Ἀνακοίνωσις γιὰ τὸν Προσωπικὸ Ἀριθμὸ

 Ὡς γνωστόν, πρὶν ἀπὸ 40 περίπου χρόνια, τὸ 1986, ὑπῆρξε ἀνακίνηση ἐφαρμογῆς τοῦ «Ἑνιαίου Κωδικοῦ Ἀριθμοῦ Μητρώου» (ΕΚΑΜ) γιὰ κάθε πολίτη ἀπὸ τὴν τότε Ἑλληνικὴ Κυβέρνηση, μὲ πρόσχημα τὴν ψηφιακὴ διευκόλυνση καὶ τὴν πάταξη τῆς γραφειοκρατίας. Ἐπ’ αὐτοῦ ὅμως ἠγέρθη σφοδρὴ ἀντίδραση τόσο ἀπὸ πολιτικῆς πλευρᾶς, ἀπὸ τὴν τότε Ἀντιπολίτευση ποὺ εἶναι σήμερα Κυβέρνηση, ὅσο καὶ ἀπὸ ἐκκλησιαστικῆς. Διότι ὑποστηρίχθηκε βάσιμα ὅτι παρεβιάζοντο θεμελιώδεις δημοκρατικὲς ἐλευθερίες τῶν πολιτῶν ὁδηγῶντας σὲ «ἠλεκτρονικὸ φακέλωμα» καὶ ἀφόρητη ψηφιακὴ ἐπιτήρηση καὶ δέσμευση. Μάλιστα, ἐκκλησιαστικῶς –παρὰ τὴν ἐμφάνιση ἀκόμη καὶ ἀκραίων ἀντιλήψεων, ὑπῆρξε σύνδεση τοῦ θέματος μὲ ἐσχατολογικῆς φύσεως ἀνησυχίες καὶ ἐπιφυλάξεις. Ἐκείνη δὲ ἡ προσπάθεια τελικῶς δὲν προχώρησε.

Τὸ ἴδιο παρατηρήθηκε καὶ ἀργότερα ἕως σχετικὰ πρόσφατα, μὲ Κυβερνητικὲς ἐξαγγελίες καὶ ἀπόπειρες καθιερώσεως τῆς λεγομένης «Κάρτας τοῦ Πολίτη».
Μετὰ τὴν περίοδο τῆς Πανδημίας, κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ὁποίας ἐπιβλήθηκαν αὐστηρότατα μέτρα ἀνελευθερίας καὶ ἐπαχθεῖς ὑποχρεωτικότητες γιὰ λόγους δῆθεν ἔκτακτης ἀνάγκης, ἀντιμετωπίζουμε ἤδη νέες Κυβερνητικὲς πολιτικὲς ἐπιβολῆς καὶ ὑποχρεωτικότητος μὲ τὸν λεγόμενο πλέον «Προσωπικὸ Ἀριθμό», ὁ ὁποῖος πρόκειται νὰ τεθεῖ στὶς νέες ψηφιακὲς ταυτότητες.

Ἡ δικαιολόγηση τοῦ νέου αὐτοῦ ἐγχειρήματος εἶναι ἡ αὐτή, δηλαδὴ γιὰ τὴν ἄμεση διευκόλυνση καὶ ἐξυπηρέτηση τῶν πολιτῶν στὶς σχέσεις τους μὲ τὶς ὑπηρεσίες τοῦ Κράτους καὶ ἀργότερα ἀκόμη καὶ στὸν ἰδιωτικὸ τομέα, μέσῳ ἑνὸς «χρηστικοῦ» ἀριθμοῦ, ἐνῶ στὴν πραγματικότητα θὰ πρόκειται γιὰ μιὰ «ὑπερταυτότητα».

Ἀπὸ πολλοὺς εἰδήμονες διατυπώνονται εὔλογες ἐνστάσεις ὡς πρὸς τὴν σκοπιμότητα τοῦ μέτρου, τὴν ἀσφάλεια ἐφαρμογῆς καὶ χρήσεως, τὸ ποιὸς ἤ ποιοὶ θὰ γνωρίζουν καὶ πῶς θὰ χειρίζονται τὰ εὐαίσθητα προσωπικὰ δεδομένα τῶν πολιτῶν, τὰ ὁποῖα πλέον θὰ εἶναι συνενωμένα καὶ συγκεντρωμένα σὲ ἕναν καὶ μοναδικὸ ἀριθμό. Καὶ ἐπειδὴ σὲ αὐτὰ τὰ ζητήματα ποὺ τίθενται ὑπάρχουν σοβαρὰ καὶ μεγάλα κενά, παρὰ τὶς γενικόλογες καὶ ἀόριστες διαβεβαιώσεις περὶ τοῦ ἀντιθέτου, ἐκφράζονται ἀπὸ πολλὲς πλευρὲς (πληροφορική, νομική, οἰκονομική, πολιτική, ἐκκλησιαστικὴ/θεολογική) σοβαρότατες ἐπιφυλάξεις: ἡ ἐλευθερία διακυβεύεται, ἕνα ἄνευ προηγουμένου «ἠλεκτρονικὸ φακέλωμα» ἑτοιμάζεται, ἡ ζωὴ μετατρέπεται σὲ «ψηφιακὴ φυλακή» καὶ τὸ μέλλον προοιωνίζεται ἀπόλυτα δυστοπικό.

Γιὰ νὰ γίνουμε πιὸ σαφεῖς, ἀναφέρουμε ἐνδεικτικὰ ὅτι μέσῳ τοῦ «Προσωπικοῦ Ἀριθμοῦ» γίνεται ἄμεσα γνωστὸ τὸ σύνολο τῶν ὑπαρχόντων τοῦ καθενός, τὰ χρήματα ἤ ἀκίνητά του, τὰ ταξίδια του, οἱ πληρωμές του, οἱ εἰσπράξεις του, τὶ πούλησε, τὶ ἀγόρασε καὶ πότε, ἀπὸ ποῦ πέρασε, ποιοὺς χώρους ἐπισκέφθηκε, μὲ ποιοὺς σχετίσθηκε, τὶ εἶδε καὶ τὶ διάβασε, τὶ ἔφαγε καὶ τὶ ἤπιε, τὶ καύσιμα κατανάλωσε καὶ ἀπὸ ποιὰ διόδια διῆλθε, ποῦ πῆγε διακοπὲς καὶ ποῦ κινήθηκε μὲ τὸ ὅποιο ὄχημά του, ποιὸν γιατρὸ ἐπισκέφθηκε, τὶ ἱστορικὸ ὑγείας ἔχει, ποιὲς ἀσθένεις πέρασε, ἀπὸ τὶ ἔπασχε ἤ πάσχει, τὶ φάρμακα πῆρε καὶ παίρνει κλπ..

Καὶ γιὰ ὅλα αὐτὰ θὰ βγαίνουν στατιστικὲς ποὺ θὰ τὰ συνδέουν καὶ θὰ ἐξάγονται ἀσφαλῆ συμπεράσματα ὅπως καὶ σαφεῖς προβλέψεις γιὰ τὶς κινήσεις καὶ τοὺς σκοποὺς ἑκάστου! Θὰ εὐχόμασταν ὅλα αὐτὰ νὰ εἶναι ὑπερβολὲς καὶ φαντασίες, ἀλλὰ δυστυχῶς ἀποτελοῦν μικρὸ μόνον μέρος τῆς διαμορφουμένης ἐφιαλτικῆς ψηφιακῆς πραγματικότητος! Ἀκριβῶς γιὰ τοὺς λόγους αὐτοὺς σύγχρονα δημοκρατικὰ κράτη, ὅπως ἡ Μ. Βρετανία προτιμοῦν νὰ διατηροῦν ἕνα ἀποκεντρωμένο σύστημα, δίνοντας ἔμφαση στὴν προστασία προσωπικῶν δεδομένων καὶ τὴν ἀποφυγὴ κρατικῆς ὑπερεξουσίας.

Ὅπως γίνεται ἀντιληπτὸ ἡ νέα ψηφιακὴ ταυτότητα μὲ τὸν «Προσωπικὸ Ἀριθμό», ἡ ὁποία θὰ ἀποτελεῖ τὸ ἀπαραίτητο ἐργαλεῖο-κλειδὶ εἰσόδου στὴν νέα πραγματικότητα τῆς ζωῆς σὰν σὲ ἕνα μεγάλο στρατόπεδο συγκεντρώσεως καὶ θὰ ἀποκαλύπτει ἄμεσα τὰ πάντα γιὰ τὸν κάτοχο-«ἀριθμὸ» ποὺ θὰ τὴν ἔχει, παύει νὰ εἶναι ἕνα ἁπλὸ ἔγγραφο ταυτοποιήσεως καὶ μετατρέπεται κυριολεκτικὰ σὲ κάρτα δικαιωμάτων. Δι’ αὐτῆς μόνον μπορεῖς νὰ ζήσεις στὴν κοινωνία, διότι διαφορετικὰ ἀποκλείεσαι ἀπὸ αὐτήν! Μάλιστα, ἐν ὄψει καταργήσεως τῶν μετρητῶν καὶ τῆς μετατροπῆς τῆς κάρτας αὐτῆς καὶ σὲ «ψηφιακὸ πορτοφόλι» σὲ μιὰ ἀχρήματη κοινωνία ποὺ διαφαίνεται στὸν ὁρίζοντα, ὁ ἀπόλυτος ἔλεγχος τῶν πολιτῶν μετατρέπεται σὲ ζοφερὸ ἐφιάλτη.

Θυμίζουμε ἐπίσης, ὅτι ὁ «Προσωπικὸς Ἀριθμός» μὲ κατάλληλη διαρρύθμιση δύναται νὰ μετατραπεῖ ἀνὰ πᾶσα στιγμὴ σὲ «Παγκόσμιο Ἀριθμό» μὲ ὅ,τι συνέπειες μπορεῖ νὰ σημαίνει αὐτό.

Κατόπιν τούτων, δὲν ἀποτελεῖ κινδυνολογία νὰ ὑποστηρίξουμε ὅτι μεταβαίνουμε σὲ μιὰ μορφὴ ἑνὸς στυγνοῦ «ψηφιακοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ»: ὁ θεόπλαστος ἄνθρωπος ἀριθμοποιεῖται, μαζοποιεῖται, ἀποπροσωποποιεῖται καὶ ἀντιμετωπίζεται ὡς συσκευὴ ἤ ὡς ἀντικείμενο/πρᾶγμα.

Ἑπομένως, τὸ φαινόμενο ποὺ ἀντιμετωπίζουμε δὲν εἶναι μόνον πολιτικὸ ἤ κοινωνικό, ἀλλὰ ἐνέχει καὶ ἐκκλησιαστικὴ/πνευματικὴ/θεολογικὴ βαρύτητα. Ἡ ἀνελευθερία αὐτὴ τῆς πλήρους ἐπιτηρήσεως κάθε πτυχῆς τῆς ζωῆς δὲν ἐξυπηρετεῖ τὸν ἄνθρωπο, ἀλλὰ τὸν εὐτελίζει καὶ ἐξανδραποδίζει.

Σύμφωνα μὲ τὴν ἁγία Ὀρθόδοξη πίστη μας, ὁ ἄνθρωπος παραμένει ἐλεύθερος καὶ αὐτεξούσιος ἀπὸ τὴν ἐκ Θεοῦ δημιουργία του, μὲ δυνατότητα θείας ὁμοιώσεως. Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἀντιμετωπισθεῖ ὡς ἀπρόσωπη μάζα ἤ ἀγέλη ἄλογη, ἰσοπεδωτικὰ καὶ ἀριθμοποιημένα. Σὲ μιὰ ἐποχὴ «ἐσχατολογικῶν συνδρόμων» σὰν τὴν δική μας, μὲ τὶς ἀρνητικὲς ἐπιπτώσεις τῆς ποικιλόμορφης ἀποστασίας σὲ ἐπίπεδο πίστεως καὶ ζωῆς, ἡ ἐκβιαστικὴ διάθεση καὶ ὁ πειθαναγκασμὸς γιὰ τὴν δυνατότητα συμμετοχῆς στὴν κοινωνικὴ ζωὴ μέσῳ ἀποδοχῆς ἑνὸς «Προσωπικοῦ Ἀριθμοῦ», ἐγείρει σαφῶς σοβαρὰ θέματα ἐλευθερίας καὶ συνειδήσεως.

Ἀπευθύνουμε λοιπὸν κλήση μὴ ὑποχρεωτικῆς ἐφαρμογῆς τοῦ μέτρου αὐτοῦ, τὸ ὁποῖο ζητοῦμε νὰ εἶναι προαιρετικό. Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἀγνοηθεῖ ἡ τοποθέτηση χιλιάδων νομοταγῶν κατὰ τὰ ἄλλα Ἑλλήνων πολιτῶν, οἱ ὁποῖοι δὲν προτίθενται νὰ ὑποκύψουν σὲ ὑποχρεωτισμοὺς παρὰ τὴν συνείδησή τους καὶ ἄρα νὰ δημιουργηθεῖ σοβαρὸ κοινωνικὸ πρόβλημα.

Στὸ δὲ ἐν Χριστῷ Ποίμνιό μας προτρέπουμε πνευματικὴ ἐγρήγορση καὶ ὡριμότητα, προσευχὴ καὶ ἀγωνιστικότητα. Ἡ Ἀλήθεια καὶ ἡ Ἐλευθερία θὰ νικήσουν καὶ θὰ ἐπικρατήσουν. Ὁ Θεὸς εἶναι μὲ τὸ Δίκαιο ἀσχέτως ἐπιβολῶν τῆς πλειοψηφίας.

 

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας τῆς Ἐκκλησίας Γ.Ο.Χ. Ἑλλάδος
Ἀθήνα, 10-06-2025

Πηγή

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΘΕΡΟΥΣ ΚΑΙ ΝΗΣΤΕΙΑΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

 

Ἐγκύκλιος Θέρους καὶ Νηστείας τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων

Ἀγαπητοὶ Πατέρες καὶ Ἀδελφοί·

            Ἀπὸ τὴν ἑπομένη τῆς Κυριακῆς τῶν Ἁγίων Πάντων ἀρχίζει ὡς γνωστὸν ἡ καθιερωμένη ἀπὸ τὴν Παράδοση τῆς ἁγίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας Νηστεία τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, πρὸς τιμὴν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀλλὰ καὶ τῶν πυρφόρων και πνευματομοφόρων ὀργάνων Αὐτοῦ, δηλαδὴ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων.

            Ἡ Νηστεία αὐτὴ δὲν εἶναι δύσκολη ὡς πρὸς τὴν τήρησή της, διότι περιλαμβάνει κατάλυση οἴνου καὶ ἐλαίου ἐκτὸς Τετάρτης καὶ Παρασκευῆς, ὅπως ἐπίσης καὶ κατάλυση ἰχθύος τὰ Σαββατοκύριακα ἕως καὶ τὴν ἑορτὴ τοῦ Γενεθλίου τοῦ Τιμίου Προδρόμου. Ἡ διάρκειά της φέτος εἶναι περίπου ἑνὸς μηνός.

            Συμπίπτει μάλιστα μὲ τὴν ἔναρξη τῆς περιόδου τοῦ θέρους, τῶν διακοπῶν τῶν μαθητῶν καὶ γενικὰ τῆς χρονικῆς περιόδου ποὺ θεωρεῖται πιὸ πλεονεκτικὴ καὶ πιὸ ἀνέμελη γιὰ πολλοὺς καὶ διαφόρους λόγους. Ἡ πατρίδα μας ἔχει ἄφθονες τὶς φυσικὲς καὶ λοιπὲς ὡραιότητες, οἱ ὁποῖες καθιστοῦν τὸ καλοκαίρι εὐχάριστο καὶ ἐπιθυμητὸ σὲ μικροὺς καὶ μεγάλους.

            Ἐν τούτοις, ἀπὸ πνευματικῆς πλευρᾶς ὑπάρχουν περισσότεροι κίνδυνοι καὶ ἄρα ὑφίστανται περισσότεροι λόγοι γιὰ ἐνίσχυση τοῦ πνευματικοῦ ἀγῶνος καὶ τῆς πνευματικῆς προσπάθειας. Γιὰ τὸν λόγο αὐτό, ἡ Νηστεία τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων ἀποτελεῖ ἕναν πολὺ καλὸ καὶ σημαντικὸ βοηθητικὸ παράγοντα γιὰ ὅλους μας, ὥστε καὶ τὴν περίοδο τῶν διακοπῶν νὰ ἐκμεταλλευθοῦμε γιὰ τὴν σωματικὴ καὶ ψυχικὴ ἀνανέωσή μας, ἀλλὰ καὶ τὴν χριστιανικὴ κλήση μας νὰ μὴ λησμονήσουμε καὶ κυρίως νὰ μὴ ντροπιάσουμε καὶ νὰ μὴ καταρρίψουμε.

            Ἡ νηστεία ἀπὸ τὶς ἀρτύσιμες τροφὲς ἐπιτελεῖται προκειμένου νὰ μᾶς βοηθήσει νὰ ἐκδιώξουμε ἀπὸ μέσα μας τὴν κακία, τὴν πονηρία, τὴν ὀργή, τὸν θυμὸ καὶ γενικὰ κάθε ἁμαρτία. Γιὰ νὰ κατοικεῖ ὁ Θεὸς ἐντός μας καὶ νὰ μὴ μᾶς ἐγκαταλείπει, εἶναι ἀνάγκη, ὅπως διδάσκουν οἱ Ἅγιοι Πατέρες μας, νὰ καθαίρουμε τὸν νοῦ μας ἀπὸ αἰσχροὺς λογισμούς, ἀπὸ ὀργὴ καὶ ἀπὸ μνησικακία (βλ. Ἁγίου Μαξίμου Ὁμολογητοῦ, Ἑκατοντὰς περὶ Ἀγάπης δ΄, παρ. 76). Ἡ καλὴ τήρηση τῆς σωματικῆς νηστείας φέρνει πράγματι πνευματικὴ καθαρότητα καὶ δίνει τὴν δυνατότητα νὰ κατανοήσουμε μέσα μας τὴν «λαλιὰ τοῦ Θεοῦ», ἡ ὁποία μεταδίδει εἰρήνη καὶ φωτισμό, καθὼς καὶ θεραπεία ψυχικῶν πτώσεων καὶ συντριβῶν.

---

Ἀγαπητοὶ Ἀδελφοί·

            Πολλὲς εἶναι οἱ καθημερινὲς αἰτίες, καὶ μάλιστα τώρα τὸ καλοκαίρι, ποὺ προξενοῦν μέσα μας τόσο τὴν ὀργὴ καὶ τὴν μνησικακία, ὅσο καὶ τοὺς πονηροὺς καὶ ἀκαθάρτους λογισμούς, οἱ ὁποῖοι ξεσηκώνουν ἄτοπες ἐπιθυμίες.

