Ἐκκλησίας ὡς κανονικάς καί σωζούσας τότε
δέν εἶναι Οἰκουμενισταί καί μάλιστα ὑπέρμαχοι τῆς «θεωρίας τῶν κλάδων», ἡ ὁποία
εἶναι ἡ μεγαλυτέρααἵρεσις εἰς τούς κόλπους τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως; Δέν εἶναι
οἰκουμενισταί, ὅταν πρός χάριν τῆς ψευδοενώσεως μετά τῶν αἱρετικῶν χριστιανῶν
καταργοῦν ἀποφάσεις τῶν Ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων, αἱ ὁποῖαι ἐλήφθησαν ὑπό τῶν
Ἁγίων καί θεοφόρων Πατέρων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας; Δέν εἶναι
Οἰκουμενισταί, ὅταν καταφρονοῦν τούς Ἱερούς Κανόνας, καταργοῦν τό «Πηδάλιον»
τῆς Ἐκκλησίας μας, μέ σκοπόν τήν ἐξυπηρέτησιν τῶν σχεδίων των, τά ὁποῖα ἔχουν
σχέσιν μέ τήν ψευδοένωσιν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μετά τῶν αἱρετικῶν «Ἐκκλησιῶν»;
Δέν εἶναι Οἰκουμενισταί, ὅταν ἄνευ Οἰκουμενικῆς Συνόδου καταργοῦν ἀπόφασιν
Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἡ ὁποία χαρακτηρίζει τούς Κόπτας αἱρετικούς χριστιανούς
καί τούς «βαπτίζουν» Ὀρθοδόξους; Δέν εἶναι οἰκουμενισταί, ὅταν ὁ ἴδιος ὁ
Οἰκουμενικός Πατριάρχης καί οἱ οἰκουμενισταί Ἀρχιερεῖς ὑμνοῦν τήν μίαν ἄμπελον
(τήν ἀληθινήν ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν), τήν ὁποίαν ἐνεφύτευσεν ἡ δεξιά τοῦ Κυρίου
μας καί τήν ἰδίαν στιγμήν ὁμιλοῦν διά πολλάς σωζούσας Ἐκκλησίας;
Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος ἐκτός ἀπό «τό ὅτι
δέν εἴμεθα Οἰκουμενισταί» εἶπε καί ἄλλα, τά ὁποῖα ἀπέχουν ἀπό τήν
πραγματικότητα. Εἶπεν ὅτι δέν θά προδώση τήν Ἀλήθειαν τῆς Πίστεως εἰς τούς
θεολογικούς Διαλόγους μετά τῶν ἑτεροδόξων καί ὅτι κατά αὐτούς προσπαθοῦμεν νά
διδάξωμεν τήν Ὀρθοδοξίαν εἰς τούς ἑτεροδόξους. Εἰλικρινῶς θά ἐπιθυμούσαμεν πολύ
νά πιστεύσωμεν αὐτά, τά ὁποῖα λέγει ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος.
Ἀδυνατοῦμεν. Διότι τά ἔργα του (ὅπως καί τῶν Οἰκουμενιστῶν Ἀρχιερέων) τόν
διαψεύδουν.
Εἰς τούς θεολογικούς Διαλόγους προδίδεται ἡ πίστις. Εἰς τό
ὄνομά των κατέστησαν «κουρελόχαρτον» τοὺς Ἱεροὺς Κανόνας. Εἰς τό ὄνομά των ὁ
ἴδιος ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης δέν ἀναγνωρίζει σχίσμα, ἀλλά ἁπλῶς διαίρεσιν
μετά τῶν Παπικῶν. Εἰς τό ὄνομα τῆς ψευδοενώσεως τῶν Ὀρθοδόξων μετά τῶν
αἱρετικῶν χριστιανῶν, τό «βάπτισμα» τῶν τελευταίων θεωρεῖται ἰσόκυρον τοῦ
Ὀρθοδόξου, ἡ τριπλῆ κατάδυσις (κατά τό Ὀρθόδοξον βάπτισμα) καταργεῖται καί
ἀντικαθίσταται ὑπό τοῦ Παπικοῦ, (ὡς συνέβη εἰς τό Μεξικόν καί εἰς τήν Σερβίαν).
