A

A

† Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου (Ψαλ. 50,17)

† Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου (Ψαλ. 50,17)
† Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου (Ψαλ. 50,17)

Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου 2020

ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ

ag.antonios

Θαῦμα τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου ἐπιβεβαιωτικὸν τοῦ Ἱεροῦ ἡμῶν Ἀγῶνος

Εἰς τὸν Ἱερὸν Ναὸν Ἁγίων Ἀποστόλων Πέτρου καὶ Παύλου Δάφνης τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν, φυλάσσεται φορητὴ Εἰκὼν μεγάλου μεγέθους τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου μὲ τὴν ἀφιερωματικὴν σημείωσιν κάτω δεξιά: «Ἀφιέρωσις Ἱερέως Κωνσταντίνου Παπαντωνίου ἁμαρτωλοῦ, εὐγνωμοσύνης ἕνεκεν».
Ποῖα ὅμως εἶναι ἡ ἀφορμὴ διὰ τὴν ἔκφρασιν τῆς εὐγνωμοσύνης τοῦ Μακαριστοῦ καὶ μάλιστα ἰδιαιτέρως φιλανθρώπου Ἱερέως τῆς Ἐκκλησίας μας; (Ἔμεινε γνωστὸς ὡς «ρακοσυλλέκτης» προκειμένου νὰ βοηθῇ τοὺς πτωχούς).
 ἱστορία ἔχει ὡς ἑξῆς: Κατὰ τὸν φοβερὸν διωγμὸν τῶν Παλαιοημερολογιτῶν τοῦ 1951-1953 ὁ ἀείμνηστος π. Κωνσταντῖνος συνελήφθη, ἀπεσχηματίσθη βιαίως καὶ ἐρρίφθη εἰς τὰς φυλακὰς «Χατζηκώστα». Ἡ Πρεσβυτέρα αὐτοῦ Αἰκατερίνη ἀπέμεινε μόνη καὶ ἀβοήθητη διὰ νὰ θρέψῃ τὰ τρία (τότε) τέκνα της. Οἱ γονεῖς τῆς Πρεσβυτέρας, νεοημερολογῖται ὄντες, προσεπάθουν νὰ τὴν πείσουν νὰ μεταβῇ εἰς τὴν φυλακὴν καὶ νὰ μεταπείσῃ τὸν π. Κωνσταντῖνον νὰ ἀποδεχθῇ τὴν Καινοτομίαν προκειμένου νὰ ἐλευθερωθῇ. Ἔλεγον εἰς αὐτὴν τὰ γνωστά: «Λυπήσου τὰ τέκνα σου. Πῶς θὰ ζήσουν;».
ν τέλει ἡ Πρεβυτέρα ἐπείσθη καὶ ἔπραξε κατὰ τὴν λανθασμένην καθοδήγησιν τῶν γονέων της. Ὁ π. Κωνσταντῖνος ἀκούσας τὴν προτροπὴν τῆς Πρεβυτέρας καὶ τὸν κίνδυνον τῶν τέκνων του, ἐλυπήθη μέν, ἀλλὰ δὲν ἔδωσεν ἀπάντησιν ἀμέσως, ζητήσας ὀλίγον χρόνον διὰ νὰ σκεφθῇ ἐπ᾽ αὐτοῦ. Ἦτο παραμονὴ τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου κατὰ τὸ Πάτριον Ἑορτολόγιον, καὶ τὸ ἑσπέρας παρεκάλει προσευχόμενος τὸν Ἅγιον Ἀντώνιον νὰ φωτίσῃ αὐτὸν τὶ νὰ πράξῃ.
ποκοιμηθεὶς τὴν νύκτα ἐκείνην, εἶδε τὸν Ἅγιον Ἀντώνιον νὰ τοῦ λέγει: «Μεῖνε ἐκεῖ ποὺ εἶσαι, καὶ ἐγὼ θὰ σὲ βγάλω ἀπὸ τὴν φυλακήν!».
Τὴν ἑπομένην, ἄγνωστός τις προσῆλθε εἰς τὴν φυλακὴν καὶ ἐζήτησε νὰ πληρώσῃ τὴν ἐξαγορὰν τῆς ποινῆς τοῦ π. Κωνσταντίνου. Ὁ ἐλευθερωθεὶς ἐζήτησε νὰ γνωρίσῃ τὸν ἄγνωστον αὐτὸν ἄνθρωπον καὶ τὸν ἠρώτησε τὸ ὄνομα τῶν γονέων του διὰ νὰ τοὺς μνημονεύῃ. Ὁ ἄγνωστος δὲν ἀπήντησεν. Τότε ὁ π. Κωνσταντῖνος ἐζήτησε νὰ μάθῃ τουλάχιστον τὸ ἰδικόν του ὄνομα διὰ νὰ μνημονεύῃ ἐκεῖνον. Ὁ ἄγνωστος ἀπήντησεν: «Ἀντώνιος» καὶ ἐξηφανίσθη!
κτοτε ὁ π. Κωνσταντῖνος ἐτέλει κατ᾽ ἔτος Ἀγρυπνίαν κατὰ τὴν Ἑορτὴν τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου τοῦ Μεγάλου τοῦ καὶ Θαυματουργοῦ καὶ ἔλεγεν εἰς τὰ πνευματικά του τέκνα ὅτι: «Ἐγὼ εἶμαι στὸ Πάτριον Ἑορτολόγιον ἀπὸ τὸν Ἅγιον Ἀντώνιον!». Παρήγγειλε δὲ τὴν ἁγιογράφησιν τῆς προαναφερθείσης μεγάλων διαστάσεων ἱερᾶς Εἰκόνος.
Στὸν Ἱερὸν Ναὸν Ἁγίων Ἀποστόλων Πέτρου καὶ Παύλου Δάφνης ἐξακολουθεῖ νὰ ἑορτάζεται λαμπρῶς ὁ Ἅγιος Ἀντώνιος ἐτησίως καὶ ἐφέτος ἐτελέσθη ἀρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία.