ΠΑΣΧΑ ΣΤΟ ΛΙΟΠΕΣΙ ΑΤΤΙΚΗΣ ΤΟ 1929

Το Πάσχα του 1929 η Κοινότης των Γ.Ο.Χ έστειλε τον π. Παρθένιο να εξυπηρετήσει τα χωριά Λιόπεσι και Κορωπί, όπου ναός των Γ.Ο.Χ δεν υπήρχε και οι πιστοί κατέφευγαν στα γύρω εξωκκλήσια. Πιο τακτικά συγκεντρώνοντο στο εξωκκλήσι της Αγίας Παρασκευής, που βρίσκεται στη θέση Καρελά. Ήταν χωμένο μέσα στο δάσος, μα πάντοτε κατάμεστο από τους πιστούς, που με λαχτάρα έτρεχαν να εκτελέσουν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα. Αυτό φυσικά δεν περνούσε απαρατήρητο από τους νεοημερολογίτες Ιερείς. Ειδοποιούσαν λοιπόν την Αστυνομία και η εντολή, που βασικός στόχος ήταν ο εκάστοτε Ιερουργός, εδίδετο: να συλληφθεί ο Ιερέας. Κάτι παρόμοιο έγινε και με τον π. Παρθένιο. 

Ήταν Μέγα Σάββατο και αφού τέλειωσε την Λειτουργία του Μ. Βασιλείου ετοιμαζόταν να πάει να κοινωνήσει μερικούς ασθενείς στα χωριά. Δεν πρόλαβε όμως να φύγει, κι ένας χωροφύλακας τον κάλεσε να τον ακολουθήσει στον σταθμό χωροφυλακής. -Δυστηχώς, παιδί μου, μου είναι αδύνατο. Καθώς βλέπεις, φεύγω για να μεταλάβω ασθενείς... του απάντησε ατάραχος. Ο χωροφύλακας δεν επεχείρησε άλλη ενέργεια, γιατι ήδη οι πιστοί είχαν περικυκλώσει τον Ιερέα τους. Σαν τέλειωσε με τους ασθενείς ο π. Παρθένιος θεώρησε σωστό να κρυφθεί μέσα στο δάσος, για να μην δημιουργηθούν καταστάσεις μια τέτοια ημέρα. Μάταια οι χωροφύλακες που έφτασαν προς ενίσχυση, τον περίμεναν στο εξωκκλήσι. 

Αργά το βράδυ, την νύχτα δηλαδή της Αναστάσεως, οι χωρικοί συνόδευσαν για ασφάλεια τον Ιερέα στην Αγία Παρασκευή. Εκεί εκατοντάδες πιστοί τον περίμεναν για να κάνουν Ανάσταση, μα και αρκετοί χωροφύλακες για να εκτελέσουν διαταγές. Οι πιστοί έσπευσαν να υποσχεθούν στους χωροφύλακες, ότι θα οδηγήσουν οι ίδιοι τον Ιερέα στον σταθμό μετά την Λειτουργία. Έτσι κι έγινε κατά το μεσημέρι της Κυριακής. 

Ο αστυνόμος εξήγησε στον π. Παρθένιο, ότι δεν θα τον ξαναενοχλούσαν, αν εξασφάλιζε ένα χαρτί από τον Μητροπολίτη Αθηνών, και ο Γέροντας απάντησε: -Όταν κατορθώσω να τον κάνω Παλαιοημερολογίτη κυρ Αστυνόμε, τότε θα σου φέρω το χαρτί που ζητάς! Κι αυτό όμως το επεισόδιο είχε το θετικό του αποτέλεσμα: να προστεθεί ένας ναός στον αγώνα. Οι Λιοπεσιώτες έκτισαν δικό τους ναό προς τιμή των 318 Θεοφόρων Πατέρων.

Πηγή: ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ ΠΑΡΘΕΝΙΟΣ ΣΚΟΥΡΛΗΣ 1890 - 1962

ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ 1924

Η 9η Μαρτίου του 1924 αποτελεί ιστορικό ορόσημο για την Εκκλησία μας,

αφού είναι η τελευταία ημέρα,

που το ποίμνιό της ήταν ενωμένο σε μία Εκκλησία.

Ακολούθως,η ημέρα που ανέτειλε, 

για άλλους ήταν η 10η Μαρτίου,

για άλλους όμως ήταν η… 23η Μαρτίου.

Την παραμονή της εορτής του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, 15 ημέρες δηλαδή,

μετά την αλλαγή του ημερολογίου,

αναφέρεται το απόλυτα περιγραφικό κείμενο των ιστορικών ''ΠΑΤΡΙΩΝ''

του αειμνήστου πατρός Καλλιοπίου, πρώην Επισκόπου Πενταπόλεως 

της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών.

Γ. Δ.

Άπό τήν ήμέραν πού έφηρμόσθη τό παπικόν ήμερολόγιον, μέ τήν βοήθειαν τοϋ στρατιωτικοΰ νόμου τής επαναστάσεως,

ούδεμία άντίστασις έπεχειρήθη ύπό τίνος.

Οι Ρασσοφόροι-δράσται τοΰ έκκλησιαστικού πραξικοπήματος,

ασφαλώς "έτριβον" καταχαρούμενοι τάς χεϊράς των,

διότι ένόμιζον,ότι ό Λαός έδέχθη τήν μεταρρύθμισιν.

Διά τούς Κληρικούς των δέν ανησυχούσαν,

διότι ύπήρχε, ώς "δαμόκλειος σπάθη" άνωθέν τους, ή "καθαίρεσις", ή "έξορία" καί ό "...χωροφύλακας"!

Όλαι αι ήμέραι περνούσαν μέσα είς μίαν "βουβαμάρα" των Λαϊκών,

ώσπου μετά 13 ήμέρας ήλθεν ή 25 Μαρτίου μέ τό Πάτριον Έορτολόγιον, 

δηλαδή ή 7 ’Απριλίου μέ τό νέον.

Ό 'Ιερός Ναός τής Μητροπόλεως που τιμάται είς τόν Εύαγγελισμόν τής Θεοτόκου ήτο κλειστός.

Τήν παραμονήν 24 Μαρτίου παλαιόν έορτολόγιον (6 Άπριλίου ν.ήμ.),

κατά τάς απογευματινός ώρας,

πλήθος Πιστών άπ’όλας τάς συνοικίας των ’Αθηνών,μέ λαμπάδας καί "τάματα" 

έπλημμύρισαν γύρωθεν τόν Ναόν τής Μητροπόλεως.

Αλλά, άς άφήσωμεν νά μάς τά περιγράφουν οΐ έφημερίδες τής έποχής έκείνης. Ή "Βραδυνή" έγραφε: ΣKHNAI ΕΙΣ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΝ ΝΑΟΝ ΕΓΕΝΟΝΤΟ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ. Είς τούς διαφόρους ναούς έγένοντο χθές τό άπόγευμα διάφορα επεισόδια, διότι κατόπιν διαταγής τού ’Αρχιεπισκόπου, ό έσπερινός έψάλη ένωρίς, ίνα μή προσέλθουν οί πιστοί έπειδή σήμερον έδει νά έορτασθή ό Εύαγγελισμός τής Θεοτόκου κατά τό καταργηθέν έκκλησιαστικόν ήμερολόγιον. ’Επίσης ύπό τοΰ άρχιεπισκόπου άπηγορεύθη έπί ποινή  κ α θ α ι ρ έ σ ε ω ς  είς τούς ιερείς νά λειτουργήσουν σήμερον ή νά ψάλλουν τά τροπάρια τοΰ Εύαγγελισμοΰ. Έξ άλλου άπηγορεύθη ή κροΰσις τών κωδώνων τοΰ Ρωσσικοΰ ναού, ώς καί ή διά σήμερον τέλεσις τής λειτουργίας είς τό Μετόχιον τοΰ Παναγίου Τάφου μολονότι τό Πατριαρχεΐον Ιεροσολύμων δέν άπεδέχθη τό νέον ήμερολόγιον.

Παρ’ όλα τά ληφθέντα μέτρα πλήθη πιστών κατέκλυσαν άπό τοΰ άπογεύματος μέχρι βαθείας νυκτός τόν Μητροπολιτών Ναόν,τή έπιμόνω δέ άπαιτήσει αυτών έδέχθη είς τών ιερέων νά ψάλη παράκλησιν "ύπείκων ώς έλεγε,εις τάς άπειλάς τοΰ κόσμου". Οί έπίτροποι ήθέλησαν νά κλείσουν τήν έκκλησίαν, άλλά πρό τοΰ θρησκευτικού φανατισμού ό ναός παρέμεινεν άνοικτός μέχρι νυκτός. Εις τήν Μητρόπολιν ένένοντο εφέτος καί τρία θαύματα. Τήν 5ην απογευματινήν ό 7ετής Στασινόπουλος,έκ γενετής παράλυτος καί κωφάλαλος, μεταφερθείς ύπό τής μητρός του πρό της είκόνος τής Θεοτόκου κατελήφθη ύπό σπασμών καί μετά πάροδον ολίγης ώρας έν μέσω γενικής κατανύξεως ήγέρθη καί έπρόφερε τάς λέξεις: "μαμά-γιαγιά-μπαμπά," συγχρόνως ήρχισε νά περπατή. ’Ολίγον άργότερον ίάθη μία 17έτις νεάνις παράλυτος καί τήν 7ην έσπερινήν εις έργατικός κωφάλαλος. Τά ονόματα των δύο τελευταίων οί έπίτροποι του ναοϋ μολονότι τά γνωρίζουν, άρνοΰνται νά τά ανακοινώσουν, ίσχυριζόμενοι, ότι δέν έγένοντο θαύματα, ένώ τούναντίον ύπό όλοκλήρου τού έκκλησιάσματος όμολογούνται ταϋτα.

Επίσης η "Νέα ’Ημέρα" έγραφε: ΑΙ ΧΘΕΣΙΝΑΙ ΣΚΗΝΑΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΝΑΟΥΣ ΒΙΑΙΑ ΕΚΔΙΩΞΙΣ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΖΟΜΕΝΩΝ ΥΠΟ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ. Εις τόν Μητροπολιτικδν Ναόν έσημειώθησαν χθές σκηναί, ήκιστα κολακευτικοί διά τήν αξιοπρέπειαν τής Δημοκρατικής Κυβερνήσεως. ’Αστυνομικά όργανα έπέδραμον κατά των πολυπληθών προσκυνητών, τούς όποιους έξεδίωξαν βία τής ’Εκκλησίας, δηλώσαντα, ότι απαγορεύεται ή είσοδος! Καί όταν ό κόσμος κατηνανακτισμένος έζήτησε νά μάθη τήν αιτίαν, έλάμβανε τήν άπάντησιν, ότι παρήλθεν ή έορτή τοΰ Ευαγγελισμού...’Εν τούτοις παρά τά μέτρα ταΰτα τής αστυνομίας, ό κόσμος μέ άληθή θρησκευτικόν φανατισμόν κατώρθωσε νά είσέλθη εις τήν έκκλησίαν καί νά διεξαγάγη μόνος του τήν έωθινήν άκολουθίαν. Συγκινητικόν ήτο το θέαμα· όμάδες δεσποινίδων, αί όποιοι, έλλείψει ιερέων, έψαλλον μόναι διάφορα τροπάρια έκ τοΰ Ευαγγελισμού τής Θεοτόκου.

ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ. Εις τάς λαϊκάς τάξεις έκράτει ζωηρά δυσφορία κατά τής Κυβερνήσεως, άπαγορευσάσης σήμερον εις τούς Ιερείς νά λειτουργήσουν. Έτονίζετο, ότι αί θρησκευτικοί μεταρρυθμίσεις δέν έπιβάλλονται, άλλά ωριμάζουν παρά τή λαϊκή συνειδήσει. Τέλος τό "Σκρίπ" έγραφε: ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΚΑΙ Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ - ΕΝ ΚΩΦΑΛΑΛΟΝ ΠΑΙΔΙΟΝ ΑΝΕΚΤΗΣΕ ΤΗΝ ΦΩΝΗΝ ΤΟΥ - ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΧΘΕΣΙΝΟΝ. Ό 'Ελληνικός Λαός, ό κατ’ έξοχήν Χριστιανικός Λαός τοϋ κόσμου, ό άνακτήσας τήν έλευθερίαν του από τόν Τουρκικόν ζυγόν, διότι διετήρησε άλώβητον τήν θρησκείαν του, καί τους Αγίους Κανόνας τής ’Εκκλησίας, δέν έπαυσε νά πιστεύη εις τόν θεόν. Καί ή άπόπειρα, ή γενομένη από τήν κρατοΰσαν δημοκρατικήν ολιγαρχίαν πρός βεβήλωσιν τής άγιας τοϋ θεοϋ ’Εκκλησίας, μετατροπήν των ύμνων και μετακίνησιν των Άγιων 'Εορτών, άπήχησε κακώς παρά τοϊς Χριστιανοΐς, οί όποιοι,οϋτε νά άκούσουν ήθέλησαν, ό'τι είναι δυνατόν ν’άφήσουν τά παλαιό έθιμα, νά λησμονήσουν τόσων έτών χριστιανικήν ιστορίαν, καί νά φραγκέψουν, διότι έτσι τό ήθέλησαν οί Παπαναστασίου καί Κονδύλης.

Συνεπώς οί ’Ορθόδοξοι καί Γνήσιοι "Ελληνες,πιστοί εις τάς άρχάς αύτάς,δέν ήταν δυνατόν, παρά νά έορτάζουσι σήμερον τήν άγίαν ήμέραν τού Ευαγγελισμού. Ό Μητροπολίτης, όμως έχει τήν δύναμιν νά κλείση τόν ναόν... Οί προσερχόμενοι κατέκλυσαν μετ’ άλλων τόν Ναόν ολόκληρον καί ή κυκλοφορία έντός αύτοϋ κατέστη άδύνατος. Οί Πιστοί ήκουσαν τόν Εσπερινόν, καί μετά δυσφορίας συνεζήτουν μετά τήν άπόλυσιν, έπί τής άλλαγής τοϋ θρησκευτικού ημερολογίου και τής μετακινήσεως τής Εορτής τοϋ Εύαγγελισμοϋ. Εύλαβεϊς δισχίλιοι πιστοί, άναμίξ μετά γυναικών καί παίδων, εις μίαν γενικήν όμοφωνίαν διαδήλωνον τήν έμμονήν των εις τά Άγια Δόγματα τής θρησκείας, τά όποια ήλθον νά μάς άλλάξουν οί Δημοκρατικοί, καί μία φωνή ήκούετο: "’Εμείς δέν θά φραγγέψουμεν! Είμεθα ’Ορθόδοξοι Χριστιανοί,καί θά παραμείνουμεν ’Ορθόδοξοι Χριστιανοί!". Έν τω μεταξύ, οί έπίτροποι τοϋ Ναοΰ δέν ήνοιγον τάς πύλας τοϋ Ναού, κατ’ έντολήν τοϋ ’Αρχιεπισκόπου. -Δέν θά φύγωμεν! -θά μείνωμεν όλην τήν νύκτα! -Είμεθα Χριστιανοί καί μάς άνήκει ή ’Εκκλησία. Οι ’Επίτροποι πρό τής έπιμονής αύτής τοϋ Χριστεπώνυμου πληρώματος, ήνανκάσθησαν νά ύποχωρήσουν καί νά άφήσουν τούς χριστιανούς νά έκτελέσουν τά καθήκοντά των. Δέν ήτο δέ δυνατόν νά πράξωσι καί άλλως, διότι κύματα Λαού διαρκώς προσήρχοντο, προσφέροντες τά κηρία των εις τήν Θεοτόκον καί προσκυνοϋντα τήν θείαν Εικόνα τής θεομήτορος.

Εις μίαν στιγμήν, ένώ συνέβαινον, όσα άφηγήθημεν, κραυγαί θριαμβευτικής χαράς ήκούσθησαν άπό τόν πρό τοϋ ίεροΰ Βήματος, ένώ άπό χίλια στόματα έπανελαμβάνετο ώς ήχώ ή λέξις: θαύμα! θαΰμα!" Εκπληκτοι οί κατορθώσαντες νά πλησιάσωσι Χριστιανοί πρός στό μέρος, όπου ήκούοντο εΐσέτι αί ευχαριστήριοι καί χαρωπαί φωναί, μιας γυναικός κραχούσης άπό τής χειρός πενταετές παιδίον ήκουσαν: -Μίλησε τό παιδί μου. "Ητο μουγκό άπό τόν καιρό πού γεννήθηκε. Σ’ ευχαριστώ Παναγία μου!'' Ρίγη συγκινήσεως διέδραμον τούς πάντας. Ή δεξιά τών Χριστιανών ύψώθη καί τό σημεΐον τού Σταυρού, μετ’εύλαβείας άρρήτου έσημειώθη επανειλημμένως. Κατ’ έκείνην τήν στιγμήν όμως, μέσα εις έκεϊνο το περιβάλλον τών πιστευόντων χριστιανών,ή άνθρωπίνη φύσις, ή άμφιβάλλουσα, ή άνθρωπίνη φύσις, πού εις πάσαν στιγμήν τού Μαρτυρίου τού Κυρίου ήμών 'Ιησού Χριστού έφάνη έπιτακτική καί διατάσσουσα, ή άνθρωπίνη φύσις πού έκαμε τόν θωμά νά θέλη" νά θέση τόν δάκτυλόν του έπί τον τύπον τών ήλων ίνα πιστεύση", ή άνθρωπίνη φύσις ή άμφιβάλλουσα και, όταν ακόμη πιστεύει, έξεδηλώθη, όχι βεβαίως έτοιμος νά άμφισβητήση το θαύμα, άλλά διά νά πεισθή:

Νά ίδοϋμε το παιδί. Βέβαια δέν το είπε κανείς, άλλ’ ή συγκέντρωσις πάντων προς το μέρος, όπου εύρίσκετο το άποκτήσαν τήν φωνήν του Χριστιανόπαιδον, ή προσπάθεια όπως τό ίδοϋν, όπως το ακούσουν, αύτό έσήμαινεν. Κανείς,όμως δέν έμεινεν άμφιβάλλων. Το παιδί ώμιλοϋσε. Καθαρά-καθαρά, σάν κρύσταλλο ή φωνοΰλά του έκύλα. Καί έκάλει τήν μητέρα του: -Μαμά, μαμά. Καί κατόπιν ένα τά χεράκια του, έθώπευαν τον πατέρα του, τού έλεγε: -Μπαμπά μου, μπαμπά μου. Οί γονεϊς του ήσαν έξαλλοι άπό χαράν. Δέν ήμποροϋσαν νά ομιλήσουν. Τά δάκρυα κατελείφοντο τών παρειών των άφθονα. Τούς άπέτεινον τον λόγον, μά αύτοί δέν ήμποροϋσαν νά ομιλήσουν. ’Έκαμον μόνον τον Σταυρόν των καί τά βλέμματά των έστρέφοντο προς τήν Εικόνα τής θεομήτορος, γεμάτα εύχαριστώ. Οί Χριστιανοί, πού είδαν τήν γραφικήν αύτήν εικόνα, δέν ήμποροϋσαν νά μή δοθούν ολόκληροι προς τον θεόν, τον ζώντα. Καί δέν ήμποροϋσαν νά μή ένθυμηθούν, ότι ή Πίστις σέσωκέ τους. Καί, ότι καλώς είχον τήν γνώμην, ότι δέν πρέπει νά άφήσουν νά μεταρρυθμισθοΰν τά ιερά καί δσια καί νά άπομακρυνθώμεν άπό τά θεσπισθέντα ύπό τών Ιερών Πατέρων τής ’Εκκλησίας καί ύφ’ ήμών έπί χιλιετηρίδας άκολουθηθέντα πιστώς.

 Ο ίερεύς, ό όποιος έτέλει τήν παράκλησιν διά το άλαλον παιδίον, μάς είπε λίαν συγκεκηνημένος τά έξής:

-Άνεγίνωσκον τήν παράκλησιν  έπάνω εις το άλαλο παιδί, ότε εις μίαν στιγμήν ήκουσα τήν μητέρα του νά φωνάζη,

ότι " ώμίλησε το παιδί της" καί το άκουσα κι’έγώ νά λέγει εύδιακρίτως: 

"Μαμά, μαμά".

Ή συγκινησίς μου ήτο άπερίγραπτος διά τό θαύμα. Τόσον μεγάλη ήτο ή συγκινησίς μου,  ώστε δέν ήμπόρεσα νά άντιληφθώ περισσότερα.

Ο Ιερευς λέγεται Παπα-Γεώργης, είναι πρόσφυξ, τό έπίθετόν του δέν ήθέλησε νά μάς τό είπή,διότι έφοβήθη  μήπως τού συμβή κανέν κακόν.

Επίσης τό θαύμα μάς τό έβεβαίωσαν oι παριστάμενοι κατά τήν ώραν έκείνην  εις τήν Μητρόπολιν κυρίαι Σοφία Παναγουλοπούλου ή Καλισκώτου έκ Πατρών, ’Ελένη Μπακοπούλου κατοικούσα εις τήν Λεωφόρον ’Αλεξάνδρας,

Γιανούλα Μανταριώτου καί άλλαι.

Απόσπασμα κειμένου από τον
 6ο Τόμο του ιστορικού περιοδικού ''ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ'' 
του αειμνήστου πατρός Καλλιοπίου,
πρώην Επισκόπου Πενταπόλεως 
της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών

Πηγή: https://353agios.blogspot.com/2015/05/1924_7.html

ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ Γ΄ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ (14/9/25)

  

Οι ιστορικές αναφορές για την Γ΄εμφάνιση του Τιμίου Σταυρού, που έγινε στις 14 Σεπτεμβρίου 1925 πιο πληρέστερες

προέρχονται από το ιστορικό περιοδικό ''Τα Πάτρια'',

το τεύχος, που εκδόθηκε τον Δεκέμβριο του 1979,

από τον Μακαριστό Επίσκοπο Πενταπόλεως κ. Καλλιόπιο της μαρτυρικής Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών.

Ήμουν ένας από τους άνδρες της Σχολής Χωροφυλακής,που έστειλαν το βράδυ εκείνο,πριν 50 έτη,στο ερημοκκλήσι του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου δια να εμποδίσωμεν την αγρυπνίαν.Εκεί οι Παλαιοημερολογίες θα αγρυπνούσαν,διότι ξημέρωνε η εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού.Επειδή είχε συγκεντρωθεί πολύς κόσμος,περισσότερα από δυο χιλιάδες άτομα,δεν επιχειρήσαμε να συλλάβωμε τον Ιερέα,όπως είχαμε εντολή,αλλά ξαπλώσαμε ήσυχα στην κοντινή πλαγιά και περιμέναμε,να τελειώσουν.Στις 11 και μισή περίπου την νύχτα ακούσαμε μεγάλο και παράξενο θόρυβο,που προερχόταν από τις φωνές του πλήθους.Χωρίς να χάσωμε καιρό τρέξαμε να δούμε τι συμβαίνει...και είδαμε...Όλο το πλήθος των πιστών βρισκόταν σε θρησκευτική παραφορά.Άλλοι κλαίγοντας και άλλοι φωνάζοντας το ''Κύριε ελέησον'' γονατιστοί είχαν στρέψει το βλέμμα τους προς τον ουρανό,ενώ μερικοί λιποθυμούσαν από την μεγάλη συγκίνηση.Τότε κοιτάξαμε κι εμείς και είδαμε το θαυμάσιο,ένα δηλαδή τεράστιο,ολοφώτεινο σταυρό,πολύ ψηλά πάνω από τον Ναό,να φωτίζει ολόκληρη την περιοχή.Στην αρχή μας έπιασε φόβος,αλλά αμέσως συνήλθαμε και γονατίσαμε ξεχνώντας την αποστολήν μας και κλαίγοντας σαν μικρά παιδιά.Περιττό βέβαια να σας πω,ότι παρακολουθήσαμε την ιερά αγρυπνία μέχρι τέλους,γεμάτοι συγκίνηση,όχι πια σαν καταδιωκτικά όργανα,αλλά σαν πιστοί χριστιανοί.Το πρωί,όταν κατεβήκαμε στην Σχολή,διηγηθήκαμε σε όλους το μεγάλο θαύμα που ευτυχήσαμε,να ιδούμε.Κατόπιν έγιναν ανακρίσεις και όλοι μας ενόρκως καταθέσαμε,ότι είδαμε πεντακάθαρα τον Τίμιο Σταυρό στον ουρανό ψηλά.
ΙΩΑΝΝΗΣ Δ.ΓΛΥΜΗΣ Συνταξιούχος αστυνομικός.Ετών 78.Οδός Αριστοτέλους 73.Περιστέρι.

---------------------

Το θαύμα έγινε το 1925,όταν πήγαμε να κάνωμε ολονυκτία δια την εορτή του Τιμίου Σταυρού.Εξαιτίας των διωγμών τότε,κάναμε ολονυκτίες στα πιο μακρυνά ξωκκλήσια.Το βράδυ μάλιστα εκείνο ήλθαν χωροφύλακες μ' έναν υπομοίραρχον δια να πιάσουν τον ιερέα μας,τον μακαρίτη Παπα-Γιάννη τον Φλώρο.Όλος ο κόσμος γονάτισε και προσευχόταν,οι δε χωροφύλακες,που είδαν με τα μάτια τους το θαύμα μας πλησίασαν,σαν φίλοι πια,και έγιναν ένα με το εκκλησίασμα.Η εμφάνισις του Τιμίου Σταυρού κράτησε,αν θυμάμαι καλά,πάνω από ένα τέταρτο.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΟΝΤΟΣ Ετών 80.Οδός Μακεδονίας 64,Τσακός Αγίας Παρασκευής,Αττικής.

---------------------

Το βράδυ εκείνο του 1925,που φανερώθηκε ο Τίμιος Σταυρός,έκανα το τελευταίο δρομολόγιο,ως οδηγός τραμ.Είχα φθάσει στην Ομόνοια καί ἔκανα τόν κύκλο της, ὅταν εἶδα τούς ἀνθρώπους νά κοιτάζουν πρός τόν οὐρανό καί νά φωνάζουν· "κοιτάξτε... ὁ Σταυρός... ὁ Σταυρός". ᾿Αμέσως πάτησα φρένο καί σταμάτησα τό ὄχημα. ῎Εβγαλα τό κεφάλι μου ἔξω ἀπό τήν πόρτα τοῦ ὀχήματος καί εἶδα κι' ἐγώ ὁ ἀνάξιος τόν Τίμιον Σταυρόν τοῦ Κυρίου μας-δοξασμένο νά'ναι τό ἅγιον ὄνομά Του-νά φεγγοβολᾶ πάνω ἀπό τόν ῾Υμηττό. Δέν θυμᾶμαι πόσο κράτησε αὐτό. ῞Ενα μόνο γνωρίζω, ὅτιὁ Τίμιος Σταυρός πού εἶδα ἐκεῖνο τό βράδυ, μ' ἔκανε ἄλλο ἄνθρωπο. ᾿Από τότε ὅλοι στήν οἰκογένειά μου γίναμε πιστά τέκνα τῆς ᾿Εκκλησίας των Γνησίων ᾿Ορθοδόξων Χριστιανών.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΡΙΜΑΛΗΣ
Ετών 80.Συνταξιούχος Τροχιοδρομικός.Καρβάλης 17,Νίκαια.

-----------------------

Ημουν τότε 18 ἐτῶν. Μαζί μέ τήν μακαρίτισσα τήν μητέρα μου πήγαμε τό βράδυ ἐκεῖνο, ν' ἀγρυπνήσωμε στό ἐρημοκκλήσι τοῦ ῾Αγίου ᾿Ιωάννου τοῦ Θεολόγου, πού βρίσκεται στούς πρόποδες τοῦ ῾Υμηττοῦ. Εἴχαμε ἑτοιμαστεῖ μάλιστα νά μεταλάβωμε. Περί τίς 11 καί μισή, ἐνῶ ψαλλόταν, ἄν θυμᾶμαι καλά, ὁ μέγας ἑσπερινός τῆς ἑορτῆς τῆς ῾Υψώσεως, ἔγινε στόν οὐρανό ἡ ἐμφάνισις τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. ῏Ηταν τόσο δυνατό τό φῶς του, πού ἐφωτίσθη ὁλόκληρος ἡ περιοχή. ῞Ολοι γονατίσαμε προσευχόμενοι καί δέν χορταίναμε νά βλέπωμε τό θεῖο αὐτό Δῶρο. Χαρακτηριστικά θυμᾶμαι ἕναν τυφλό, πού ἦταν δίπλα μου καί ἔχοντας τά κλειστά μάτια του στραμμένα πρός τόν οὐρανό ἐφώναξε μέ σπαρακτική φωνή τό "Κύριε ᾿Ελέησον".
ΗΛΙΑΣ ΑΓΓΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ Ετών 68.Ανδριανουπόλεως 78.Παγκράτι.

------------------------

Θυμᾶμαι τή βραδιά ἐκείνη τοῦ 1925, σάν νά'ναι τώρα. Κάναμε ἀγρυπνία στόν ῞Αγιον ᾿Ιωάννη τόν Θεολόγο. Εἶχε ἔλθει πολύς κόσμος ἀπό Μέγαρα, Κούλουρη, ᾿Ελευσίνα καί Μάνδρα. Στίς 11 καί μισή περίπου οἱ περισσότεροι ἦταν ἔξω ἀπό τό ἐκκλησάκι, ἐνῶ ὁ παπα- Γιάννης καί λίγοι ἀπό μᾶς εἴμαστε μέσα. Ξαφνικά ἐκεῖ πού ὁ ψάλτης διάβαζε μέ δυνατή φωνή τήν ὡραία ὁμιλία πού ἀρχίζει μέ τό «πάλιν ἑορτήν καί πάλιν πανήγυρις» ἀκούσθηκαν φωνές ἀπό τό πλῆθος πού ἔλεγαν «ὁ Σταυρός!... ὁ Σταυρός!..». ᾿Εμεῖς ὅμως μέσα δέν ξεκαθαρίσαμε καλά τί ἔλεγαν καί νομίσαμε, ὅτι φώναζαν ὁ στρατός, ὁ στρατός! ᾿Αμέσως λοιπόν, χωρίς κι' οἱ ἴδιοι νά τό καταλάβουμε πώς, ντύσαμε τόν παπά μέ Κουλουριώτικα ρούχα, μαντίλα καί φούστα. ῎Ετσι, καί νά τόν ἔβλεπαν, ἦταν ἀδύνατον νά τόν πιάσουν. Οἱ φωνές ὅμως ἀπ' ἔξω ἐξακολουθούσαν δυνατές γι'αὐτό βγήκαμε καί ἐμεῖς ἔξω. ᾿Αλλ' ἐκεῖ πού μέ συγκίνηση καί γονατιστοί παρακολουθούσαμε τό θαυμάσιο, νά σου καί πλησιάζουν οἱ χωροφύλακες μέ τόν μακαρίτη τόν Παπαγεωργίου ἐπικεφαλῆς. Μόλις εἶδαν τόν Σταυρό γονάτισαν. Κι' αὐτοί πού ἦταν διώκτες φοβεροί, ἔγιναν, ὑπέρμαχοι τῆς ὀρθοδοξίας.
ΕΥΘΥΜΙΑ [ΜΟΥΣΟΥΡΙΔΟΥ] ΜΟΝΑΧΗ Καθηγουμένη Ι.Μ.Κοιμήσεως της Θεοτόκου Πάρνηθος,Αττικής.

--------------------

Είχαμε ειδοποιηθεί,ότι το βράδυ της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού θα γινόταν αγρυπνία στον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο,στον Υμμητό.Ξεκινήαμε από το Λιόπεσι δεκαπέντε περίπου άτομα και μετά από δυο ώρες φθάσαμε πεζοί στο ξωκκλήσι.Εκεί είχε μαζευτεί πολύς κόσμος και οι περισσότεροι παρέμεναν έξω.Κατόρθωσα με κόπο να μπω μέσα,μόλις άρχισε η αγρυπνία.Τα μεσάνυχτα ακούσαμε θόρυβο έξω από τον Ναό και βγαίνοντας είδαμε τον Τίμιο Σταυρό.Όλοι μας παρακολουθούσαμε επί μισή ώρα το θαυμάσιον αυτόν σημείον.Τα δάκρυα άταν αδύνατον να συγκρατηθούν.Όταν πια χάθηκε από τον ουρανό ο Σταυρός,η αγρυπνία συνεχίστηκε δια να τελειώσει στις 4 το πρωί,περισσότερο πανηγυρική και προπάντων με μεγάλη κατάνυξη.
ΙΩΑΝΝΗΣ Κ.ΔΑΒΑΡΗΣ Ετών 76,Κτηματίας.Παιανία,Αττικής.

---------------------

Έμενα στα Ταμπούρια του Πειραιά μαζί με τον πατέρα μου,που είναι τυφλός.όταν μας ειδοποίησαν ότι στην εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού θα γινόταν αγρυπνία στον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο στον Υμηττό.Ξεκινήαμε λοιπόν 50 άτομα από την περιοχή του Αγίου Δημητρίου Πειραιώς και φθάσαμε στο εκκλησάκι,πριν αρχίσει η αγρυπνία.Είχε μαζευθεί πάρα πολύς κόσμος.Κατά τα Μεσάνυχτα και ενώ ήμουν με τον πατέρα μου έξω,φάνηκε στον ουρανό ο Τίμιος Σταυρός,που έφεγγε σαν προβολέας.Γονατίσαμε μαζί με τους άλλους.Ο πατέρας μου χωρίς να μπορεί να δει το ουράνιο δώρο,δεν έπαυε στιγμή να φωνάζει δυνατά το ''Κύριε ελέησον''
ΕΥΦΡΟΣΥΝΗ [ΚΑΛΜΠΕΝΗ] ΜΟΝΑΧΗ Ιερόν Ησυχαστήριον,το Γενέθλιον της Θεοτόκου,Μπάλα,Αττικής.

Περιοδικό,ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ

Πηγή: https://353agios.blogspot.com/2020/09/95

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΟΥ 1924

 

 Ο υπερ80ούτης σεβαστός γέρων κ. Ανδρέας Βαπορίδης,ιδρυτής και πρώτος Πρόεδρος του τότε ''Συλλόγου των Ορθοδόξων'',διηγείται,πως οι πρώτοι Παλαιοημερολογίται εόρτασαν τα πρώτα ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ,το έτος 1924.πρώτον έτος του ημερολογιακού σχίσματος.

 

 

Το πρώτον έτος του ημερολογιακού σχίσματος διήλθομεν δυσκόλους καιρούς.Αι δισκολιάι δι΄όλους ημάς,οι οποίοι με την βοήθεια του Θεού παρέμειναν πιστοί εις το Πάτριον Ορθόδοξον Εορτολόγιον ήσαν οι εξείς:
α.Τα σκληρά μέτρα της τότε Επαναστατικής Κυβερνήσεως,τα οποία είχε λάβει εναντίον μας.
β.Η άγρυπνος και συστηματική παρακολούθησή μας υπό των οργάνων του Μητροπολίτου Αθηνών Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου.Ταύτα δι΄εκάστην εκκλησιαστικήν μας συνάθροισιν εις Παρεκκλήσια έξωθεν των Αθηνών,ειδοποίουν τας αστυνομικάς αρχάς,που κατεύθανον με την στερεότυπον διαταγήν να μας διαλύσουν.
γ.Η σχεδόν παντελλής έλλειψις ομοφρόνων Ορθοδόξων Ιερέων καθώς και μονίμου Ιερού Ναού προς επιτέλεσιν των θρησκευτικών καθηκόντων μας.Παντού και τα πάντα,τα ''έσκιαζε η φοβέρα'' (τη βοηθεία του ξίφους της Επαναστάσεως) του σχισματικού Μητροπολίτου Παπαδοπούλου και τα ''πλάκωνε η σκλαβιά'' του ημερολογιακού σχίσματος.
Από την 10ην Μαρτίου 1924,η οποία εγένετο αυτομάτως 23ην Μαρτίου,με την πρόσθεσιν των 13 ημερών οι πρώτοι αντιδράσαντες εις την ημερολογιακήν καινοτομίαν,εν Χριστώ αδελφοί, συνέστησαν Σωματείον υπό τον τίτλον ''Σύλλογος των Ορθοδόξων''.Τούτον αργότερα κατά το έτος 1926 διεδέχθη η Ιερά Κοινότης των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών.
Η Διοίκησις του νεουδρυθέντος ''Συλλόγου των Ορθοδόξων'' αντέδρασε με όλα αυτής πενιχρά μέσα,κατά της ημερολογιακής καινοτομίας,με την διαφώτισιν των Ελλήνων,με εντύπους διαμαρτυρίας και με συγκεντρώσεις εν κλειστώ χώρω,όπου ελάμβανον χώραν διαφωτιστικαί ομιλίαι.Τοιαύται εγένοντο συχνά ιδίως εις την Αίθουσαν των Εμποροϋπαλλήλων,παρά την πλατείαν Μητροπόλεως.
Ομιληταί υπήρξαν πολλοί.Μεταξύ δε αυτών και πολλά αξιόλογα στελέχη του Επιστημονικού κόσμου,όπως π.χ. ο Ιστορικός και Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών,Π.Καρολίδης,ο Μέγας Χαρτοφύλαξ της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας Εμμ.Γεδεών,όστις πάντοτε εις τας ομιλίες του ετόνιζε χαραχτηριστικώς,ότι μας ''φραγγέψανε''.Ο Κων.Ψάχος,Καθηγητής της Βυζαντινής μουσικής εν τω Ωδείω των Αθηνών και άλλοι.
Ως ανέφερα ανωτέρω, επάσχομεν περισσότερον από έλλειψιν Ιερέων.Διότι,ως γνωστόν,λόγω των σκληρών μέτρων που είχε λάβει,τόσον η Μητρόπολις Αθηνών,όσο και η Επανάστασις,ουδείς Ιερεύς ετόλμα,όχι μόνον να ορθώσει το ανάστημά του κατά του σχίσματος,αλλά,ούτε καν να ομιλήσει.
Παρ΄όλα,όμως αυτά,κατά τον Αύγουστον του 1924,δύο Ιερείς,οι αείμνηστοι π.Παρθένιος ο Ιβηρίτης και ο π.Ιωάννης Φλώρος ετόλμησαν να είπουν το μεγάλον και αποφασιστικόν Όχι και εις τον Μητροπολίτην και εις στο σχίσμα,και ετέθησαν Πνευματικοί Αρχηγοί των Μελών του Συλλόγου των Ορθοδόξων.
Με τους Ιερείς αυτούς εκτελούσαμε τα θρησκευτικά μας καθήκοντα τας Κυριακάς και Εορτάς εις τα πέριξ των Αθηνών,διάφορα Εξωκκλήσια.Και ούτω εφθάσαμεν εις τας παραμονάς της Μεγάλης Εορτής των Χριστουγέννων.
Οι πιστοί,οι ακολουθούντες το Πάτριον Εορτολόγιον επλήθυνον,διότι ''ο Κύριος προσετίθει τους σωζόμενους καθ΄ημέραν τη Εκκλησία'' Πράξ.Β΄,47) και κατά τους μετριοτέρους υπολογισμούς μας ο αριθμός των Πιστών έφθανε μόνον εις τας Αθήνας και τον Πειραιά τας 5.000 ψυχών και άνω.Έπρεπε λοιπόν,όλο αυτό το πλήθος των Πιστών να εορτάσει την μεγάλην Εορτήν των Χριστουγέννων,και να μεταλάβει των Αχράντων Μυστηρίων.
Διά τούτον,λοιπόν τον λόγον,το Διοικητικόν Συμβούλιον του Συλλόγου των Ορθοδόξων συνεδρίαζε κάθε βράδυ,άλλοτε εις το ιδικόν μου εργαστήριον εις την οδόν Βλαχάβας και άλλοτε εις την οικίαν του αειμνήστου Σιδέρη.
Επροτάθη υπό ενθέρμων  ζηλωτών να καταλάβομεν  αυτόν τούτον τον Μητροπολιτικόν Ναόν ή τον Ιερόν Ναόν  της Γεννήσεως του Χριστού εις του Ψυρρή.
Μετά από πολλάς συνεδριάσεις και συζητήσεις επικράτησε και απεφασίσθη η εξής συνετή πρότασις:
Τα πρώτα Ορθόδοξα Χριστούγεννα του έτους 1924,να εορτασθούν εις το ιερόν Παρεκκλήσιον του Αγίου Θεράποντος εις το Γουδί έξωθεν των Αθηνών.
Εγκαίρως ειδοποιήθησαν οι Πιστοί των Πατρίων Παραδόσεων περί του ναού ένθα θα εωρτάζοντο τα Χριστούγεννα,και την νύκτα των Χριστουγέννων,πλέον των τριών χιλιάδων Πιστών υπερπλήρωσαν τόσον τον Ναόν,όσο και τον γύρω χώρον,ανάψαντες μάλιστα και φωτιές δια να θερμαίνονται.
Μετά το μεσονύκτιον,και,ενώ εψάλλετο η ακολουθία του Όρθρου των Χριστουγέννων και ο π.Παρθένιος επιτελούσε την αγίαν Προσκομιδήν,κατέφθασε δύναμη Χωροφυλακής και στρατού με επί κεφαλήν τον στρατιωτικόν Φρούραρχον Αθηνών και περιεκύκλωσαν τους εκκλησιαζομένους.
Η διαταγή που είχεν ήτο ρητή.Να συλληφθεί ο Ιερεύς και να διαλυθεί έστω και βιαίως το συγκεντρωμένον πλήθος.Είπεν επίσης ο Φρούραρχος,ίσως προς εκφοβισμόν,ότι εν ανάγκη δεν θα εδίσταζε να κάμει και χρήσιν των όπλων.
Ουδείς εκ των εκκλησιαζομένων εκινήθη,οι δε ψάλται παρέμειναν απαθείς εις τας απειλάς και συνέχισαν να ψάλλουν,ενώ ο Ιερεύς με την αγίαν Λόγχην εσυνέχισεν εν τη αγία Προσκομιδή να μνημονεύει ''υπέρ ζώντων και τεθνεώτων''.
Εμπρός εις την αποφασιστικήν αυτήν άρνησιν τούτων,ο Φρούραρχος Αθηνών έφυγε μόνος του,αφού εγκατέστησε φρουρούς-στρατιώτας με ''εφ΄όπλου λόγχη'',τόσον εντός του Ναού,όσον και εκτός τούτου.
Μετά από μίαν περίπου ώραν επανήλθεν με νέαν εντολήν,προφανώς του Μητροπολίτου,την οποίαν ανήγγειλεν εις τον Ιερέα και εις τους ψάλλοντας.
-Εάν εορτάσετε τον Τίμιον Πρόδρομον (εξημέρωνε η εορτή του Τιμίου Προδρόμου με το νέον ημερολόγιον),θα σας αφήσω να λειτουργήσετε!Εις περίπτωσίν,όμως,που επιμένετε να εορτάσετε Χριστούγενναθα θα διατάξω να σας διαλύσουν δια της βίας!
-Ημείς έχομεν Χριστούγεννα σήμερα,όπως και τα Ιεροσόλυμα.Οι Φράγκοι εορτάζουν σήμερα τον Πρόδρομον!ακούστηκαν φωνές από το πλήθος.
Τότε ο Φρούραρχος απευθύνθη προς τον λειτουργούντα Ιερέα και τον απείλησε ότι θα τον συλλάβει.
-Μόνον ''σούρνοντας'' και ντυμένον με τα Ιερά Άμφια και με την αγίαν Λόγχην στο χέρι,θα με βγάλετε από το Άγιο Βήμα,απήντησε ο Ιερεύς.
Βλέπων ταύτα ο Φρούραρχος και φοβούμενος τυχόν αιματοκύλισμα,υπεχώρησε και μας άφησε να εορτάσομεν τα Ορθόδοξα Χριστούγεννα,το πρώτον έτος του Σχίσματος.

 

 Με ασυγκράτητον κατάνυξιν προσήλθεν όλο εκείνο,το πλήθος των πανηγυριστών εις το τέλος της Θείας Λειτουργίας ησύχως και μετέλαβε των Αχράντων Μυστηρίων.Δύο ώρας,πριν ξημερώσει και πριν αλληλοευχηθώμεν ''Χρόνια Πολλά'',και ''Του χρόνου ελεύθεροι'',επεστρέψαμεν όλοι εις τους οίκους μας,ως άλλοι ''Ποιμένες της Βηθλεέμ...δοξάζοντες και αινούντες τον Θεόν επί πάσιν οις ήκουσαν και είδον'' (Λουκά β΄).

 Περιοδικό:''ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ'', του αειμνήστου Μητροπολίτη Πενταπόλεως κ.Καλλιοπίου της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών.Τεύχος 1,Ιανουάριος-Φεβρουάριος-Μάρτιος 1976,Έτος Α΄,Σελίδες 5-8.

Πηγή: ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.

Περιοδικό ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ

''ΤΑ'' ΙΣΤΟΡΙΚΑ ''ΠΑΤΡΙΑ'' ΣΤ΄ ΤΟΜΟΣ ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ

ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ ΣΤ ΤΟΜΟΣ  ἀπό τό ἱστολόγιο “EN ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ”

ΤΑ'' ΙΣΤΟΡΙΚΑ ''ΠΑΤΡΙΑ'' Ε΄ ΤΟΜΟΣ ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ

ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ E΄ ΤΟΜΟΣ  ἀπό τό ἱστολόγιο “EN ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ”

ΤΑ'' ΙΣΤΟΡΙΚΑ ''ΠΑΤΡΙΑ'' Δ΄ ΤΟΜΟΣ ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ

ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ Δ΄ ΤΟΜΟΣ ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ  ἀπό τό ἱστολόγιο “EN ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ”

ΤΑ'' ΙΣΤΟΡΙΚΑ ''ΠΑΤΡΙΑ'' Γ΄ ΤΟΜΟΣ ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ

ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ Γ΄ ΤΟΜΟΣ ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ  ἀπό τό ἱστολόγιο “EN ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ"

ΤΑ'' ΙΣΤΟΡΙΚΑ ''ΠΑΤΡΙΑ'' Β΄ ΤΟΜΟΣ ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ

ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ Β΄ ΤΟΜΟΣ ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ από το ιστολόγιο “EN ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ”

ΤΑ'' ΙΣΤΟΡΙΚΑ ''ΠΑΤΡΙΑ'' Α΄ ΤΟΜΟΣ ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ

ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ Α ΤΟΜΟΣ ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ από το ιστολόγιο “EN ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ”

ΤΑ'' ΙΣΤΟΡΙΚΑ ''ΠΑΤΡΙΑ'' (Z΄,8) (ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΕΞΟΔΟΥ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ

ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ (Ζ, 8) από john-criket-4887

ΤΑ'' ΙΣΤΟΡΙΚΑ ''ΠΑΤΡΙΑ'' (Z΄,7) (ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΕΞΟΔΟΥ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ

ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ (Ζ, 7) από john-criket-4887

ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ (Ζ, 6) (ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΕΞΟΔΟΥ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ)

ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ (Ζ, 6) από john-criket-4887

ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ Ζ, 4 (ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΕΞΟΔΟΥ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ)

ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ Ζ, 4 από john-criket-4887

ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ (Ζ, 3) ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΕΞΟΔΟΥ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ

ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ (Ζ, 3) από john-criket-4887

ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ (Ζ, 5) ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΕΞΟΔΟΥ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ

ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ (Ζ, 5) από john-criket-4887

'ΤΑ'' ΙΣΤΟΡΙΚΑ ''ΠΑΤΡΙΑ'' (Z΄,2) (ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΕΞΟΔΟΥ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ)

ΠΗΓΗ: http://entoytwnika.blogspot.gr/2013/09/z2.html

ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ (Ζ, 2) από john-criket-4887

''ΤΑ'' ΙΣΤΟΡΙΚΑ ''ΠΑΤΡΙΑ'' (Z΄,1) (ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΕΞΟΔΟΥ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ)

ΠΗΓΗ: http://entoytwnika.blogspot.gr/2013/09/z1.html

ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ (Ζ, 1) από john-criket-4887

ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ'''' (ΣΤ, 3)

ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ'''' (ΣΤ, 3) από john-criket-4887

ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ (ΣΤ, 2)

ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ ΣΤ, 2 από john-criket-4887