………Τά πάσης φύσεως...κοσμικά ἐπιτεύγματα, οἱ ἐφήμερες δόξες, ἡ...προβολή, οἱ πάσης φύσεως «ἐπιτυχίες» στήν ἐπίγειον πλάνην, δέν θά ἦσαν δυναταί, ἐάν δέν εἲχαμε τά τάλαντα πού μᾶς ἐδόθησαν καί ἐμεῖς, ἀντί νά τά χρησιμοποιήσωμε πρός τόν σκοπόν γιά τόν ὀποῖον μᾶς ἐδόθησαν, τά ... «ἀξιοποιοῦμε» πρός ἲδιον κέρδος καί προσωπικήν, ἐπίγειον καταξίωσιν καί προβολήν……
Τά πλάσματα Τοῦ Κυρίου μας, ἀνεξαρτήτως τοῦ ἐάν ἀνἠκουν στό Φυτικό ἢ ζωικό βασίλειο, έδημιουργήθησαν κεκοσμημένα μέ πληθώρα χαρισμάτων, τά οποῖα τούς προσδίδουν, ἐξωτερική πανέμορφη ὂψη μέ μυρωδιές, χρώματα κ.λπ. (στά φυτά), δύναμη, εὐκινησία, ὀξυτάτη ὃραση, ἀκοή, δυνατότητα προσανατολισμοῦ κ.λπ. (στά ζῶα).
Δέν πρέπει νά μᾶς διαφύγη τό ὃ,τι στήν θαυμάσια καί μέ ΜΟΝΑΔΙΚΟΝ καί ΑΞΕΠΕΡΑΣΤΟΝ ΑΚΡΙΒΟΛΟΓΟΝ τρόπον ἀποδίδουσα τήν ΟΥΣΙΑΝ τῶν παγμάτων, ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ ΓΛΩΣΣΑΝ, ἡ Ὃλη Δημιουρηγία, ἡ Πλάση ἀποδίδονται κατά τρόπον θαυμαστόν μέ τήν λέξιν «ΚΟΣΜΟΣ» ἡ ὁποία σημαίνει ΣΤΟΛΙΔΙ καί ΣΤΟΛΙΣΜΕΝΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ...! ( ‘Εξ οὗ κόσμημα κ.λπ.)
Ὃλα αὐτά τά χαρίσματα μέ τά ὁποῖα ἐστόλισε τά μέλη τοῦ φυτικοῦ καί ζωικοῦ βασιλείων τῆς Πλάσεως Ὁ Δημιουργός μας, κατατάσσονται στήν κατηγορίαν τῶν ΕΝΣΤΙΚΤΩΝ, δηλαδή στις διαδικασίες ἐκεῖνες οἰ ὀποῖες ένεργοποιοῦνται καί λειτουργοῦν ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΩΣ, χωρίς νά μποροῦν νά χαληναγωγηθοῦν πλήρως ἀπό τούς φορεῖς των, ἀλλά ἐνεργοῦν «αύτομάτως» προκειμένου νά ἐξασφαλισθοῦν ἡ ἐπιβίωσις καί ἡ άναπαραγωγή τῶν εἰδῶν, κατά τρόπον πού νά έξασφαλίζεται καί ἡ αύτόματος ἐπιλογή τῶν ὑγιῶν μελῶν καί κατηγοριῶν ἐξ αὐτῶν καί ἡ ἀπόρριψις τῶν ἀσθενικῶν καί δυναμἐνων νά ὁδηγήσουν σέ μαρασμό καί σέ διαδοχικές ὑποβαθμίσεις τῆς ἀνθεκτικότητος καί ὑγείας τῶν, διαφόρων εἰδῶν.