            Παρατηροῦμε πράγματι τόσα πολλὰ ἄσχημα γύρω μας, συμβαίνουν τόσες ἀδικίες, παρανομίες καὶ ἀσυδοσίες, ὥστε νὰ αἰσθανόμαστε εὔκολα ψυχικὸ ἀναβρασμὸ ποὺ ἄν δὲν προσέξουμε μπορεῖ νὰ μᾶς ὁδηγήσει σὲ ἐκδηλώσεις ἤ καὶ ἐκρήξεις θυμοῦ καὶ ὀργῆς.

            Ἐπίσης, ὑπάρχει γύρω μας τόσο διάχυτη σαρκολατρία, τόση γύμνια καὶ προκλητικότητα ἰδίως τώρα τὸ καλοκαίρι, ὥστε κάποτε νὰ μὴ γνωρίζει κανεὶς πρὸς τὰ ποῦ νὰ στρέψει τὸ βλέμμα του καὶ πρὸς τὰ ποῦ νὰ κατευθυνθεῖ.

            Ἄρα, ἡ προσπάθειά μας νὰ ἀποφύγουμε τὶς ἀρτύσιμες τροφὲς κατὰ τὴν περίοδο τῆς Νηστείας εἶναι ἀπαραίτητα συνδεδεμένη μὲ τὴν ἀποφυγὴ πάσῃ θυσίᾳ τῶν αἰτιῶν καὶ τῶν ἀφορμῶν ποὺ θὰ ἐξάψουν τὰ πάθη εἰδικῶς τοῦ θυμοῦ καὶ τῆς σαρκικῆς ἐπιθυμίας.

            Εἶναι φανερὸν ὅτι πρέπει νὰ μᾶς διακρίνει σύνεση καὶ προσοχὴ ὥστε ἐμεῖς οἱ ἴδιοι πρωτίστως νὰ μὴν ἀποτελοῦμε αἰτία σκανδαλισμοῦ τῶν ἄλλων εἴτε μὲ τὰ ἀπρόσεκτα λόγια μας, εἴτε μὲ τὴν ἀδιάκριτη καὶ ἐγωϊστικὴ συμπεριφορά μας, εἴτε μὲ τὴν ἀταίριαστη καὶ ἀνεπίτρεπτη γιὰ Χριστιανοὺς καὶ Χριστιανὲς ἐμφάνισή μας. Θὰ εἶναι πράγματι τραγικὸ καὶ ἀπογοητευτικὸ ἄν ἐμεῖς ἀντὶ νὰ ἀποτελοῦμε ἕνα καλὸ καὶ φωτεινὸ παράδειγμα στοὺς γύρω μας, καταντήσουμε νὰ εἴμαστε θλιβερὸ καὶ οἰκτρὸ ἄκουσμα καὶ θέαμα, ποὺ νὰ ὁδηγεῖ τοὺς ἄλλους ὄχι στὴν ἀρετὴ ἀλλὰ στὴν ἁμαρτία!

            Μὴ λησμονοῦμε ὅτι ἡ κλήση μας σὰν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν (καὶ δὴ «Γνησίων»!) εἶναι νὰ ἀποτελοῦμε σημεῖα τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ καὶ ὄχι ἀρνητικὰ φαινόμενα ὀκνηρίας, ἀδιαφορίας, ἐκνευρισμοῦ καὶ φιλοσαρκίας.

---

Ἀγαπητοὶ Ἀδελφοί·

            Κάθε περίοδος καὶ μάλιστα Νηστείας πρέπει νὰ συνδυάζεται μὲ αὔξηση τῆς προσευχῆς καὶ τῆς πνευματικῆς μελέτης τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ. Ἡ ἔστω λίγη ἀλλὰ ἐπιμελὴς μελέτη ἀποτελεῖ τὴν πιὸ καλὴ προθέρμανση γιὰ τὴν προσευχή. Καὶ ἡ προσευχὴ ἐξάγεται ἀβίαστα ἀπὸ μιὰ ψυχὴ ποὺ εὐχαριστεῖ τὸν Θεὸ γιὰ τὴν Ἀγαθότητα καὶ τὴν μεγάλη Του Δόξα, ποὺ δέεται γιὰ τὶς ἀνάγκες της καὶ ποὺ ἐξομολογεῖται γιὰ τὰ παραπτώματά της.

            Ὁ Ψαλμωδὸς βεβαιώνει στὸν ἱερὸ Ψαλτῆρα του: «Καθ’ ἑκάστην ἡμέραν εὐλογήσω σε καὶ αἰνέσω τὸ Ὄνομά σου εἰς τὸν αἰῶνα καὶ εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος» (Ψαλμ. 144, 2).

            Αὐτὸς ποὺ νηστεύει καὶ προσεύχεται ἐν μετανοίᾳ πρέπει νὰ γνωρίζουμε ὅτι ἀποκτᾶ πνευματικὴ δύναμη καὶ παρρησία. Ὁ λόγος του κατόπιν «πυρακτώνεται» καὶ δύναται νὰ ἐπιφέρει θαυμαστὰ ἀποτελέσματα. Μόνον ὅμως γιὰ τὴν δόξα τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν βοήθεια τῶν ἄλλων καὶ ὄχι βέβαια γιὰ προσωπικὲς ἰδιοτελεῖς καὶ ἐφάμαρτες ἐπιδιώξεις καὶ ἐπιθυμίες.

            Εὔχομαι ἀπὸ καρδίας νὰ εἴμαστε ἐκλεκτὴ Ποίμνη Χριστοῦ, λαὸς Θεοῦ μακάριος, γεμᾶτος ἀπὸ θεία χάρη καὶ εὐλογία!

            Εὔχομαι καλὴ Νηστεία Ἁγίων Ἀποστόλων καὶ εὐλογημένη περίοδο Θέρους, χάριτι τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἀμήν!

Μετὰ τῆς ἐν Κυρίῳ ἀγάπης
Ὁ Μητροπολίτης
+ὁ Λαρίσης καὶ Πλαταμῶνος Κλήμης

Λάρισα, ἑβδομὰς Ἁγίου Πνεύματος
Μάϊος 2025

Πηγή

Περὶ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἐσφιγμένου

 ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ

Μετὰ μεγίστης ἀνησυχίας ἐπληροφορήθημεν περὶ τοῦ ἐγγράφου αἰτήματος τῆς Ἑλληνικῆς Ἀστυνομίας πρὸς τὴν Ἱερὰν Κοινότητα καὶ τὰς Ἱερὰς Μονὰς τοῦ Ἁγίου Ὄρους περὶ παροχῆς φιλοξενίας καὶ ὑποστηρίξεως μεγάλου ἀριθμοῦ ἀστυνομικῶν καὶ βαρέων ὀχημάτων προκειμένου νὰ ἐπιχειρήσουν ἐκτέλεσιν ἐξώσεων εἰς χώρους τῆς ἁγιορειτικῆς πολιτείας μετ᾽ «ἐπιχειρησιακῆς ἀκριβείας».

Ποιοῦμεν ἔκκλησιν πρὸς ἐπικράτησιν τῆς λογικῆς καὶ τὴν διαφύλαξιν τῆς εἰρήνης καὶ τῆς ἁρμονίας εἰς τὴν Ὀρθόδοξον Πατρίδα μας, ἐπισημαίνοντες ὅτι:

α. Ἡ ἐπαπειλουμένη εἴσοδος βαρέων ὀχημάτων καὶ ἡ ἀναφορὰ εἰς «ἐπιχειρησιακὴν ἀκρίβειαν» προδιαθέτει περὶ τῆς ἀσκήσεως βίας καὶ τὴν ὀργάνωσιν στρατιωτικοῦ τύπου ἐπιχειρήσεως ἐκπορθήσεως τῆς, ὡς κάστρον ὀχυρωμένης, Ἱερᾶς Μονῆς Ἐσφιγμένου καὶ ἴσως ὄχι μόνον αὐτῆς. Ἡ ἀπειλουμένη ἄσκησις βίας ἐκ μέρους τῶν ἐπιτιθεμένων θεωρεῖται βέβαιον ὅτι θὰ ἐπιφέρῃ ἀπωλείας, ἴσως καὶ ἀνθρωπίνων ζωῶν μεταξὺ τῶν ἀμυνομένων, οἱ ὁποῖοι γνωρίζομεν καλῶς ὅτι πρόκειται νὰ ὑπερασπισθοῦν μὲ αὐτοθυσίαν τὴν Μονὴν αὐτῶν. Τοιουτοτρόπως, αἱ ἀστυνομικαὶ δυνάμεις ἐὰν ἐπιχειρήσουν δυναμικὴν ἐπέμβασιν, θὰ γίνουν αἴτιοι δημιουργίας νέων Ὁσιομαρτύρων καὶ Ὁμολογητῶν.

β. Ἡ ἀναφορὰ εἰς ἱκανὸν ἀριθμὸν ἀστυνομικῶν διὰ μέγα χρονικὸν διάστημα, προοιωνίζεται ἐπιχείρησιν πολυχρονίου ἀποκλεισμοῦ τῆς Μονῆς μὲ σκοπὸν τὴν ἐκ τῆς ἀπειλῆς τῆς λιμοκτονίας παράδοσιν τῶν Πατέρων. Τοῦτο τὸ σχέδιον θὰ ἀποτελοῦσε κατάφορον παραβίασιν τῶν στοιχειωδῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων. Μετὰ τὴν παγκόσμιον κατακραυγὴν διὰ τὸν ἀποκλεισμὸν τῆς Γάζης, εἰς τὴν ὁποίαν ἀποστέλλεται διεθνῶς ἀνθρωπιστικὴ βοήθεια, ἡ ἐνδεχομένη δημιουργία καὶ ἐν Ἑλλάδι ἑστίας ἀποκλεισμοῦ, πρόκειται νὰ δυσφημίσῃ τὴν χώραν παγκοσμίως.

