Ἡ
εἰκοστὴ δεύτερη ἡμέρα τοῦ Ἰουλίου
τοῦ σωτηρίου ἔτους 2015 ἔμελλε νὰ
ἀναδειχθεῖ ἡμέρα πανευφρόσυνος, ἡμέρα
πνευματικῆς καὶ ψυχικῆς ἀνατάσεως,
ἀφοῦ ἀπὸ τὶς τάξεις τῶν Γνησίων
Ὀρθοδόξων τῶν ἐσχάτων καιρῶν,
συγκαταριθμήθη στὴν οὐράνια χορεία
τῶν Ἱερομαρτύρων ἕνα ἁγιασμένο
πρόσωπο, τὸ ὁποῖο ἐσφαγιάσθη ἀπὸ
σὺν-Ἕλληνες συγκεκριμένου ἰδεολογικοῦ
καὶ πολιτικοῦ χώρου, μὲ συγκεκριμένα
ἀθεϊστικὰ φρονήματα καὶ ἰδεοληψίες,
οἱ ὁποῖοι ἔφτασαν νὰ τὰ ὑπερασπιστοῦν
ἀκόμα καὶ μὲ τὴν κατακρεούργηση ἑνὸς
Ἕλληνα ἀδελφοῦ τους, ἐπειδὴ τύγχανε
νὰ εἶναι ὀρθόδοξος κληρικὸς ποὺ
ὑπεραμυνόταν μὲ παρρησία τῶν πατρώων
παραδόσεων καὶ τῆς ἐμμονῆς τους σὲ
αὐτές.
Πρόκειται
γιὰ τὸ νέο Ἱερομάρτυρα Ἰωσὴφ ἀπὸ τὴ
Δεσφίνα τῆς Παρνασσίδος,τοῦ ὁποίου ἡ
ἁγιότητα ἀναγνωρίστηκε μὲ ἀπόφαση
τῆς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τοῦ περασμένου
Σεπτεμβρίου, κατόπιν σχετικῆς εἰσηγήσεως
τοῦ Θεοφιλέστατου Ἐπισκόπου
Μαραθῶνος, κ. Φωτίου.
Κέντρο
τῶν λατρευτικῶν ἐκδηλώσεων ἀποτέλεσε
ὁ Ἱερὸς Ναὸς τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων
Δάφνης, ὅπου καὶ τελέστηκε Ἀρχιερατικὴ
Θεία Λειτουργία προεξάρχοντος τοῦ
Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν,
κ. Καλλινίκου. Στὸ τέλος τῆς Θείας
Λειτουργίας ἀνεγνώσθη ἡ ἀπόφαση τῆς
Ἱερᾶς Συνόδου ὑπὸ τοῦ Θεοφιλέστατου
Ἀρχιγραμματέως Ἐπισκόπου Μαραθῶνος,
κ. Φωτίου καὶ ὑπεγράφη καὶ ὑπὸ τῶν
λοιπῶν παρισταμένων Ἀρχιερέων,
Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιῶς
καὶ Σαλαμίνος, κ. Γεροντίου, Θεοφιλέστατου
Ἐπισκόπου Μεθώνης, κ. Ἀμβροσίου καὶ
Θεοφιλέστατου Ἐπισκόπου Γαρδικίου, κ.
Κλήμεντος.
Εὐλογία
χάριτος καὶ ἁγιασμοῦ τῶν μετεχόντων
ἀπετέλεσε τὸ γεγονὸς τῆς ἐλεύσεως
τῶν μαρτυρικῶν λειψάνων τοῦ Ἁγίου
Ἱερομάρτυρος Ἰωσὴφ ἀπὸ τὴν Ἱερὰ
Μονὴ Ἁγίας Σκέπης Κερατέας. Τὸ δὲ ἱερὸ
εἰκόνισμα τοῦ Ἁγίου, τὸ ὁποῖο δέσποζε
στὸ κέντρο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ καὶ τὸ
ὁποῖο διενεμήθη στοὺς πιστούς,
φιλοτεχνήθηκε ὑπὸ τοῦ Ἱεροδιακόνου
Γαβριὴλ Ἁγιοκυπριανίτου καὶ τῶν
μαθητῶν τοῦ « Ἐργαστηρίου Ἐκκλησιοποιημένης
Εἰκονογραφίας» τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Ὠρωποῦ καὶ Φυλῆς.
Εὐχόμαστε
τὸ γεγονὸς αὐτὸ τῆς ἁγιοκατατάξεως,
διὰ πρεσβειῶν τοῦ Ἁγίου Νεοϊερομάρτυρος
Ἰωσήφ, νὰ ἀναζωπυρώσει τὸ ζῆλο γιὰ
ὁμολογία καὶ μαρτυρία Χριστοῦ τῶν
Ὀρθοδόξων μέσω τῆς ἐνεργοὺς
πνευματικῆς - μυστηριακῆς ζωῆς, τῆς
καλλιέργειας χριστιανικοῦ - οἰκογενειακοῦ
κλίματος καὶ ἐκκλησιαστικοῦ φρονήματος
στὰ παιδιά τους, τῆς ἐλεημοσύνης καὶ
τῶν ἀγαθοεργιῶν, ὥστε ἡ ζωή τους νὰ
γίνει φῶς καὶ φάρος γιὰ τοὺς γύρω τους
καὶ πόλος ἕλξης στὴν ἐν Χριστῷ ζωή.
Αὐτὴ θὰ εἶναι καὶ ἡ πραγματικὴ τιμὴ
τοῦ σημερινοῦ τιμωμένου Νεομάρτυρος,
ἡ μίμηση τοῦ θάρρους τῆς ὁμολογίας
του ἔναντι τῶν ἀρνησίχριστων καὶ
ἀπάτριδων ἰδεολογικῶν ρευμάτων
τῶν πεισμόνων ἀθέων τῶν ἡμερῶν μας.