Καί ἐδῶ, πρέπει νά σταθοῦμε στήν ΜΟΝΑΔΙΚΗ, τήν ΑΞΕΠΕΡΑΣΤΗ, τήν ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΤΙΜΗ πού ἐπεφύλαξε Ὁ Πανάγαθος Δημιουργός μας, στήν ΚΟΡΩΝΙΔΑ, τῆς Δημιουργίας Του, πού δέν εἶναι φυσικά ἂλλή ἀπό ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ, τόν ὁποῖον ὑπεραγαπᾶ, φροντίζει, προστατεύει καί ΠΑΝΤΟΤΕ δημιουργεῖ γύρω του μία ἀσπίδα προστασίας
Προκειμένου μάλιστα νά τόν ἐξασφαλίση ὃσον τό δυνατόν πληρέστερα, πέραν τῆς διαρκοῦς καί ἂκρως προστατευτικῆς παρουσίας Του, τόν «προίκισε» καί μέ «αύτοδύναμα» χαρίσματα, μέ τά ὁποῖα μπορεῖ, ἂν τό θέλη καί δεν περιφρονήση αὐτήν τήν δυνατότητα πού τοῦ δίδεται (ἡ περιφρόνησις εἶναι ὁλοφάνερη, ἂν ὁ ἂνθρωπος ἀπαρνηθῆ τήν ἐπικοινωνίαν του μέ Τόν Κύριον καί Θεό του) νά ἀντιμετωπίση πλήρως κάθε κίνδυνον, ἀλλά καί νά προσφερη ΘΥΣΊΑΝ πρὀς Τόν Κύριον, μέ τό νά άξιοποιήση αύτές τίς πρόσθετες ἀρετές, προκειμένου νά στηρίξη καί ἐνδυναμώση τήν Πίστη καί βοηθήση μέ τόν τρόπο αὐτό, εἰς τήν δηνιουργίαν ΜΙΑΣ ΠΟΙΜΝΗΣ ὃπως τήν ἐπιθυμεί Ὁ Κϋριός μας.
Τόν ἐπροίκισε λοιπόν, μέ τά ΜΟΝΑΔΙΚΑ, τά ΑΞΕΠΕΡΑΣΤΑ, τά ΘΑΥΜΑΣΤΑ χαρίσματα τά ἒχοντα σχέσιν μέ τό ΠΝΕΥΜΑ καί τήν ΔΙΑΝΟΗΣΗ, τήν ΛΟΓΙΚΗ, τήν ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΝ καί τήν δυνατότητα διαχωρισμοῦ τοῦ ΚΑΛΟΥ ἀπό τό ΚΑΚΟΝ, καί τήν δυνατότητα ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ καί ΑΥΤΟΕΛΕΓΧΟΥ του.
Οἱ πρόγονοί μας, μέ τήν δική τους ..παραβολή (Μυθολογία), ἒδωσαν στον Ἡρακλῆ τήν δυνατότητα ἐπιλογῆς μεταξύ τῶν δρόμων τοῦ καλοῦ καί τοῦ κακοῦ, (περιγράψαντες κατά τρόπον θαυμαστόν αὐτούς τούς δρόμους) καί αὐτός ἐπέλεξεν τήν δύσκολον, στενήν καί κοπιαστικήν ὁδόν τῆς Ἀρετῆς...!
Ἐδῶ ὃμως, ἀρχίζει ὁ καταμερισμός ΕΥΘΥΝΩΝ τοῦ ἀνθρώπου, καί ἡ καταμέτρησις τοῦ κατά πόσον αὐτά τά ξεχωριστά χαρίσματα, αὐτά τά ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΑ καί ΜΟΝΑΔΙΚΑ «ΤΑΛΑΝΤΑ» τῆς Παραβολὴς Τοῦ Ἱεροῦ μας Εὐαγγελίου, τά ἀξιοποιεῖ, τά «καλλιεργεῖ» καί τά πολλαπλασιάζει ὁ ἂνθρωπος.
Δέν εἶναι λογικό τό νά ...καμαρώνη κάποιος διότι ἒχει ... «προικισθεῖ» μέ κάποια προσόντα.
Δέν σκέπτεται, δυστυχῶς (γιά τόν ἲδιον κυρίως), τό ποῖοι λόγοι συνέτρεξαν ὣστε νά ἐπιλεγῆ γιά νά γίνη κάτοχος αὐτῶν τῶν χαρισμάτων.
Ἡ Εὐαγγελική Παραβολή ἡ σχετική μέ τά Τάλαντα πού προαναφέραμε, κάνει λόγο γιά ...χρήματα, ἀλλά ἐννοεῖ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ τά ὁποῖα ὀφείλει ὁ πιστός δοῦλος νά τά ἀξιοποιῆ, νά τά χρησιμοποιῆ καί πάντοτε ΕΙΣ ΔΟΞΑΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΑΥΤΟΥ.!
Καί ὃταν ἒλθη ἡ ὣρα τοῦ ἀπολογισμοῦ καί τῆς λογοδοσίας γιά τά πεπραγμένα ἑνός ἑκάστου, τότε καί οἱ τιμηθέντες μέ πολλά ἀλλά καί μέ πιό λίγα τάλαντα, ἐάν πολλαπλασίασαν αὐτά καί τά ἐχρησιμοποίησαν ἐπ’ ἀγαθῶ, θά ἀκούσουν τήν ἐπιδοκιμασίαν Τοῦ Κυρίου καί θά κληθοῦν «Υἱοί» του, ἐνῶ οἱ ὀκνηροί καί πο νηροί, οἱ ὁποῖοι ἢ οὐδαμῶς ἠργάσθησαν, ἢ ἠργάσθησαν μόνον καί μόνον γιά νά κερδίσουν οἱ ἲδιοι χωρίς νά σκεφθοῦν νά ἀξιοποιήσουν τά χαρίσματα πού τους έδόθησαν (ἢ ἒστω τό ἓνα πού τούς ἐχαρίσθη), καί νά ἀποφέρουν «κέρδος» γιά Τόν Κύριό τους, δηλαδή ἐνίσχυσιν Τῆς παρουσίας Αὐτοῦ διά τῆς διαδόσεως τῆς διδασκαλίας Του μέσω τῶν δυνατοιτήτων πού τούς ἐχαρίσθησαν διά τῆς παροχῆς τοῦ ταλάντου των, θά ἀκούσουν νά τούς ἐπιτιμᾶ καί νά τούς θέτη ΕΚΤΟΣ ΤΗΣ ΠΟΙΜΝΗΣ ΤΟΥ..!
Ο Δάσκαλος, ο καθηγητής, ο γιατρός, ο παπάς, εχουν από το Θεό Χαρίσματα (όλα ευλογία του Θεού), τάλαντα με υποχρεώσεις και καθήκοντα να υπηρετήσουν τον πάσχοντα, να φωτίσουν τα παιδιά, να θυσιαστούν στην υπηρεσία του καθήκοντος. Καί «Οι δυνατοί τά ασθενήματα των αδυνάτων βαστάζειν…»
Ὁ ἓνας ἒλαβε τό τάλαντον τοῦ νά μπορῆ νά...ζωγραφίζη, καί οὐδόλως ἠσχολήθη μέ τήν ἀπεικόνιση Ἱερῶν Σκηνῶν, ὁ ἂλλος ἒλαβε τό χάρισμα τοῦ νά χειρίζεται ἀρτίως τήν γλῶσσαν καί ΟΥΔΕΝ ἒγραψεν πρός Δόξαν Κυρίου, ἂλλος πού ἒλαβε χάρισμα νά ἂδη καλλιφώνως, ἠσχολήθη μέ τό νά τραγουδᾶ μόνον τραγούδια τοῦ κόσμου καί οὐδόλως ἠσχολήθη μέ τό νά ἀνυμνήση Τόν Κύριον, ἂλλος πάλιν ἦτο ἱκανός εἰς τό νά χειροτεχνῆ σκαλίζων πέτρας ἢ ξύλο καί ἒκανε ἒργα κοσμικά χωρίς μέσα σ’ αὐτά νά ἐνυπάρχη κάτι σχετικό μέ τήν ὓμνησιν Τοῦ χαρίσαντος τό τάλαντον αὐτό καί γενικῶς, ὁ ἒχων μικρά ἢ μεγἀλα, πολλά ἢ λίγα τάλαντα καί ΟΥΔΟΛΩΣ χρησιμοποιήσας αὐτά πρός ἀξιοποίησίν των κατά τόν τρόπον πού ἐπιθυμοῦσε Ὁ Διαθέτης αὐτῶν, ἀλλά ἢ ἀπό ὀκνηρίαν τά...ἂφησε ἀνενεργά, ἢ ἀπό πονηρίαν τά ἐχρησιμοποίησε μόνον καί μόνον γιά νά κερδίζη κάποια ἐλάχιστα κέρδη αὐτός ὁ ἲδιος, ὃλοι αὐτοί, ὂχι μόνον δέν θά ἀκούσουν τήν εὐαρέσκειαν Τοῦ Κυρίου, ἀλλά, ἀντιθέτως, θά ἀκούσουν οἱ ἂμοιροι (Οἱ ΑΜΥΑΛΟΙ καλλίτερα) τήν αἰώνιον καταδίκην των...!