Ἐν τοιαύτῃ περιπτώσει ἡμεῖς θὰ ἀπαιτήσωμεν τὸν τακτικὸν ἐφοδιασμὸν τῆς Μονῆς διὰ ἀνθρωπιστικῆς βοηθείας καὶ εἰς περίπτωσιν παρεμποδίσεως τῆς ἀποστολῆς αὐτῆς θὰ ὑπάρξῃ διεθνὴς κατακραυγή.

Εὐχόμεθα ὅτι οἱ Ἁγιορεῖται Πατέρες τῶν λοιπῶν 19 Μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους δὲν πρόκειται νὰ δώσουν ἄδειαν διὰ τὸν διασυρμὸν τοῦ Ἁγίου Ὄρους καὶ ἐν γένει τῆς Πατρίδος μας.

 

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας τῆς
Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας ΓΟΧ Ἑλλάδος
08/21-07-2024

Ἀνακοίνωσις Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας

 Ἀριθμός Πρωτ. 3318

 

Ἐν Ἀθήναις, 6/19-03-2024

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ

 

Πρὸς ἅπαντα τὸν Kλῆρον καὶ τὸν Λαὸν τῆς καθ᾿ ἡμᾶς Ἐκκλησίας

ἐν Ἀθήναις, Πειραιεῖ καὶ Ἀττικοβοιωτίᾳ.

 

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

 

Ἡ Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας  ἀνέκαθεν ἀποτελοῦσε τήν ἑορτήν τοῦ Θριάμβου τῆς Ὀρθοδοξίας οὑχί μόνο κατά τῆς Εἰκονομαχίας ἀλλά καί κατὰ πασῶν τῶν αἱρέσεων. Ἰδιαιτέρως διά τήν καθ΄ ἡμᾶς Ἐκκλησία τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν ἡ ἐν λόγῳ ἑορτή ἀποτελεῖ τιμή καί καύχημα , ἀφοῦ οἱ Προπατορές μας ἀγωνίστηκαν διά τήν ἀκραιφνή διατήρηση καί τήν ὁμολογία τῆς ὁρθῆς πίστεως ἔναντι τῆς ἡμερολογιακῆς καινοτομίας καί τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.

 

Διὰ τοῦτο:

 

α) Τὴν πρωΐαν τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας, 11ὴν/24ην Μαρτίου 2024, ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιε¬πίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Καλλίνικος θὰ προεξάρχῃ εἰς τὸ Ἀρχιερατικὸν Συλλείτουργον εἰς τὸν Ἱερὸν Ναὸν Ἁγίου Ἀνδρέου Περιστερίου ( Λαχανᾶ 73, Περιστέρι), συλλειτουργούντων τῶν Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν Πειραιῶς καί Σαλαμῖνος κ. Γεροντίου καί Μεθώνης κ. Ἀμβροσίου. Μετά τό πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας θά ἐπακολουθήσῃ ἡ καθιερωμένη Λιτανευτική Πομπή προκει¬μένου νὰ δοθῇ ἡ καλὴ Μαρτυρία τῆς Ἐκκλησίας μας.

 

β) Τὸ ἑσπέρας τῆς αὐτῆς ἡμέρας θὰ λάβῃ χώραν ὁ Β΄ Κατανυκτικός Ἑσπερινός χοροστατοῦντος τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν κ.κ. Καλλινίκου εἰς τόν Καθεδρικόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίου Ἀθανασίου (Ἀναγεννήσεως 37, Νέα Φιλαδέλφεια) εἰς τὰς 18:00’, μὲ κεντρικὸν Ὁμιλητὴν τὸν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Ἀττικῆς καί Βοιωτίας κ. Χρυσόστομον.

 

 

Καλούμεθα ἅπαντες, κληρικοί καί λαϊκοί, νὰ δώσουμε τό ὁμολογιακό παρόν στό ἱερό προσκλητήριο τῆς Ἐκκλησίας μας.

 

 

Μετ᾿ εὐχῶν, δι᾿ εὐλογημένην καὶ καρποφόρον Ἁγίαν Τεσσαρακοστήν. 

 

 

Ὁ Ἀρχιγραμματεὺς

† Ὁ Δημητριάδος Φώτιος

Πηγή

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ Περὶ τοῦ ἐπικειμένου νόμου διὰ τὴν θέσπισιν «γάμου» μεταξύ ἀτόμων τοῦ ἰδίου φύλου

 

Ἀριθμός Πρωτ. 3306

Ἐν Ἀθήναις, 10 / 23 – 01 – 2024

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητὰ καὶ εὐσεβεῖς Πολῖται τῆς πεφιλημένης Πατρίδος μας·

Δυστυχῶς τὸ Ἑλληνικὸν Κράτος, μετὰ τὴν δολοφονίαν τοῦ ἀειμνήστου Εὐσεβοῦς ἡμῶν Κυβερνήτου Ἰωάννου Καπαδιστρίου, εὑρίσκεται προσκεκολλημένον δουλικῶς εἰς τὸ ἅρμα τῶν Δυτικῶν Δυνάμεων, ἀποδεχόμενον ἀκρίτως ὅ,τι ὑπαγορεύει ἡ ἄρχουσα τάξις τῆς Δύσεως κατὰ τὸ δουλοπρεπὲς πολιτικὸν δόγμα τῶν γραικύλων: «Ἀνήκομεν εἰς τὴν Δύσιν!». Ἡ ἑλληνορθόδοξος Ἑλλὰς ὤφειλε νὰ εἶναι φωτοδότις καὶ ὑπόδειγμα ἀνωτέρων Ἀρχῶν καὶ Ἀξιῶν διὰ κάθε κοινωνίαν. Ἀντί τούτου, ἡ πολιτικὴ ἡμῶν ἡγεσία ἀντλεῖ ἀκρίτως καὶ ἀντιγράφει σαπρὰ πρότυπα καὶ θεσμούς οἱ ὁποῖοι έγεννήθησαν εἰς ξένα περιβάλλοντα καὶ κάτω ἀπὸ διαφορετικὰς συνθήκας, προβάλλονται δὲ ἐσχάτως ὡς κοινωνικὰ δόγματα, πρὸς δημιουργίαν μιᾶς παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας.

Ὅθεν, πολλάκις ἡ ἀλληθωρίζουσα πρὸς τὴν Δύσιν πολιτικὴ ἡγεσία τῆς Πατρίδος ἡμῶν θεσμοθέτισεν λ.χ. ἀποποινικοποίησιν τῆς μοιχείας, πολιτικὸν «γάμον», νομιμοποίησιν τῶν ἐκτρώσεων, ἀποποινικοποίησιν τῆς βλασφημίας καὶ νῦν ἐπείγεται νὰ νομοθετήσῃ «γάμον» ἀτόμων τοῦ ἰδίου φύλου καὶ τεκνοθεσίαν ὑπ᾽ αὐτῶν. Διὰ τὴν Ἐκκλησίαν πάντοτε θὰ θεωροῦνται, ἡ μὲν μοιχεία μέγα ἁμάρτημα, ὁ δὲ πολιτικὸς γάμος μεταξὺ Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν ὡς πορνεία, ἡ ἔκτρωσις ὡς φόνος, ἡ βλασφημία καὶ ἡ ὁμοφυλοφιλία φρικτὰ ἁμαρτήματα. Διὰ τὰ πιστὰ τὲκνα τῆς Ἐκκλησίας ταῦτα πάντα τὰ ἀντευαγγελικὰ νομοθετήματα εἶναι ἀπαράδεκτα καὶ άπορριπτέα.

Ἀσφαλῶς ἡ Ἐκκλησία δὲν ἐπιβάλλει εἰς οὐδένα τὸν Ὀρθόδοξον τρόπον ζωῆς, ἀλλὰ ὀφείλει νὰ ἀρθρώσῃ λόγον ἀντιδράσεως, διότι αἱ ἐπιπτώσεις ἀφοροῦν ἅπαντας. Σημειωτέον δέ, ὅτι ἡ προσπάθεια προασπίσεως δῆθεν δικαιωμάτων μιᾶς κοινωνικῆς ὁμάδος δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ προσκρούῃ εἰς τὰ δικαιώματα ἄλλων. Ἐν προκειμένῳ, διαπιστοῦται ὅτι, ὅπως ἐν ὀνόματι τοῦ δῆθεν δικαιώματος τῶν γυναικῶν νὰ ἔχουν τὸν ἔλεγχον τοῦ σώματός των ἐπετράπησαν αἱ ἐκτρώσεις, ἐναντίον τοῦ δικαιώματος τῶν ἐμβρύων εἰς τὴν ζωήν, ἤδη ἀποπειρᾶται ἐν ὀνόματι τοῦ δῆθεν δικαιώματος τῶν ὁμοφυλοφίλων νὰ τελοῦν μεταξύ των γάμους νὰ δίδεται εἰς αὐτοὺς ἡ δυνατότης τῆς τεκνοθεσίας ἐναντίον τοῦ δικαιώματος τῶν παιδίων νὰ ἔχουν πατέρα καὶ μητέρα. Εἰς χώρας τῆς Δύσεως, ὅπου ἀπεπειράθη τὸ τοιοῦτον ἀφύσικον καὶ ἀντίθεον ἐγχείρημα, συχνάκις τὰ πρόσωπα, τὰ ὁποῖα ἀνετράφησαν ἐντὸς τοιούτων σχημάτων, ἐνηλικιωθέντα, ἐξέφραζαν δημσίως τὴν ἀντίρρησίν των εἰς αὐτὸ καὶ αἱ φωναὶ τῆς διαμαρτυρίας των ὑπάρχουν εἰς τὸ διαδίκτυον, καλοῦντες τὴν κοινωνίαν νὰ σεβασθῇ ἐπιτέλους τὰ δικαιώματα αὐτῶν.

