A

A

† Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου (Ψαλ. 50,17)

† Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου (Ψαλ. 50,17)
† Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου (Ψαλ. 50,17)

ΚⲀⲖⲎ ⲤⲀⲢⲀΚⲞⲤⲦⲎ! ΚⲀⲖⲞⲚ ⲀⲄⲰⲚⲀ!

Κυριακή 17 Ιουλίου 2016

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ «ΚΑΤΕΒΑΙΝΟΥΝ» ΣΤΗΝ ΓΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ .... «ΠΡΟΙΚΑ» ΤΟΥΣ...! (ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΜΠΑΡΔΑΚΑ)




Οἱ καιροί πού ζοῦμε, ἀσφαλῶς, εἶναι πολύ δύσκολοι καί ἡ διαγωγή τῶν «μεγάλων» καί «δυνατῶν» τῆς γῆς, μέ τήν ἀπληστία, τήν σαρκολατρεία, τήν ὑποδούλωσή τους στήν ὓλη καί τήν καταδυνάστευσΕη τῶν Λαῶν προκειμένου νά κερδίσουν περισσότερα χρήματα, περισσότερη δύναμη καί νά ἱκανοποιήσουν τήν ἀκόρεστη δίψα τους γιά «χρυσό» καί «καρέκλες», δημιουργοῦν ἓνα περιβᾶλλον τό ὁποῖο καθιστᾶ τήν ὑπόθεση «ἐπιβίωση» τῶν ἁπλῶν ἀνθρώπων, τόσο δύσκολη, ὣστε νά ὁδηγοῦνται στήν ἀπελπισία..!

Σέ, ἀπό Ἂμβωνος, κήρυγμά μου, ἀνεφέρθην στά μηνύματα τά ὁποῖα λαμβάνω ἀπό νεαρά ζευγάρια, τά ὁποῖα, ἐνῶ ἒχουν τήν δυνατότητα νά ἀποκτήσουν τέκνα, ΔΕΝ τό ἀποφασίζουν, σκεπτόμενα τίς δυσκολίες πού θά συναντήσουν στό μεγάλωμά τους καί τήν ἀποκατάστασή τους.
Σέβομαι τούς φόβους των, ἀναλογίζομαι τίς δυσκολίες πού θά συναντήσουν, ἀλλά, παρά ταῦτα, συμβουλεύω τά νεαρά αὐτά ζευγάρια, νά ΠΡΟΧΩΡΗΣΟΥΝ καί νά δημιουργήσουν τό εὐλογημένο σύνολο πού λέγεται ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ.
Τό ἲδιο θά κάνω καί μέ τό σημείωμά μου αὐτό, ἀναφερόμενος σέ κάποια θέματα τά ὁποῖα ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ πώς ΔΕΝ πρέπει νά ἀποτελοῦν ἀνασταλτικούς παράγοντες οἱ ΟΠΟΙΕΣ δυσκολίες καί παρακαλῶ νά προσπαθήσετε νά ἀκολουθήσετε τήν σκέψη μου καί νά ἀντιληφθῆτε τήν πραγματικότητα τήν ὁποίαν προσπαθοῦν νά τήν ἀποκρύψουν πίσω ἀπό πλέγματα φόβων καί ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ μέν δυσχερειῶν, πού ὃμως, ΠΑΝΤΟΤΕ εἶναι δυνατόν νά ξεπεραστοῦν...!
Καί σᾶς ἐρωτῶ.
Οἱ τόσες καί τόσες πολύτεκνες Οἰκογένειες πού ὑπῆρχαν στό παρελθόν στήν Πατρίδα μας (καί ΕΥΤΥΧΩΣ ὐπάρχουν ἀκόμα) εἶναι Οἰκογένεις ... πλουσίων ἢ φτωχῶν βιοπαλεστῶν, ἀγροτῶν, κτηνοτρόφων, κ.λπ.;
Οἱ συνθῆκες (οἰκονομικές κ.λπ.) πού ὑπῆρχαν στά παλιά τά χρόνια, νομίζετε πώς ῆταν καλλίτερες ἀπό τίς σημερινές, ἢ σέ πολλές περιπτώσεις, ἀπείρως χειρότερες;
Τό ΣΚΟΠΙΜΟ ΚΤΥΠΗΜΑ τῶν πολυτέκνων Οἰκογενειῶν ἀπό ΠΟΛΛΟΥΣ ... ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ, δέν ἀντιλαμβανόμεθα πώς εἶναι ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΕΝΟ καί ἒχει στόχο, τόσο τήν Πατρίδα μας (προκειμένου νά...γεράση) ὃσο καί τήν Πίστη μας, μέ τήν δημιουργία ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΩΝ Ἑλλήνων, οι ὁποῖοι, τό τελευταῖο πού θά σκέπτωνται πλέον θά εἶναι ἡ Πίστις μας καί ἡ Ὀρθοδοξία ἀφοῦ ΔΕΝ θά ἒχουν στό μυαλό τους τήν διαπαιδαγώγηση νέων παιδιῶν καί τήν καθοδήγησίν των στά θέματα τῆς Πίστεώς μας, δηλαδή σέ μία διαδικασία ἡ ὁποία ΙΣΧΥΡΟΠΟΙΕΙ καί τήν δικήν των Πίστιν;
Ἒχετε μελετήσει τήν σύσταση τῶν Οἰκογενειῶν τῆς Ἑλληνικῆς ὑπαίθρου (ἐπαρχίας), ἐκεῖ πού ὑπάρχει ἀκόμα τό Κυριακάτικο τραπέζι γιά ΟΛΗ τήν Οἰκογένεια, καί ἡ ὁποία ἀποτελεῖ «καρφί» στά μάτια τῶν παγκοσμιοποιητῶν καί οἰκουμενιστῶν πού ἒχουν βαλθεῖ νά τήν καταστρέψουν;
Στίς μεγάλες πόλεις, τίς ὁποῖες κατά τρόπο ὓπουλο καί μέ στανικότητα μᾶς ἐπέβαλαν μέ τούς νόμους περί δημιουργίας Πόλεων μέ παραληλη ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ τῶν μικρῶν ἲσως καί μέ λίγους σχετκῶς κατοίκους Χωριῶν καί Κωμοπόλεων, οἱ ὁποῖοι ὃμως ῆσαν ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΙ, δέν εἶναι εὒκολο πλέον νά βρῆτε τόν θεσμό τῆς ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗΣ καί ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗΣ Ἑλληνικῆς Οἰκογενείας.
Καί εἶναι φυσικό, ἀφοῦ στίς Πόλεις τά ἂτομα, τίς πιό πολλές φορές (στήν ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗ τους πλειονοψηφία) ΔΕΝ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ἀλλά... ΔΟΥ- ΛΕΥΟΥΝ...!
Καί ποία εἶναι ἡ διαφορά, θά μοῦ πῆτε;
Ὑπάρχουν ΔΥΟ ὃροι πού ἀποδίδουν τήν ἐνασχόληση τοῦ ἀνθρώπου προκειμένου νά κερδίση τά ἀπαιτούμενα γιά νά ζήση.
Ὑπάρχουν οἱ ὃροι ΔΟΥΛΕΙΑ καί ΕΡΓΑΣΙΑ.

