A

A

† Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου (Ψαλ. 50,17)

† Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου (Ψαλ. 50,17)
† Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου (Ψαλ. 50,17)

Πέμπτη 28 Μαΐου 2015

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΟΥ 1924



 

 Ο υπερ80ούτης σεβαστός γέρων κ. Ανδρέας Βαπορίδης,ιδρυτής και πρώτος Πρόεδρος του τότε ''Συλλόγου των Ορθοδόξων'',διηγείται,πως οι πρώτοι Παλαιοημερολογίται εόρτασαν τα πρώτα ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ,το έτος 1924.πρώτον έτος του ημερολογιακού σχίσματος.

 
 

Το πρώτον έτος του ημερολογιακού σχίσματος διήλθομεν δυσκόλους καιρούς.Αι δισκολιάι δι΄όλους ημάς,οι οποίοι με την βοήθεια του Θεού παρέμειναν πιστοί εις το Πάτριον Ορθόδοξον Εορτολόγιον ήσαν οι εξείς:
α.Τα σκληρά μέτρα της τότε Επαναστατικής Κυβερνήσεως,τα οποία είχε λάβει εναντίον μας.
β.Η άγρυπνος και συστηματική παρακολούθησή μας υπό των οργάνων του Μητροπολίτου Αθηνών Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου.Ταύτα δι΄εκάστην εκκλησιαστικήν μας συνάθροισιν εις Παρεκκλήσια έξωθεν των Αθηνών,ειδοποίουν τας αστυνομικάς αρχάς,που κατεύθανον με την στερεότυπον διαταγήν να μας διαλύσουν.
γ.Η σχεδόν παντελλής έλλειψις ομοφρόνων Ορθοδόξων Ιερέων καθώς και μονίμου Ιερού Ναού προς επιτέλεσιν των θρησκευτικών καθηκόντων μας.Παντού και τα πάντα,τα ''έσκιαζε η φοβέρα'' (τη βοηθεία του ξίφους της Επαναστάσεως) του σχισματικού Μητροπολίτου Παπαδοπούλου και τα ''πλάκωνε η σκλαβιά'' του ημερολογιακού σχίσματος.
Από την 10ην Μαρτίου 1924,η οποία εγένετο αυτομάτως 23ην Μαρτίου,με την πρόσθεσιν των 13 ημερών οι πρώτοι αντιδράσαντες εις την ημερολογιακήν καινοτομίαν,εν Χριστώ αδελφοί, συνέστησαν Σωματείον υπό τον τίτλον ''Σύλλογος των Ορθοδόξων''.Τούτον αργότερα κατά το έτος 1926 διεδέχθη η Ιερά Κοινότης των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών.
Η Διοίκησις του νεουδρυθέντος ''Συλλόγου των Ορθοδόξων'' αντέδρασε με όλα αυτής πενιχρά μέσα,κατά της ημερολογιακής καινοτομίας,με την διαφώτισιν των Ελλήνων,με εντύπους διαμαρτυρίας και με συγκεντρώσεις εν κλειστώ χώρω,όπου ελάμβανον χώραν διαφωτιστικαί ομιλίαι.Τοιαύται εγένοντο συχνά ιδίως εις την Αίθουσαν των Εμποροϋπαλλήλων,παρά την πλατείαν Μητροπόλεως.
Ομιληταί υπήρξαν πολλοί.Μεταξύ δε αυτών και πολλά αξιόλογα στελέχη του Επιστημονικού κόσμου,όπως π.χ. ο Ιστορικός και Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών,Π.Καρολίδης,ο Μέγας Χαρτοφύλαξ της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας Εμμ.Γεδεών,όστις πάντοτε εις τας ομιλίες του ετόνιζε χαραχτηριστικώς,ότι μας ''φραγγέψανε''.Ο Κων.Ψάχος,Καθηγητής της Βυζαντινής μουσικής εν τω Ωδείω των Αθηνών και άλλοι.
Ως ανέφερα ανωτέρω, επάσχομεν περισσότερον από έλλειψιν Ιερέων.Διότι,ως γνωστόν,λόγω των σκληρών μέτρων που είχε λάβει,τόσον η Μητρόπολις Αθηνών,όσο και η Επανάστασις,ουδείς Ιερεύς ετόλμα,όχι μόνον να ορθώσει το ανάστημά του κατά του σχίσματος,αλλά,ούτε καν να ομιλήσει.
Παρ΄όλα,όμως αυτά,κατά τον Αύγουστον του 1924,δύο Ιερείς,οι αείμνηστοι π.Παρθένιος ο Ιβηρίτης και ο π.Ιωάννης Φλώρος ετόλμησαν να είπουν το μεγάλον και αποφασιστικόν Όχι και εις τον Μητροπολίτην και εις στο σχίσμα,και ετέθησαν Πνευματικοί Αρχηγοί των Μελών του Συλλόγου των Ορθοδόξων.
Με τους Ιερείς αυτούς εκτελούσαμε τα θρησκευτικά μας καθήκοντα τας Κυριακάς και Εορτάς εις τα πέριξ των Αθηνών,διάφορα Εξωκκλήσια.Και ούτω εφθάσαμεν εις τας παραμονάς της Μεγάλης Εορτής των Χριστουγέννων.
