ζ’. Συνέλθετε λοιπόν και κηρύξτε τον λόγο, απορρίψτε κάθε βιοτική μέριμνα,
προσέχετε με ακρίβεια πως πορεύεσθε˙ «Βλέπετε τοὺς κύνας». Πάλι
λέω προσέχετε και δεν θα σταματήσω να το λέω. Προσέχετε τους κλέπτες, προσέχετε
γιατί ο κόσμος γέμισε λαοπλάνους. Αγρυπνείτε και μένετε καθαροί, όσοι
έχετε λάβει το δεσποτικό χάρισμα. Να είστε σε εγρήγορση και να περιμένετε την
ώρα της φοβερής παρουσίας του Δεσπότη, όταν θα έρθει να ζητήσει τον λόγο
από εσάς εσάς που σας έχει εμπιστευθεί τα τάλαντα.
Έχοντας αυτά κατά νου αγαπητοί μου, «Ποιμάνατε τὸ ἐν ὑμῖν
ποίμνιον τοῦ Θεοῦ» (Α’ Πέτρου 5.2), όπως λέει ο Απόστολος, όχι εξ ανάγκης αλλά
με την δική σας θέληση, ούτε για λόγους αισχροκέρδειας, αλλά με προθυμία, όχι
ως τύραννοι του κλήρου, αλλά δίνοντας παράδειγμα. Και όταν θα φανερωθεί ο
Αρχιποιμένας, θα λάβετε τον αμαράντινο στέφανο της δόξης. Το ξαναλέω και
ακούστε, «ἱερεῖς Κυρίου͵ Βασιλεῖς τῆς γῆς͵ καὶ πάντες λαοὶ͵ ἄρχοντες καὶ πάντες
κριταὶ γῆς· νεανίσκοι καὶ παρθένοι͵ πρεσβύτεροι μετὰ νεωτέρων(Ψαλμ. 148.11-12).
Ἐνωτίσασθε͵ πάντες οἱ κατοικοῦντες τὴν οἰκουμένην» (Ψαλμ. 48.2), μικροί
και μεγάλοι, είτε άρρενες είτε θήλεις, «Ἐπὶ τῷ αὐτῷ πλούσιος καὶ πένης»(Ψαλμ.
48.3), προσέξτε τα λεγόμενα, παρακαλώ. Διότι προτίθεμαι να σας αποδείξω
μέσα από τις Άγιες Γραφές, ότι δεν είναι Χριστιανοί, όλοι οι Χριστιανοί,
αλλά αυτοί που καλούνται μόνο κατ’ όνομα ξεγελάν τον εαυτό τους μένοντας
μόνο στην ονομασία.
Στα λόγια πολλοί είναι οι Χριστιανοί, στα έργα όμως λίγοι
και σπάνιοι˙ εμφανίζονται ως Χριστιανοί και ως μαθητές του Χριστού, αλλά στα
έργα είναι προδότες˙ στα λόγια είναι ευσεβείς και φιλεύσπλαχνοι, αλλά στα
έργα ασεβείς και άσπλαχνοι˙ στο όνομα Χριστιανοί στα έργα εθνικοί, όπως
είπε ο προφήτης Δαβίδ, ότι «Ἐμίγησαν ἐν τοῖς ἔθνεσι͵ καὶ ἔμαθον τὰ ἔργα αὐτῶν»
(Ψαλμ. 105.35). Πραγματικά, σε μας εκπληρώθηκε αυτή η προφητεία.
