A

A

† Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου (Ψαλ. 50,17)

† Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου (Ψαλ. 50,17)
† Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου (Ψαλ. 50,17)

Πέμπτη 4 Απριλίου 2013

Οι Νεοημερολογίτες δέχονται την αίρεση του μονοφυσιτισμού!



Οι Μονοφυσίτες είναι αιρετικοί. Αποκόπηκαν από την Ορθόδοξη Εκκλησία, επειδή δεν δέχτηκαν την Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο, που καταδίκασε όσους δεν δέχονται ότι ο Χριστός έχει δύο φύσεις, την θεία και την ανθρώπινη. Κατά τα άλλα, όπως λέει ο Ιωάννης Δαμασκηνός, είναι κατά πάντα Ορθόδοξοι. Σήμερα, Μονοφυσίτες είναι οι Αρμένιοι, οι Ιακωβίτες της Συρίας, οι Κόπτες της Αιγύπτου, οι Αβησσυνοί και οι του Μαλαμπάρ στην Ινδία.
Ο Μονοφυσιτισμός φούντωσε τον 5ο αιώνα στην αυτοκρατορία της Ρωμανίας και σαν μια αντίδραση σ’ αυτή. Παρουσιάστηκε δε σαν απάντηση στην αίρεση του Νεστοριανισμού, που διαχώριζε τον άνθρωπο Χριστό, από τον Θεό Χριστό. Κάτι, που κάνει, κατά κάποιο τρόπο και σήμερα, η Εκκλησία της Ελλάδος, όταν δογματίζει ότι ο Χριστός έχει δύο αγιότητες, την θεία και την ανθρώπινη, που είδαμε μόλις πιο πάνω.

Με τους Μονοφυσίτες οι Εκκλησίες του Νέου Ημερολογίου έκαναν Θεολογικό 
Διάλογο από το 1964. Στην πρώτη συνάντησή τους, μετά από εισήγηση του καθηγητή Ιω. Καρμίρη, οι Μονοφυσίτες κατενθουσιασμένοι χειροκροτούσαν ότι συμφωνούν μαζί του και δέχονται την Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο. Όμως, με υπόγειες παρεμβάσεις ανθρώπων του Π.Σ.Ε. οι Μονοφυσίτες έπαυσαν να υποστηρίζουν την αναγνώριση της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου, για να καταλήξει ο Διάλογος αυτός στις Συμφωνίες του Σαμπεζύ του 1990, κατά τις οποίες, αντί αυτοί ν’ αναγνωρίσουν την Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο, οι Νεοημερολογίτες τους αναγνώρισαν ως Ορθοδόξους!

Παρά ταύτα, τις συμφωνίες του Σαμπεζύ του 1990 δέχτηκαν οι οπαδοί του Νέου. Βάσει αυτών, τουλάχιστον το Πατριαρχείο Αντιόχειας απέκτησε «κοινωνία» με τους μονοφυσίτες της περιοχής του, τους λεγόμενους Ιακωβίτες! Εν μέρει «κοινωνία» με τους μονοφυσίτες της Αιγύπτου, τους λεγόμενους Κόπτες, απέκτησε και το Πατριαρχείο Αλεξάνδρειας.

Και με τα Πατριαρχεία αυτά «κοινωνούν» όλα τα άλλα Πατριαρχεία και όλες οι άλλες Αυτοκέφαλες Εκκλησίες!

Οι Νεοημερολογίτες με την «κοινωνία» που εξακολουθούν να έχουν με τους Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως, αλλά και τους άλλους Προκαθημένους των Εκκλησιών τους, οι οποίοι δέχτηκαν την «ένωση των Εκκλησιών», που υπέγραψε ο Αθηναγόρας με τον Πάπα Παύλο Στ΄ το 1965 , προσχώρησαν πλέον στην αίρεση του παπισμού, έστω και αν ισχυρίζοντγαι ότι αυτοί κρατούν τα Ορθόδοξα δόγματα! Αυτό πλέον δεν έχει καμμία σημασία, γιατί η «ένωση των Εκκλησιών» του 1965 στηρίζεται στη συμφωνία τόσο οι Ορθόδοξοι, όσο και οι Λατίνοι θα διατηρήσουν τα δόγματά τους, ως έθιμά τους, αλλά θα είναι ενωμένη σε μία Εκκλησία, υπό τον Πάπα!

Το μοντέλο αυτό της «Ενώσεως των Εκκλησιών» είναι εφεύρημα του παπισμού και εξυπηρετεί μόνο και μόνο τον παπισμό. Είναι το μοντέλο της Ουνίας, που είναι διαμετρικά αντίθετο με την Ορθοδοξία!

Και γι’ αυτό, το 1993 ορισμένα Πατριαρχεία υπέγραψαν την προδοτική συμφωνία του Μπελεμέντ, με την οποία αναγνωρίσθηκε η Ορθοδοξία των Ουνιτών, ως πρότυπο της Ενώσεως!

Να, λοιπόν, που έχει διολισθήσει η Νεοημερολογίτικη Εκκλησία της Ελλάδος, με ανυποψίαστα τα μέλη της!

ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Κ. ΣΑΚΑΡΕΛΛΟΥ

Παληό και Νέο ημερολόγιο