Οι πιστοί,οι ακολουθούντες το Πάτριον Εορτολόγιον επλήθυνον,διότι ''ο Κύριος προσετίθει τους σωζόμενους καθ΄ημέραν τη Εκκλησία'' Πράξ.Β΄,47) και κατά τους μετριοτέρους υπολογισμούς μας ο αριθμός των Πιστών έφθανε μόνον εις τας Αθήνας και τον Πειραιά τας 5.000 ψυχών και άνω.Έπρεπε λοιπόν,όλο αυτό το πλήθος των Πιστών να εορτάσει την μεγάλην Εορτήν των Χριστουγέννων,και να μεταλάβει των Αχράντων Μυστηρίων.
Διά τούτον,λοιπόν τον λόγον,το Διοικητικόν Συμβούλιον του Συλλόγου των Ορθοδόξων συνεδρίαζε κάθε βράδυ,άλλοτε εις το ιδικόν μου εργαστήριον εις την οδόν Βλαχάβας και άλλοτε εις την οικίαν του αειμνήστου Σιδέρη.
Επροτάθη υπό ενθέρμων  ζηλωτών να καταλάβομεν  αυτόν τούτον τον Μητροπολιτικόν Ναόν ή τον Ιερόν Ναόν  της Γεννήσεως του Χριστού εις του Ψυρρή.
Μετά από πολλάς συνεδριάσεις και συζητήσεις επικράτησε και απεφασίσθη η εξής συνετή πρότασις:
Τα πρώτα Ορθόδοξα Χριστούγεννα του έτους 1924,να εορτασθούν εις το ιερόν Παρεκκλήσιον του Αγίου Θεράποντος εις το Γουδί έξωθεν των Αθηνών.
Εγκαίρως ειδοποιήθησαν οι Πιστοί των Πατρίων Παραδόσεων περί του ναού ένθα θα εωρτάζοντο τα Χριστούγεννα,και την νύκτα των Χριστουγέννων,πλέον των τριών χιλιάδων Πιστών υπερπλήρωσαν τόσον τον Ναόν,όσο και τον γύρω χώρον,ανάψαντες μάλιστα και φωτιές δια να θερμαίνονται.
Μετά το μεσονύκτιον,και,ενώ εψάλλετο η ακολουθία του Όρθρου των Χριστουγέννων και ο π.Παρθένιος επιτελούσε την αγίαν Προσκομιδήν,κατέφθασε δύναμη Χωροφυλακής και στρατού με επί κεφαλήν τον στρατιωτικόν Φρούραρχον Αθηνών και περιεκύκλωσαν τους εκκλησιαζομένους.
Η διαταγή που είχεν ήτο ρητή.Να συλληφθεί ο Ιερεύς και να διαλυθεί έστω και βιαίως το συγκεντρωμένον πλήθος.Είπεν επίσης ο Φρούραρχος,ίσως προς εκφοβισμόν,ότι εν ανάγκη δεν θα εδίσταζε να κάμει και χρήσιν των όπλων.
Ουδείς εκ των εκκλησιαζομένων εκινήθη,οι δε ψάλται παρέμειναν απαθείς εις τας απειλάς και συνέχισαν να ψάλλουν,ενώ ο Ιερεύς με την αγίαν Λόγχην εσυνέχισεν εν τη αγία Προσκομιδή να μνημονεύει ''υπέρ ζώντων και τεθνεώτων''.
Εμπρός εις την αποφασιστικήν αυτήν άρνησιν τούτων,ο Φρούραρχος Αθηνών έφυγε μόνος του,αφού εγκατέστησε φρουρούς-στρατιώτας με ''εφ΄όπλου λόγχη'',τόσον εντός του Ναού,όσον και εκτός τούτου.
Μετά από μίαν περίπου ώραν επανήλθεν με νέαν εντολήν,προφανώς του Μητροπολίτου,την οποίαν ανήγγειλεν εις τον Ιερέα και εις τους ψάλλοντας.
-Εάν εορτάσετε τον Τίμιον Πρόδρομον (εξημέρωνε η εορτή του Τιμίου Προδρόμου με το νέον ημερολόγιον),θα σας αφήσω να λειτουργήσετε!Εις περίπτωσίν,όμως,που επιμένετε να εορτάσετε Χριστούγενναθα θα διατάξω να σας διαλύσουν δια της βίας!
-Ημείς έχομεν Χριστούγεννα σήμερα,όπως και τα Ιεροσόλυμα.Οι Φράγκοι εορτάζουν σήμερα τον Πρόδρομον!ακούστηκαν φωνές από το πλήθος.
Τότε ο Φρούραρχος απευθύνθη προς τον λειτουργούντα Ιερέα και τον απείλησε ότι θα τον συλλάβει.
-Μόνον ''σούρνοντας'' και ντυμένον με τα Ιερά Άμφια και με την αγίαν Λόγχην στο χέρι,θα με βγάλετε από το Άγιο Βήμα,απήντησε ο Ιερεύς.
Βλέπων ταύτα ο Φρούραρχος και φοβούμενος τυχόν αιματοκύλισμα,υπεχώρησε και μας άφησε να εορτάσομεν τα Ορθόδοξα Χριστούγεννα,το πρώτον έτος του Σχίσματος.

 

 Με ασυγκράτητον κατάνυξιν προσήλθεν όλο εκείνο,το πλήθος των πανηγυριστών εις το τέλος της Θείας Λειτουργίας ησύχως και μετέλαβε των Αχράντων Μυστηρίων.Δύο ώρας,πριν ξημερώσει και πριν αλληλοευχηθώμεν ''Χρόνια Πολλά'',και ''Του χρόνου ελεύθεροι'',επεστρέψαμεν όλοι εις τους οίκους μας,ως άλλοι ''Ποιμένες της Βηθλεέμ...δοξάζοντες και αινούντες τον Θεόν επί πάσιν οις ήκουσαν και είδον'' (Λουκά β΄).

 Περιοδικό:''ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ'', του αειμνήστου Μητροπολίτη Πενταπόλεως κ.Καλλιοπίου της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών.Τεύχος 1,Ιανουάριος-Φεβρουάριος-Μάρτιος 1976,Έτος Α΄,Σελίδες 5-8.


Περιοδικό ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