A

A

† Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου (Ψαλ. 50,17)

† Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου (Ψαλ. 50,17)
† Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου (Ψαλ. 50,17)

ΚⲀⲖⲎ ⲤⲀⲢⲀΚⲞⲤⲦⲎ! ΚⲀⲖⲞⲚ ⲀⲄⲰⲚⲀ!

Τρίτη 28 Ιανουαρίου 2020

ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ 2020 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ Γ.Ο.Χ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (Φώτο - Βίντεο)

IMG 0171

Θεοφάνεια 2020
Σήμερα ἡ Δεσποτικὴ ἑορτὴ τῶν Θεοφανείων πραγματοποιήθηκε μὲ λαμπρότητα καὶ προσευχητικὴ ἀτμόσφαιρα στὸν Καθεδρικὸ Ἱερὸ Ναὸ τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν Θεσσαλονίκης ὅπου ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Γρηγόριος πραγματοποίησε Θεία Ἀρχιερατικὴ Λειτουργία μετὰ τοῦ ἱεροῦ κλήρου τῆς Μητροπόλεως.
Ἀμέσως μετὰ τὴν Θεία Λειτουργία πραγματοποιήθηκε ἡ ἀκολουθία τοῦ Μεγάλου Ἁγιασμοῦ. Στὴν συνέχεια ἀκολούθησε ἡ λιτανευτικὴ πομπὴ προεξάρχοντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ. Γρηγορίου μετὰ τοῦ ἱερατείου πρὸς τὸν λιμενοβραχίονα τοῦ Ναυτικοῦ Ὀμίλου Θεσσαλονίκης. Ντυμένοι νέοι καὶ νέες τῶν κατηχητικῶν σχολείων μὲ παραδοσιακὲς στολὲς μὲ ἐνθουσιαμὸ καὶ κατάνυξη συνόδευσαν τὴν Ἱερὰ Εἰκόνα τῆς Βαπτίσεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἐπίσης πλαισίωσαν τὴν λιτανευτικὴ πομπὴ μοναχὲς ἀπὸ τὶς μοναστικὲς ἀδελφότητες τῆς Μητροπόλεως, ἡ βυζαντινὴ χορωδία ὑπὸ τὴν διεύθυνση τοῦ κ. Νικολάου Πολύχρου, ἐνῶ παιάνισε στὴν λιτανευτικὴ πορεία ἡ φιλαρμονικὴ μπάντα τοῦ δήμου Θεσσαλονίκης. 
Κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ καθαγιασμοῦ τῶν ὑδάτων στὸ λιμένα τοῦ Ναυτικοῦ Ὀμίλου παρέστησαν καὶ ἐκπρόσωποι τοῦ Ἑλληνικοῦ Κοινοβουλίου, δημοτικῶν ἀρχῶν καὶ τῆς Τοπικῆς αὐτοδιοίκησης. 
Τὴν στιγμὴ τῆς κατάδυσης τοῦ Τιμίου Σταυροῦ βούτηξαν νὰ πάρουν τὴν εὐλογία του δεκαπέντε νέοι, ἐνῶ ὁ νέος Ἀνδρέας Θάνος γιὰ δεύτερη συνεχόμενη φορὰ ἀπὸ τὴν ἐνορία τοῦ Τιμίου Σταυροῦ Εὐόσμου ἦταν τὸ πρόσωπο ποὺ πρῶτος ἔπιασε τὸν Τίμιο Σταυρό.
Μετὰ τὸ πέρας τῆς ἑόρτιας ἐκδήλωσης μοιράστηκαν κεράσματα ἀπὸ τὴν ἀδελφότητα τῆς ἐνορίας καὶ τὸ διοικητικὸ συμβούλιο τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν στὰ παιδιὰ τῶν κατηχητικῶν σχολείων τῆς Μητροπόλεως καθὼς καὶ σὲ ὅλους τοὺς μακρόθεν πιστοὺς ποὺ προσήλθαν νὰ τιμήσουν τὴν ἑορτὴ καὶ νὰ λάβουν τὸν Μεγάλο Ἁγιασμό.

IMG 0177
 IMG 0178
 IMG 0183
 IMG 0185
 IMG 0187
 IMG 0189
 IMG 0190
 IMG 0191
 IMG 0196
 IMG 0198
 IMG 0201
 IMG 0202
 IMG 0212
 IMG 0220
 IMG 0229
 IMG 0233
 IMG 0249
 IMG 0250
 IMG 0254
 IMG 0257
 IMG 0262
 IMG 0262
 IMG 0283

IMG 0284

IMG 0286
 IMG 0289
 IMG 0301
 IMG 0311
 IMG 0315
 IMG 0317
 IMG 0322
 IMG 0329
 IMG 0336
 IMG 0352
 IMG 0366
 IMG 0369
 IMG 0373
 IMG 0386
 IMG 0404
 IMG 0405
 IMG 0439
 IMG 0452
 IMG 0453
 IMG 0454
 IMG 0460




Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2020

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ (Ἁββάς Δωρόθεος)

Φροντίστε, όσο μπορεί ο καθένας, να ενωθείτε μεταξύ σας. Γιατί όσο ενώνεται κανείς με τον πλησίον, τόσο ενώνεται και με το Θεό. 
Και για να καταλάβετε τη σημασία αυτού του λόγου, θα σας πω ένα παράδειγμα από τους Πατέρες. Φανταστείτε ένα κύκλο  πάνω στη γη, σαν ένα σχήμα στρογγυλό που χάραξε κάποιος με διαβήτη απ’ το κέντρο του κύκλου. Προσέξτε τώρα. Υποθέστε ότι ο κύκλος αυτός είναι ο κόσμος και ότι το κέντρο του κύκλου είναι ο Θεός. Οι ακτίνες του κύκλου από την περιφέρεια προς το κέντρο είναι οι δρόμοι για το Θεό, δηλαδή οι τρόποι ζωής των ανθρώπων. Προχωρούν λοιπόν οι άγιοι προς το εσωτερικό του κύκλου επιθυμώντας να πλησιάσουν το Θεό. Και όσο προχωρούν προς το κέντρο τόσο πλησιάζουν και το Θεό  και μεταξύ τους. Το ίδιο σκεφτείτε και για το χωρισμό. Γιατί, όταν μακραίνουν από το Θεό και στρέφονται προς τα έξω, είναι φανερό πως όσο βγαίνουν και απομακρύνονται από το Θεό τόσο απομακρύνονται και από τους άλλους. Και αντίστοιχα, όσο απομακρύνονται από τους άλλους τόσο απομακρύνονται και από το Θεό.
Να λοιπόν ποια είναι η φύση της αγάπης. Όταν είμαστε έξω και δεν αγαπάμε το Θεό, τότε είμαστε και απομακρυσμένοι ο καθένας απ’ τον πλησίον. Αν όμως αγαπήσουμε το Θεό, τότε όσο πλησιάζουμε το Θεό με την αγάπη για Κείνον, τόσο ενωνόμαστε με την αγάπη για τον πλησίον, και όσο ενωνόμαστε με τον πλησίον τόσο ενωνόμαστε και με το Θεό.
Αββάς Δωρόθεος

Πέμπτη 16 Ιανουαρίου 2020

Η ΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΤΟΥΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΘΛΙΨΕΙΣ (Ἁββάς Ἰσαάκ ὁ Σύρος)

Όταν θέλεις ν’ αρχίσεις κάποια θεάρεστη εργασία, πρώτα να ετοιμασθείς ενάντια στους πειρασμούς που θα σε βρουν, και μη διστάσεις καθόλου. Γιατί ο εχθρός έχει συνήθεια, όταν δει κάποιον να ξεκινά με θερμή πίστη ένα καλό και σωτήριο έργο, να τον εμποδίζει με ποικίλους και φοβερούς πειρασμούς, για να φοβηθεί απ’ αυτούς, και να ψυχρανθεί η καλή προαίρεσή του, ώστε να μην έχει πια καμιά επιθυμία να ασχοληθεί με τη θεάρεστη εργασία. Όχι βέβαια, διότι έχει τέτοια δύναμη ο εχθρός –γιατί, αν είχε, κανείς δε θα μπορούσε ποτέ να κάνει το καλό– όμως το επιτρέπει ο Θεός, όπως έχουμε μάθει από την περίπτωση του δίκαιου Ιώβ.
Συ λοιπόν ετοίμασε τον εαυτό σου, ώστε να συγκρουσθείς με γενναιότητα με τους πειρασμούς που αντίκεινται στις αρετές, και τότε μόνο να ξεκινήσεις τη θεάρεστη εργασία σου. Αν δεν προετοιμασθείς καλά για την απόκρουση των πειρασμών, μην ξεκινήσεις την εργασία των αρετών. (19)

***
Όπως πλησιάζουν τα βλέφαρα το ένα το άλλο, έτσι και οι πειρασμοί είναι κοντά στους ανθρώπους. Και αυτό το οικονόμησε ο Θεός να είναι έτσι, με σοφία, για να έχουμε ωφέλεια· για να κρούεις δηλαδή επίμονα, εξαιτίας των θλίψεων, τη θύρα του ελέους του Θεού και για να μπει μέσα στο νου σου, με το φόβο των θλιβερών πραγμάτων, ο σπόρος της μνήμης του Θεού, ώστε να πας κοντά του με τις δεήσεις, και να αγιασθεί η καρδιά σου με τη συνεχή ενθύμησή του. Και ενώ εσύ θα τον παρακαλείς, αυτός θα σε ακούσει. (25)
***
Για να μη χάσεις την εμπιστοσύνη σου και την αφοσίωσή σου στο Θεό, γι’ αυτό ο Θεός οικονόμησε να είσαι στις θλίψεις και, ακόμη, για να μην ξεστρατίσεις από το δρόμο του και προκαλέσεις τη δίκαιη οργή Του, οπότε θα σε τιμωρήσει και, άμα δε μετανοήσεις, θα σε εξολοθρέψει και θα χάσεις τη χάρη της παρουσίας Του. Σκέψου ακόμη τι ασέβεια και τι πολλές βλάσφημες και ακατονόμαστες ενέργειες φέρνει στη ζωή μας η ευημερία και η καλοπέραση και η έλλειψη του φόβου του Θεού. Γι’ αυτό λοιπόν, και με τα παθήματά μας και με τα διάφορα λυπηρά πράγματα που έρχονται, επαυξάνει την ενθύμησή Του στην καρδιά σου, και από το φόβο των δυσάρεστων σε ξυπνάει για να κρούσεις την πύλη της ευσπλαχνίας Του· και μ’ αυτή την αιτία σε απολυτρώνει από τα θλιβερά και σπέρνει μέσα στην καρδιά σου τη θεϊκή αγάπη. Και αφού βάλει μέσα σου την αγάπη, σε φέρνει κοντά και σε τιμά με το χάρισμα της υιοθεσίας, και σου φανερώνει την πλούσια χάρη Του.
Πώς αλλιώς θα γνώριζες ότι προνοεί και νοιάζεται για σένα με αγάπη και σε φροντίζει, αν δεν έρχονταν καταπάνω σου οι θλίψεις; Διότι κυρίως με τον πόνο και τη θλίψη είναι δυνατό να πληθυνθεί η αγάπη του Θεού στην ψυχή σου και να τη γεμίσει. Αυτά σε κάνουν να γνωρίσεις τα χαρίσματά Του και φέρνουν στη μνήμη σου την πολλή πρόνοια που έχει για σένα. Όλα αυτά τα πνευματικά αγαθά γεννιούνται από τα λυπηρά, για να μάθεις να ευγνωμονείς για όλα το Θεό.
Λοιπόν, να θυμάσαι το Θεό, για να σε θυμάται και Αυτός πάντοτε. Και αφού σε θυμηθεί και σε σώσει από τις θλίψεις, θα λάβεις απ’ Αυτόν κάθε ευλογία και θα είσαι μακάριος. Μην Τον ξεχάσεις λοιπόν, σκορπίζοντας το νου σου στις ματαιότητες, για να μη σε ξεχάσει τότε που θα έχεις πόλεμο με το κακό. Όταν όλα πάνε καλά στη ζωή σου, να υπακούεις στο Θεό και να τηρείς τις εντολές Του, για να έχεις κοντά Του παρρησία στις θλίψεις σου με την καρδιακή και επίπονη προσευχή και παράκληση. (25-6)
***
Άμα χτυπήσει ο πειρασμός τον άδικο, δεν έχει κουράγιο και θάρρος να επικαλεσθεί τη βοήθεια του Θεού, ούτε να περιμένει απ’ Αυτόν τη σωτηρία. Διότι τον καιρό που δεν είχε θλίψεις και ήταν αναπαυμένος, απομακρύνθηκε από το θέλημά Του. Προτού ν’ αρχίσεις τον πόλεμο, ζήτησε επίμονα να συνάψεις συμμαχία, και προτού να αρρωστήσεις, ζήτησε να μάθεις ποιος είναι καλός γιατρός. Έτσι, και προτού να έρθουν κατεπάνω σου τα θλιβερά, να προσεύχεσαι, οπότε στον καιρό των δυσάρεστων πληγμάτων θα βρεις το Θεό βοηθό, και θα σε ακούσει με προσοχή. Προτού να γλιστρήσεις και πέσεις στην απόγνωση, να επικαλείσαι και να παρακαλείς το Θεό· και προτού να προσευχηθείς, να έχεις φυλάξει τις μοναχικές σου υποσχέσεις, που είναι τα εφόδιά σου στο δρόμο του Θεού.
Η κιβωτός του Νώε σε καιρό ειρήνης κατασκευάσθηκε, και τα δέντρα για την ξυλεία της είχαν φυτευθεί πριν από εκατό χρόνια. Έτσι, τότε που ξέσπασε η οργή του Θεού για την αμετανοησία των ανθρώπων, οι άδικοι και αμελείς χάθηκαν, ενώ για τον δίκαιο και προνοητικό Νώε έγινε η κιβωτός σκέπη σωτηρίας.
Όσοι νεκρώθηκαν για τον κόσμο, αυτοί υπομένουν τους πειρασμούς και τα δυσάρεστα με χαρά, ενώ αυτοί που ζουν κοσμικά δεν έχουν τη δύναμη να υποφέρουν την αδικία· αυτοί ή νικιούνται από την κενοδοξία τους και οργίζονται και ταράσσονται, φερόμενοι με τρόπο παράλογο, ή κυριεύονται από τη λύπη και την απόγνωση. (27-8)

(Από το βιβλίο: Κωνσταντίνου Καρακόλη, “Ανθολόγιο από την ασκητική εμπειρία του Αγίου Ισαάκ του Σύρου”, Εκδόσεις «Ορθόδοξος Κυψέλη», σελ. 105)
 Πηγή: alopsis.gr

Τετάρτη 15 Ιανουαρίου 2020

Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΕΙΡΗΝΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ (Ἃγιος Νικόδημος Ἁγιορείτης)


Ἡ καρδιά σου, ἀγαπητέ, κτίσθηκε ἀπὸ τὸν Θεὸ μόνο γιὰ τὸν σκοπὸ αὐτόν, δηλαδὴ γιὰ νὰ ἀγαπᾶται καὶ νὰ κατοικῆται ἀπὸ αὐτόν. Γι᾿ αὐτὸ καθημερινὰ σοῦ φωνάζει νὰ τοῦ τὴν δώσῃς: «Υἱέ, δός μου τὴν καρδιά σου» (Παρ. 23,26).
Ἐπειδὴ ὅμως ὁ Θεὸς εἶναι ἡ εἰρήνη ποὺ εἶναι ἀνώτερη ἀπὸ κάθε νοῦ, πρέπει ἡ καρδιὰ ποὺ πρόκειται νὰ τὸν δεχθῆ, νὰ εἶναι εἰρηνικὴ καὶ ἀτάραχη, ὅπως εἶπε ὁ Δαβίδ: «Ἐγενήθη ὁ τόπος σου ἐν εἰρήνῃ» (Ψαλμ. 75, 2).


Γι᾿ αὐτὸ πρέπει πρῶτα ἀπὸ ὅλα νὰ στερεώσῃς τὴν καρδιά σου σὲ μία εἰρηνικὴ κατάστασι, ὥστε ὅλες σου οἱ ἐξωτερικές σου ἀρετὲς νὰ γεννιῶνται ἀπὸ τὴν εἰρήνη αὐτὴ καὶ ἀπὸ τὶς ἄλλες ἐσωτερικὲς ἀρετές, ὅπως εἶπε ἐκεῖνος ὁ μέγας ἡσυχαστὴς Ἀρσένιος: «Φρόντισε ὥστε ὅλη σου ἡ ἐσωτερικὴ ἐργασία νὰ εἶναι σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ νικήσῃς τὰ ἐξωτερικὰ πάθη».
Διότι κι ἂν οἱ σωματικὲς σκληραγωγίες καὶ ὅλες οἱ ἀσκήσεις μὲ τὶς ὁποῖες ἀσκεῖται τὸ σῶμα εἶναι ἄξιες ἐπαίνου, ὅταν εἶναι μὲ διάκρισι καὶ μέτριες, ὅπως ἁρμόζει στὸ πρόσωπο ποὺ τὶς κάνει, ὅμως ἐσὺ ποτὲ δὲν θὰ ἀποκτήσῃς καμία ἀληθινὴ ἀρετὴ μόνο διὰ μέσου τῶν ἀρετῶν ποὺ ἀναφέρθηκαν προηγουμένως, παρὰ ματαιότητα καὶ κενοδοξία, ἂν καὶ οἱ ἀσκήσεις αὐτὲς δὲν παίρνουν δύναμι καὶ ζωὴ καὶ δὲν κυβερνοῦνται ἀπὸ τὶς ἐσωτερικὲς καὶ ψυχικὲς ἀρετές.
Ἡ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου δὲν εἶναι τίποτε ἄλλο παρὰ ἕνας πόλεμος καὶ πειρασμὸς συνεχής, ὅπως εἶπε καὶ ὁ Ἰώβ: «Δὲν εἶναι ἕνα πειρατήριο ἡ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου πάνω στὴ γῆ;» (7,1). Λοιπὸν ἐξ αἰτίας τοῦ πολέμου αὐτοῦ ἐσὺ πρέπει πάντοτε νὰ εἶσαι ἄγρυπνος καὶ νὰ προσέχῃς πολὺ καὶ νὰ παρατηρῇς τὴν καρδιά σου νὰ εἶναι πάντοτε εἰρηνικὴ καὶ ἀναπαυμένη.
Καὶ ὅταν σηκώνεται ὁποιοδήποτε κῦμα ταραχῆς στὴν ψυχή σου, νὰ παραμένῃς πρόθυμος γιὰ νὰ ἡσυχάζῃς καὶ νὰ εἰρηνεύῃς ἀμέσως τὴν καρδιά σου μὴ ἀφήνοντάς την νὰ ἀλλάξη πορεία καὶ νὰ καταστραφῆ ἀπὸ τὴν ταραχὴ ἐκείνη.
Γιατὶ ἡ καρδιὰ τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ὅμοια μὲ τὸ βαρίδι τοῦ ὡρολογιοῦ καὶ μὲ τὸ τιμόνι τοῦ καραβιοῦ.
Καὶ ὅπως ὅταν κάποιο βαρίδι τοῦ ὡρολογιοῦ ξεκρεμασθῆ ἀπὸ τὴν θέσι του ἀμέσως κινοῦνται καὶ ὅλοι οἱ τροχοί, καὶ ὅταν τὸ τιμόνι δὲν πάρη καλὴ στροφή, τότε ὅλο τὸ καράβι φεύγει ἀπὸ τὴν κανονική του πορεία, τὸ ἴδιο συμβαίνει καὶ μὲ τὴν καρδιά: ὅταν μία φορὰ ταραχθῆ, ἀμέσως συγκινοῦνται ὅλα τὰ ἐσωτερικὰ καὶ ἐξωτερικὰ ὄργανα τοῦ σώματος καὶ ὁ ἴδιος ὁ νοῦς βγαίνει ἀπὸ τὴ σωστή του κίνησι καὶ τὸν ὀρθὸ λόγο του.
Γι᾿ αὐτὸ πρέπει πάντοτε νὰ εἰρηνεύῃς τὴν καρδιά σου, κάθε φορὰ ποὺ τύχει κάποια ἐνόχλησι καὶ σύγχυσι ἐσωτερική, εἴτε τὴν ὥρα τῆς προσευχῆς, εἴτε σὲ κάθε ἄλλον καιρό.
Καὶ νὰ γνωρίζῃς τὸ ἑξῆς· τότε ξέρεις νὰ προσεύχεσαι καλά, ὅταν γνωρίζῃς νὰ ἐργάζεσαι καλὰ καὶ νὰ παραμένῃς εἰρηνικός, διότι καὶ ὁ ἀπόστολος παραγγέλλει νὰ προσευχώμαστε εἰρηνικά, χωρὶς ὀργὴ καὶ διαλογισμοὺς (Α´ Τιμ. 2,8).
Ἔτσι σκέψου ὅτι κάθε ἐργασία σου πρέπει νὰ γίνεται μὲ εἰρήνη, γλυκύτητα καὶ χωρὶς βία.
Μὲ συντομία, ὅλη γενικὰ ἡ ἄσκησις τῆς ζωῆς σου πρέπει νὰ γίνεται γιὰ νὰ ἔχῃς εἰρήνη στὴν καρδιά σου καὶ νὰ μὴ συγχίζεται καὶ στὴ συνέχεια μὲ τὴν εἰρήνη αὐτὴ νὰ ἐκτελῇς ὅλα σου τὰ ἔργα μὲ εἰρήνη καὶ πραότητα, ὅπως ἔχει γραφῇ: «Τέκνο μου μὲ πραότητα νὰ ἐκτελῇς τὰ ἔργα σου» (Σείρ. 3, 17), γιὰ νὰ ἀξιωθῇς τοῦ μακαρισμοῦ τῶν πράων ποὺ λέγει: «Μακάριοι ὅσοι φέρονται μὲ πραότητα στοὺς ἄλλους, διότι αὐτοὶ θὰ κληρονομήσουν τὴν γῆ τῆς ἐπαγγελίας» (Ματθ. 5, 5).
Πηγή: alopsis.gr/

Τρίτη 14 Ιανουαρίου 2020

Δελτίο Τύπου του κινήματος «Αφήστε με να ζήσω!» για την αφίσα στο ΜΕΤΡΟ




ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
14 Ιανουαρίου 2020

Το Κίνημα «Αφήστε με να ζήσω!» δημιουργήθηκε πριν 2 χρόνια περίπου από 19 Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία και με την υποστήριξη της Ανωτάτης Συνομοσπονδίας Πολυτέκνων Ἑλλάδος, με σκοπό να ενημερώνει με κάθε νόμιμο και δημοκρατικό τρόπο τους συμπολίτες μας για το θαύμα της Ζωής του αγέννητου παιδιού, σύμφωνα με τα επιστημονικά δεδομένα και την Ορθόδοξη παράδοσή μας, αλλά και να βοηθά όσες γυναίκες πιέζονται για έκτρωση και επιθυμούν να κρατήσουν το παιδί τους.
Στα πλαίσια αυτής της ενημέρωσης προβήκαμε σε διαφημιστική καμπάνια σε κάποιους σταθμούς του ΜΕΤΡΟ, με αποκλειστικό σκοπό την ενημέρωση για τη μοναδική και ανεπανάληπτη ανθρώπινη ζωή, που φιλοξενείται στην κοιλιά της μητέρας, προβάλλοντας αποκλειστικά επιστημονικές πληροφορίες για την ενδομήτρια ζωή του εμβρύου.
Με μεγάλη μας έκπληξη, όμως, βρεθήκαμε μπροστά σε μια πρωτοφανή αντίδραση, που σαν κύριο επιχείρημά της είχε το «δικαίωμα της γυναίκας στην έκτρωση». Είναι άξιο απορίας πώς, από αυτά που αναφέρονται στην αφίσα, καταστρατηγούνται τα «δικαιώματα» των γυναικών ή, όπως ανέφερε το δελτίο τύπου του Υπουργού Μεταφορών και Υποδομών κ. Κώστα Καραμανλή, η αφίσα «στρέφεται εναντίον ενός απολύτως κατοχυρωμένου και αναμφισβήτητου δικαιώματος των γυναικών». Σε αυτό μόνο αυτοί που τα συνδύασαν μπορούν να απαντήσουν.  Στην ουσία, όμως, πρόκειται για μια προσπάθεια ενημέρωσης ότι το αγέννητο παιδί είναι εν ζωή άνθρωπος και ως εκ τούτου έχει κι αυτό δικαιώματα και αξιώσεις προστασίας του.
Έπρεπε όμως ο αξιότιμος κ. Υπουργός, προτού προβεί στην απαράδεκτη δημοκρατικά και αντισυνταγματική παρέμβασή του στη διοίκηση της ΣΤΑΣΥ, που είχε σαν αποτέλεσμα το κατέβασμα της αφίσας την ίδια ημέρα της ανάρτησής της, αλλά και η ίδια η διοίκηση να αποδείξουν με επιχειρήματα, πού η αφίσα αναφέρεται στην έκτρωση και πώς «στρέφεται» εναντίον οποιουδήποτε «δικαιώματος» των γυναικών! Άραγε ο κ. Υπουργός είδε πραγματικά την αφίσα; Την διάβασε;
Αναρωτιόμαστε, λοιπόν: Δεν έχουμε σαν πολίτες αυτής της Χώρας, αλλά και σαν συλλογικές οντότητες το δικαίωμα να εκφράζουμε ελεύθερα την άποψή μας; Από πότε υπάρχει λογοκρισία στην Ελλάδα και δεν το γνωρίζουμε;
Ο κ. Υπουργός και όλοι όσοι πολιτικοί και επώνυμοι διατείνονται ότι σέβονται το δημοκρατικό μας Πολίτευμα, δεν έχουν υπόψη τους το «Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα» (άρθ. 19), που έχει νομοθετικά κυρωθεί από την Ελληνική Βουλή, ή την «Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών» (άρθ. 10); Και το σπουδαιότερο. Γνωρίζουν, άραγε, τι ορίζει το Σύνταγμα της Χώρας (άρθ. 14) που υπηρετούν, για τη λογοκρισία; Τους το υπενθυμίζουμε:
«Kαθένας μπορεί να εκφράζει και να διαδίδει προφορικά, γραπτά και δια του τύπου τους στοχασμούς του τηρώντας τους νόμους του Kράτους».
Η δε θέση του κ. Υπουργού ότι: «Οι καμπάνιες που γίνονται στους δημόσιους χώρους δεν πρέπει να διχάζουν την κοινή γνώμη ούτε ασφαλώς να προσβάλουν γυναίκες που έχουν αναγκαστεί να κάνουν μια τέτοια δύσκολη επιλογή στη ζωή τους», αναφορικά με τη δική μας καμπάνια είναι παντελώς άστοχη, αλλά και εκτός από το νομικό μας πλαίσιο. Κι αυτό, γιατί το θέμα της δεν ήταν η έκτρωση, ούτε η καταδίκη και προσβολή κανενός ανθρώπου, αλλά, όπως προείπαμε, η ενημέρωση για το θαύμα της ζωής και η προβολή επιστημονικών πληροφοριών για τις λειτουργίες του εμβρύου. Άλλωστε, κι άλλες καμπάνιες, κατά το παρελθόν, είχαν διχάσει την κοινή γνώμη, δεν είδαμε όμως καμία να κατεβαίνει και μάλιστα με πολιτική παρέμβαση!  
Και επειδή κάποιες ιστοσελίδες αναφέρουν ότι δήθεν είναι παραπλανητικές οι πληροφορίες της αφίσας και δεν έχουν επιστημονική ακρίβεια, παραπέμπουμε στην ιστοσελίδα μας www.afistemenaziso.gr, όπου υπάρχουν όλες οι επιστημονικές πληροφορίες γι’ αυτά τα θέματα, πάντα με βιβλιογραφικές αναφορές.
Κάποια στιγμή στη Χώρα μας, που η υπογεννητικότητα έχει φτάσει, ίσως, σε μη αναστρέψιμα επίπεδα, που οι εκτρώσεις υπερβαίνουν τις 150.000 (κάποιοι τις ανεβάζουν στις 300.000) και οι 40.000 και πλέον από αυτές γίνονται από ανήλικα κορίτσια, πρέπει να είμαστε σε θέση να συζητήσουμε με ωριμότητα και επιχειρήματα γι’ αυτό το σοβαρό θέμα. Ένα θέμα, στο οποίο προεκλογικά είχε αναφερθεί και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός με αφορμή το πόρισμα της Διακομματικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για το Δημογραφικό: «Θα πω μόνο το εξής: εκτιμώνται (οι εκτρώσεις) σε 150.000 ετησίως… Έστω και το 10% να αποφεύγαμε θα είχαμε 10% νέες γεννήσεις. Άρα και αυτό το ζήτημα πρέπει να μας απασχολήσει ουσιαστικά».
Όμως, πώς θα αποφευχθούν, όταν «απαγορεύεται» να μιλήσουμε και να ενημερώσουμε δημόσια για το αγέννητο παιδί, το θαύμα της ζωής και την επιλογή της;  Υπάρχει κανείς που είναι ενάντια στη ζωή και δεν θαυμάζει αυτό το μεγάλο μυστήριο; Ας το αναρωτηθούμε όλοι. 
Επειδή, όμως, έχει κι ο Θεός τα δικά του σχέδια πραγματικά ευχαριστούμε το Υπουργείο διότι κατόρθωσε με την λογοκρισία που επέβαλε να φτάσει το μήνυμα της αφίσας όχι μόνο στους επιβάτες του ΜΕΤΡΟ, αλλά απ’ άκρη σ’ άκρη όλης της Ελλάδας. Το γεγονός ότι από χθες συζητά όλη η κοινωνία για το θέμα της προστασίας του αγέννητου παιδιού, το οφείλουμε στην απαγόρευση έκφρασης δημοσίου λόγου για ένα ζήτημα το οποίο σε άλλα κράτη αποτελεί αντικείμενο επιστημονικών συνεδρίων και θεσμικού διαλόγου.
Ευχαριστούμε εγκαρδίως για τις χιλιάδες των μηνυμάτων υποστηρικτικών του Κινήματος που γράφτηκαν στο διαδίκτυο και κάλυψαν το σκοτάδι των καθεστωτικών ΜΜΕ και πολιτικών προσώπων. Η συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας αδιαμφισβήτητα είναι υπέρ της ΖΩΗΣ και κλείνει τα αυτιά της στις φωνές των «δικαιωματιστών» και του ιερατείου της πολιτικής ορθότητας!
Χθες όλη η Χώρα φώναξε: ΑΦΗΣΤΕ ΜΕ ΝΑ ΖΗΣΩ!

Πηγή: https://www.afistemenaziso.gr/texts/epikairotita/deltio-typou

Δευτέρα 13 Ιανουαρίου 2020

Αφήστε με να ζήσω! Όχι στους φασίστες και ρατσιστές δολοφόνους και νοσταλγούς του Ηρώδη!

Μετά την απαγόρευση των αφισών, που αναρτήθηκαν ενάντια στη δολοφονία εκατοντάδων χιλιάδων αγέννητων συνανθρώπων μας, οφείλουμε όλα τα ιστολόγια που σεβόμαστε την ανθρώπινη ζωή και τους δολοφονηθέντες συνανθρώπους μας να αναρτήσουμε την εν λόγω αφίσα και να δηλώσουμε την συμπαράστασή μας στο ανθρωπιστικό Κίνημα "Αφήστε με να ζήσω", ενάντια στο Μεσαίωνα των δολοφόνων νοσταλγών του Ηρώδη!



Παρασκευή 10 Ιανουαρίου 2020

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΒΛΑΣΦΗΜΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΚΑΙ ΘΕΟ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ


Ἀνακοίνωση γιὰ βλάσφημες ἀναρτήσεις σχετικὰ μὲ τὸν Κύριο καὶ Θεό μας Ἰησοῦ Χριστὸ

Πρόσφατα δημιουργήθηκε θόρυβος στὰ κοινωνικὰ μέσα ἐνημερώσεως ἐξ αἰτίας προβολῆς δημόσια ὑβριστικῆς ἀφίσας μὲ «μακιγιαρισμένο» τὸ Πρόσωπο τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ σὲ παραδοσιακὴ παλαιὰ Εἰκόνα Του, ἤ καὶ μέσῳ προβολῆς ταινίας ἀπὸ τὸ ἐξωτερικὸ προσβλητικῆς τῆς ἠθικῆς ὑποστάσεως Αὐτοῦ. Τέτοια καὶ ἄλλα περιστατικὰ ἀποτελοῦν δείγματα ἀπύθμενης καταπτώσεως καὶ παρακμῆς.
 ἐλευθερία ἐκφράσεως ἔχει περιορισμούς, ὅταν βεβηλώνει τὰ ἱερὰ καὶ τὰ ὅσια. Ὅ,τι εἶναι δημόσιο δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι καὶ ἀνεξέλεγκτο. Ἡ ἐλευθερία δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ χρησιμοποιεῖται ὡς ἐπικάλυμμα τῆς κακίας (βλ. Α’ Πέτρ. 2:16). Ὅσοι καπηλεύονται τὰ πιστεύω μας δὲν ἐπιτρέπεται νὰ μὴν ψέγονται. Οἱ Ποιμένες τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ δὲν δύνανται νὰ ἀδιαφορήσουν καὶ νὰ μὴν ἐκφράζουν τὸν ἀποτροπιασμό τους, ὅταν προσβάλλεται ἡ Πίστη, καλώντας σὲ μετάνοια.
Βέβαια, ὁ Κύριος καὶ Θεὸς καὶ Σωτῆρας μας Ἰησοῦς Χριστὸς δὲν παθαίνει τίποτε ὅταν ὑβρίζεται, οὔτε τὸ σωτηριῶδες ἔργο Του ματαιώνεται ἤ ἐμποδίζεται. Οἱ ἄνθρωποι ὅμως δείχνουν τὸ ποιόν τους καὶ καθρεπτίζουν τὸ ὅποιο περιεχόμενό τους, καλὸ ἤ διαστροφικό. Οἱ ἀρνητὲς δὲν δικαιοῦνται νὰ «ἐφαρμόζουν» καὶ «χρεώνουν» τὰ πάθη τους σὲ Αὐτὸν ποὺ ἦλθε πρὶν ἀπὸ δύο χιλιάδες χρόνια ἀκριβῶς γιὰ νὰ μᾶς λυτρώσει καὶ ἐλευθερώσει ἀπὸ τὰ πάθη, τὴν ἁμαρτία, τὸν διάβολο καὶ τὸν θάνατο· ὅπως καὶ νὰ χαρίσει κάθε ἀγαθὸ καὶ ζωὴ αἰώνια, ὡς ὁ μόνος Φιλάνθρωπος Εὐεργέτης. Οὔτε δικαιοῦνται οἱ δύστυχοι ἀσεβεῖς νὰ ἐπιλέγουν τὶς μεγάλες Ἑορτὲς τῆς Χριστιανοσύνης γιὰ νὰ ἐκφράσουν τὸ παράλογο μίσος τους κατὰ τοῦ Χριστοῦ, τοῦ τελείως ἀναμαρτήτου καὶ ἁγίου, καὶ ἐπίσης νὰ σκανδαλίζουν καὶ ἱεροσυλοῦν. Αὐτὸ ποὺ κάνουν εἶναι ἀπρεπές, ἀπάνθρωπο καὶ ἀντισυνταγματικό. Ἡ ἀσέβεια στὸν Υἱὸ τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀσέβεια στὸν Θεὸ Πατέρα καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα.
Εὐχόμαστε γιὰ τὴν μετάνοια τῶν ὑβριστῶν ἤ ἔστω γιὰ τὴν συγκράτησή τους στὰ ὅρια τῆς λογικῆς καὶ τῆς εὐπρεπείας, διότι ὡς Χριστιανοί, ὡς λαὸς τοῦ Θεοῦ, εἴμαστε βέβαια εἰρηνικοὶ καὶ συγχωρητικοί, ἀλλὰ ὅταν μᾶς ὑβρίζουν τὸν Θεὸ καὶ Πλάστη μας δὲν θὰ μείνουμε ἀδρανεῖς. Οἱ Πρόγονοί μας ποὺ ἀγωνίσθηκαν «γιὰ τοῦ Χριστοῦ τὴν πίστη τὴν ἁγία καὶ τῆς Πατρίδος τὴν ἐλευθερία» στὰ πεδία τῶν μαχῶν καὶ ὅπου τὸ καλοῦσε ἡ ἀνάγκη, δὲν μᾶς ἐπιτρέπουν τὸν ἐφησυχασμό· μᾶς καλοῦν σὲ ἐγρήγορση καὶ ἑτοιμότητα γιὰ νὰ πράξουμε τὸ ἴδιο ὑπερασπιζόμενοι τὰ δίκαιά μας, ὅπου χρειασθεῖ, ἐνώπιον τοῦ ἐνεργουμένου ἤδη μυστηρίου τῆς ἀνομίας (Β’ Θεσ. 2:7), τὸ ὁποῖο λαμβάνει ἀνυπόφορες διαστάσεις.

Ἐκ τῆς Γραμματείας τῆς Ἱερᾶς Συνόδου
Ἀθήνα, 20-12-2019/2-1-2020

ΤΟ ΣΧΕΔΙΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΟΥΔΕΙΣ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΕΙ (τοῦ πατρός Εὐθυμίου Μπαρδάκα)



«ΛΥΚΟΙ ΒΑΡΕΙΣ ΜΗ ΦΕΙΔΟΜΕΝΟΙ ΤΟΥ ΠΟΙΜΝΙΟΥ» (Πράξ.κ΄20-29)
ΤΟ ΣΧΕΔΙΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΟΥΔΕΙΣ ΤΟ ΓΝΩΡΊΖΕΙ


Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος προεῖπε, οτι μέσα στήν Ἐκκλησία θά εἰσορμήσουν «λύκοι βαρεῖς μή φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου» (Πράξ.κ΄20-29)


Οἱ "λύκοι", πού µέ τόση ἀγωνία ἀναφέρει ὁ Απόστολος Παῦλος, εἶναι ὅλοι οἱ ψευδοδιδάσκαλοι, οἱ πλάνοι, ή αυτοί πού ζοῦν καί δροῦν µέσα στήν Ἐκκλησία ως θεσμοί, ὄντας «λύκοι».


Τά λόγια τοῦ Αποστόλου γι᾽ αὐτούς εἶναι καθαρά προφητικά. Στίς Ποιµαντικές του Ἐπιστολές µνηµονεύονται τέτοιοι ψευδοδιδάσκαλοι. Εµφανίζονται µέ ἔνδυµα προβάτου καί γι᾽ αὐτό εἶναι ἰδιαίτερα ἐπιζήμιοι.


Γιά ὃσους ἀπογοητευονται ἀπό τά ὃσα προδοτικά εἰς βάρος τῆς Ὀρθοδοξίας συμβαίνουν, μέ τά παναιρετικά μηνύματα  Πατριαρχων καί Επισκόπων τῆς Ὀρθοδοξίας, μέ τά συλλείτουργα αἰρετικῶν μετά «ὀρθοδόξων» καί μέ τίς συμπροσευχές μέ ἀλλοθρήσκους, πρέπει, νά ποῦμε, πώς οἱ αἱρέσεις καί τά σχίσματα εἶναι ἒργα τοῦ διαβόλου, εἶναι τά «ζιζάνια» πού ὁ ἐχθρός τῆς Ἐκκλησίας, ὁ διάβολος, σπείρει στόν ἀγρό της.


στόσο, όσο απίστευτο και αν φαίνεται, εἶναι μέσα στό γενικό παιδαγωγικό σχέδιο τοῦ Θεοῦ γιά τήν σωτηρἰα των ἀνθρώπων, ἒτσι ὣστε καί ἀπό τό «πικρό» τῆς αἱρέσεως νά προέλθη πνευματική ὠφέλεια στήν Ἐκκλησία.


ποδεικνύονται, δηλαδή, αὐτά, στό τέλος, ὃτι εἶναι πνευματικά ἐμπόδια πού ὁ πιστός χριστιανός ὀφείλει νά ὑπερνικήση γιά νά γίνη «δόκιμος».


 Ἀπόστολος Παῦλος, ρητῶς τονίζει στούς Κορινθίους ὃτι εἶναι ἀνάγκη ("δεῖ") νά ὑπάρχουν καί αἱρέσεις, γιά νά ἀναδεικνύωνται ἀνάμεσα στοὐς Χριστιανούς οἱ «δόκιμοι».

«Δεῖ γάρ καί αἱρέσεις ἐν ὑμῖν εἶναι, ἳνα οἱ δόκιμοι φανεροί γένωνται ἐν ὑμῖν« (Α΄. Κορ. ια΄ 19).

«Παρακαλῶ δέ ὑμᾶς, ἀδελφοί, διά τοῦ ὀνόματος Τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἳνα τό αὐτό λέγητε πάντες, καί μή ή ἐν ὑμῖν σχίσματα, ἣτε δέ κατηρτισμένοι ἐν τῷ αὐτῷ νοί καί ἐν τῇ αὐτῇ γνώμῃ» (Α΄Κορ. α΄10) (Β΄Κορ.ιγ΄9) (Ἐφεσίους δ΄12).
Εἶναι ὁ «δίαυλος», μέσω τοῦ ὁποίου, ξεπηδοῦν οἱ πραγματικά Πιστοί, σέ ἀντίθεση πρός ἐκείνους, πού εἶναι ἀκόμα "νήπιοι" "κλυδωνιζόμενοι καί περιφερόμενοι παντί ἀνέμῳ τῆς διδασκαλίας…" (Ἐφεσ. δ΄ 13-14), ἢ ὃπως χαρακτηρίζονται λίαν εὐστόχως, εἶναι «χλιαροί», «χαλαροί» καί γίνονται εὒκολα θύματα στά νύχια τοῦ ἀντιχρίστου.
Εἶναι ἡ «κάμινος», μέσω τῆς ὁποίας, ὁ «χρυσός» ἀποχωρίζεται ἀπό τίς «σκουριές» καί ἀναδεικνύονται αἱ ψυχαί πού εἶναι «ταγμένες» στίς λεγεῶνες τῆς Ορθοδοξίας.
 ὓπαρξη αἱρέσεων στόν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας δέν ἀποτελεῖ σημερινό φαινόμενο.. Παρατηρεῖται ἀπό τά πρῶτα χρόνια τῆς ζωῆς Της καί θά συνεχίζεται χωρίς διακοπή, μέ μεγαλύτερη, μάλιστα, ἒνταση μέ τήν πάροδο τοῦ χρόνου.
 ἲδιος ο Κύριος προειδοποίησε τούς μαθητάς Του νά φυλάγωνται ἀπο τούς «ψευδοπροφήτας», οἱ ὁποῖοι προσποιοῦνται τά πρόβατα, ἐνῶ στήν πραγματικότητα εἶναι λύκοι ἃρπαγες.
Σήμερα εἶναι ξεκάθαρο ὃτι τό σύστημα τοῦ Ἀντιχρίστου, ἐπιχειρεῖ νά καταργήση τήν Ἀλήθεια καί τό ΦΩΣ, δηλαδή τόν ἲδιο τόν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν.
σοι λοιπόν εἶναι παγιδευμένοι ἐντός αὐτοῦ τοῦ σατανικοῦ συστήματος, εἶναι ὣρα νά γίνουν οἱ σύγχρονοι Ὁμολογηταί, μή ἀναλογιζόμενοι τό προσωπικό τους ὑλικό κόστος, τά μεγαλεῖα, τήν καθαρῶς ΚΟΣΜΙΚΗ προβολή τους μέσω τῶν μέσων μαζικῆς...τυφλώσεως, τά ὁποῖα ἀφειδῶς τούς προσφέρουν «βῆμα προβολῆς», μέ ΨΕΥΔΕΠΙΓΡΑΦΕΣ δηλώσεις περί...«ἀγάπης», «οἰκολογίας. κ.λπ…!
Εκεῖνο τό ὁποῖο δέν πρέπει νά μᾶς διαφεύγη, εἶναι τό ὃ,τι, ὃλο αὐτό τό σατανικό «κίνημα» τό ὁποῖο ὑπηρετοῦν μέ συνέπεια ὃλοι αὐτοί πού βάλλουν μέ κάθε τρόπον κατά τῆς ἀληθείας, προσφέρουν, ΑΘΕΛΑ ΤΟΥΣ βεβαίως, τήν τεράστια ὑπηρεσία τῆς ἀναδείξεως καί τοῦ τελικοῦ ΘΡΙΑΜΒΟΥ τῆς ἀληθοῦς Πίστεως καί τῆς πραγματικῆς προσεγγίσεως τῶν καλοθελήτων καί ἁγνῶν ψυχῶν εἰς τό ΦΩΣ τῆς Θείας Διδασκαλίας.
 μεγαλυτέρα «ἐπιτυχία» τοῦ ἀντιχρίστου καί τῶν πιστῶν ὑπηρετῶν του, εἶναι τό νά κατορθώσουν νά πείσουν τούς πιστούς, πώς δέν ὑπάρχει ἀντίχριστος και συνεπῶς δέν ὑπάρχει κίνδυνος ἐκ τῶν ἐνεργειῶν των. Καί αὐτή, ἀκριβῶς εἶναι ἡ ΜΕΓΙΣΤΗ ὑπηρεσία του συγχρόνου Εκκλησιαστικού  Οικουμενιστικού Συστήματος, νά προσφέρει στήν ἀνθρωπότητα ΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟ ΩΣ ΤΟΝ ΠΕΡΙΜΕΝΑΝ ΟΙ ΣΤΑΥΡΩΤΑΙ  ΠΡΙΝ 2020 ΕΤΗ.
Ωστόσο.
Ἐάν δέν ὑπῆρχε τό «κρῦο», δέν θά γνωρίζαμε τήν «ζέστη». Ἐάν δέν ὑπῆρχε τό «πικρό», δέν θά γνωρίζαμε τό «γλυκῦ». Ἐάν δέν ὑπῆρχε τό «κακό», δέν θά μπορούσαμε νά δοῦμε τό τί εἶναι σωστό.
πειδή ἡ ὁλομέτωπος ἐπίθεσις τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων ἐναντίον τῆς ΑΛΗΘΕΙΑΣ καί τοῦ ΦΩΤΟΣ, δέν πρόκειται νά σταματήση ἐδῶ, ἀλλά ἀναμένονται σημαντικαί ἐξελίξεις, θά γίνουν ΦΑΝΕΡΟΙ οἱ σκοποί των καί αὐτό θά δώση τήν εὐκαιρία σέ πολλούς (ρασοφόρους καί μή) νά ΔΟΥΝ τήν ἀλήθεια καί νά πυκνώσουν τίς τάξεις τῶν πραγματικά Πιστῶν. Καί, τελειώνοντας, πρέπει νά δηλώσωμε, πώς εἶναι ἀπαραίτητο νά προσευχόμαστε γιά τήν σωτηρίαν τῶν ἀνθρώπων αὐτῶν, διά τήν μεταστροφήν των καί τήν ἀναγνώρισιν τῶν λαθῶν των.
Ποτέ δέν εἶναι ἀργά. Ἂπιστοι, μάγοι, παγανισταί κ.λπ., ὃταν ἀντελήφθησαν τά λάθη των καί μετενόησαν ΑΛΗΘΩΣ, ἒγιναν ἀκόμα καί Ἃγιοι.
Πρέπει νά ποῦμε πώς τούς λυπούμεθα. Κάνουν ΤΕΡΑΣΤΙΟ κακό, ἀλλά, ταυτοχρόνως, δίδουν τήν εὐκαιρίαν εἰς τούς ἁγνούς ἀνθρώπους, τούς μή προσκεκολλημένους εἰς τήν ὓλην, νά δοῦν τήν ἀλήθειαν καί νά μεταστραφοῦν. Ὁ ρόλος ὁ δικός μας, ὃμως, εἶναι δεδομένος και ἀποτελει «μονόδρομον».
Πρέπει νά ἰστἀμεθα ΜΑΚΡΑΝ πάσης σχέσεως μέ τάς θέσεις αὐτῶν τῶν συγχρόνων ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ καί νά βλέπωμεν ΜΟΝΟΝ τήν ἀλήθειαν καί τό φῶς πού μᾶς προσφέρει ἡ ΜΟΝΑΔΙΚΗ διδασκαλία Τοῦ Ἀρχηγοῦ τῆς Ἐκκλησίας μας, τοῦ Κυρίου ἡμων Ἰησου Χριστου, μή παρασυρόμενοι ἀπό τά μηνύματά των τά σαθρά καί ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ.
Καλοῦμε ΟΛΟΥΣ νά τηρηθοῦν ἐντελῶς ἀντιμέτωποι πρός ΟΛΑ ὃσα «διδάσκουν» καί διαδίδουν οἱ συνεργάται τοῦ ἀντιχρίστου, καί νά ἀντιληφθοῦν πώς κάθε «κοινωνία» μαζί των, τούς κατατάσσει εἰς τόν χῶρον τῶν ὀπαδῶν τοῦ μονίμου καί ἐπικινδύνου ἐχθροῦ τῶν ψυχῶν τῶν ἀνθρώπων, ἒστω καί χωρίς νά τό ἀντιλαμβάνωνται.
Καί τέλος, οἱ λόγοι τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ περί τοῦ κινδύνου πού ἀποτελεῖ ὁ πάπας καί οἱ συνοδοιπόροι του, πρέπει νά εὑρίσκωνται διαρκῶς εἰς τόν νοῦν μας.
Τό «σχέδιον Τοῦ Θεοῦ», οὐδεις τό γνωρίζει. 
Δεν εἲμεθα μόνοι μας. 
Καί εἶναι ΒΕΒΑΙΟΝ πώς, παρά τάς διαρκεῖς μας «πτώσεις», παρά τήν ἀπομάκρυνσίν μας ἀπό τό θέλημά Του, καί πάλι θά τείνη τό φιλεύσπλαγχνο χέρι του γιά νά μᾶς βοηθήση να «σηκωθοῦμε». 
Ἀρκεῖ νά μείνωμε ΠΙΣΤΟΙ είς Αὐτόν καί νά περιφρονήσωμε ΟΛΟΥΣ αὐτούς οἱ ὁποῖοι, ἀπεργάζονται το κακό τῆς Ἐκκλησίας μας καί τῆς Πίστεώς μας. 
 Πίστις μας, ἡ Γνησία Ὀρθοδοξία, δέν εἶναι «γράμμα κενόν», ἀλλά ἀπαιτεῖ ἐνεργόν συμμετοχήν καί ΠΛΗΡΗ ἀποστροφήν τοῦ προσώπου μας ἀπό πάσης ἐνεργείας καί, διδασκαλίας αὐτῶν τῶν, γεννημάτων των «ἐχιδνῶν» πού ἐμφανίζοντα ὡς, ἐκπρόσωποι τῆς Ορθοδοξίας, παρασύροντες τούς ἁγνούς καί ἀνυποψίαστους ἀνθρώπους εἰς τόν ὂλεθρον.
Καί πρέπει νά γνωρίζωμεν ΟΛΟΙ, πώς ἀπό τήν στιγμήν πού ἐδιδάχθημεν τά νάματα τῆς Ὀρθοδόξου μας Πίστεως, ἀπό τήν στιγμήν πού ἐβαπτίσθημεν εἰς τό πανάγιον Ὂνομα της Ἁγίας καί Ὁμοουσίου καί Ἀδιαιτέτου Τριάδος, κάθε μας παρασπνονδία, κάθε μας συμπόρευσις μέ μοντέρνες ἰδέες κ.λπ., ξεπλένονται μέ ΔΑΚΡΥ καί ΠΡΟΣΕΥΧΛΗ, μέ ἀληθῆ καί συνειδητή μετάνοια καί μέ ἀγῶνα ψυχῆς ζεούσης καί ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΩΣ ταγμένης εἰς τό πλευρόν τῆς Ὀρθοδοξίας μας.
Καί ὃπως προεῖπα, δέν πρέπει ἡ ψυχή τοῦ χριστιανοῦ, τοῦ Ὀρθοδόξου χριστιανοῦ, νά ἀπελπίζεται καί νά νομίζη πώς εἶναι αδύναμος.
Ἒχομε τήν μεγαλυτέραν δύναμιν είς τό πλευρόν μας.
χομε Τόν ἲδιον Τόν Κύριόν μας, ὁ ὁποῖος ΔΕΝ μᾶς θέλει ἀπελπισμένους, κατηφεῖς καί δειλιασμένους.
Μέ τήν βοήθειάν Του, θά ξεπεράσομε κάθε ἐμπόδιο και αὐτοί πού ἀπεργάζονται τό κακό τῆς φιλτάτης μας Ὀρθοδοξίας, θά βρεθοῦν σέ κάποια στιγμή. ἐάν δέν μετανοήσουν ἐγκαίρως, εἰς τά «λημέρια» τοῦ ἀντιχρίστου....
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ! ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΙΚΟ ΤΟ 2020

π.Ευθύμιος Μπαρδάκας

-------------------------------
Στό δογματικο αυτό συνονθύλευμα, σίγουρα απουσιάζει ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός.
«Άρα ουν, αδελφοί, στήκετε και κρατείτε τας παραδόσεις ας εδιδάχθητε είτε δια λόγου είτε δι’ επιστολής ημών...» (Β’ Θεσσαλονικείς β’,15).

Δευτέρα 6 Ιανουαρίου 2020

ΜΗΝΥΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 2019






Ἀριθμός Πρωτ. 2978
Ἐν Ἀθήναις, 14-12/27-12-2019

ΜΗΝΥΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 2019
«Μυστήριον ξένον ὁρῶ καὶ παράδοξον»

Ἀγαπητοὶ Πατέρες καὶ Ἀδελφοί, τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά·
ΤΑ Χριστούγεννα εἶναι ἡ Ἑορτὴ τῆς θείας Συγκαταβάσεως, τὴν ὁποία γευόμαστε μέσα στὴν ζεστὴ ἀγκαλιὰ τῆς ἁγίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας. Τὸ ἅγιο Εὐαγγέλιο βεβαιώνει ὅτι, «ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν» (Ἰω. 1:14). Πρόκειται πράγματι γιὰ Μυστήριο ξένο καὶ παράδοξο, ποὺ συμμαρτυροῦν οἱ Ἅγιοι Ἄγγελοι, σχετικὰ μὲ τὸν ὑπὲρ φύσιν τόκο τῆς Ἀειπαρθένου Μαρίας ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ.
Βρισκόμαστε μπροστὰ σὲ ἀπερινόητο ἐνέργημα τοῦ προαιωνίου Θεοῦ ἐν χρόνῳ, ποὺ ἀποβλέπει νὰ ἐγείρει τὸν νεκρωμένο, νὰ ἐλευθερώσει τὸν αἰχμάλωτο, νὰ λυτρώσει τὸν δέσμιο στὴν φθορὰ καὶ τὰ πάθη, καὶ ἐν τέλει νὰ θεώσει τὸν ἄνθρωπο, τὸν θεόπλαστο καὶ ἀποστάτη. Διότι κατὰ τὸν Μέγα Ἀθανάσιο: «ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο, ἵνα τὸν ἄνθρωπον δεκτικὸν θεότητος ποιήσῃ».
***
Τὸ ἐκπληκτικὸ αὐτὸ γεγονὸς τῆς θείας Ἐνανθρωπήσεως, τὸ ὁποῖο συνέβη στὴν Βηθλεὲμ τῆς Ἰουδαίας, γιὰ νὰ γίνει ἀποδεκτὸ καὶ νὰ βιωθεῖ ἐπάξια ὡς μέγα Μυστήριο, χρειάζεται μυσταγωγία: ἀπαιτεῖται ἀπάρνηση τῆς κοσμικῆς λογικῆς, ἀποστροφὴ τῆς ἁμαρτίας, μετάνοια, καθὼς καὶ ἑτοιμασία χώρου/τόπου καταλλήλου στὸν νοῦ καὶ τὴν καρδιὰ τοῦ ἀνθρώπου.
Τὸ Μυστήριο συσκιάζεται καὶ κρύπτεται ἀπὸ τὶς πολλὲς κοσμικότητες, μὲ τὰ γαστρονομικὰ κυρίως ἐνδιαφέροντα, τὶς ὑλικὲς σπατάλες, τὴν κάθε εἴδους ματαιοδοξία, τὴν παράδοση στὴν κραιπάλη, τὴν μέθη, τὴν ἀσωτία καὶ τὶς μέριμνες τοῦ βίου τούτου.
Εἶναι χαρακτηριστικό, ὅτι ὅταν ἡ κυοφοροῦσα Παναγία μας καὶ ὁ Δίκαιος Ἰωσὴφ ὁ Μνήστωρ ἀναζητοῦσαν τόπο γιὰ νὰ σταθμεύσουν καὶ διανυκτερεύσουν, δὲν ὑπῆρχε τέτοιος μέσα στὴν Βηθλεέμ. Ὅλοι οἱ κατοικίσημοι χῶροι ἦταν ἀσφυκτικὰ γεμᾶτοι: «οὐκ ἦν αὐτοῖς τόπος ἐν τῷ καταλύματι» (Λουκ. 2:7).
Καὶ ἔτσι, γιὰ νὰ γεννηθεῖ ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς ὁ Σωτῆρας μας ὑπῆρξε μόνον ἕνα κρῦο καὶ σκοτεινὸ Σπήλαιο, τόπος καταφυγῆς ἀλόγων ζώων, ἕνας σταῦλος!
Αὐτὴ ἡ ἔλλειψη δὲν ἦταν μόνον τότε. Οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι συνήθως εἶναι τόσο γεμᾶτοι, δηλαδὴ στὴν πραγματικότητα τόσο ἄδειοι, ὥστε νὰ μὴν βρίσκουν τόπο καὶ χρόνο γιὰ τὸν Θεάνθρωπο στὴν ζωή τους. Ὁ νοῦς εἶναι γεμᾶτος μὲ ἕνα σωρὸ ἄλλα πράγματα, ἀκόμη καὶ ἀνάξια καὶ ἁμαρτωλά, ὥστε νὰ μὴν χωρεῖ σὲ αὐτὸν ἡ θεία Διδαχὴ τοῦ Εὐαγγελίου καὶ ἡ παρηγορία τῆς κατανυκτικῆς προσευχῆς. Καὶ ἡ καρδιὰ εἶναι ἑρμητικὰ κλειστή, ψυχρὴ καὶ παγερή, ὥστε νὰ μὴν εἰσέρχεται ἡ θεία Χάρη γιὰ ἀνακαίνιση καὶ μεταμόρφωση.
Οἱ ἄνθρωποι εἶναι σήμερα στὴν πλειονότητά τους πολυάσχολοι καὶ βιαστικοί, ἔχουν ἀτελείωτες μέριμνες καὶ περισπασμούς, ὅπως καὶ φοβίες καὶ ἀνασφάλειες· ὥστε νὰ μὴν τοὺς μένει χρόνος καὶ διάθεση γιὰ Χριστό, οὔτε εὔκολα γιὰ τὸν συνάνθρωπο· παρὰ μόνον γιὰ ἱκανοποίηση αὐτοῦ ποὺ τοὺς εὐχαριστεῖ. Τὰ μυαλὰ εἶναι γεμᾶτα μὲ κάθε λογῆς θεωρίες, ἀπόψεις ἤ καὶ πλάνες καὶ ἀερολογίες. Καὶ οἱ καρδιὲς φουσκωμένες ἀπὸ ὑπερφίαλο ἐγωϊσμό, ἀτομισμό, ἡδονισμό, ὠχαδελφισμό· ἤ καὶ τρομοκρατημένες ἀπὸ φανταστικὰ σενάρια καὶ διαδόσεις· καθὼς καὶ φαρμακωμένες ἀπὸ ποικίλες ἀπογοητεύσεις καὶ δοκιμασίες τῆς ζωῆς. Ἐπικρατεῖ ἀνούσια περιέργεια, μικροπρεπὴς ἐξωστρέφεια, ἀδυναμία συγκεντρώσεως τοῦ νοῦ καὶ θυσιαστικῆς διαθέσεως γιὰ τὸν Θεὸ καὶ τὸν Ἄνθρωπο· παρατηρεῖται ἔλλειψη πνευματικοῦ ζήλου, τάση κριτικῆς καὶ ἀπορρίψεως τῶν πάντων, κυνηγητὸ αὐτομάτων καὶ μαγικῶν λύσεων, ἀπάρνηση εὐθυνῶν καὶ καλλιέργεια ἐνόχων συμβιβασμῶν στὴν πίστη καὶ τὴν ζωή…
τσι ὅμως, ἐγκλωβιζόμαστε στὸ ἐγώ μας, μὲ τὸν νοῦ καὶ τὴν καρδιὰ κλειστὰ στὴν θεία ἐπίσκεψη, ἔλευση καὶ διαμονή.
***
Τέκνα ἐν Κυρίῳ τεχθέντι·
Τὸ θεῖο Βρέφος ποθεῖ νὰ βρεῖ κατάλυμα ἐντός μας μυστηριακά, ἀφοῦ γεννήθηκε σὲ Σπήλαιο ἀπὸ ἄκρα ἀγάπη καὶ ταπείνωση, ἀρκεῖ νὰ τὸ θέλουμε κι ἐμεῖς καὶ νὰ προετοιμασθοῦμε κατάλληλα· νὰ ἀνοίξουμε χῶρο, νὰ ἀφήσουμε τόπο ἐλεύθερο στὸν νοῦ καὶ τὴν καρδιά μας. Μετάνοια στὴν Ἐκκλησία σημαίνει ἄδειασμα ἐσωτερικὸ ἀπὸ ὅλα ἐκεῖνα ποὺ σωρεύθηκαν καὶ φράζουν τὴν εἴσοδο στὸν Κύριο καὶ Θεό μας, ἀλλὰ ἐπίσης δυσκολεύουν τὴν συνεννόηση καὶ τὴν ἀλληλοπεριχώρηση μὲ τοὺς Ἀδελφούς μας. Τὸ Παιδίον Νέον, ὁ πρὸ αἰώνων Θεός, ἀναμένει καὶ τὰ δικά μας πενιχρὰ δῶρα, καὶ τὴν δική μας εἰλικρινῆ προσκύνηση, μὲ πίστη ἀληθινὴ καὶ ἄδολη, μὲ ἀγάπη καὶ ταπείνωση, καὶ μάλιστα στὰ ἔργα καὶ ὄχι μόνον στὰ λόγια.
που ἔρχεται ὁ Χριστὸς κατεβαίνει ὁ Οὐρανὸς καὶ ἀνθίζει ὁ Παράδεισος. Οἱ Ἄγγελοι δοξολογοῦν, τὰ σύμπαντα γεμίζουν χαρά, ἡ κτίσις ἀγάλλεται. Φῶς, καθαρότητα, εὐωδία, ὕμνος καὶ αἶνος κυριαρχοῦν καὶ ἡ Εἰρήνη ἐπικρατεῖ καὶ βασιλεύει!
ς μὴν μείνουμε ξένοι καὶ ἀμέτοχοι σὲ αὐτὴ τὴν λαμπρὴ οὐρανο-γήϊνη εὐφροσύνη! Εἴθε νὰ ὑπάρχει μέσα μας τόπος γιὰ θεία διαμονή, ὥστε νὰ λάβουμε ἀνέσπερο φῶς, νὰ μεταμορφωθοῦμε σὲ προσωπικότητες εὐεργετικές, σὲ ψυχὲς πυρφόρες, σὲ φορεῖς καὶ μεταδότες πίστεως, ἐλπίδος καὶ ἀγάπης!
Χριστὸς ἐτέχθη!
Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος
† Ὁ Ἀθηνῶν ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ
Τὰ Μέλη
† Ὁ Λαρίσης καί Πλαταμῶνος ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
† Ὁ Εὐρίπου καὶ Εὐβοίας ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ
† Ὁ Πειραιῶς καὶ Σαλαμῖνος ΓΕΡΟΝΤΙΟΣ
† Ὁ Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
† Ὁ Θεσσαλονίκης ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ
† Ὁ Δημητριάδος ΦΩΤΙΟΣ
† Ὁ Τορόντο ΜΩΫΣΗΣ
† Ὁ Ἀµερικῆς ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
† Ὁ Φιλίππων καὶ Μαρωνείας ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
† Ὁ Ὠρωποῦ καὶ Φυλῆς ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ
† Ὁ Μεθώνης ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
† Ὁ Λούνης ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ
† Ὁ Γαρδικίου ΚΛΗΜΗΣ
† Ὁ Ἔτνα καὶ Πόρτλαντ ΑΥΞΕΝΤΙΟΣ
† Ὁ Βρεσθένης ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ
† Ὁ Θεουπόλεως ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ
† Ὁ Πελαγονίας ΜΑΞΙΜΟΣ