ΟΛΟΙ μας, ἓκαστος εἰς κάποιον τομέα, ἒχομε κάποιες δυνατότητες, μικρές ἢ μεγάλες.
Καί ἂν ἀκόμα δέν τίς γνωρίζωμε, πρέπει νά ἐρευνήσωμε γιά νά τίς ἐντοπίσωμε καί μεσω αὐτῶν, νά πλησιάσωμε τό Θεῖον Ἒργον τῆς στηρίξεως Τῆς Πίστεώς μας, μή φειδόμενοι κόπων ἢ χρὀνου.
Ὁ Πανάγαθος Θεός, ΟΥΔΕΠΟΤΕ θά χάριζε τήν παρουσίαν Ἁγίου Φύλακος Ἀγγέλου στον βαπτιζόμενον εἰς τήν Ὀρθοδοξίαν ἂνθρωπον, ἐάν δέν τόν ὑπεραγαποῦσε καί δέν ἦτο ἀνά πᾶσαν στιγμήν ἓτοιμος νά τόν σώση ἀπό παντός κακοῦ, ἀλλά ζητᾶ ἀπό ἐμᾶς ΕΝΑ μόνο πρᾶγμα.
Ζητᾶ τήν συμπόρευσή μας μαζί Του ἐπάνω στα Ἃγια Διδάγματά Του καί τίς Θεῖες Ἐντολές Του, πού εἶναι γεμᾶτες ἀπό ἀγάπη, ἐργατικότητα καί πάλη γιά τήν ἀξιοποίηση τῶν ἀγαθῶν πού μᾶς δίδει.
Τά πάσης φύσεως...κοσμικά ἐπιτεύγματα, οἱ ἐφήμερες δόξες, ἡ...προβολή, οἱ πάσης φύσεως «ἐπιτυχίες» στήν ἐπίγειον πλάνην, δέν θά ἦσαν δυναταί, ἐάν δέν εἲχαμε τά τάλαντα πού μᾶς ἐδόθησαν καί ἐμεῖς, ἀντί νά τά χρησιμοποιήσωμε πρός τόν σκοπόν γιά τόν ὀποῖον μᾶς ἐδόθησαν, τά ... «ἀξιοποιοῦμε» πρός ἲδιον κέρδος καί προσωπικήν, ἐπίγειον καταξίωσιν καί προβολήν.
Προσοχή λοιπόν.
Ἀπό μόνοι μας ΟΥΔΕΝ δυνάμεθα νά ἐπιτύχωμε...!
Κάθε δυνατότητά μας, προέρχεται ἀπό Τόν Κύριό μας καί εἲμεθα ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΙ νά ἀξιοποιήσωμε τίς παροχές Του κατά τρόπον πού θά μᾶς χαρίση τήν τελικήν ἐπιδοκιμασίαν Του.
Ἂς μή κάνωμε αὐτό πού ζητοῦν οἱ σκοτεινές δυνάμεις (πού στις ἡμέρες μας ἒχουν ... «ξεσπαθώσει» κυριολεκτικά), ἀφήνοντας τίς δυνατότητες πού μᾶς ἐχαρίσθησαν, ἀναξιοποίητες.
Ἐργασία κατά Χριστόν, στήριξις Τῆς Πίστεώς μας, ἀξιοποίησις κάθε δυνατότητος πού ἒχομε μέ αὒξησιν τῆς ἐργατικότητός μας πρός τόν σκοπόν τῆς ΠΛΗΡΟΥΣ καί οὐσιαστικῆς ἀξιοποιήσεως καί τῶν ἐλαχιστοτάτων δυνατοτήτων πού μποροῦμε νά ἐντοπίσωμε ἐντός μας.