Προσφάτως ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ ἀπέδειξε μέ προσωπικήν του
ἐπιστολήν πρός τόν Οἰκουμενικόν Πατριάρχην κ. Βαρθολομαῖον ὅτι τόσον ὁ
τελευταῖος ὅσον καί οἱ Οἰκουμενισταί Ἀρχιερεῖς προδίδουν τήν Ἀλήθειαν τῆς
Ὀρθοδόξου πίστεως. Πῶς λοιπόν ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης λέγει ὅτι δέν εἶναι Οἰκουμενιστής,
δέν προδίδεται ἡ πίστις εἰς τούς θεολογικούς Διαλόγους μετά τῶν ἑτεροδόξων καί
ὅτι κατά τήν διάρκειαν αὐτῶν οἱ Ὀρθόδοξοι διδάσκουν τούς ἑτεροδόξους τήν
Ὀρθοδοξίαν, ὅταν ἕως σήμερον συμβαίνει ἀκριβῶς τό ἀντίθετον; Ποῖος ὁ ἀγών τοῦ
Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου καί τῶν περί αὐτόν Οἰκουμενιστῶν Ἀρχιερέων ἐναντίον τῆς
δαιμονικῆς Οὐνίας, τήν ὁποίαν χρησιμοποιεῖ ὁ Παπισμός ὡς πύλην διά τό «πέρασμα»
Ὀρθοδόξων χριστιανῶν εἰς τήν αἵρεσιν τοῦ Παπισμοῦ; Ἠμποροῦν νά μᾶς εἴπουν τόσον
ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης ὅσον καί οἱ περί αὐτόν Οἰκουμενισταί Ἀρχιερεῖς, διατί
δέν ὁμιλοῦν διά τήν αἵρεσιν τοῦ Φιλιόκβε, ἡ ὁποία θεωρεῖται ὡς ἡ μεγαλυτέρα
πραξικοπηματική κίνησις ἐναντίον τῆς Ἀληθείας τῆς
πίστεώς μας, καί μᾶς λέγουν ὅτι τό μόνον πρόβλημα μετά τῶν
Παπικῶν εἶναι τό Πρωτεῖον; Ἠμποροῦν, ἐπίσης, νά μᾶς εἴπουν, διατί δέν
ἀναγνωρίζουν τάς Οἰκουμενικάς Συνόδους (8ην καί 9ην), αἱ ὁποῖαι κηρύσσουν
αἵρεσιν τόν Παπισμόν; Ἠμποροῦν, ἐπίσης, νά τεκμηριώσουν διατί ὁ Ἀρχηγός τοῦ
Κράτους τοῦ Βατικανοῦ, ὁ αἱρεσιάρχης Πάπας, ἔχει Ἀρχιερωσύνην, ὡς διακηρύσσουν
ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης καί Οἰκουμενισταί Ἀρχιερεῖς, ἐνῶ ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία
διακηρύσσει ἀκόμη καί σήμερον (ἔντιμος κλῆρος καί λαός) ὅτι δέν ἔχει; Ἠμποροῦν
νά μᾶς εἴπουν πῶς εἶναι δυνατόν νά παροτρύνουν Ὀρθοδόξους μοναχούς νά συνυπάρχουν
εἰς κοινόβια αἱρετικῶν χριστιανῶν-μοναχῶν, νά ἐξυμνοῦν τήν συνύπαρξιν καί τήν
«ἰδίαν ὥραν» εἰς συνάξεις Ὀρθοδόξων νά ἐξυμνοῦν τήν ἀσκητικήν τοῦ Ὀρθοδόξου
μοναχισμοῦ; (προφανῶς τό πράττουν, διά νά ἀποδεικνύουν ὅτι δέν προδίδουν τήν
πίστιν καί διά νά μή τούς ἀποδοκιμάζη ὁ πιστός λαός καί ὁ ἔντιμος κλῆρος).