Ἡ διαφορά μεταξύ τους εἶναι.....ΧΑΩΔΗΣ...!
(«Ἐργασία»= ἀπασχόλησις μέ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΕΡΓΟΥ, «Δουλειά»= ἡ λέξις....Δουλεία, στήν ὁποία, ἁπλῶς κατεβάσαμε τόν τόνο στήν λήγουσα..!)
Περί αὐτοῦ, ὃμως, θά ἀναφερθοῦμε σέ ἂλλο σημείωμά μας, διότι δέν ἒχει ΑΜΕΣΗ σχέση μέ τό σημερινό μας θέμα.
Σήμερα, θά σταθοῦμε στήν τεράστια ΣΟΦΙΑ τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ, ὁ ὁποῖος, μέ μιά παροιμία του, δίδει τήν ΑΠΑΝΤΗΣΗ στά ἐρωτηματικά τῶν νέων ζευγαριῶν σχετικῶς μέ το ἂν πρέπη ἢ ὂχι νά τεκνοποιήσουν, μέσα στίς τόσες καί τόσες (πραγματικά ὑπαρκτές καί μή ἀμελητέες) δυσκολίες τῶν καιρῶν μας.

Καί λέει ὁ πάνσοφος λαός μας, αὐτό πού ἒχομε γιά τίτλο τοῦ σημειώματός μας.
«ΚΑΘΕ ΠΑΙΔΑΚΙ, ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΓΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ, ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ... ΠΡΟΙΚΑ ΤΟΥ»...!
Τί σημαίνει αὐτό;
Ἂν ρωτήσετε ἓνα ζευγάρι τό ὁποῖο προχώρησε καί ἒκανε παιδιά, θά σᾶς πῆ πώς... «ναί, ὑπῆρξαν δυσκολίες, ἀλλά στό τέλος τά παιδιά μεγάλωσαν χωρίς νά τό...καταλάβωμε.»...! (μοῦ τό ἒχουν πεί πάρα πολλοί πού ἒκαναν Οἰκογένεια παρά τίς δυσκολίες)
Τά ροῦχα τῶν μεγαλυτέρων τά φόρεσαν τά πιό μικρά, τά κορίτσια μεγαλώνοντας βοηθοῦσαν τήν Μητέρα τους στίς δουλειές, τά ἀγόρια ἂρχισαν νά βοηθοῦν τόν Πατέρα στίς δουλειές του καί ὃλα, σιγά - σιγά, μέ σύνεση, λογική, ὀλιγάρκεια καί αὐτοέλεγχο, πῆγαν καλά.
Βεβαίως, αὐτά γιά νά γίνουν, πρέπει νά ΔΙΑΓΡΑΨΟΥΝ Γονεῖς καί Παιδιά τίς λέξεις «Μιμητισμός τῶν ξένων», «Μόδες κ.λπ.», ἀπληστία, ὑπερκαταναλωτισμός καί ἂλλες...ΠΛΗΓΕΣ τῶν καιρῶν μας καί νά ἐνστερνισθοῦν τίς ἀρχές «λογική», «ἀγάπη στήν οἰκογένεια», «σεβασμός στούς μεγάλους», «περιφρόνησις τῶν συνηθειῶν καί τῶν ἐνεργειῶν ὃσαν νἐων ἀκολουθοῦν τά ξενόφερτα ἢθη» καί «πλήρης προσαρμογή στήν λατρεία τῆς πρωτογενοῦς παραγωγῆς», ἡ ὁποία εἶναι Ο ΜΟΝΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΠΡΟΟΔΟΥ ΚΑΙ ΕΥΗΜΕΡΙΑΣ...!