Βεβαίως δέ, εἶναι καταδικαστέον καὶ τὸ θέμα τῆς «παρένθετης μητρότητας», ἤτοι τῆς ἐμπορευματοποιήσεως τοῦ γυναικείου σώματος, προκειμένου νὰ ἐπιτευχθοῦν αἱ «τεκνοθεσίαι» τῶν «ζευγαριῶν» τοῦ ἰδίου φύλου, τὰ ὁποῖα κόπτονται διὰ «ἀπόκτησιν» τέκνων! Ἑνὸς κακοῦ δοθέντος, μύρια ἕπονται…

Διὰ τὴν Ἐκκλησίαν ὁ γάμος εἶναι μόνον μεταξὺ ἀνδρὸς καὶ γυναικός, κατὰ τὰ πρότυπα τοῦ γάμου ἐν Κανᾷ τῆς Γαλλιλαίας, καὶ τὰ παιδία δικαιοῦνται νὰ ἔχουν πατέρα καὶ μητέρα.-

Προτρέπομεν τὸν εὐσεβῆ λαὸν νὰ προσεύχεται ἐντόνως ὑπὲρ τῆς Πατρίδος μας, ὥστε ἀφοῦ ἔλθωμεν ἅπαντες εἰς Μετάνοιαν, Αὕτη νὰ ἀποκτήσῃ κάποτε εὐσεβεῖς Κυβερνήτας κατὰ τὰ πρότυπα τοῦ ἀειμνήστου Εὐσεβοῦς ἡμῶν Κυβερνήτου Ἰωάννου Καπαδιστρίου.

Οἱ δὲ νῦν κυβερνῶντες καὶ ὅλον βεβαίως τὸ πολιτικὸν φάσμα ὑποστηρικτῶν τοῦ ἐξαμβλώματος-νομοθετήματος τούτου, προσβαλλόντος τὴν φυσικὴν τάξιν καὶ τὴν ἠθικὴν ἀξιοπρέπειαν, ἀποδεικνύουν δημοσίως πλέον καὶ ἀναμφισβήτως, ὅτι οὐδεμίαν σχέσιν ἔχουν μὲ Χριστὸν καὶ Πατρίδα, εἶναι δὲ βέβαιον ὅτι καὶ θὰ ἀναγραφοῦν εἰς τὰς δέλτους τῆς Ἱστορίας τοῦ Γένους μας μὲ τὰ πλέον μελανὰ χρώματα ἀσεβοῦς, ἐπικινδύνου καὶ καταστροφικῆς ἀφροσύνης.

Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος

† Ὁ Ἀθηνῶν ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ

Τὰ Μέλη

† Ὁ Πειραιῶς καὶ Σαλαμῖνος ΓΕΡΟΝΤΙΟΣ

† Ὁ Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

† Ὁ Θεσσαλονίκης ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ

† Ὁ Δημητριάδος ΦΩΤΙΟΣ

† Ὁ Τορόντο ΜΩΫΣΗΣ

† Ὁ Ἀµερικῆς ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

† Ὁ Φιλίππων καὶ Μαρωνείας ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

† Ὁ Ὠρωποῦ καὶ Φυλῆς ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ

† Ὁ Λαρίσης καὶ Πλαταμῶνος ΚΛΗΜΗΣ

† Ὁ Μεθώνης ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

† Ὁ Ἔτνα καὶ Πόρτλαντ ΑΥΞΕΝΤΙΟΣ

† Ὁ Βρεσθένης ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ

† Ὁ Θεουπόλεως ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ

† Ὁ Πελαγονίας ΜΑΞΙΜΟΣ

ΑΚΡΙΒΕΣ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ

Ὁ Ἀρχιγραμματεὺς

† Ὁ Δημητριάδος ΦΩΤΙΟΣ

Πηγή

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

 

Ἀριθμός Πρωτ. 3300

ΑΘΗΝΑΙ 28-12-2023/ 10-01-2024

Ἀναγνωσθήτω ἐπ ́ Ἐκκλησίᾳ

Πρὸς
Τοὺς Ἐφημερίους, τὰς Μοναστικὰς Ἀδελφότητας καὶ τὰ ̓Εκκλησιάσματα τῆς καθ ̓ ἡμᾶς ̓Εκκλησίας τῆς εὐρυτέρας περιοχῆς τῆς Ἀττικῆς

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ

Ἀγαπητὰ τέκνα τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας,

Ο ἐτήσιος ἑορτασμὸς τῶν Ἁγίων Θεοφανείων εἰς τὸν Κεντρικὸν Λιμένα Πειραιῶς ἔχει καθοριστικήν καὶ ἰδιαιτέραν σημασίαν διὰ τὴν Ἐκκλησίαν τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν. Ἀπὸ πολὺ ἐνωρὶς ἔλαβεν ὁμολογιακόν χαρακτῆρα. Ἂς ἀναλογισθῶμεν μόνον ὅτι ὁ Ἅγιος Χρυσόστομος ὁ νέος Ὁμολογητής, ὅταν παρευρέθῃ ὡς παρατηρητὴς εἰς τὴν τελετὴν τῶν Θεοφανείων τοσοῦτον συνεκινήθη ὥστε τότε ἔλαβε τὴν γενναίαν ἀπόφασιν, παρά τό προκεχωρημένον τῆς ἡλικίας του, νὰ προβῇ εἰς τὴν ὁμολογίαν ὑπὲρ τῆς τηρήσεως τῶν Πατρώων Παραδόσεων καί, ὁμοῦ μετὰ τῶν ἑτέρων δύο συνεπισκόπων του τὸ ἔτος 1935, νὰ ἡγηθῇ τοῦ Ἱεροῦ Ἀγῶνος τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν Ἑλλάδος.

Ὅθεν ἡ πάνδημος καί ὁμολογιακή συμμετοχή πάντων ἡμῶν εἰς τὸν ἑορτασμὸν τοῦτον ἀποτελεῖ ἱερὸν καθῆκον δι’ ὅλους ἡμᾶς, ἀλλά καί ἔκφρασις ἑνότητος. Ἤδη ἀπὸ τώρα, ἂς ρυθμίσῃ ἕκαστος τὸ πρόγραμμά του ὥστε ὁπωσδήποτε νὰ παρίσταται εἰς τὴν τελετήν.

̔Η ἐκκίνησις τῆς πομπῆς διά τήν κατάδυσιν τοῦ Τιμίου Σταυροῦ θά γίνῃ ἀπὸ τὸν ̔Ιερὸν Ναὸν Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου Καραβᾶ Πειραιῶς κατὰ ὥραν 10.15 π.μ.. Ὑπενθυμίζωμεν εἰς ἅπαντας τούς Ἐφημερίους καί ἱεροψάλτας τῶν Ἐνοριῶν Ἀθηνῶν, Πειραιῶς, Ἀττικοβοιωτίας καὶ Ὠρωποῦ καὶ Φυλῆς νὰ λάβουν μέριμναν διὰ τὴν ἐνωρὶς τέλεσιν τῆς Θείας Λειτουργίας, ὥστε ὁμοῦ μετὰ τῶν ἐκκλησιασμάτων νὰ προσέλθουν ἐγκαίρως εἰς τὴν τελετὴν τῆς καταδύσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ.

Οἱ Ἐπίτροποι καὶ οἱ Κατηχηταί, νὰ μεριμνήσουν διὰ τὴν συναποστολὴν τῶν Λαβάρων καὶ τῶν Ἑξαπτερύγων τῶν Ναῶν, ὁμοῦ μετὰ τῶν ἱεροπρεπῶς ἐνδεδυμένων ἱεροπαίδων, ὥστε νὰ συμμετάσχουν εὐσχήμως εἰς τὴν ὁμολογιακὴν λιτανευτικὴν πομπήν.

Ἐντολῇ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου Ὁ Άρχιγραμματεὺς

† Ὁ Δημητριάδος Φώτιος

Πηγή

ΠΙΚΡΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΛΕΙΣΤΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ

Του Γιώργου Θεοχάρη

Πολλά ακούγονται και γράφονται ήδη μετά την επιβολή μέτρου απαγόρευσης «της τέλεσης κάθε είδους λειτουργιών και ιεροπραξιών στους θρησκευτικούς χώρους λατρείας για το χρονικό διάστημα από 16.3.2020 έως 30.3.2020», όπως ακριβώς είναι ο τίτλος της απόφασης των Υπουργών Παιδείας και Θρησκευμάτων, και Υγείας.

Μερίδα του πολιτικού κόσμου και του τύπου έσπευσαν να επικροτήσουν θερμά την απόφαση της Κυβέρνησης, γιατί έτσι «έβαλε την Εκκλησία στη θέση της».
Μερίδα της ιεραρχίας έσπευσε να δηλώσει κατανόηση και υποταγή στην απόφαση της Πολιτείας.
Μάλιστα κάποιοι ιεράρχες έλεγαν ότι οι όποιες αντιδράσεις υπάρχουν θα εξανεμιστούν, μπροστά στην αποκορύφωση των κρουσμάτων.
Άλλοι πάλι ιεράρχες αντέδρασαν ήδη σθεναρά και έντονα.

Προσωπικά πιστεύω ότι το θέμα είναι απλό.Η Πολιτεία μπορεί, στο πλαίσιο της ευθύνης της για την υγεία του συνόλου της κοινωνίας, να απαγορεύει συναθροίσεις μέχρι ένα ορισμένο αριθμό ανθρώπων, όπως έχει κάνει για τα σούπερ-μάρκετ, τα εστιατόρια, τις καφετέριες κλπ. Όμως δεν μπορεί να απαγορεύει την πράξη.Ας πάρουμε ένα απλό παράδειγμα.

