Του Νικολάου Μάννη
Εκπαιδευτικού
Εκπαιδευτικού
Μετά την πρόσφατη (Ιανουάριος 2019) έμπρακτη διακήρυξη της αιρέσεως του Νεοπαπισμού από τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως1 βρέθηκε δυστυχώς ως συνήγορος του Φαναρίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεος.
Με τον παρόν κείμενο θα ήθελα να τοποθετηθώ πάνω στο, τελευταίο χρονικά στην σειρά άρθρων του υπέρ των Φαναριώτων, κείμενο του Σεβ. κ. Ιεροθέου με τίτλο «Ο όρος «Αυτοκέφαλη Eκκλησία»»2.
Δυστυχώς, στο κείμενο αυτό ο Σεβασμιώτατος έρχεται σε αντίθεση κυρίως με τον εαυτό του.
Διότι ενώ πολύ σωστά αναπτύσσει (σε ολόκληρο το κεφάλαιο 1 και στο πρώτο μισό του κεφαλαίου 5) την ορθόδοξη εκκλησιολογία περί Κεφαλής της Εκκλησίας (μόνον ο Χριστός), αντιφάσκει έπειτα (στο υπόλοιπο του κεφαλαίου 5, καθώς και στα κεφάλαια 6 και 7), όπως θα δούμε αναλυτικά, θεωρώντας ως Κεφαλή τον «Πρώτο», ασχέτως αν θεωρητικώς αυτό το απορρίπτει.