Τα γεγονότα που συνέβησαν με την αλλαγή του Εκκλησιαστικού Ημερολογίου τον Μάρτιο του 1924 είναι τοις πάσι γνωστά. Η σχεδόν δικτατορική ημερολογιακή επιβολή του Γρηγοριανού Ημερολογίου δίχασε το πλήρωμα της Εκκλησίας και οι τότε διωγμοί που υπέστησαν αρκετοί ένθερμοι κατ’ επίγνωσιν ή και ενίοτε ότι κατ’ επίγνωσιν ζηλωτές της πατρώας παράδοσης αντηχούν έως σήμερα. Αρκεί να εμβλέψουμε στις παρατάξεις των ΓΟΧ σε Ελλάδα, Αμερική, Αυστραλία κλπ. Και τότε θα δούμε πόσο ανεπανόρθωτα διεμερίσθη ο άρραφος χιτώνας του Ιησού.
Στην Ελλάδα μάλιστα η νόμω και ελέω πολιτείας κρατούσα Εκκλησία «εβάπτισε» όλους αυτούς τους σχισματικούς με τον απαξιωτικό όρο «παλαιοημερολογίτες» οι οποίοι σημειωτέον δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων και για λόγους που αυτοί γνωρίζουν κατήντησαν «πλίνθοι τε και κέραμοι ατάκτως ερριμένοι». Φυσικά υπάρχουν και αξιόλογες παρατάξεις οι οποίες διαφυλάττουν την Αποστολική Διαδοχή και εργάζονται αγαθώς στον Αμπελώνα του Κυρίου.
Το Άγιον Όρος για λόγους παραδόσεως και ζηλωτισμού εκράτησε το Παλαιό – Ιουλιανό Ημερολόγιο, συμμορφούμενο προς τους κανόνες της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου που μερίμνησαν επί του θέματος αυτού. Ενώ όμως η Εκκλησία της Ελλάδος, οι Μητροπόλεις της Δωδεκανήσου και η Αρχιεπισκοπή της Κρήτης αποκηρύσσουν μετά βδελυγμίας τους οπαδούς του Πάτριου Εορτολογίου χαρακτηρίζοντας τους πλανεμένους, πλάνους και επιεικώς ζηλωτές. Ουαί Φαρισαίοι…..
Βλέπουμε το τραγελαφικό φαινόμενο με Μητροπολίτες και άλλους κληρικούς και λαϊκούς να μεταβαίνουν στο Άγιο Όρος και αλλού και να διατυμπανίζουν με στόμφο ότι εόρτασαν με το Παλαιό – Ιουλιανό Ημερολόγιο τα Χριστούγεννα και τα Θεοφάνεια.
Δεν αρκέστηκαν δηλαδή στον εορτασμό των δυο μεγάλων αυτών Δεσποτικών Εορτών με το Νέο – Γρηγοριανό και συμπλήρωσαν την ευσέβεια τους εις διπλούν εορτάζοντας και με το Παλαιό – Ιουλιανό.
Άρα υποσυνείδητα πανθομολογούν ότι ο ορθός ημερολογιακός κύκλος είναι βάσει του Παλαιού Εορτολογίου. Δηλαδή η υποκρισία των Διωκτών των οπαδών του Πατρώου Εορτολογίου δεν έχει όρια. Εκτός φυσικά και αν κρύβονται άλλα συμφέροντα που δεν συμφέρει να αποκαλυφθούν γιατί τότε θα πέσουν οι προσωπίδες και τα προσωπεία ορισμένων «κανονικών» και έσται η εσχάτη πλάνη χείρον της πρώτης.
Εάν πίσω από τον κατατρεγμό των Παλαιοημερολογιτών από τους Νεοημερολογίτες κρύβονται άλλα συμφέροντα τότε η διοικούσα αρχή οφείλει να δώσει ικανές εξηγήσεις. Ειδάλλως ζούμε κωμικοτραγικές στιγμές, αν κάποιος super Ορθόδοξος δηλώνει με περίσσιο καμάρι και κατάνυξη ότι εόρτασε εις διπλούν Χριστούγεννα και Θεοφάνεια, σαν να είδε την ίδια τραγωδία δηλαδή στα εν άστει και στα κατ΄ αγρούς Διονύσια για να εμπεδώσει τον μύθο καλύτερα.
Φυσικά μερίδιο ευθύνης έχει και η Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους που δέχεται και προσκαλεί Μητροπολίτες να προεξάρχουν των Πανηγύρεων τους, που 13 μέρες νωρίτερα εόρτασαν με το κατ’ αυτούς αιρετικό και παπικό ημερολόγιο τις μεγάλες αυτές εορτές.
Σημειωτέων ότι ο χρόνος όπως και ο χώρος είναι ανθρώπινες συμβάσεις όπως μας υπαγορεύει η Αγία Γραφή και η Επιστήμη της Φυσικής. Απλά εφόσον ζούμε ακόμα επί γης οφείλουμε να είμαστε ειλικρινείς αν μη τι άλλο με τον Θεό και τον εαυτό μας.
Ο εμπαιγμός και ο ευσεβισμός είναι μάστιγες και στον παρόντα αιώνα εξοβελιστέες.
Είμαι βέβαιος εξάλλου ότι, αν οι τότε Πατριάρχες και Μητροπολίτες ζούσαν και έβλεπαν τα αποτελέσματα της νέο-ημερολογιακής επιβολής τους, θα είχαν μετανιώσει οικτρά.
Το ερώτημα του Αποστόλου Παύλου «Μεμέρισται ο Χριστός ; » αντηχεί τόσο επίκαιρο από ποτέ άλλοτε.
Τα πατρώα κρατείτω
Αρχιμανδρίτης π. Αθανάσιος Μισσός
της Ιεράς Μητροπόλεως Ρόδου
της Ιεράς Μητροπόλεως Ρόδου