Μπορεί κάποιος να μου πει: εδώ η Πολιτεία έκλεισε τα εστιατόρια και τις καφετέριες, δεν θα κλείσει τους ναούς;
Η απάντηση είναι ότι στα εστιατόρια και στις καφετέριες δεν απαγόρευσε την πώληση φαγητού ή καφέ. Η πώληση επιτρέπεται εάν είναι πακέτο (delivery, take away).
Απαγόρευσε τον συγχρωτισμό ανθρώπων, που είναι και ο πραγματικός κίνδυνος για την υγεία. Ο,τι δεν θέτει σε κίνδυνο την δημόσια υγεία, δεν το απαγόρευσε.
Στις εκκλησίες όμως η Πολιτεία προβαίνει σε μία πράξη πρωτοφανή: απαγορεύει την ίδια την εκκλησιαστική πράξη!
Δηλαδή είναι σαν να λέει: δεν με νοιάζει εάν κινδυνεύει η υγεία των πιστών από την εκκλησιαστική πράξη ή δεν κινδυνεύει, εγώ σου απαγορεύω την θρησκευτική πράξη σου εν γένει, όχι αυτό που αποτελεί τον δημόσιο κίνδυνο.

Για παράδειγμα, μπορεί να πάει κάποιος πιστός στον ναό να εξομολογηθεί;
Η εξομολόγηση είναι ιεροπραξία. Άρα, με το γράμμα του νόμου απαγορεύεται, έστω και εάν δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος, αφού ο πιστός μπορεί να εξομολογηθεί σε απόσταση 2 μέτρων από τον παπά και ο παπάς μπορεί να του διαβάσει συγχωρητική ευχή από την απόσταση αυτήν.
Απαγορεύει ακόμη έναν εσπερινό ή έναν όρθρο ή χαιρετισμούς, ακόμη και εάν στον ναό μέσα είναι πέντε άνθρωποι σε μεγάλες αποστάσεις μεταξύ τους.
Στις ακολουθίες αυτές δεν προβλέπεται από το τυπικό καμία επαφή των πιστών με τον παπά ή μεταξύ τους.

Για αυτό η απόφαση αυτή της Πολιτείας στην πραγματικότητα δεν στοχεύει την προστασία από την εξάπλωση της νόσου, αλλά την ίδια την θρησκευτική πράξη και την δημόσια εκδήλωση της.
Η απόφαση αυτή ευθυγραμμίζεται στην από αρκετά χρόνια παλιότερα εκδηλωμένη πρόθεση της Πολιτείας να καταστήσει την θρησκευτική πράξη μία καθαρά ατομική εκδήλωση και υπόθεση, και να απαγορεύσει την δημόσια εκδήλωση της.

Για αυτό είναι στην πραγματικότητα ο πρόδρομος φοβερών διωγμών εναντίον της εκδήλωσης των ατομικών θρησκευτικών πεποιθήσεων.
Δεν μπορεί να είναι νόμιμη, αφού, χωρίς να περιορίζεται αποκλειστικά και μόνο στην αποτροπή κινδύνων για την δημόσια υγεία, αλλά επεκτεινόμενη σε όλες σχεδόν τις θρησκευτικές ιεροπραξίες (πλην των κηδειών), όχι απλά περιορίζει και φαλκιδεύει, αλλά ουσιαστικά ακυρώνει το δικαίωμα του ανθρώπου να εκδηλώνει έμπρακτα τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις.
Με άλλα λόγια το μέτρο δεν είναι μέτρο υγειονομικό, αλλά αντιθρησκευτικό.

Πηγή: https://www.vimaorthodoxias.gr/

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΩΝ Γ.Ο.Χ. Γιὰ τὴν Θ. Λειτουργία καὶ τὴν Θ. Κοινωνία σὲ καιρὸ ἐξαπλώσεως τοῦ κορωνοϊοῦ

Ἀριθμός Πρωτ. 3022                                                                                                             pdf

Ἐν Ἀθήναις, 29-02/13-03-2020

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ

Γιὰ τὴν Θ. Λειτουργία καὶ τὴν Θ. Κοινωνία
σὲ καιρὸ ἐξαπλώσεως τοῦ κορωνοϊοῦ

Ἀγαπητοὶ ἐν Χριστῷ Πατέρες καὶ Ἀδελφοί,
Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά·

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τὸ Σῶμα Του, τρέφεται καὶ ζωοποιεῖται ἀπὸ τὸν Δοτῆρα τῆς Ζωῆς καὶ τῆς Ἀναστάσεως Κύριο καὶ Σωτῆρα μας. Ὑπάρχει στὸν κόσμο γιὰ νὰ φανερώνει τὴν θεία Παρουσία, νὰ ἐνσωματώνει μέλη -ὡς Κιβωτὸς Σωτηρίας- μὲ προορισμὸ τὴν αἰωνιότητα, καὶ νὰ μεταδίδει στοὺς πιστοὺς τὸν Ἁγιασμὸ τῆς Χάριτος «εἰς ἴασιν ψυχῆς τε καὶ σώματος». Αὐτὸ γίνεται μὲ τὴν Θεία Λατρεία, τὰ ἅγια Μυστήρια, τὶς ἅγιες Ἀρετὲς καὶ τὸ Εὐαγγελικὸ ἦθος.

Ἡ Θεία Κοινωνία, τὸ ζωντανό, πραγματικὸ καὶ πνευματικὸ Σῶμα καὶ Αἷμα Χριστοῦ, μὲ τὴν δύναμη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, εἶναι τροφὴ ἀφθαρσίας καὶ ἀθανασίας καὶ ἀντίδοτο θανάτου. Μᾶς καθιστᾶ συγγενεῖς ἐξ αἵματος μὲ τὸν Θεὸ καὶ μὲ τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους, ποὺ εἶναι ἐπίσης κοινωνοὶ τοῦ αὐτοῦ Εὐχαριστιακοῦ Ποτηρίου. Ἡ Εὐχαριστία παρέχεται ὡς γνωστὸν μόνον στὰ πραγματικὰ Μέλη τῆς Ἐκκλησίας «εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ εἰς ζωὴν αἰώνιον».

Ἡ ἱερουργία τοῦ Μυστηρίου στὴν Θεία Λειτουργία ἀπὸ Κληρικὸ μὲ Ὀρθόδοξη Ὁμολογία πίστεως καὶ κανονικὴ χειροτονία, εἶναι πράξη κοινή, ἑνωτικὴ καὶ ἀγαπητική, τὴν ὁποίαν ἐπιτελεῖ ὁ Ἴδιος ὁ Μέγας Ἀρχιερέας Χριστὸς δανειζόμενος τὰ μέλη τοῦ Λειτουργοῦ Του. Ἡ μεταβολὴ τοῦ Ἄρτου καὶ τοῦ Οἴνου σὲ Σῶμα καὶ Αἷμα Χριστοῦ συνιστᾶ Θαῦμα θαυμάτων, προσφερόμενο δωρεὰν καὶ ἐλεύθερα, «μετὰ φόβου Θεοῦ πίστεως καὶ ἀγάπης», στὰ Μέλη τῆς Ἐκκλησίας ποὺ ἐκπληρώνουν τὶς κατάλληλες προϋποθέσεις (μετάνοια γιὰ καθαρὴ συνείδηση, νηστεία/ἐγκράτεια, προσευχή, συγχώρηση)· καθ’ ὅτι προσφέρει τὸν ὅλο Χριστὸ μὲ ὅλο τὸν ἄπειρο πλοῦτο τῆς Ἀγάπης καὶ Δυνάμεώς Του καὶ τῶν θεοποιῶν ἀκτίστων Ἐνεργειῶν Του. Καὶ ἔτσι ἐπιτυγχάνεται ἡ Θεανθρώπινη Κοινωνία, ὡς πρόγευση τῆς αἰωνιότητος· ὁ Χριστὸς ζεῖ σ’ ἐμᾶς καὶ ἐμεῖς σ’ Αὐτόν, καὶ ἀποτελοῦμε μεταξύ μας μέλη ἀλλήλων.

***

Σὲ περιόδους δύσκολες μέσα στὴν ἱστορία, σὲ πολέμους, ἐπιδημίες καὶ καταστροφές, ἡ Ἐκκλησία ποτὲ δὲν ἀνέστειλε τὴν Λειτουργία της καὶ τὴν τέλεση τῶν Μυστηρίων της καὶ μάλιστα τῆς Θείας Εὐχαριστίας, διότι ἡ Ἐκκλησία εἶναι ὁ Εὐχαριστιακὸς Ἄρτος καὶ Οἶνος, τὰ ἅγια Δῶρα ποὺ δὲν ἀναλογοῦν, ἤ ὁμοιάζουν ἤ συμβολίζουν τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ ΤΑΥΤΙΖΟΝΤΑΙ πρὸς αὐτά, γιὰ τὴν σωτηρία καὶ λύτρωση ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, τὴν φθορά, τὸν κατακερματισμό, τὴν διάλυση, τὴν δαιμονικότητα καὶ τὸν θάνατο.

Ἄν ἡ Ἐκκλησία ἐξ αἰτίας φυσικῶν ἀπειλῶν, κινδύνων καὶ καταστροφῶν ἔπαυε ἐν μέρει ἤ ἐξ ὁλοκλήρου, γιὰ λίγο ἤ γιὰ περισσότερο διάστημα τὴν Θεία Λειτουργία καὶ Εὐχαριστία της, τότε θὰ ἦταν σὰν νὰ αὐτοκαταργεῖτο, χωρὶς πλέον νὰ ἔχει οὐσιαστικὸ λόγο ὑπάρξεως.