Ὃταν ΟΛΑ τά μέλη μιᾶς Οἰκογενείας δροῦν ὁμαδικά καί γιά τό καλό τοῦ συνόλου τους, τότε ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΦΟΒΟΣ.
Οἱ έπίδοξοι... «διαλυταί» τῆς Ἑλληνορθόδοξης Οἰκογένειας, ἐρωτοῦν κατά τρόπο ὑποκριτικό «μά καλά... ἒγινες 18 χρόνων καί μένεις ἀκόμα μέ τούς δικούς σου;»
Καί αύτό τό λένε γιά νά πιέσουν ψυχολογικῶς τούς νέους (ἀλλά δυστυχῶς καί τίς νέες) πώς « ...εἶναι...παλιομοδίτικο καί...σκουριασμένης νοοτροπίας τό νά συγκατοικοῦν παιδιά καί γονεῖς»...!
Δηλαδή μᾶς λένε: «ΔΙΑΛΥΣΤΕ ΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΣΑΣ»...!
Νά γιατί μιά σημερινή οἰκογένεια δέν μπορεῖ νά ἐπιβιώση ὃπως ἐπεβίωναν πιό παλιά καί μέ πιό δύσκολες, πολλές φορές συνθῆκες, οἱ Ἑλληνικές Οἰκογένειες.
Διότι, κάθε μέλος της, δρᾶ καί ἐνεργεῖ γιά τόν ἑαυτό του καί ΟΧΙ γιά τό σύνολο πού λέγεται Οἰκογένεια.
Νά γιατί πέταξαν Παπποῦδες καί Γιαγιάδες σέ «οἲκους.. εὐγηρείας» (καί ἐάν δέν τούς χρειαζόταν σήμερα ἡ σύνταξη θά τούς ξεχνοῦσαν γιά πάντα..!)
Μακριά ἀπό τά ξενόφερτα ἢθη καί ἐπιστροφή στήν Ἑλληνοχριστιανική Παραδοσιακή Οἰκογένεια.

Καί ἐπαναλαμβάνω.
Ἡ ΕΛΠΙΔΑ εἶναι ἓνα καταπληκτικῆς ἀξίας «ὃπλο» στά χέρια τῶν Πιστῶν. Προχωρῆστε στήν δημιουργία Οἰκογενείας, τηρῆστε τά Ἑλληνοχριστιανικά ἢθη και τότε θά δῆτε πώς, κατά τρόπο «θαυματουργικό» τά προβλήματα ὑποχωροῦν καί τό κύτταρο πού λέγεται Οἰκογένεια, δίδει λύσεις ἐκεῖ πού ἡ.. μοναξιά τοῦ συγχρόνου ὠφελημιστοῦ ἀνθρώπου, ὁδηγεῖ σέ ἀπελπισία καί τελικῶς σέ αὐτοκαταστροφή...!

Καί μή ξεχνᾶμε:
«ΚΑΘΕ ΠΑΙΔΑΚΙ, ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΓΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΜΕ ΤΗΝ....ΠΡΟΙΚΑ ΤΟΥ»
Ὃπως πάλεψαν οἱ προπάτορές μας, πρέπει νά παλέψουν καί οἱ νέες γενιές, προκειμένου νά ὁλοκληρωθῆ τό Ἱερό Μυστήριο τοῦ Γάμου, καί νά θριαμβεύση ἡ ἐν Πίστει Ἐλπίδα, κατανικῶντας τήν φοβία καί τήν, σατανικῆς προελεύσεως, ἀπελπισία.
Σήμερα, ὃπου ὑπάρχει σωστή Οἰκογένεια, τά προβλήματα τῆς ἐποχῆς μας, εἶναι πιό «ἐλαφρά» ἀπό τίς ἐν διαλύσει οἰκογένειες καί ΟΛΟΙ λένε πώς «Ἡ Ἑλληνική Οἰκογένεια, βοηθᾶ στήν ἀντιμετώπιση τῆς Κρίσης»...!



π.Εὐθύμιος Μπαρδάκας