Κάθε μικρά ἢ μεγάλη ἱκανότητα πού βρίσκομε μέσα μας εἶναι ΔΩΡΟ ΚΥΡΙΟΥ πού πρέπει νά ἀξιοποιηθῆ πρός τόν σκοπόν γιά τόν ὁποῖον μᾶς ἐχαρίσθη.
Π. Ευθύμιος Μπαρδάκας
…………………………………
Τά πλάσματα Τοῦ Κυρίου μας, ἀνεξαρτήτως τοῦ ἐάν ἀνἠκουν στό Φυτικό ἢ ζωικό βασίλειο, έδημιουργήθησαν κεκοσμημένα μέ πληθώρα χαρισμάτων, τά οποῖα τούς προσδίδουν, ἐξωτερική πανέμορφη ὂψη μέ μυρωδιές, χρώματα κ.λπ. (στά φυτά), δύναμη, εὐκινησία, ὀξυτάτη ὃραση, ἀκοή, δυνατότητα προσανατολισμοῦ κ.λπ. (στά ζῶα).
Δέν πρέπει νά μᾶς διαφύγη τό ὃ,τι στήν θαυμάσια καί μέ ΜΟΝΑΔΙΚΟΝ καί ΑΞΕΠΕΡΑΣΤΟΝ ΑΚΡΙΒΟΛΟΓΟΝ τρόπον ἀποδίδουσα τήν ΟΥΣΙΑΝ τῶν παγμάτων, ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ ΓΛΩΣΣΑΝ, ἡ Ὃλη Δημιουρηγία, ἡ Πλάση ἀποδίδονται κατά τρόπον θαυμαστόν μέ τήν λέξιν «ΚΟΣΜΟΣ» ἡ ὁποία σημαίνει ΣΤΟΛΙΔΙ καί ΣΤΟΛΙΣΜΕΝΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ...! ( ‘Εξ οὗ κόσμημα κ.λπ.)
Ὃλα αὐτά τά χαρίσματα μέ τά ὁποῖα ἐστόλισε τά μέλη τοῦ φυτικοῦ καί ζωικοῦ βασιλείων τῆς Πλάσεως Ὁ Δημιουργός μας, κατατάσσονται στήν κατηγορίαν τῶν ΕΝΣΤΙΚΤΩΝ, δηλαδή στις διαδικασίες ἐκεῖνες οἰ ὀποῖες ένεργοποιοῦνται καί λειτουργοῦν ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΩΣ, χωρίς νά μποροῦν νά χαληναγωγηθοῦν πλήρως ἀπό τούς φορεῖς των, ἀλλά ἐνεργοῦν «αύτομάτως» προκειμένου νά ἐξασφαλισθοῦν ἡ ἐπιβίωσις καί ἡ άναπαραγωγή τῶν εἰδῶν, κατά τρόπον πού νά έξασφαλίζεται καί ἡ αύτόματος ἐπιλογή τῶν ὑγιῶν μελῶν καί κατηγοριῶν ἐξ αὐτῶν καί ἡ ἀπόρριψις τῶν ἀσθενικῶν καί δυναμἐνων νά ὁδηγήσουν σέ μαρασμό καί σέ διαδοχικές ὑποβαθμίσεις τῆς ἀνθεκτικότητος καί ὑγείας τῶν, διαφόρων εἰδῶν.
