«Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς, μακαρίζειν σε τὴν Θεοτόκον, τὴν ἀειμακάριστον καὶ παναμώμητον, καὶ Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν»
Καὶ πῶς νὰ μὴν ἀξίζει νὰ μακαρίζουμε τὴν Παναγία μας ὅταν βλέπουμε τόσες καὶ τόσες εὐεργεσίες νὰ μᾶς προσφέρει; Τὶς ἡμέρες αὐτές, κατὰ τὶς ὁποῖες ἡ Χάρη της, τὸ Ἱερὸ Εἱκόνισμα «Ἄξιὸν ἐστιν» ἔφυγε ἀπὸ τὸν θρόνο της καὶ ἦλθε στὴν Ἀθήνα νὰ μᾶς εὐλογήσει, ὅλο τὸ πανελλήνιο, μύρισε Ἅγιο Ὄρος. Ἡ Παναγία μας, ὡς Μητέρα κάθε Ὀρθοδόξου, πάλι συγκέντρωσε γύρω της τὰ διψασμένα παιδιά της καὶ τὰ πότισε μὲ τὰ νάματα τῆς πίστεως, τῆς εὐλάβειας, τῆς ὀμορφιᾶς τοῦ Χριστιανισμοῦ.
Ἡ ἀνταπόκριση τοῦ κόσμου ἦταν καὶ εἶναι, διότι τὸ προσκύνημα συνεχίζεται μέχρι αὔριο, ἄκρως συγκινητική. Οὐδέποτε ὅλες αὐτὲς τὶς ἡμέρες δὲν ἔμεινε κενό, ἀλλὰ τὸ προσκύνημα ἦταν διαρκὲς καὶ συνεχόμενο. Τόσο ἄνθρωποι ἡλικιωμένοι, ἀλλὰ κυρίως νέοι καὶ παιδιά, περίμεναν καὶ περιμένουν ὑπομονετικὰ μὲ τὶς ὥρες, προκειμένου νὰ προστρέξουν στὸ Πανάγιο Προσωπό της καὶ νὰ καταθέσουν μετὰ δακρύων τὴν ἱκεσία τους, νὰ ἀκουμπήσουν τοὺς προβληματισμούς τους, τὰ ἄγχη τους, ἀλλὰ καὶ τὴν εὐγνωμοσύνη τους γιὰ ὅλα ὅσα μᾶς ἔχει προσφέρει. Πλησίασαν στὸ Ἱερὸ Εἰκόνισμα γιὰ νὰ τὴν δοξάσουν, νὰ λάβουν δύναμη νὰ συνεχίσουν τὸν ἀγώνα τοῦ βίου, νὰ ἀντλήσουν κουράγιο καὶ νὰ δώσουν μήνυμα στοὺς ἐχθροὺς τῆς πίστεως, τοὺς τιποτένιους καὶ μικρούς, ὅτι ἐνθρονισμένη στὶς καρδιὲς τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ εἶναι ἡ Παναγία μας.
Σκέφτομαι πολλὲς φορὲς πόσα ἔχει τραβήξει ἡ μικρή μας Πατρίδα ἀπὸ τοὺς δῆθεν ὑπηρέτες της. Μία σταδιακὴ καὶ μεθοδευμένη ἀποκαθήλωση τῶν Ἱερῶν καὶ τῶν Ὁσίων καὶ ὅλων τῶν διαχρονικῶν ἀξιῶν: Ἔγινε προσπάθεια ἀφαίρεσης, χωρὶς ἐπιτυχία, τῆς ἐπίκλησης τοῦ ὀνόματος τῆς Παναγίας Τριάδος ἀπὸ τὸ Σύνταγμα. Τὸ 1978 ἀπαγορεύθηκε ἡ ἀνάρτηση τῶν σημαιῶν στὶς οἰκίες, παρὰ μόνο στὶς Ἐθνικὲς Ἐπετείους. Ἀκολούθησε ἡ ἁπλοποίηση τῆς γλώσσας καὶ ἡ κατάργηση τοῦ πολυτονικοῦ συστήματος, ἐνῶ ἔπειτα, ἡ προσπάθεια ἀφαίρεσης τῶν θρησκευτικῶν συμβόλων ἀπὸ τοὺς δημόσιους χώρους, ἡ νομιμοποίηση τῶν ἐκτρώσεων, ἡ θεσμοθέτηση τοῦ πολιτικοῦ γάμου, ἡ κατάργηση τῆς σχολικῆς ποδιᾶς (τόσο μικρό, ἀλλὰ τόσο σημαντικό). Ἀργότερα, ἀφαιρέθηκε τὸ θρήκευμα ἀπὸ τὴν ταυτότητα. Ἐν συνεχείᾳ, ἡ Κυριακὴ ἔγινε ἐργάσιμη, τὰ βιβλία τῶν θρησκευτικῶν ἀλλοιώθηκαν, ψηφίσθηκε ἡ νομιμότητα τῆς ἀλλαγῆς φύλου γιὰ παιδιὰ 15 ἐτῶν, ἡ καύση τῶν νεκρῶν κ. ἄ. Ὡς ἀποτέλεσμα, τὰ παιδιά μας ἔχουν μεγαλώσει μὲ νέα βιώματα, τελείως διαφορετικὰ ἀπὸ αὐτὰ τῆς παλαιᾶς, ἁγνῆς Ἑλλάδας.
