Ἐν Ἀθήναις, 15/28-12-2022
«Ἐκ Παρθένου Κύριος Ἰησοῦς ἡ λύτρωσις,
ὁ φωτισμός, ἡ ζωή, ἡ σωτηρία, νῦν ἐν Βηθλεὲμ ἀποτίκτεται»
(Τροπάριον Προεορτίου Κανόνος, κ΄ Δεκ.
Ἀγαπητοὶ Πατέρες καὶ Ἀδελφοί, τέκνα ποθητὰ ἐν Κυρίῳ τεχθέντι·
῾Ο Προπάτορας Ἀδὰμ ἐναντιώθηκε στὸν Παράδεισο τῆς τρυφῆς στὸν Θεὸ μέσῳ τῆς παρακοῆς του, καὶ ἐξῆλθε ἀπὸ αὐτὸν κληροδοτῶντας μας, ὡς καταγομένους ἀπὸ αὐτόν, τὴν ἐναντίωση στὸ θεῖο θέλημα. Ὅλοι ἔχουμε μέσα μας τὴν σπορὰ γιὰ ἄρνηση ἀπὸ τὴν θεία ὑπακοή, ἡ ὁποία μᾶς ὁδηγεῖ στὴν ἀποστασία καὶ τὴν ἀπώλεια.
Ὅμως, ὁ νέος Ἀδὰμ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς κατῆλθε στὴν γῆ μας, γεννηθεὶς στὴν Βηθλεὲμ ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καὶ Μαρίας τῆς Παρθένου, ὄχι μόνον γιὰ νὰ διορθώσει τὸ πταῖσμα τοῦ παλαιοῦ Ἀδάμ, ἀλλὰ καὶ γιὰ ὅλους ἐμᾶς τοὺς θλιβεροὺς ἀπογόνους του, οἱ ὁποῖοι ἐπίσης ἁμαρτήσαμε καὶ ἁμαρτάνουμε.
Μπορεῖ νὰ μὴν γνωρίσαμε προσωπικὰ τὸν παλαιὸ Ἀδάμ, ὅμως, ὅταν ἁμαρτάνουμε κάνουμε αὐτὸ ἀκριβῶς ποὺ μᾶς ἐξομοιώνει στὴν παρακοὴ μαζί του. Καὶ ὅταν ἀντίθετα δὲν ἁμαρτάνουμε, ἀλλὰ τηροῦμε τὴν εὐλογημένη ὑπακοή μας στὸν νέο Ἀδὰμ Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, τότε παραμένουμε σὲ σχέση γνωριμίας καὶ κοινωνίας μὲ τὸν νέο καὶ ἀληθινὸ Γενάρχη μας, ὁ Ὁποῖος μᾶς προσφέρει ὡς δῶρο τὴν ἀναμαρτησία! (Βλ. Ὁσίου Συμεὼν Νέου Θεολόγου, Ἀλφαβητικὰ Κεφάλαια, Κεφ. Ε΄).
Αὐτὴ εἶναι ἡ πιὸ θαυμάσια, σπουδαία καὶ ὑψηλὴ γνωριμία στὴν ζωὴ αὐτή, ἡ προσωπικὴ κοινωνία μὲ τὸν Σωτῆρα Χριστὸ στὴν ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία Του, γιὰ νὰ ἐκπληρώσουμε τὸν αἰώνιο θεῖο προορισμό μας στὴν Βασιλεία τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος!