Ὅμως, ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς δὲν δεσμεύεται ἀπὸ τοὺς περιορισμοὺς τοῦ κτιστοῦ κόσμου· οὔτε ἡ ἀφθαρσία ἀπὸ τὴν φθορά· οὔτε ἡ ζωὴ ἀπὸ τὸν θάνατο!

Ἀκόμη καὶ σὲ περίοδο διωγμοῦ, ἡ Ἐκλησία καταφεύγουσα στὴν ἔρημο, στὶς κατακόμβες, στὶς ὀπὲς καὶ στὰ σπήλαια, δὲν παύει τὸ σωτήριο ἔργο τῆς Λειτουργίας της.

Σὲ περιόδους ἐπιδημίας ἤ καὶ πανδημίας, ὅπως συμβαίνει τώρα μὲ τὸν ἐπικίνδυνο ἤ καὶ θανατηφόρο κορωνοϊό, ἡ Ἐκκλησία ἐντείνει τὴν Λατρεία καὶ προσευχή της, γιὰ νὰ διατηρήσει τὴν Ἐλπίδα ἄσβεστη, νὰ ἐνισχύσει τὰ Μέλη της, καὶ νὰ μεταδώσει Ἀλήθεια καὶ Ἀγάπη, Ζωὴ καὶ Ἀνάσταση.

Ἑπομένως, τὰ ἅγια Μυστήριά της, τὰ ὁποῖα εἶναι ἀπελευθερωτικῆς, σωτήριας καὶ αἰώνιας σημασίας, ἀποτελοῦν τὴν πιὸ μεγάλη καὶ ἀνέκφραστη εὐεργεσία γιὰ ὅλη τὴν ἀνθρωπότητα, μεταδιδόμενα βεβαίως μόνον στὰ πιστὰ Μέλη της ἀβίαστα καὶ ἐλεύθερα. Καὶ ὄχι στοὺς μὴ πιστούς, στοὺς ἀποκομμένους, στοὺς ἐκτὸς αὐτῆς κατ’ ὄνομα Χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι διέπονται ἀπὸ τὴν λογικὴ τοῦ κόσμου τούτου.

Ἡ Θεία Κοινωνία περιέχει τὸν Παθόντα, Ἀναστάντα καὶ Ἀναληφθέντα Χριστό, τὸν Καθήμενο στὰ δεξιὰ τοῦ Πατρὸς καὶ χορηγοῦντα τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο. Τὸ Ποτήριο τῆς Εὐχαριστίας εἶναι Φῶς καὶ Πῦρ, κάθαρση, ἁγιασμὸς καὶ θέωση, φάρμακο ἀθανασίας. Ὄχι μόνο δὲν μεταδίδει θανατηφόρα μικρόβια, ἀλλὰ πρωτίστως ξεπλένει τὴν ψυχὴ ἀπὸ τὰ θανατηφόρα μικρόβια τῆς ἁμαρτίας καὶ μεταφέρει καὶ στὸ σῶμα ἐλάφρυνση ὑγεία καὶ ὀμορφιά.

Ὅλα αὐτὰ δὲν εἶναι θεωρία, ἀλλὰ ἀποτελοῦν τὴν βεβαίωση τῆς ἐμπειρίας τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Σώματος ἀπὸ τὰ Ἀποστολικὰ χρόνια, ὅπως αὐτὴ ἐκφραζόνταν καὶ ἐκφράζεται ἀπὸ τοὺς παλαιοὺς καὶ νέους Ἁγίους τῆς Ὀρθοδοξίας μας.

Ἄρα, κανεὶς κίνδυνος δὲν ὑπάρχει γιὰ τὰ πιστὰ Μέλη τῆς Ἐκκλησίας μας ἀπὸ τὸ νὰ προσέρχονται μὲ προετοιμασία, πίστη, φόβο Θεοῦ καὶ ἀγάπη στὴν Θεία Κοινωνία, γιὰ νὰ λαμβάνουν ἄφεση καὶ ἁγιασμὸ καὶ νὰ διατελοῦν σὲ ἕνωση μὲ τὴν θεία Χάρη.

***

Ἀγαπητοὶ ἐν Χριστῷ Ἀδελφοὶ·
Λέγοντες ὅλα τὰ ἀνωτέρω, δὲν σημαίνει ὅτι ἀγνοοῦμε τὴν κρισιμότητα τῆς καταστάσεως καὶ τὸν διαγραφόμενο κίνδυνο, γιὰ τὶς ἁμαρτίες μας, ἀπὸ τὴν περαιτέρω ἐξάπλωση τοῦ κορωνοϊοῦ. Γι’ αὐτὸ καὶ δὲν δυνάμεθα νὰ ἀγνοήσουμε τὶς ἀγαθὲς καὶ ἐναγώνιες προσπάθειες ὅλων ἐκείνων τῶν ὑπευθύνων φορέων ποὺ ἀγωνίζονται γιὰ τὴν ἀποτροπὴ τοῦ κακοῦ καὶ τὴν περιφρούρηση τῆς δημόσιας ὑγείας.

Γιὰ τὸν λόγο αὐτό, τονίζουμε ὅτι στὴν τέλεση καὶ μετάδοση τῆς Θείας Εὐχαριστίας ἀπὸ τοὺς Κληρικοὺς χάριν τῶν Μελῶν τῆς Ἐκκλησίας, εἶναι ἀνάγκη ὅλα τὰ ἀπαιτούμενα εἴδη νὰ εἶναι ἐκλεκτά, καθαρὰ καὶ ἀπαστράπτοντα ἀπὸ χάρη καὶ εὐλογία. Τὰ ἱερὰ Ἄμφια καὶ ὅλα γενικὰ τὰ ἀναγκαῖα ἀντικείμενα τὰ χρησιμοποιούμενα στὴν Λατρεία, νὰ εἶναι φροντισμένα καὶ πεντακάθαρα. Οἱ ἴδιοι οἱ Κληρικοὶ νὰ εἶναι καθαροί, εὐπρεπεῖς καὶ ἱεροπρεπεῖς. Οἱ Ναοὶ νὰ λάμπουν ἀπὸ καθαριότητα καὶ νὰ τηροῦνται σὲ αὐτοὺς ὅλοι οἱ κανόνες σχολαστικῆς ὑγιεινῆς, γιὰ νὰ αἰσθητοποιοῦν ὅτι ἀποτελοῦν κομμάτια τοῦ Οὐρανοῦ στὴν γῆ. Ὥστε ὅσοι εἰσέρχονται νὰ ἀναφωνοῦν: «Ἐν τῷ Ναῷ ἑστῶτες τῆς Δόξης Σου, ἐν Οὐρανῷ ἑστᾶναι νομίζομεν»!

Κατὰ τὴν παροῦσα δύσκολη περίσταση, ὁ φόβος καὶ ὁ πανικὸς δὲν ἔχουν καμμία θέση μεταξὺ τῶν πιστῶν μας, Κλήρου καὶ Λαοῦ. Αὐτὸ ποὺ χρειάζεται εἶναι δυνάμωση τῆς πίστεως, μετάνοια, σοβαρότητα, ὑπευθυνότητα καὶ προσευχή.

Οἱ πιστοὶ ποὺ ἀνήκουν σὲ εὐπαθεῖς ὁμάδες, καὶ μάλιστα οἱ μεγάλης ἡλικίας καὶ μὲ παθήσεις σοβαρές, νὰ ἀποφεύγουν νὰ ἐκτίθενται ἀκόμη καὶ μὲ τὴν φυσική τους παρουσία στὸν Ναό. Εἶναι ἀπαραίτητο νὰ ἀποφεύγεται ὁ συνωστισμός, ὁ στενὸς συγχρωτισμὸς καὶ γενικὰ ἡ μεγάλη ἐγγύτητα τῶν πιστῶν μεταξύ τους ἀκόμη καὶ στοὺς χώρους Λατρείας. Ἐπίσης, ὅσοι παρουσιάζουν συμπτώματα ἀκόμη καὶ ἥπιας μορφῆς ἰώσεως ἤ γρίπης, εἶναι καλύτερο νὰ παραμείνουν στὶς οἰκίες τους καὶ νὰ ἀναπληρώσουν τὸν ἐκκλησιασμὸ μὲ τὴν κατ’ ἰδίαν προσευχή τους. Ἄν συντρέχει εἰδικὸς λόγος, δύναται νὰ εἰδοποιηθεῖ ὁ Ἱερέας τῆς Ἐνορίας τους γιὰ νὰ τοὺς παράσχει τὴν ὁποιαδήποτε ἀναγκαία πνευματικὴ κάλυψη, ὅπως γινόταν καὶ γίνεται πάντοτε σὲ τέτοιες περιπτώσεις κατὰ τὴν πάγια τακτικὴ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

Ὅσοι πιστοὶ προσέρχονται στοὺς Ἱεροὺς Ναοὺς νὰ προσέχουν τὴν κίνηση καὶ συμπεριφορά τους, νὰ ἀποφεύγουν ἔντονες ἐκδηλώσεις εὐλαβείας πιθανῶς ἐνοχλητικὲς στοὺς ἄλλους. Ἐπίσης, οἱ πιστοὶ νὰ ἀποφεύγουν τὶς στενὲς προσεγγίσεις, τὶς διαχύσεις μεταξύ τους, τοὺς ἐναγκαλισμοὺς καὶ ἀσπασμούς, τηροῦντες ἀπόσταση ἀσφαλείας.

