Οι συζητήσεις για τη σφραγίδα του Αντιχρίστου, για την έλλειψη χάρης της Εκκλησίας μας, για το κοντινό τέλος του κόσμου εξάπτουν τα μυαλά. Οι σχισματικές διαθέσεις και οι λόγοι κατά της Ιεραρχίας της Εκκλησίας ηχούν πια και από τους άμβωνες των εκκλησιών. Στην ιστορία της Εκκλησίας, παρόμοιες διαθέσεις υπήρξαν πολλές, ιδιαιτέρως σε περιόδους πολιτικών ταραχών, πολέμων και «ανακατατάξεων» κάθε είδους. Ακόμη και μεγάλοι στύλοι της Εκκλησίας έκαναν λάθος.
Να πώς περιγράφει παρόμοια γεγονότα ο μέγας αθλητής της ευσεβείας, μητροπολίτης Βενιαμίν Φεντσενκώφ: «η αιτία τέτοιων φαινομένων υπάρχει στην ανθρώπινη ψυχή: πάντα τη σκανδαλίζει το μυστηριώδες, το ασύνηθες, το υπερφυσικό, το θαυμαστό και ιδιαιτέρως το φοβερό». Επιπλέον, εμφανίζεται ψευδής «ζήλος» για τον Θεό… Όλα αυτά είναι γνωστά στην πνευματική ζωή από παλιά. Όμως, παρόμοια κινήματα αρχίζουν να βγαίνουν προς τα έξω και κατά περιόδους, σαν τις εκρήξεις των ηφαιστείων. Συνήθως συνδέονται με κάποιες πολιτικές ταραχές, καταστροφές, πολέμους, καταπιέσεις.
Είναι απαραίτητο να παλέψουμε με αυτή την πνευματική πληγή. Ο ίδιος ο απόστολος Παύλος άρχισε αυτή τη μάχη, γράφοντας ολόκληρη τη Β´ Επιστολή προς τους Θεσσαλονικείς, όπου προτρέπει να μην πιστεύουμε «ούτε πνεύμα, ούτε λόγο, ούτε επιστολή» (Β´ Θεσ. 2,2-4).
Πώς παραδοθήκαμε στον πανικό; Πώς φανταστήκαμε πως θα χάσουμε τάχα το χριστιανικό μας όνομα, αντικαθιστώντας το με έναν αριθμό; Μήπως μπορεί ποτέ να γίνει αυτό στα μάτια του Θεού; Μήπως μπροστά στο Ποτήριο της ζωής, θα ξεχάσει κανείς τον εαυτό του και τον ουράνιο προστάτη του, που του δόθηκε την ημέρα της βάπτισής του; Ας θυμηθούμε όλους εκείνους τους κληρικούς, τους λαϊκούς χριστιανούς, που επί μακρά περίοδο της ζωής τους, έπρεπε να ξεχάσουν τα ονόματά τους, επειδή είχαν αντικατασταθεί με έναν αριθμό! Και πολλοί, μ’ αυτό τον αριθμό έφυγαν για την αιωνιότητα. Ο Θεός όμως τους δέχθηκε στις πατρικές Του αγκάλες ως ιερομάρτυρες και μάρτυρες, και λευκά νικητήρια ιμάτια κάλυψαν τις στολές της φυλακής. Δεν είχαν όνομα, αλλά ο Θεός ήταν δίπλα τους και καθοδηγούσε καθημερινά τον κάθε φυλακισμένο διά μέσου σκιάς θανάτου.
Στον Κύριο δεν υπάρχει έννοια περί ανθρώπου ως αριθμού – ο αριθμός είναι αναγκαίος μόνο στη σύγχρονη υπολογιστική τεχνολογία. Για τον Κύριο δεν υπάρχει τίποτα πολυτιμότερο από τη ζωντανή ανθρώπινη ψυχή, χάριν της οποίας έστειλε τον Υιό Του τον Μονογενή, τον Σωτήρα Χριστό. Κι ο Σωτήρας εισήλθε στον κόσμο με την απογραφή του πληθυσμού. Τι να πω για τον έλεγχο και την απόλυτη παρακολούθηση, με τα οποία τόσο τρομοκρατούνται οι απλοί άνθρωποι; Πότε και σε ποιο κράτος δεν υπήρχαν μυστικές υπηρεσίες; Όλα υπήρχαν… κι όλα υπάρχουν… και θα υπάρχουν… όμως τίποτα δεν εμποδίζει τον πιστό άνθρωπο να σωθεί. Καθένας προχωρά στη ζωή από τη σταυρική οδό, ξεπερνώντας τα όλα με την πίστη. Ο πιστός τα δέχεται όλα από το χέρι του Θεού, με τη βεβαιότητα ότι όλα τον προάγουν προς τη σωτηρία.
Καλύτερα να σκεφτόμαστε αυτό που πραγματικά πρέπει πάντα να θυμάται ο ορθόδοξος χριστιανός: τον πάντα ορώντα οφθαλμό του Θεού, που έβλεπε πώς υφαινόταν η σάρκα μας, τον άγγελο του φωτός και τον άγγελο του σκότους, που παρακολουθούν κάθε μας βήμα, κάθε σκέψη, από τη βρεφική κούνια μέχρι την ταφόπλακα. Τα σκεφτόμαστε όμως αυτά.
Να φοβάστε τη διαίρεση και το σκάνδαλο μέσα στην Εκκλησία! Να φοβάστε μην εκπέσετε από τη Μητέρα Εκκλησία – αυτή και μόνο συγκρατεί σήμερα τη λάβα του αντιχριστιανικού ξεσπάσματος στον κόσμο! Να φοβάστε να κρίνετε την εκκλησιαστική Ιεραρχία, διότι αυτό είναι απώλεια και χωρίς τη σφραγίδα του Αντιχρίστου!
Να φοβάστε την αμαρτία! Εμείς θα φύγουμε από τη ζωή, πολύ πριν εμφανιστεί αυτός ο τρόμος που έχει κυριεύσει τώρα τους πάντες. Όμως, αν εκπέσουμε από την Εκκλησία, κληρονομούμε ακριβώς αυτό που τόσο φοβόμαστε.
Ας αποτυπώσουμε στις πλάκες της καρδιάς και του νου μας τη βάση της ένωσής μας με τον Θεό: Υιέ μου, δος μοι σην καρδίαν. Την ψυχή και την καρδιά, που είναι πιστές στον Θεό, ο Κύριος δεν θα τις παραδώσει να τις ποδοπατήσει ο εχθρός! Το να εξαπατηθεί ο άνθρωπος από έναν άλλο άνθρωπο, ή από τον εχθρό (με την αιωνόβια πείρα του στο ψέμα), είναι εύκολο, δεν είναι τίποτα. Με τις σύγχρονες δυνατότητες της τεχνολογίας είναι δυνατό μυστικά και φανερά να σφραγίσουν όλους τους λαούς με «αριθμούς» και με «τσιπ» και με «σφραγίδες». Όμως δεν μπορούν να βλάψουν την ανθρώπινη ψυχή, εάν δεν υπάρξει συνειδητή απάρνηση του Χριστού και επίσης συνειδητή προσκύνηση του εχθρού του Θεού. Τα ζωοποιά λόγια του Σωτήρα μας ας είναι καθοδήγηση και οδηγός μας στη θυελλώδη θάλασσα του βίου: «Ειρήνην αφίημι υμίν, ειρήνην την εμήν δίδωμι υμίν· ου καθώς ο κόσμος δίδωσιν, εγώ δίδωμι υμίν. Μη ταρασσέσθω υμών η καρδία μηδέ δειλιάτω» (Ιω. 14,27)∙ «πιστεύετε εις τον Θεόν, και εις εμέ πιστεύετε» (Ιω. 14,1).
Θα υπομείνουμε, θα κλίνουμε τα θλιμμένα κεφάλια και τις καρδιές, τις λουσμένες στα δάκρυα, μπροστά στην παντοδύναμη πρόνοια του Θεού, αλλά οι ίδιοι θα στεκόμαστε στη διατεταγμένη σε μας αλήθεια αγνά και ακλόνητα. Χάρη σε αυτούς τους λίγους, που αγόγγυστα δέχτηκαν τον σταυρό από τα χέρια του Θεού και ανέβηκαν σ’ αυτόν, επίσης αγόγγυστα, το έλεος του Θεού θα οικονομήσει τα πράγματα έτσι, που δεν μπορούμε να φανταστούμε, ούτε με τον νου ούτε με την καρδιά.
Πηγαίνουμε στην εκκλησία και θα πηγαίνουμε ως το τέλος των ημερών, ακόμη κι αν αναγκαστούμε να κλείσουμε τα μάτια και τα αυτιά μας στις εξωτερικές εντυπώσεις. Άνοιξε όμως το εσωτερικό σου βλέμμα και με αυτό θα δεις πώς μέσα στον ναό λαμβάνει χώρα ο θρίαμβος της Εκκλησίας των ουρανών, της θριαμβεύουσας Εκκλησίας. Κάθε άνθρωπος επιλέγει τον δικό του δρόμο και κανένας δεν είναι εγγυημένα προφυλαγμένος σ’ αυτό τον δρόμο από πτώσεις και λάθη.
Πολλά επιτρέπει ο Κύριος να υπομείνουμε τόσο από τους ίδιους μας τους εαυτούς όσο και από τους άλλους, χάριν της απόκτησης της θεοειδούς αρετής της ταπεινώσεως.
Ε, κι αν δεν μπορούμε πια να σηκώσουμε την αδυναμία των άλλων, ας σφιχτούμε πάνω στον Χριστό κι ας παραδώσουμε τον εαυτό μας κι αυτόν τον άλλο, τον πειραστή, στο θέλημα του Θεού, μέσα από την προσευχή για χάρη του και για χάρη μας.
Αγαπητή εν κυρίω Τ.Μ.!
Πολλή και κάθε είδους τεχνολογία επέτρεψε ο Κύριος στον άνθρωπο να εφεύρει και τη χρησιμοποιούσαν και πολλοί άνθρωποι, οι οποίοι στη συνέχεια αναγνωρίστηκαν μέσα στην Εκκλησία ως άγιοι. Η τεχνολογία δεν τους εμπόδισε να δώσουν την καρδιά τους ολοκληρωτικά στον Θεό.
Ο υπολογιστής ανήκει στην ίδια ομάδα. Κάποιοι δημοσιεύουν στον υπολογιστή θρησκευτική γραμματεία, κι άλλοι κάνουν ασχήμιες. Χρησιμοποιώντας την ίδια τεχνολογία κάποιοι σώζονται κι άλλοι χάνονται ήδη εδώ στη γη. Επομένως, μη δειλιάζετε με φόβο εκεί που δεν υπάρχει φόβος.
Να ζείτε κατά τις εντολές του Θεού και να αποδίδετε τα του Καίσαρος Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ. Και θα σωθούμε.
(συνεχίζεται)
Πηγή