Ὡστόσο, παρ΄ ὅλη τὴν ἐπίθεση στὶς ἀξίες, δὲν ἔχουν καταφέρει (ἀκόμα) νὰ βγάλουν αὐτὴ τὴν πίστη ἀπὸ πάνω μας. Οἱ προσκυνητὲς τῆς Παναγίας μας ἀνέρχονται σὲ ἑκατοντάδες χιλιάδες, οἱ ὁποῖοι ἔκαναν σαφὲς τὸ μήνυμα τους. Ἡ πίστη αὐτοῦ τοῦ λαοῦ, ἄν καὶ ὁμολογουμένως ἔχουμε ξεφύγει, εἶναι ἕνα ἀναμμένο κάρβουνο, τὸ ὁποῖο μὲ λίγο ἀέρα θὰ φουντώσει καὶ θὰ κάψει ὅ, τι ἀντίθετο πρὸς τὶς ἀξίες μας. Γιὰ αὐτὸ προσπαθοῦν μὲ τόση μανία νὰ τὸ σβήσουν.
Εἴδαμε μαζὶ μὲ τοὺς ἑκατοντάδες χιλιάδες τῶν προσκυνητῶν, ὁρισμένα θύματα ἐμμονικῶν ἰδεοληψιῶν, νὰ καθυβρίζουν καὶ νὰ εἰρωνεύονται τὴν εὐλάβεια τῶν πιστῶν. Καὶ μετὰ θέλουν νὰ μιλοῦν γιὰ ἐλευθερία, ἤ γιὰ ἀντιρατσισμό, οἱ πρῶτοι ρατσιστές. Πολλῷ δὲ μάλλον, θέλουν νὰ ὁδηγηθοῦν καὶ στὸ τιμόνι τῆς χώρας. Ἦταν αὐτοὶ ποὺ δὲν ἤθελαν τὴν ἔλευση τῆς Εἰκόνας μὲ τιμὲς ἀρχηγοῦ κράτους.
Ἐν κατακλείδι, ἡ ἄφιξη τοῦ «Ἄξιόν ἐστιν», ἑνὸς ἀπὸ τὰ σημαντικότερα κειμήλια τῆς Ὀρθοδοξίας, στὴν Ἀθήνα, καὶ ἡ ἀνταπόκριση τοῦ λαοῦ, μᾶς ἔδωσε παρηγοριά. Σὲ αὐτὴ τὴν Εἰκόνα ἐψάλη γιὰ πρώτη φορὰ ὁ ὕμνος ποὺ ἔμελε νὰ συνοδεύσει κάθε Θεία Λειτουργία, κάθε πανήγυρη καὶ μὲ μία φράση, νὰ γίνει τὸ μέσο μὲ τὸ ὁποῖο τόσο δοξάσθηκε ἡ Θεοτόκος. Εἴδαμε τὶς ἡμέρες αὐτὲς ὅτι στὴν πατρίδα μας ὑπάρχει πλούσιο ἀνθρώπινο ὑλικό. Ὁ κόσμος διψάει γιὰ τὴν Ἀλήθεια. Ὑπάρχουν ἁγνὲς ψυχὲς ποὺ ἀγαποῦν. Αὐτὸ πρέπει νὰ προσελκύσει τὸ ἐνδιαφέρον τῶν εὐσυνείδητων Χριστιανῶν, ὥστε νὰ ἀφήσουμε στὴν ἄκρη τὶς μικρότητες, τὸν ἀτομισμὸ καὶ τὴν κατάκριση τῶν ἄλλων, καὶ νὰ θέσουμε ὅλες μας τὶς δυνάμεις στὴν κατήχηση καὶ ἀναζωπύρωση τοῦ ἔργου τῶν Ἐνοριῶν. Νὰ συμβάλουμε, ὥστε ἀπὸ τὸ κάρβουνο, νὰ φουντώσει ἡ φλόγα τῆς πίστης καὶ «νὰ κατακαύσει τὸ ἄχυρον πυρὶ ἀσβέστῳ».
Ἡ Θεομήτωρ, ἡ Μάνα ποὺ ποτὲ δὲν θὰ μᾶς προδώσει,
νὰ σκέπει τὴν πολύπαθη Πατρίδα μας
καὶ κάθε καλοπροαίρετο ἄνθρωπο!
† ὁ Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας Χρυσόστομος