Καί ἐδῶ, πρέπει νά σταθοῦμε στήν ΜΟΝΑΔΙΚΗ, τήν ΑΞΕΠΕΡΑΣΤΗ, τήν ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΤΙΜΗ πού ἐπεφύλαξε Ὁ Πανάγαθος Δημιουργός μας, στήν ΚΟΡΩΝΙΔΑ, τῆς Δημιουργίας Του, πού δέν εἶναι φυσικά ἂλλή ἀπό ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ, τόν ὁποῖον ὑπεραγαπᾶ, φροντίζει, προστατεύει καί ΠΑΝΤΟΤΕ δημιουργεῖ γύρω του μία ἀσπίδα προστασίας
Προκειμένου μάλιστα νά τόν ἐξασφαλίση ὃσον τό δυνατόν πληρέστερα, πέραν τῆς διαρκοῦς καί ἂκρως προστατευτικῆς παρουσίας Του, τόν «προίκισε» καί μέ «αύτοδύναμα» χαρίσματα, μέ τά ὁποῖα μπορεῖ, ἂν τό θέλη καί δεν περιφρονήση αὐτήν τήν δυνατότητα πού τοῦ δίδεται (ἡ περιφρόνησις εἶναι ὁλοφάνερη, ἂν ὁ ἂνθρωπος ἀπαρνηθῆ τήν ἐπικοινωνίαν του μέ Τόν Κύριον καί Θεό του) νά ἀντιμετωπίση πλήρως κάθε κίνδυνον, ἀλλά καί νά προσφερη ΘΥΣΊΑΝ πρὀς Τόν Κύριον, μέ τό νά άξιοποιήση αύτές τίς πρόσθετες ἀρετές, προκειμένου νά στηρίξη καί ἐνδυναμώση τήν Πίστη καί βοηθήση μέ τόν τρόπο αὐτό, εἰς τήν δηνιουργίαν ΜΙΑΣ ΠΟΙΜΝΗΣ ὃπως τήν ἐπιθυμεί Ὁ Κϋριός μας.
Τόν ἐπροίκισε λοιπόν, μέ τά ΜΟΝΑΔΙΚΑ, τά ΑΞΕΠΕΡΑΣΤΑ, τά ΘΑΥΜΑΣΤΑ χαρίσματα τά ἒχοντα σχέσιν μέ τό ΠΝΕΥΜΑ καί τήν ΔΙΑΝΟΗΣΗ, τήν ΛΟΓΙΚΗ, τήν ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΝ καί τήν δυνατότητα διαχωρισμοῦ τοῦ ΚΑΛΟΥ ἀπό τό ΚΑΚΟΝ, καί τήν δυνατότητα ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ καί ΑΥΤΟΕΛΕΓΧΟΥ του.
Οἱ πρόγονοί μας, μέ τήν δική τους ..παραβολή (Μυθολογία), ἒδωσαν στον Ἡρακλῆ τήν δυνατότητα ἐπιλογῆς μεταξύ τῶν δρόμων τοῦ καλοῦ καί τοῦ κακοῦ, (περιγράψαντες κατά τρόπον θαυμαστόν αὐτούς τούς δρόμους) καί αὐτός ἐπέλεξεν τήν δύσκολον, στενήν καί κοπιαστικήν ὁδόν τῆς Ἀρετῆς...!
Ἐδῶ ὃμως, ἀρχίζει ὁ καταμερισμός ΕΥΘΥΝΩΝ τοῦ ἀνθρώπου, καί ἡ καταμέτρησις τοῦ κατά πόσον αὐτά τά ξεχωριστά χαρίσματα, αὐτά τά ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΑ καί ΜΟΝΑΔΙΚΑ «ΤΑΛΑΝΤΑ» τῆς Παραβολὴς Τοῦ Ἱεροῦ μας Εὐαγγελίου, τά ἀξιοποιεῖ, τά «καλλιεργεῖ» καί τά πολλαπλασιάζει ὁ ἂνθρωπος.
Δέν εἶναι λογικό τό νά ...καμαρώνη κάποιος διότι ἒχει ... «προικισθεῖ» μέ κάποια προσόντα.
Δέν σκέπτεται, δυστυχῶς (γιά τόν ἲδιον κυρίως), τό ποῖοι λόγοι συνέτρεξαν ὣστε νά ἐπιλεγῆ γιά νά γίνη κάτοχος αὐτῶν τῶν χαρισμάτων.
Ἡ Εὐαγγελική Παραβολή ἡ σχετική μέ τά Τάλαντα πού προαναφέραμε, κάνει λόγο γιά ...χρήματα, ἀλλά ἐννοεῖ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ τά ὁποῖα ὀφείλει ὁ πιστός δοῦλος νά τά ἀξιοποιῆ, νά τά χρησιμοποιῆ καί πάντοτε ΕΙΣ ΔΟΞΑΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΑΥΤΟΥ.!