Πόσοι και πόσοι Χριστιανοί ασχολούνται με τους ιουδαϊκούς και ειδωλολατρικούς
μύθους, με γενεαλογίες, μαντείες, αστρολογίες, μαγγανείες,
φυλακτήρια˙ με παρατηρήσεις ημερών και χρόνων, οιωνοσκοπίες,
ονειρομαντίες και τιτιβίσματα. Στις πηγές ανάβουν λυχνάρια και ξεπλένονται˙
παρατηρούν τα συναπαντήματα και τρώνε κρέατα από θυσίες στα είδωλα, και αίμα
από ζώα πνιγμένα και θηριάλωτα και πολλά τέτοια παρόμοια. Πώς να λογισθούν ως
Χριστιανοί, όσοι κάνουν τέτοιου είδους ενέργειες;
Με ποιο θάρρος τολμούν να ονομάζονται Χριστιανοί; Πως τολμάν
να προσέρχονται στα Θεία Μυστήρια αυτοί που είναι χειρότεροι και από τους
ειδωλολάτρες; Πάλι ακούστε, πόσοι και πόσοι Χριστιανοί ακολουθούν τις συνήθειες
των εθνικών, μασκαρεμένοι, με ξεφωνητά, με χορούς και χειροκροτήματα, με
γυναικείο στολισμό ενώ είναι άνδρες; Σ’ αυτούς που τα πράττουν δεν παρέχει
κανένα όφελος το να λέγονται Χριστιανοί. Όπως ακριβώς η παρθένος κόρη, όσο
φυλάσσει την αγνεία της, καλείται παρθένος κατ’ αξία και ευφημισμό και
είναι, με παρόμοιο τρόπο και αυτός που καλείται Χριστιανός, όταν παραβεί
τις εντολές και καταπατήσει την υπόσχεση και αθετήσει το λόγο του Ευαγγελίου
και πράξει τα έργα των εθνικών, δεν έχει κανένα όφελος από το όνομα του
Χριστιανού, όπως ειπώθηκε προηγουμένως.
Εννοείστε λοιπόν όλοι, ότι με λίγα λόγια απαρνηθήκαμε όλα
εκείνα, όταν είπαμε, «ἀποτάσσομαι τῷ Σατανᾷ͵ καὶ πᾶσι τοῖς ἔργοις αὐτοῦ».
Πρόσεξε τι είπες, «Πᾶσι τοῖς ἔργοις αὐτοῦ»˙ κοίτα με ποιον συντάχθηκες, όχι με
άγγελο, ούτε με επίγειο βασιλιά, ούτε με άρχοντα του παρόντος αιώνος,
αλλά με τον Βασιλέα των βασιλέων και τον Άρχοντα των αρχόντων. Με αυτόν
συντάχθηκες και αυτόν ομολόγησες παρουσία πολλών μαρτύρων. Στο χέρι Του
βρίσκεσαι κι εσύ και τα λόγια σου. Από δω κι εμπρός λοιπόν, περίμενέ Τον να
έρθει από τους ουρανούς και να προσκομίσει ως γραμμάτιο τις υποσχέσεις που
έδωσες μπροστά σε αγγέλους και ανθρώπους.
Πρόσεχε τον εαυτό σου, αδελφέ, και φυλάξου από τις συνήθειες
των εθνικών. Ακούστε τον Παύλο που λέει, «Τοῦτο οὖν λέγω͵ καὶ μαρτύρομαι ἐν
Κυρίῳ͵ μηκέτι ὑμᾶς περιπατεῖν͵ καθὼς καὶ τὰ λοιπὰ ἔθνη περιπατεῖ ἐν ματαιότητι
τοῦ νοῦ αὐτῶν͵ ἐσκοτισμένοι τῇ διανοίᾳ. Ὑμεῖς δὲ οὐχ οὕτως ἐμάθετε τὸν Χριστόν»
(Εφ. 4.17). Προσέχετε τα λεγόμενα, αγαπητοί, και μην συναναστρέφεστε με όσους
πράττουν τέτοια. Πολλοί είναι οι μαθητές της απώλειας και θα αυξηθούν
περισσότερο. Προσέχετε, διότι οι μέρες είναι πονηρές και ο παρόν αιώνας
προβάλλει τους δικούς του υπηρέτες.
(PG 59.561-2)
Συνεχίζεται...,
www.impantokratoros.gr
ΔΕΙΤΕ ΤΟ Η' ΜΕΡΟΣ: ΕΔΩ