Ἰδίως ὅσοι θορυβοῦν, ἐνοχλοῦν καὶ διαταράσσουν τὴν ἡσυχία καὶ προσευχὴ μὲ ἔντονα συμπτώματα βήχα, κ.λπ., νὰ ἀποφεύγουν νὰ τὸ κάνουν αὐτό, νὰ λαμβάνουν μέτρα προστασίας τοῦ ἑαυτοῦ τους καὶ τῶν ἄλλων καὶ σὲ τέτοια περίπτωση νὰ ἀρκοῦνται καλύτερα στὴν κατ’ ἰδίαν προσευχὴ στὴν οἰκία τους.

Ἄν ἔχουμε σὰν ἀληθινοὶ Χριστιανοὶ ἀγάπη καὶ ἐνδιαφέρον γιὰ τοὺς ἄλλους, ἄς τὸ ἀποδείξουμε ἀποφεύγοντας νὰ συμπεριφερόμαστε ἀπρόσεκτα, κουραστικὰ ἤ καὶ ἐπικίνδυνα ἔναντί τους.

Ἐπίσης, εἶναι ἤδη γνωστὸν ὅτι οἱ βασικοὶ κανόνες προσωπικῆς ὑγιεινῆς εἶναι ἄκρως ἀναγκαῖοι γιὰ τὸ καλὸ τὸ δικό μας καὶ τῶν ἄλλων: σχολαστικὸ πλύσιμο χειρῶν, καθαριότητα χώρων, ἀποφυγὴ ἀγγίγματος τοῦ προσώπου μας μὲ τὰ χέρια μας.

Μετὰ τὴν Θεία Λειτουργία ἤ ὁποιαδήποτε ἄλλη ἱερὴ Ἀκολουθία δὲν χρειάζεται νὰ ὑπάρχει καθυστέρηση στὸν Ναὸ ἤ ἐκτὸς αὐτοῦ. Εἶναι καλύτερο νὰ ἀποφεύγονται συνάξεις, συζητήσεις κ.λπ., γιὰ νὰ περιορισθοῦν οἱ πιθανότητες μεταδώσεως νόσου.

Ὅλα αὐτὰ ἀναφέρονται, διότι ναὶ μὲν ἡ Θεία Κοινωνία καθεαυτὴν εἶναι ἀνεπίδεκτη ὁποιασδήποτε μολύνσεως, ἀλλὰ τὸ περιβάλλον ἀκόμη καὶ τοῦ Ναοῦ καὶ τοῦ πέριξ χώρου, ὅπως καὶ ὁ καθορισμὸς τῶν σχέσεων τῶν πιστῶν μεταξύ τους μὲ τὴν προσεκτικὴ ἤ μὴ συμπεριφορά τους, δὲν ἐξασφαλίζουν μὲ τρόπο μηχανικὸ ἤ ἀναγκαστικὸ τὴν ἀσφάλεια καὶ ὑγεία, ψυχικὴ καὶ σωματική. Κάθε ἀπροσεξία, ἐκτροπὴ ἤ ὑπερβολή, ἔχουν πάντοτε δυσάρεστες ἐπιπτώσεις. Ὅπου ὑπεισέρχεται ὁ ἀνθρώπινος παράγοντας ἀτελείας καὶ ἀδιαφορίας, ἐκεῖ ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ δὲν δρᾶ μὲ τρόπο αὐτόματο ἀνασταλτικὰ καὶ κατευναστικά. Αὐτὴ παραμένει καὶ ἐπιδρᾶ μόνον ὅπου οἱ συνθῆκες εἶναι κατάλληλες, ὅπου οἱ ἄνθρωποι ἔκαναν μὲ ἐπιμέλεια αὐτὸ ποὺ ἀναμενόταν νὰ κάνουν, καὶ κυρίως ὅπου οἱ καρδιὲς εἶναι καθαρὲς.

Εἶναι ἐπίσης ἐπιβεβλημένο νὰ ἀποσαφηνίσουμε ὅτι, ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ δὲν ἐπηρεάζεται οὔτε καθορίζει τὴν πορεία καὶ τὶς ἀποφάσεις της κατὰ περιστάσεις ἀπὸ τὸν τρόπο δράσεως καὶ ἀπὸ τὶς πρακτικὲς ἐξω-εκκλησιαστικῶν χώρων σχισματικῶν ἤ αἱρετικῶν ὁμάδων. Αὐτὲς δὲν ἀποτελοῦν ὑποδείγματα τοῦ τρόπου σκέψεως καὶ δράσεώς της. Ἐπίσης, γιὰ τὸν τρόπο ρυθμίσεως τῶν τοῦ Οἴκου της δὲν ἀναμένει ὑποδείξεις ἀνθρώπων ἐκτὸς αὐτῆς, ἔστω καὶ «εἰδημόνων», οἱ ὁποῖοι ἄν δὲν διέπονται ἀπὸ ἐχθρικὸ καὶ ἀντιχριστιανικὸ πνεῦμα, στὴν καλύτερη πάντως περίπτωση εἶναι ἀκατάλληλοι νὰ παράσχουν προτάσεις γιὰ τὸν τρόπο λειτουργίας της, τὴν τέλεση τῆς λατρείας της, τὴν ἄσκηση οἰκονομίας καὶ ποίου τοῦ εἴδους αὐτῆς στὴν μετάδοση τῶν ἱερῶν Μυστηρίων της στὰ μέλη της. Τοῦτο ἀποτελεῖ πρωτοφανῆ ἀνάμιξη στὴν ἐσωτερικὴ αὐτοτέλειά της καὶ δὲν εἶναι δυνατὸν μὲ τὸ πρόσχημα διαφυλάξεως τῆς ὑγείας τῶν πολιτῶν νὰ ἀποφαίνεται ὁ κάθε ἄγευστος τῆς Ζωῆς της περὶ ὅσων διέπουν αὐτὴν καὶ τὴν δράση της! Ἡ Ἐκκλησία καὶ μόνον εἶναι ὑπεύθυνη γιὰ τὸν καθορισμὸ τῶν Κανόνων λατρείας καὶ εὐταξίας της καὶ οὐδεὶς ἄλλος, ἐφ΄ ὅσον άλλωστε τηρεῖ μὲ σεβασμὸ τὰ ανέκαθεν ἰσχύοντα εἰς αὐτὴν δοκιμασμένα στὸν χρόνο γιὰ τὴν ἀποτελεσματικότητα, φιλανθρωπία καὶ ἱερότητά τους.

***

Ἀγαπητοὶ Πατέρες καὶ Ἀδελφοί
Στὴν περίοδο νηστείας, μετανοίας, περισυλλογῆς καὶ προσευχῆς ποὺ διανύουμε, ἡ θεία Φιλανθρωπία, ἡ Ὁποία τὰ πάντα οἰκομονεῖ πρὸς τὸ ψυχικὸ συμφέρον μας, παρεχώρησε μία μεγάλη δοκιμασία στὸν κόσμο, γιὰ τοὺς λόγους τῆς θείας Πανσοφίας Της. Ἡ ἄστατη καὶ μᾶλλον ὑβριστικὴ πορεία τοῦ κόσμου δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ συνεχίζει ἀκάθεκτη καὶ ἀνεμπόδιστη. Ἡ ἀποστασία σὲ ἐπίπεδο πίστεως καὶ ἤθους δὲν δύναται νὰ καλπάζει ἀσχημονοῦσα ὅλο καὶ περισσότερο, ἄνευ θείας παρεμποδίσεως καὶ συνετίσεως.

Ἡ εὐθύνη ἡμῶν τῶν ἠλεημένων παρὰ Θεοῦ νὰ ἀποτελοῦμε τὸ Μικρὸν Ποίμνιόν Του εἶναι μεγάλη, τόσο στὴν διατήρηση πάσῃ θυσίᾳ τῶν παραδεδομένων, ὅσο καὶ στὴν ὑπόμνηση στοὺς γύρω μας περὶ τῆς Ἀληθείας ποὺ μᾶς ἔχει ἐμπιστευθεῖ. Ἡ καλύτερη μετάνοια καὶ προσευχή μας, ὄχι μόνον γιὰ μᾶς ἀλλὰ καὶ γι’ αὐτοὺς ποὺ δὲν μετανοοῦν οὔτε προσεύχονται, θὰ ἀποδείξει τὴν ἀγάπη μας καὶ θὰ ἐφελκύσει τὸ Ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Παράλληλα ἡ ἑτοιμότητα, σοβαρότητα καὶ ἐγρήγορσή μας, ἡ κοινωνική μας εὐθύνη καὶ ἡ θυσιαστική μας διάθεση στὴν διακονία ὅσων ἔχουν ἀνάγκη, θὰ δίδει μία ἰσχυρὴ μαρτυρία γιὰ τὴν Ἀλήθεια τῆς Πίστεώς μας.

Εἴθε νὰ φανοῦμε ἀντάξιοι τῆς ἀποστολῆς μας στὸν κόσμο τοῦτο τῆς φθορᾶς καὶ τῆς συγχύσεως, ὥστε νὰ ἀξιωθοῦμε τοῦ θείου Μακαρισμοῦ ὡς δοῦλοι εὐγνώμονες, ὡς τέκνα φωτός, ποὺ φανήκαμε πιστοὶ στὰ ὀλίγα, γιὰ νὰ ἀξιωθοῦμε τῆς ἀπολαύσεως τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν, τὰ ὁποῖα ἑτοιμάσθηκαν γιὰ τοὺς ἀγαπῶντας τὸν Κύριον!

Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ

Πηγή: https://ecclesiagoc.gr/index.php