Καί ὃταν ἒλθη ἡ ὣρα τοῦ ἀπολογισμοῦ καί τῆς λογοδοσίας γιά τά πεπραγμένα ἑνός ἑκάστου, τότε καί οἱ τιμηθέντες μέ πολλά ἀλλά καί μέ πιό λίγα τάλαντα, ἐάν πολλαπλασίασαν αὐτά καί τά ἐχρησιμοποίησαν ἐπ’ ἀγαθῶ, θά ἀκούσουν τήν ἐπιδοκιμασίαν Τοῦ Κυρίου καί θά κληθοῦν «Υἱοί» του, ἐνῶ οἱ ὀκνηροί καί πο νηροί, οἱ ὁποῖοι ἢ οὐδαμῶς ἠργάσθησαν, ἢ ἠργάσθησαν μόνον καί μόνον γιά νά κερδίσουν οἱ ἲδιοι χωρίς νά σκεφθοῦν νά ἀξιοποιήσουν τά χαρίσματα πού τους έδόθησαν (ἢ ἒστω τό ἓνα πού τούς ἐχαρίσθη), καί νά ἀποφέρουν «κέρδος» γιά Τόν Κύριό τους, δηλαδή ἐνίσχυσιν Τῆς παρουσίας Αὐτοῦ διά τῆς διαδόσεως τῆς διδασκαλίας Του μέσω τῶν δυνατοιτήτων πού τούς ἐχαρίσθησαν διά τῆς παροχῆς τοῦ ταλάντου των, θά ἀκούσουν νά τούς ἐπιτιμᾶ καί νά τούς θέτη ΕΚΤΟΣ ΤΗΣ ΠΟΙΜΝΗΣ ΤΟΥ..!
Ο Δάσκαλος, ο καθηγητής, ο γιατρός, ο παπάς, εχουν από το Θεό Χαρίσματα (όλα ευλογία του Θεού), τάλαντα με υποχρεώσεις και καθήκοντα να υπηρετήσουν τον πάσχοντα, να φωτίσουν τα παιδιά, να θυσιαστούν στην υπηρεσία του καθήκοντος. Καί «Οι δυνατοί τά ασθενήματα των αδυνάτων βαστάζειν…»
Ὁ ἓνας ἒλαβε τό τάλαντον τοῦ νά μπορῆ νά...ζωγραφίζη, καί οὐδόλως ἠσχολήθη μέ τήν ἀπεικόνιση Ἱερῶν Σκηνῶν, ὁ ἂλλος ἒλαβε τό χάρισμα τοῦ νά χειρίζεται ἀρτίως τήν γλῶσσαν καί ΟΥΔΕΝ ἒγραψεν πρός Δόξαν Κυρίου, ἂλλος πού ἒλαβε χάρισμα νά ἂδη καλλιφώνως, ἠσχολήθη μέ τό νά τραγουδᾶ μόνον τραγούδια τοῦ κόσμου καί οὐδόλως ἠσχολήθη μέ τό νά ἀνυμνήση Τόν Κύριον, ἂλλος πάλιν ἦτο ἱκανός εἰς τό νά χειροτεχνῆ σκαλίζων πέτρας ἢ ξύλο καί ἒκανε ἒργα κοσμικά χωρίς μέσα σ’ αὐτά νά ἐνυπάρχη κάτι σχετικό μέ τήν ὓμνησιν Τοῦ χαρίσαντος τό τάλαντον αὐτό καί γενικῶς, ὁ ἒχων μικρά ἢ μεγἀλα, πολλά ἢ λίγα τάλαντα καί ΟΥΔΟΛΩΣ χρησιμοποιήσας αὐτά πρός ἀξιοποίησίν των κατά τόν τρόπον πού ἐπιθυμοῦσε Ὁ Διαθέτης αὐτῶν, ἀλλά ἢ ἀπό ὀκνηρίαν τά...ἂφησε ἀνενεργά, ἢ ἀπό πονηρίαν τά ἐχρησιμοποίησε μόνον καί μόνον γιά νά κερδίζη κάποια ἐλάχιστα κέρδη αὐτός ὁ ἲδιος, ὃλοι αὐτοί, ὂχι μόνον δέν θά ἀκούσουν τήν εὐαρέσκειαν Τοῦ Κυρίου, ἀλλά, ἀντιθέτως, θά ἀκούσουν οἱ ἂμοιροι (Οἱ ΑΜΥΑΛΟΙ καλλίτερα) τήν αἰώνιον καταδίκην των...!