***
Ὁ ἐνανθρωπήσας Κύριός μας ἐπιτέλεσε ὅλο τὸ σωτήριο ἔργο τῆς Θείας Οἰκονομίας γιὰ νὰ τὸ πιστεύσουμε βαθιά, νὰ τὸ ἀποδεχθοῦμε βιωματικὰ καὶ νὰ λαμβάνουμε μέσῳ αὐτοῦ τὴν δωρεὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, μὲ τὰ ἅγια Μυστήρια καὶ τὶς ἅγιες Ἀρετές. Χωρὶς τὸ Ἅγιο Πνεῦμα παραμένουμε ταλαίπωροι καὶ ἀνήμποροι, δυστυχεῖς καὶ εὐάλωττοι, ἀνασφαλεῖς καὶ ἀλύτρωτοι. Τὰ ἐνδιαφέροντά μας περιορίζονται στὸ ἐνθάδε, παραμένουν πεζά, φθαρτά, ἐφήμερα καὶ γήϊνα. Γι’ αὐτὸ καὶ ἡ καλλιέργεια καὶ ἔξαρση τῶν παθῶν προξενοῦν πολέμους καὶ μάχες στὸν κόσμο μας, μέσα μας, γύρω μας, παντοῦ στὴν γῆ μας…
Ὅταν ὅμως ἐπιτρέψουμε στὸ Ἅγιο Πνεῦμα νὰ μᾶς ἐπισκεφθεῖ καὶ νὰ σκηνώσει μέσα μας, τότε Αὐτὸ μᾶς ἀναπλάθει καὶ μᾶς ἀνακαινίζει, ἁγιάζοντας τὸν νοῦ, τὴν συνείδηση καὶ ὅλες τὶς αἰσθήσεις μας. Τότε, ἡ φθαρτὴ ζωὴ ποὺ φωλιάζει μέσα μας καὶ ἑλκύει τὴν ὄρεξη τῆς ψυχῆς σὲ σαρκικὲς καὶ κοσμικὲς ἐφέσεις καὶ ἐπιθυμίες, δίδει τόπο στὴν νέα καὶ εὐλογημένη κατάσταση τῆς ἀφθαρσίας. Ἔτσι εἶναι ποὺ ἀποκτοῦμε γεύση τοῦ Οὐρανοῦ, μέρος ἀπὸ τὸ φῶς καὶ τὴν θέρμη του. Ἡ ψυχή μας ἀναπτερώνεται καὶ συμμετέχει μὲ ἀγαλλίαση στὴν εἰρηνικὴ ἀγγελικὴ μελωδία. Καὶ ἐπίσης, βαθιὰ εἰρήνη καὶ εὐλογία ἁπλώνεται στὴν ἄλλοτε σκοτεινή, ὑγρή, ψυχρὴ καὶ ἀφιλόξενη γῆ τῆς καρδιᾶς μας.
Ὁ Χριστός μας γεννήθηκε γιὰ νὰ ἀλλάξει ριζικὰ τὰ ἀνθρώπινα μέτρα καὶ δεδομένα, νὰ ἀνατρέψει ἄρδην ὅ,τι μέχρι τότε θεωρεῖτο ὡς ἄπιαστη καὶ ἀφάνταστη κατάσταση καὶ πραγματικότητα. Ἦλθε γιὰ νὰ προσφέρει ζωὴ ἀληθινή· δηλαδή, γιὰ νὰ μεταπλάσσει τὴν κακία σὲ καλωσύνη, τὴν φθορὰ σὲ ἀφθαρσία, τὴν ἁμαρτία σὲ ἀρετή, τὴν κόλαση σὲ παράδεισο, τὴν γῆ σὲ οὐρανό, τὸν ἄνθρωπο σὲ θεό!
***
Ἀγαπητοὶ Ἀδελφοὶ καὶ Ἀδελφές·
Πῶς ἐπιτυγχάνονται αὐτὰ στὴν καθημερινὴ ζωή μας; Μὲ τὴν Μετάνοια! Αὐτὴ ἀλλάζει καὶ μετατρέπει τὰ πάντα στὸν ἄνθρωπο. Αὐτὴ περικλείει μέσα της δημιουργικὴ καὶ θεία δύναμη, ἡ ὁποία ἀρχίζει ἀπὸ μικρὲς ἀλλαγὲς τῆς ἁμαρτίας σὲ ἀρετή, καὶ φθάνει ἀπεριόριστα μέχρι τὴν ἁγιότητα.
