Ο Ιερός Δοσίθεος Πατριάρχης Ιεροσολύμων στη Δωδεκάβιβλο του (βιβλίο ΙΒ’ κεφάλαιο β’ παράγραφο β’ σελίδα 1192) διηγείται το εξής θαύμα, το οποίο έλαβε χώρα κατά την εικοστή Ιουλίου, ημέρα της εορτής του Προφήτη Ηλία με το παλαιό Ορθόδοξο ημερολόγιο, στο Βελιγράδι, παρόντος του Πατριάρχη Ιεροσολύμων Παϊσίου, που παραβρέθηκε εκεί σε κάποια μετάβασή του, λέγοντας επί λέξει τα εξής:
«…Ο Παίσιος λοιπόν ήλθε από Ιασίου στην Κωνσταντινούπολη, έπειτα στην Αδριανούπολη, Φιλιππούπολη, Σόφια και Βελιγράδι, στο οποίο όταν ήταν ο Πατριάρχης Παίσιος, συνέβη να γίνει το ακόλουθο. Κάποια γυναίκα Ορθόδοξη είπε σε μία Λατίνα (Παπική) γυναίκα που ήθελε να ζυμώσει στις 20 του Ιουλίου, ημέρα κατά την οποία εορτάζεται η μνήμη του Προφήτη Ηλία: « Σήμερα είναι η εορτή του Ηλία του Προφήτη, και μην κάνεις δουλειές». Η Παπική όμως, απάντησε ότι πέρασαν δέκα ημέρες από την εορτή του Προφήτη Ηλία, και έτσι φιλονικούσαν μεταξύ τους, εάν άραγε οι δέκα ημέρες καλώς προστέθηκαν από τους Παπικούς, και άρχισε η Λατίνα (Παπική) να ζυμώνει. Και ω του θαύματος! μεταβλήθηκε στα χέρια αυτής το φύραμα σε λίθο, όμοιο με κισσήριο, το κοινώς λεγόμενο πουρί, και ακούστηκε στη Σερβία το γεγονός, και μοίρασαν τον λίθο οι άνθρωποι σε μαρτυρία και έλαβε και ο Παίσιος μέρος από την πέτρα, το οποίο έως και τώρα βρίσκεται κρεμασμένο στην εικόνα του Προφήτη στο Μοναστήρι του στην Ιεροσόλυμα. Έπειτα ο Παίσιος μετέβη στις Σέρρες, Θεσσαλονίκη και Βέροια και αμέσως στην Κωνσταντινούπολη, και από εκεί στα Ιεροσόλυμα…»
(ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ, Πηδάλιον, σσ. 8-9.).