ΟΛΟΙ μας, ἓκαστος εἰς κάποιον τομέα, ἒχομε κάποιες δυνατότητες, μικρές ἢ μεγάλες.
Καί ἂν ἀκόμα δέν τίς γνωρίζωμε, πρέπει νά ἐρευνήσωμε γιά νά τίς ἐντοπίσωμε καί μεσω αὐτῶν, νά πλησιάσωμε τό Θεῖον Ἒργον τῆς στηρίξεως Τῆς Πίστεώς μας, μή φειδόμενοι κόπων ἢ χρὀνου.
Ὁ Πανάγαθος Θεός, ΟΥΔΕΠΟΤΕ θά χάριζε τήν παρουσίαν Ἁγίου Φύλακος Ἀγγέλου στον βαπτιζόμενον εἰς τήν Ὀρθοδοξίαν ἂνθρωπον, ἐάν δέν τόν ὑπεραγαποῦσε καί δέν ἦτο ἀνά πᾶσαν στιγμήν ἓτοιμος νά τόν σώση ἀπό παντός κακοῦ, ἀλλά ζητᾶ ἀπό ἐμᾶς ΕΝΑ μόνο πρᾶγμα.
Ζητᾶ τήν συμπόρευσή μας μαζί Του ἐπάνω στα Ἃγια Διδάγματά Του καί τίς Θεῖες Ἐντολές Του, πού εἶναι γεμᾶτες ἀπό ἀγάπη, ἐργατικότητα καί πάλη γιά τήν ἀξιοποίηση τῶν ἀγαθῶν πού μᾶς δίδει.
Τά πάσης φύσεως...κοσμικά ἐπιτεύγματα, οἱ ἐφήμερες δόξες, ἡ...προβολή, οἱ πάσης φύσεως «ἐπιτυχίες» στήν ἐπίγειον πλάνην, δέν θά ἦσαν δυναταί, ἐάν δέν εἲχαμε τά τάλαντα πού μᾶς ἐδόθησαν καί ἐμεῖς, ἀντί νά τά χρησιμοποιήσωμε πρός τόν σκοπόν γιά τόν ὀποῖον μᾶς ἐδόθησαν, τά ... «ἀξιοποιοῦμε» πρός ἲδιον κέρδος καί προσωπικήν, ἐπίγειον καταξίωσιν καί προβολήν.
Προσοχή λοιπόν.
Ἀπό μόνοι μας ΟΥΔΕΝ δυνάμεθα νά ἐπιτύχωμε...!
Κάθε δυνατότητά μας, προέρχεται ἀπό Τόν Κύριό μας καί εἲμεθα ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΙ νά ἀξιοποιήσωμε τίς παροχές Του κατά τρόπον πού θά μᾶς χαρίση τήν τελικήν ἐπιδοκιμασίαν Του.
Ἂς μή κάνωμε αὐτό πού ζητοῦν οἱ σκοτεινές δυνάμεις (πού στις ἡμέρες μας ἒχουν ... «ξεσπαθώσει» κυριολεκτικά), ἀφήνοντας τίς δυνατότητες πού μᾶς ἐχαρίσθησαν, ἀναξιοποίητες.
Ἐργασία κατά Χριστόν, στήριξις Τῆς Πίστεώς μας, ἀξιοποίησις κάθε δυνατότητος πού ἒχομε μέ αὒξησιν τῆς ἐργατικότητός μας πρός τόν σκοπόν τῆς ΠΛΗΡΟΥΣ καί οὐσιαστικῆς ἀξιοποιήσεως καί τῶν ἐλαχιστοτάτων δυνατοτήτων πού μποροῦμε νά ἐντοπίσωμε ἐντός μας.
Κάθε μικρά ἢ μεγάλη ἱκανότητα πού βρίσκομε μέσα μας εἶναι ΔΩΡΟ ΚΥΡΙΟΥ πού πρέπει νά ἀξιοποιηθῆ πρός τόν σκοπόν γιά τόν ὁποῖον μᾶς ἐχαρίσθη.
Π. Ευθύμιος Μπαρδάκας