Ἄν ὁ νοῦς σταματήσει νὰ ἀσχολεῖται μὲ κάθε τι τὸ ἀκάθαρτο καὶ βλαπτικό, ἄν τὰ λόγια σταματήσουν τὴν κακία, ἄν οἱ αἰσθήσεις παύσουν τὴν ἔμπρακτη ἁμαρτία, τότε γεννιέται νέος ἄνθρωπος: πνευματικός. Αὐτὸς εἶναι ὁ ἀληθινὸς Χριστιανός.
Ἄν τὰ μάτια χύσουν πικρὰ δάκρυα μεταμέλειας γιὰ ὅ,τι ἄσχημο ἔγινε, ἄν δοθοῦν ὑποσχέσεις ἀληθινῆς Μετανοίας καὶ αὐτὲς τηρηθοῦν, ὥστε νὰ σταματήσουν οἱ συνεχεῖς παραβιάσεις, τότε ὁ ἐν Χριστῷ ἄνθρωπος ζεῖ καὶ αὐξάνεται. Καὶ προσπαθεῖ πάσῃ θυσίᾳ νὰ μὴν περιπίπτει σὲ κάθε μορφῆς ἀσέβεια, ἀναισχυντία καὶ πλεονεξία, γιὰ νὰ μὴν ἐκπέσει τῆς Χάριτος. Μάλιστα, προσέχει ἰδιαίτερα νὰ μὴν παρεκτραπεῖ σὲ σκληρότητα, ἐκδικητικότητα καὶ ἀσπλαγχνία ἔναντι τοῦ πλησίον, τοῦ ὅποιου πλησίον, διότι θὰ ἀπωλέσει τὴν σωτήρια Μετάνοια καὶ ἔτσι θὰ χάσει τοὺς κόπους του μάταια καὶ ἄδικα.
***
Ἀδελφοὶ ἀγαπητοί·
Εἴθε ἐπὶ τῇ Γεννήσει τοῦ Θείου Βρέφους νὰ παραμείνουμε πιστοὶ καὶ ἔνθεοι, τίμιοι καὶ εἰλικρινεῖς, ἀγωνιζόμενοι καὶ προσεκτικοί, χαρούμενοι καὶ ἐλπιδοφόροι, μετανοοῦντες καὶ ἐλεοῦντες, ὑπομένοντες καὶ συγχωροῦντες, καὶ πάνω ἀπ’ ὅλα ἀληθινοὶ καὶ ἀνυπόκριτοι. Καὶ ὁ Θεὸς τῆς Εἰρήνης, Ἀγάπης καὶ Ἀληθείας νὰ μᾶς εὐλογεῖ καὶ νὰ παραμένει μαζί μας, ὡς ὁ Ἐμμανουήλ, πάσας τὰς ἡμέρας, ἕως συντελείας τοῦ αἰῶνος. Ἀμήν!
Χριστὸς ἐτέχθη!
Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος
† Ὁ Ἀθηνῶν ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ
Τὰ Μέλη
† Ὁ Εὐρίπου καὶ Εὐβοίας ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ
† Ὁ Πειραιῶς καὶ Σαλαμῖνος ΓΕΡΟΝΤΙΟΣ
† Ὁ Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
† Ὁ Θεσσαλονίκης ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ
† Ὁ Δημητριάδος ΦΩΤΙΟΣ
† Ὁ Τορόντο ΜΩΫΣΗΣ
† Ὁ Ἀµερικῆς ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
† Ὁ Φιλίππων καὶ Μαρωνείας ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
† Ὁ Ὠρωποῦ καὶ Φυλῆς ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ
† Ὁ Λαρίσης καὶ Πλαταμῶνος ΚΛΗΜΗΣ
† Ὁ Μεθώνης ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
† Ὁ Ἔτνα καὶ Πόρτλαντ ΑΥΞΕΝΤΙΟΣ
† Ὁ Βρεσθένης ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ
† Ὁ Θεουπόλεως ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ
† Ὁ Πελαγονίας ΜΑΞΙΜΟΣ
ΑΚΡΙΒΕΣ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ
Ὁ Ἀρχιγραμματεὺς
† Ὁ Δημητριάδος ΦΩΤΙΟΣ