Ἠμποροῦν νά μᾶς εἴπουν πῶς διδάσκουν τήν Ὀρθοδοξίαν εἰς τούς ἑτεροδόξους, ὅταν
τό πλήρωμα τῆς Ὀρθοδοξίας συρρικνώνεται, οἱ Ἀρχιερεῖς μεγάλων Ὀρθοδόξων
Πατριαρχείων συμπροσεύχωνται καί συλλειτουργοῦν μέ τάς κεφαλάς τῶν αἱρετικῶν
«Ἐκ κλησιῶν» (ὅλοι τά ἴδια εἶναι), ὅταν νοθεύωνται συστηματικῶς ἡ πίστις καί τά
ἱ. Μυστήρια καί εἰς τό Παγκόσμιον Συμβούλιον Ἐκκλησιῶν ἤ αἱρέσεων (ὄργανον τῶν
Προτεσταντῶν) ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία δέν ἔχει λόγον καί δύναμιν, ὡς καταγγέλλουν
κατά περιόδους Σεβ. Μητροπολῖται μέ οἰκουμενιστικόν φρόνημα;
Ὁ «Ο.Τ.» κάμνει αὐστηράν κριτικήν εἰς τόν Οἰκουμενικόν
Πατριάρχην καί τούς Οἰκουμενιστάς Ἀρχιερεῖς. Αὐτήν τήν κριτικήν θά τήν συνεχίση
ἕως ὅτου ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης ἐγκαταλείψη τήν γραμμήν τῆς προδοσίας τῆς
πίστεως. Δέν ἐμπιστευόμεθα τάς δηλώσεις του, διότι τά ἔργα του εἶναι
πραγματικῶς ἐφιαλτικά εἰς βάρος τῶν ἱερῶν Κανόνων, τῆς Ἀληθείας τῆς πίστεως καί
τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, τήν ὁποίαν ἔχει ἐξισώσει μέ ὅλας τάς αἱρετικάς χριστιανικάς
«ἐκκλησίας». Ὅταν τά ἔργα του θά γίνουν «μηχανή» ὑπερασπίσεως τῆς Ὀρθοδόξου
πίστεως καί ἐνισχύσεως τοῦ Ὀρθοδόξου φρονήματος, ὅταν θά παύση νά ὁμιλῆ διά
πολλάς κοινωνικάς καί σωζούσας Ἐκκλησίας (ἐνῶ κατά τήν θείαν Λειτουργίαν
ἀποδέχεται τήν Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν), ὅταν θά παύση
νά ἐξισώνη τήν Ἀλήθειαν καί τό Φῶς τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως μέ τό ψεῦδος, τήν
κακοδοξίαν καί τήν αἵρεσιν, ὅταν θά τερματίση τήν νόθευσιν τοῦ Ἱεροῦ Μυστηρίου
τοῦ Βαπτίσματος καί θά ἐκδιώξη ἀπό δίπλα του τούς Οἰκουμενιστάς Ἀρχιερεῖς, πού
ἐργάζονται συστηματικῶς εἰς βάρος τῆς πίστεως, τότε θά πιστεύσωμεν ὅτι
ἐτερματίσθη ἡ γραμμή τῆς προδοσίας. Ἕως τότε θά προσευχώμεθα, ὅπως ὁ Κύριος τόν
ἀναστήση πνευματικῶς, διά νά ἐγκαταλείψη τήν γραμμήν ἐξισώσεως τῆς Ὀρθοδόξου
πίστεώς μας (τῆς μόνης Ἀληθείας) μέ τήν αἵρεσιν· ἤτοι τόν Χριστόν μέ τό
διάβολον. Ζεῖ Κύριος ὁ Θεός.
ΠΗΓΗ: "ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ"