Ο Άγιος Σάββας εν Καλύμνω, μαθητής του Αγίου Νεκταρίου Αιγίνης, εκοιμήθη την 7η Απριλίου 1948, η οποία, κατά το παλαιό ημερολόγιο, αντιστοιχεί με την 25η Μαρτίου, Εορτή του Ευαγγελισμού. Παραθέτουμε δύο μαρτυρίες περί του σημείου που έλαβε χώρα κατά την κοίμηση του Αγίου. Η πρώτη είναι από τον παλαιοημερολογίτη θεολόγο, αείμνηστο πλέον, Σταύρο Καραμήτσο και η δεύτερη από τον νεοημερολογίτη θεολόγο κ. Βασίλειο Παπανικολάου.
1. Από το βιβλίο του Σταύρου Καραμήτσου "Αι χειροτονίαι των Γ.Ο.Χ. από κανονικής επόψεως" (Αθήνα, 1997, σελ. 110):
2. Από το βιβλίο του Βασιλείου Παπανικολάου "Ο Άγιος Σάββας ο Νέος ο εν Καλύμνω" (έκδοσις Ι. Μ. Αγ. Πάντων Καλύμνου, 1975 - το απόσπασμα από εδώ: http://www.kannavos.gr/biblia3.html):
"Περί το τέλος της ζωής του ευρίσκετο εν άκρα περισυλλογή και ιερά κατανύξει. Επί τρείς ημέρας ουδένα εδέχθη... Έδωσε τας τελευταίας συμβουλάς. Εζήτησεν την εν Χριστώ αγάπην και υπακοήν και όταν ο επιθανάτιος ρόγχος τον κατέλαβε και επί μακρόν συνεχίζετο, αίφνης, λαμβάνει δυνάμεις, ενώνει τας μικράς ευλογημένας χείρας του και χειροκροτεί επανειλημμένως ενώ εκ των χειλέων του εξέρχονται αι τελευταίαι ιεραί φράσεις: «Ο Κύριος, ο Κύριος, ο Κύριος, ο Κύριος, ο Κύριος, ο Κύριος». ... Την ώραν εκείνην ολίγαι μόνον μοναχαί (τον) περιέβαλλον ... Κάποια μοναχή είδε – κατά θείαν παραχώρησιν – τον άγιον Σάββαν να ανέρχεται εν μέσω χρυσού συννέφου εις τον ουρανόν... και να ψάλλει με γλυκυτάτην φωνήν το: «Ευαγγελίζου γή χαράν μεγάλην». Ήτο εσπέρας του Ευαγγελισμού με το παλαιόν τότε και η εκκλησία μας, ήρχισεν εορτάζουσα την λαμπράν ημέρα της Θεοτόκου και της ανθρωπότητος, την οποίαν τόσο πολύ ηυλαβείτο ο άγιος".
